Τώρα που πέρασαν οι πρώτες 100 μέρες της Προεδρίας Τραμπ και ο νέος Πρόεδρος επισκέφτηκε Μέση Ανατολή και Ευρώπη, η αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ είναι εμφανής.
Τα αποτελέσματα της επίσκεψης του Κινέζου Προέδρου Ζι στην Αμερική, μας έκαναν να ελπίσουμε ότι η προεκλογική ρητορική του Προέδρου Τραμπ ανήκε στο παρελθόν και η αναγκαία realpolitik θα κυριαρχούσε.
Η επίσκεψη του στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη μας έκανε να αντιληφθούμε ότι μια νέα εξωτερική πολιτική αναδύεται, που αφορά όλους μας.
Στην περίπτωση της Κίνας ο κ. Τραμπ εγκατέλειψε την αντιπαραθετική πολιτική του, διότι αντελήφθη ότι οι ΗΠΑ θα είχαν με αυτήν περισσότερες ζημίες παρά κέρδη. Κυρίως όμως αυτό έγινε διότι η Κίνα είναι η μόνη χώρα που μπορεί να επηρεάσει την Βόρεια Κορέα, ετεροχρονίζοντας δια της επιβράδυνσης την Βορειοκορεατική πυρηνική απειλή.
Οι επισκέψεις του όμως στην Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη, ανέδειξαν μια νέα σκληρότερη πραγματικότητα εν σχέσεις με αυτήν που είχαν πριν τα κράτη αυτά με τις ΗΠΑ.
Η επίσκεψη στην Μέση Ανατολή
Η επίσκεψη του στην Μέση Ανατολή απέδειξε ότι ο κύριος σκοπός της ήταν η προβολή του Προέδρου Τραμπ εντός των ΗΠΑ. Οι Άραβες, γεννημένοι έμποροι δεν είχαν υπογράψει, τις προσυμφωνημένες, οπλικές και άλλες παραγγελίες τους στην Κυβέρνηση Ομπάμα ελπίζοντας ότι αυτό θα αποτελούσε το καλύτερο δώρο καλωσορίσματος για τον Πρόεδρο Τραμπ.
Ο Πρόεδρος Τραμπ, αφού οικειοποιήθηκε προσωπικά το δώρο και με ένα από τα, καθιερωμένα πλέον, επικοινωνιακά tweet του εξήγησε στους Αμερικανούς πολίτες τα οφέλη τους από την επιτυχία αυτή, συνέχισε αντλώντας τα τελευταία κέρδη από την οικονομικά καταρρέουσα Σαουδική Αραβία.
Η Σαουδική Αραβία θα έχει έλλειμμα φέτος 57 δις δολαρίων. Για να αντιπαρέλθει το πρόβλημα ρευστότητας άρχισε να πουλά τα “ασημικά του σπιτιού”, δηλαδή μετοχές της εθνικής της πετρελαϊκής εταιρείας Aramco, για να φτιάξει ένα αναπτυξιακό Κεφάλαιο ύψους ,όπως δηλώνει η ίδια 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Την δημιουργία και διαχείριση αυτού του υπερταμείου ως ένα αμοιβαίο κεφάλαιο αναλαμβάνουν φυσικά μεγάλες αμερικανικές χρηματιστηριακές εταιρείες.
Αυτό το επέτυχαν οι ΗΠΑ διότι υπάρχει η κρυφή αλλά λυσσώδη μάχη για την διαδοχή του Θρόνου μεταξύ του νόμιμου διαδόχου Muhammad bin Nayef και του δεύτερου στην σειρά της διαδοχής Muhammad bin Salman, γιού του Βασιλιά Salman.
Παρ’ όλες τις προσπάθειες του γιού του Βασιλιά για την ανάληψη της διαδοχής από αυτόν, ο οποίος θεωρείται ως ο δυναμικός μεταρρυθμιστής που χρειάζεται η Σαουδική Αραβία, οι ΗΠΑ έχουν λάβει θέση μόνο επιδιαιτητού και όσο ρέει ακόμη το χρήμα προς τα Αμερικανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, δεν θα στηρίξουν καμία πλευρά.
Χαρακτηριστικό της ποιότητας της επίσκεψης, ήταν ο χειρισμός του Κατάρ.
Ο Πρόεδρος Τραμπ είπε στον Εμίρη του Κατάρ: «Ένα από τα θέματα που θα συζητήσουμε είναι η αγορά πολλών ωραίων όπλων και στρατιωτικού υλικού γιατί κανένας δεν τα κάνει όπως οι ΗΠΑ. Αυτό για μας σημαίνει δουλειές και για σας σημαίνει, ειλικρινά, μεγάλη Ασφάλεια εδώ, την οποία και θέλουμε»
Τον Κατάρ συμμορφώθηκε με τις υποδείξεις Τραμπ. Κατόπιν, Αμερικανικές και Σαουδαραβικές πηγές, μεγαλοποίησαν στα ΜΜΕ, δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων του Κατάρ για την ανάγκη συνεννόησης με το Ιράν, με αποτέλεσμα το Κατάρ να γίνει αποδιοπομπαίο μεταξύ των κρατών του Κόλπου και το Αραβικό ΝΑΤΟ να αρχίσει να διαλύεται πριν συσταθεί.
Ακολούθησε η επίσκεψη στο Ισραήλ, όπου οι Ισραηλινοί ανησυχούσαν περισσότερο από τις συνέπειες της διπλωματικής αδεξιότητας του Φίλου τους Προέδρου Τραμπ, που φιλοδοξούσε να κάνει ένα δεύτερο, ακαριαίο, Camp David από ότι ανησυχούσαν από τους Παλαιστινίους.
Η επίσκεψη στην Ευρώπη
Το πρόβλημα των σχέσεων ΗΠΑ-Ευρώπης αναδύθηκε αμέσως μόλις έγινε η Σύνοδος Κορυφής στην έδρα του ΝΑΤΟ. Ο Πρόεδρος Τραμπ επέκρινε έντονα τους Ευρωπαίους διότι δεν συμμετέχουν όσο πρέπει στις αμυντικές τους δαπάνες για την Συμμαχία. Τους διαμήνυσε ότι οφείλουν πολλές δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια στις ΗΠΑ για την αμυντική προστασία που τους παρέχουν και φέρθηκε με μειωτικό τρόπο προς τους ηγέτες της Ευρώπης με ακραίο γεγονός το απαράδεκτο σπρώξιμο ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων, του Πρωθυπουργού του Μαυροβούνιου από τον Πρόεδρο Τραμπ. Σημειώνεται ότι το Μαυροβούνιο θα γίνει εσπευσμένα μέλος του ΝΑΤΟ στις 5 Ιουνίου διότι έτσι θα αποφευχθεί, ελπίζεται, η προσπάθεια των Ρώσων να το θέσουν κάτω από την δίκη τους επιρροή. Ο Πρωθυπουργός του Μαυροβούνιου πρέπει τώρα να εξηγήσει στους πολίτες της χώρας του ότι η σύνδεση τους με το ΝΑΤΟ είναι προς το συμφέρον τους.
Το σοβαρότερο όμως είναι ότι, για πρώτη φορά από ιδρύσεως ΝΑΤΟ δεν επιβεβαιώθηκε το Άρθρο 5 της ιδρυτικής συμφωνίας της Συμμαχίας που προβλέπει ότι όλα τα κράτη της Συμμαχίας θα συμπολεμήσουμε το κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ που θα δεχτεί επίθεση.
Τα μέλη του ΝΑΤΟ εξέφρασαν την δυσαρέσκεια τους για το ότι οι ΗΠΑ θέλουν τώρα τα μέλη του ΝΑΤΟ να δαπανούν συγκρίσιμα ποσοστά για Άμυνα με τις ΗΠΑ, ενώ το ΝΑΤΟ είναι τοπική συμμαχία, αντίθετα με τις ΗΠΑ των οποίων οι αμυντικές δαπάνες γίνονται για την παγκόσμια κυριαρχία τους. Οι Ευρωπαίοι δέχτηκαν να μπουν στην συμμαχία εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, που είναι η μεγάλη προτεραιότητα των ΗΠΑ τώρα, χωρίς ενθουσιασμό και, στην περίπτωση της Τουρκίας, με εξαναγκασμό.
Ο Πρόεδρος Τραμπ συνέχισε το αποδομητικό του έργο στην οικονομική Σύνοδο κορυφής G-7.
Την παραμονή της Συνόδου συνέχισε να επικρίνει τους Ευρωπαίους και χαρακτήρισε το Γερμανικό οικονομικό πλεόνασμα ως “πολύ κακό” απειλώντας με υψηλούς δασμούς.
Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες εξέφρασαν την απογοήτευση τους από την επαναφορά από τον Πρόεδρο Τραμπ, θεμάτων που θεωρούσαν ότι είχαν συμφωνηθεί.
Ο τελευταίος απομένων δεσμός με την παγκόσμια κοινότητα έσπασε όταν ο Πρόεδρος Τραμπ αποφάσισε να μην τιμήσει την υπογραφή της χώρας του στην παγκόσμια συμφωνία για την προστασία του κλίματος του Πλανήτη.
Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Γιούνκερ αποδοκίμασε τον Πρόεδρο Τραμπ για την απόφαση του να αποσύρει τις ΗΠΑ από την Συμφωνία για την κλιματική προστασία.
“Προσπαθήσαμε να το εξηγήσουμε στον κ. Τραμπ με απλά λόγια αλλά δεν φαίνεται ότι το πετύχαμε….είναι καθήκον της Ευρώπης να δηλώσει ότι δεν γίνεται έτσι”.
Η αποδοκιμασία του Προέδρου Τραμπ ήταν πιο εντυπωσιακή όταν εκφράστηκε με τον εντονότερο τρόπο από την Καγκελάριο Μέρκελ, γνωστή για τον Ατλαντισμό της και για τους χαμηλούς της τόνους.
“Η όλη συζήτηση για το κλίμα ήταν πολύ δύσκολη, για να μην πω δυσάρεστη” δήλωσε η Καγκελάριος.
Το αποτέλεσμα του μεγάλου ταξιδιού του Προέδρου Τραμπ είναι ότι τόσο οι Ευρωπαίοι όσο και οι Άραβες αντελήφθησαν ότι δεν μπορούν να βασιστούν πλέον στον κ. Τραμπ και τις ΗΠΑ.
Αυτό είναι ένα παγκόσμιο γεωστρατηγικά σημείο καμπής. Τέτοια αλλαγή πολιτικής των ΗΠΑ έχει να γίνει από το 1941 όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ ΠΠ και έγιναν η παγκόσμια αναγνωρισμένη και μοναδική παγκόσμια Δύναμη, η οποία τα τελευταία 30 χρόνια είναι απαράμιλλη. Τώρα δείχνει μια εντυπωσιακή ενδοστρέφεια που θα διαταράξει την γεωπολιτική ισορροπία του πλανήτη.
Η εντυπωσιακότερη δήλωση από την κ. Μέρκελ έγινε σε μια μπυραρία του Μονάχου:
“Είχα αρκετές εμπειρίες τις τελευταίες ημέρες. Και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει πραγματικά να πάρουμε τις τύχες μας στα δικά μας χέρια”.
Φαίνεται ότι τα ιστορικά σημαντικά γεγονότα της Ευρώπης εκφράζονται πρώτα στις μπιραρίες του Μονάχου.
Όψιμα έγινε κατανοητό από τους “ηγέτες” Γερμανούς ότι αν τους αφήσουν οι Αμερικανοί πρέπει να στηριχτούν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Η Γερμανική λειτουργική αντίληψη που είναι τα τελευταία 60 χρόνια Οικονομική δεν μπορεί να μετατραπεί μέσα σε ελάχιστα χρόνια σε Γεωστρατηγική και μάλιστα σε εκχώρηση δικαιωμάτων και αποδοχή Οικονομικών βαρών.
Αυτά δεν είναι αποδεκτά στην Γερμανία.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα. Η Ευρώπη έβαλε τώρα δασμούς στα κινεζικά φωτοβολταϊκά. Ο λόγος είναι απλός. Η Γερμανία θέλει να προστατεύσει την δίκη της βιομηχανία φωτοβολταϊκών που προμηθεύει την υπόλοιπη Ευρώπη. Η ίδια η Γερμανία δεν θα πιάσει τους στόχους περιορισμού της ατμοσφαιρικής ρύπανσης του 2020. Ο λόγος είναι ότι παράγει ηλεκτρισμό ακόμη με λιγνίτη.
Με τέτοιο οικονομικό εθνικισμό, η Ευρωπαϊκή ιδέα είναι θνησιγενής.
Η Ρωσία συμφωνεί με τις ΗΠΑ ότι και οι δυο αυτές Δυνάμεις δεν επιθυμούν Ενωμένη Ευρώπη.
Θα είναι πολύ δύσκολο για την Ευρώπη να παραμείνει ενωμένη με εξωτερική πίεση και εσωτερικές ρωγμές που ήδη άρχισαν να δημιουργούν ρήγματα τύπου Brexit.
Χρειάζεται νέα Συμφωνία της Ρώμης. Αυτό είναι προϋπόθεση για το Ευρωπαϊκό μέλλον εάν υπάρχει.kassandros_admin
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis