Θα έλεγε κάποιος ότι είναι επίδειξη θράσους αυτό που κάνει ο κύριος Μητσοτάκης για την διάταξη που διαχωρίζει πλέον τις Offshore από τις εξωχώριες. Και όμως, είναι αποτέλεσμα τρόμου και όχι λαϊκισμού.
Πέραν του πρακτικού του θέματος, ότι δηλαδή ο κύριος Μητσοτάκης όπως οι Παπανδρέηδες και οι Σαμαροβενιζέλοι θα μείνουν στην ιστορία ως πολιτικά πλυντήρια οφσοράκηδων, μιζαδόρων και φοροφυγάδων, αφού δεν έπιασαν ούτε έναν, υπάρχει ένα εξαιρετικά σκοτεινό σημείο:
Οι οφσοράκηδες που έπεφταν στα χέρια των αρχών εκμεταλλευόντουσαν αυτό το (δολίως αφημένο) κενό νόμου, ώστε να δικαιώνονται και περίπου να υποχρεώνουν το κράτος να τους ζητά συγγνώμη (!)
Εξ’ αιτίας αυτού του κενού γλίτωσε τα ισόβια και ο Παπακωνσταντίνου, όπως ακριβώς εξηγήσαμε εδώ: Το νομοσχέδιο για τις οφσόρ τελειωνει την φάμπρικα αθώωσης των οφσοράκηδων τυπου ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ
Έτσι, κατάφερναν να επιβιώνουν ατιμώρητοι άπαντες. Τώρα όμως, έρχεται η ώρα της κρίσης. Εν όψει των μεγάλων υποθέσεων που ανοίγουν, με τους οφσοράκηδες του τζόγου, τα εξοπλιστικά αλλά και δύο ονόματα «υπεράνω υποψίας» που έχουν πιαστεί στα πράσα, είναι βέβαιον ότι ο κύριος Μητσοτάκης δεν λαϊκίζει. Φοβάται.
Φοβάται διότι τώρα θα ανοίξουν δικογραφίες που δεν πρόκειται να θαφτούν με νομικίστικες μέριμνες τύπου Βενιζέλου και προσπαθεί να το ανατρέψει.
Είναι αυτονόητο πως εάν η κυβέρνηση τολμούσε οποιαδήποτε συγκάλυψη λαμογιών που κυνηγούμε εδώ και 8 χρόνια, θα έπεφτε πάραυτα. Από εμάς τους ταπεινούς.
Γι’ αυτό και μελετήσαμε πολύ προσεκτικά το κείμενο πριν εκφράσουμε άποψη. Αντίθετα, το Πρώτο Θέμα που ανέδειξε το φιάσκο, έχει κάθε λόγο να ανησυχεί και θα το δείτε σύντομα.
