Σε μια εντυπωσιακή διπλωματική κίνηση εχτές, 5 χώρες του συμβουλίου αραβικών κρατών, προεξάρχουσας της Σαουδικής Αραβίας, προχώρησαν στην διακοπή των διπλωματικών τους σχέσεων με το Κατάρ , κατηγορώντας την κυβέρνησή του, για παροχή στήριξης σε τρομοκρατικές ομάδες συμπεριλαμβανομένου του Ισλαμικού κράτους. 1 Προσπαθώντας σαν Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση να δούμε λίγο πιο πέρα απ’ τον καταιγισμό των κομψοτεχνημάτων της επίσημης διπλωματίας και της στρατευμένης αστικής δημοσιογραφίας, θα πιάσουμε το χρονικό της κρίσης αυτής, που δεν είναι κάν στην κορύφωσή της, ως ένα ακόμα επεισόδιο στο δράμα των διεθνών προσπαθειών για βαθύτερη ενότητα των κρατικών και υπερ-κρατικών δρώντων, στον πόλεμο που διεξάγουν ενάντια στους λαούς κάτω απ’την ομπρέλα της άμυνας /ασφάλειας.Πάνω κάτω η επίσημη αιτιολόγηση για την διπλωματική κρίση που έχει ξεσπάσει στις χώρες του κόλπου από χτές είναι η εξής.
«Το Κατάρ εναγκαλίζεται πολλές τρομοκρατικές και σεχταριστικές οργανώσεις που έχουν στόχο να διαταράξουν τη σταθερότητα στην περιοχή, περιλαμβανομένων των Αδελφών Μουσουλμάνων, του ISIS (Ισλαμικό Κράτος) και της αλ-Κάιντα, και προωθεί διαρκώς το μήνυμα και τις μηχανορραφίες αυτών των οργανώσεων μέσω των μέσων ενημέρωσής του», μετέδωσε το κρατικό σαουδαραβικό πρακτορείο ειδήσεων SPA.
Στη δήλωση κατηγορείται επίσης το Κατάρ ότι «βοηθάει» υποστηριζόμενους από το Ιράν μαχητικούς σιίτες στην ανατολική σαουδαραβική επαρχία Κατίφ και στο Μπαχρέιν.>>
Εδώ συμφωνούν και εστιάζουν όλες οι δημοσιογραφικές πηγές, εγχώριες και διεθνείς, απ’τον Independent έως το BBC και απ’την HUFFINGTON POST έως το TVXS .
Για να δούμε πίσω απ’ την πρόσοψη όμως θα πρέπει να πάμε πιο πίσω, στο γεγονός εκείνο που καθορίζει τις εξελίξεις στην περιοχή τα τελευταία χρόνια και του οποίου η τελική έκβαση πολύ απέχει απ’το να έχει κριθεί.Όπως περιγράφει ο καθηγητής Μάζης στο βιβλίο του ‘’Γεωπολιτική και Γεωστρατηγικές της Συριακής Κρίσεως’’2 ο κύριος λόγος της αποτυχίας των δυνάμεων του Σουνιτικού τόξου να αντιμετωπίσουν την είσοδο της Χεσμπολάχ και του Ιράν στη Συριακή διένεξη, ήταν ο τρομερός ανταγωνισμός μεταξύ της Ντόχα και του Ριάντ (δευτερευόντως και της Τουρκίας) ως το ποιά θα είναι η ηγέτιδα δύναμη του Σουνιτικού υποσυστήματος στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η φιλοδοξία του Κατάρ να υποσκελίσει την Σαουδική Αραβία και οι ενδοσουνιτικές διενέξεις που αυτή προκάλεσε οδήγησε στην απώλεια της πρωτοβουλίας στο Συριακό ζήτημα και φυσικά στην δυσαρέσκεια του θείου Σαμ που είδε τις προσπάθειες δημιουργίας ζώνης επιρροής του στη Συρία με την μέθοδο Proxy να πηγαίνει στο βρόντο.
Οι πρώτη σαφής ένδειξη του μεγέθους που πήρε αυτή η διένεξη ήταν η αλλαγή του καταστατικού της Χαμάς και η αποκήρυξη από μέρους της, της ισλαμικής αδελφότητας. Αμέσως μετά ακολούθησε η επίσκεψη Τράμπ στη Σαουδική Αραβία , στις συνομιλίες του οποίου με τους Σαούντ συμμετείχε και ο Δικτάτορας της Αιγύπτου Αλ Σίσι. Εκεί ο Τράμπ ‘’έσωσε’’ το γόητρο της Σαουδικής Αραβίας και έδωσε το σύνθημα για την αποκατάστασή της ως του πιο αξιόπιστου συμμάχου των Η.Π.Α. στην περιοχή κλείνοντας μια εντυπωσιακή συμφωνία εξοπλισμού της , αξίας ούτε λίγο ούτε πολύ 350 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Οι επικρίσεις που δέχτηκε φυσικά ήταν έτοιμες από καιρό αλλά το ίδιο ήταν κατά πως φαίνεται και η απάντηση. Στις αιτιάσεις για τον ρόλο της Σαουδικής Αραβίας στην υποστήριξη ακραίων ισλαμικών ομάδων μετά και τις επιθέσεις στο Μάντσεστερ και στο Λονδίνο, οι κλειδοκράτορες τις περιοχής απάντησαν με την παράδοση στην κοινή γνώμη της δύσης ενός αποδιοπομπαίου τράγου, την οριστικοποίηση της αποκατάστασης της Σαουδικής Αραβίας ως ηγέτιδας του Σουνιτικού κόσμου και της προειδοποίησης προς κάθε ενδιαφερόμενο δελφίνο αυτής της ηγεμονίας κλείνοντας το μάτι στον Ερντογάν. Εξ’ου και ο Ερντογάν παίρνοντας το μήνυμα τρέχει κάθιδρος να ζητήσει σύσκεψη με το Ιράν στη Βαγδάτη (την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί).
Πρέπει να δούμε επίσης πως παρ’όλες τις περι τρομοκρατίας αιτιάσεις, ο βαθύτερος λόγος που εξόργισε τις χώρες του κόλπου, ήταν η πληρωμή από μέρους του Εμίρη του Κατάρ ποσού 1 δις δολαρίων σε Σιιτική οργάνωση του Ιράκ για την απελευθέρωση μελών της Βασιλικής του οικογένειας που είχαν απαχθεί.3
Κάπως έτσι το Κατάρ κατηγορείται ότι στηρίζει ακραίες ισλαμικές οργανώσεις, την ισλαμική αδελφότητα και το Ιράν ταυτόχρονα.
Βλέπουμε εδώ με φαντασμαγορικό τρόπο πόσο εργαλειακό και ζωτικό για τα συμφέροντα και τους σκοπούς του κεφαλαίου είναι το ζήτημα την ασφάλειας και της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Το Κατάρ θυσιάζεται πρόσκαιρα όχι για να εκμηδενιστεί αλλά για να ‘’συμμορφωθεί’’. H ρήξη είναι το μόνο εργαλείο που μπορεί να εξασφαλίσει την επίτευξη μιας ανώτερης ενότητας των χωρών του κόλπου ενάντια στον εσωτερικό εχθρό λαό κυρίως και τον εξωτερικό δευτερευόντως (Ιράν) ας θυμηθούμε πως καμία χώρα δεν έθεσε ζήτημα αποχώρησης του Κατάρ απ’ το συμβούλιο συνεργασίας των χωρών του Περσικού κόλπου.Επίσης θα πρέπει να θυμηθούμε πως όλες οι χώρες που έσπευσαν να δείξουν με το δάχτυλο τον Εμίρη του Κατάρ έχουν τεράστιο θέμα στο εσωτερικό τους.
Ας δούμε λίγο ποια είναι η κατάσταση.
Για τις χώρες του κόλπου (Σαουδική Αραβία,ΗΑΕ,Κατάρ,Ομάν ,Κουβέιτ) με κυρίαρχη δύναμη την Σαουδική Αραβία παρατηρούμε.
1)Πενταπλασιασμός τουλάχιστον του πληθυσμού τους από το 1970 έως σήμερα από 10 εκ, περίπου σε 55 εκ. πληθυσμού.
2)Το συνολικό ακαθάριστο προιόν αγγίζει πάνω από 1,3 τρις δολάρια πρακτικά κατατάσσεται περίπου στην 14 θέση παγκοσμίως !
3)Το 50% του πληθυσμού σχεδόν είναι ξένοι εργαζόμενοι μετανάστες κυρίως κατά 70% Ασιάτες ,περίπου 20% άραβες και 10% άλλοι.
4)Το 70% περίπου πρόκειται για συγκεντρωμένο προλεταριάτο στην βιομηχανία πετρελαίου,την κατασκευή και άλλους παραγωγικούς κλάδους.Η πραγματική απασχόληση των ξένων υπηκόων είναι διπλάσια της απασχόλησης των εντοπίων.
5)Την δεκαετία του 90 και του 2000 επιταχύνεται η διαδικασία διαμόρφωσης μιας μαζικής μορφωμένης μεσαίας τάξης που προέρχεται κυρίως από τους γηγενείς αλλά και από τα πρώτα κύματα των μεταναστών εργατών των δεκαετιών του 70 και του 80!Εμφανίζεται για πρώτη φορά το φαινόμενο της μαζικής ανεργίας ανάμεσα στις μεσαίες τάξεις.
6)Παρότι οι χώρες του κόλπου δεν είναι ανάμεσα στις πιο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις ακόμα ,οι στρατιωτικές δαπάνες τους πλέον τις φέρνουν στην τρίτη θέση μετά την Κίνα και αγγίζουν σε ετήσια βάση τα 79 δις δολ. Εντείνεται από κάθε άποψη η στρατιωτικοποίησή τους.
7)Η δεκαετία του 2000 ήταν η περίοδος του μεγάλου εκσυγχρονισμού που μετέβαλλαν ριζικά την εικόνα τους,Με το πρόγραμμα 2020 καθορίστηκε πρόγραμμα επενδύσεων συνολικά 1 τρις δολ.!
8)Από το 2015 οι χώρες του κόλπου και κυρίως Η Σαουδική Αραβία προχωρά στην εφαρμογή ενός προγράμματος νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που περιλαμβάνει από ιδιωτικοποιήσεις κρατικών εταιρειών έως μεταβολές στο σύστημα υγείας.!Η κοινωνική δυσαρέσκεια εντείνεται κατακόρυφα τόσο στο συμπιεσμένο τεράστιο προλεταριάτο αλλά και στην πολυπληθή γηγενή μεσαία τάξη!!!
9)Ήδη διεξάγει ένα βρώμικο πόλεμο σε βάρος της Υεμένης.Η οικονομική αστάθεια στοίχισε την απόσυρση 700 δισ δολ. από τις Σαουδαραβικές τράπεζες μόνο μέσα σε ένα χρόνο!!!
10)Τα Σαουδαραβικά κεφάλαια έχουν κεντρική θέση στις διεθνείς χρηματαγορές με πρώτη και κύρια την αμερικανική .
11) .Οι χώρες του κόλπου στάθηκαν απόλυτα αρνητικές στην φιλοξενία Σύρων προσφύγων και γενικά δεν στοχεύουν πλέον στην απορρόφηση εργατικού δυναμικού από αραβικές χώρες.
12)Από την άποψη της σύνθεσης του κεφαλαίου υπάρχει μια εξάρτηση από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου ,έχουν πλήρως αναπτυχθεί μονοπωλιακές εταιρείες σε όλους τους οικονομικούς κλάδους και υπάρχει ισχυρότατη χρηματοοικονομική δραστηριότητα σε άλλες χώρες με μεγάλες επενδύσεις.
Oι χώρες του κόλπου με τις ιδιαιτερότητες τους είναι ανεπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες με ταξική διάρθρωση που αντιστοιχεί σε μια κοινωνία ανεπτυγμένης βιομηχανίας αλλά και ανεπτυγμένων υπηρεσιών. Τεράστιο προλεταριάτο, ισχυρή και μαζική μεσαία τάξη ,διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο με κεντρική θέση στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία και επιλεκτικό κοινωνικό κράτος. Την τελευταία δεκαετία κάνουν άλμα στην στρατιωτικοποίηση των κοινωνιών τους τόσο με την συγκρότηση ενός πανίσχυρου εσωτερικού μηχανισμού ελέγχου και καταστολής και ενός εκσυγχρονισμένου σύγχρονου επιθετικού στρατού και με την εκτεταμένη χρήση μισθοφορικών στρατευμάτων πέρα από την στήριξη στις αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις.Πρόκειται για ένα ανερχόμενο καπιταλιστικό κέντρο που πρέπει να προσδιορίσουμε με πολύ μεγαλύτερη σαφήνεια τις κοινωνικές αντιθέσεις ,τον διεθνή του ρόλου ,τις πιθανές αιτίες της αστάθειας του.
Ειδικά πρέπει να μελετηθεί τι σημαίνει για την αμερικανική και ευρωπαϊκή στρατηγική ,η εξασφάλιση της απόλυτα αναγκαίας σταθερότητας των χωρών του κόλπου δεδομένου ότι κάθε σημαντική αρνητική μεταβολή της κατάστασής τους μπορεί να προκαλέσει ντόμινο οικονομικών διαταραχών απευθείας στην καρδιά των καπιταλιστικών μητροπόλεων σήμερα.
Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία φαίνεται ότι η στήριξη της Σαουδικής Αραβίας είναι μονόδρομος για την Ευρωατλαντική στρατηγική. Όλα τα κομμάτια του παζλ είναι παρόντα, ο εχθρός στο εσωτερικό (τρομοκρατία) ο εχθρός στο εξωτερικό (Ιράν) ο αποδιοπομπαίος τράγος (Κατάρ) όλοι παίζουν τον δικό τους κρίσιμο και χρήσιμο ρόλο στην προσπάθεια βαθύτερης ενοποίησης των συμφερόντων του κεφαλαίου.Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει επίσης να δούμε πως στέλνεται ταυτόχρονα ένα ισχυρό μήνυμα και στην Τουρκία, προς γνώση και συμμόρφωση, ήδη ο Ερντογάν έφαγε ισχυρό χαστούκι με την απόφαση των Η.Π.Α. να στηρίξουν τους Κούρδους της Συρίας και με το τελεσίγραφο της Γερμανίας επ’ απειλή απόσυρσης των δυνάμεων της απ’ τη βάση του Ιντσιρλίκ. Η Ελλάδα απ τη μεριά της σπεύδει σαν το πιο έτοιμο κοράκι μόλις μυριστεί πτώμα να επωφεληθεί του άξονος Αθήνας-Λευκωσίας- Καίρου- Τελ Αβίβ αναλαμβάνοντας ρόλο διαμεσολαβητή στη Ντόχα για λογαριασμό της Αιγύπτου.
Μοναδικό ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΝ ΘΥΜΑ από ολο αυτό το Βυζαντινού τύπου πλέγμα πολέμου/τρομοκρατίας/άμυνας/ ασφάλειας και τακτικών συμμαχιών ή διενέξεων είναι παντού και πάντα ο εργαζόμενος λαός, ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ όλων των εμπλεκόμενων μερών , αυτός που ενώνει στα σύγχρονα δόγματα άμυνας/ ασφάλειας τον κάθε Μπάνον με τον κάθε Ντούγκιν, το κάθε Ιράν με την κάθε Σαουδική Αραβία. Ο εχθρός λαός που πλήρωσε με το αίμα του και με την περαιτέρω καταστολή των ήδη πενιχρών δικαιωμάτων του κάθε του ειρηνική προσπάθεια για βελτίωση των συνθηκών της ζωής του, απ το Μπαχρέιν μέχρι την πλατεία Ταχρίρ, απ’την άγκυρα έως την Τεχεράνη.
Εμείς σαν Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση έχουμε εδώ και καιρό τονίσει και έχουμε προσπαθήσει να εξηγήσουμε όλο το φάσμα των διεργασιών αυτών , των πολεμικών προετοιμασιών και των κρατικών ‘’τρομοκρατικών’’ πολιτικών. Όμως , δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για αντιπαραθέσεις και δογματικές προσκολλήσεις σε οποιαδήποτε ανάλυση για οποιαδήποτε συγκυρία. 4 Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλα τα σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους, τις συλλογικότητες γειτονιάς και τις ριζοσπαστικές κινήσεις/συντονισμούς, σε κάθε αγωνίστρια και αγωνιστή του μαζικού κινήματος, να συζητήσουμε για την αναγκαία και επιτακτική ανασυγκρότηση του αντιπολεμικού κινήματος καθώς και τις αναγκαίες δράσεις στον πόλεμο που ήδη διεξάγεται στην Συρία απέναντι στο ελληνικό κράτος που παίζει κομβικό ρόλο.Πιστεύουμε ότι πρέπει να ανοίξει πιο πολύ παρά ποτέ η κουβέντα για ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα και πάνω στην λογική αυτή παρουσιάζουμε κάποια κριτήρια για πολιτικό και κινηματικό συντονισμό.
1. Ανατροπή των πολεμικών προετοιμασιών των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις τους και στην οικοδόμηση του συστήματος άμυνας / ασφάλειας ενάντια στους λαούς. ΟΧΙ στον αντιδραστικό άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου. Μαζικό διεθνιστικό κίνημα για την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες των λαών στη περιοχή μας και όλο τον κόσμο.
2. Κλείσιμο της βάσης της Σούδας, της Ανδραβίδας, του Άραξου, του στρατηγείου Λάρισας, του Γ' σώματος στρατού (NDC-GR), της 71ης Α/Μ ταξιαρχίας. Μπλοκάρισμα κάθε μορφής συμμετοχής του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό διακρατικό πόλεμο.
3. Καμία άσκηση, πολυεθνική ή εθνική, διαχείρισης εξεγέρσεων, καταστολής πλήθους, εσωτερικής ασφάλειας, ανακατάληψης κτιρίων και εργοστασίων και κοινές επιχειρήσεις στρατού-αστυνομίας.
4. Όχι στη στράτευση στα 18 και τους νέους εξοπλισμούς. Κανένας “κοινωνικός ρόλος” του στρατού, καμία εθελοντική και εργασιακή υπηρεσία στη μηχανή του πολέμου.
5. Κοινό αντιπολεμικό-εργατικό κίνημα σε Ελλάδα και Τουρκία για την αποτροπή του πολέμου, την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της κυβέρνησης Ερντογάν και κάθε επίδοξου διαχειριστή των (κοινών) πολιτικών τους. Μπλοκάρισμα της μηχανής του πολέμου και στις δύο όχθες του Αιγαίου. Όχι στην νέα Εθνοφυλακή και τις εθνικιστικές Λέσχες Εφέδρων.
6. Οικοδόμηση κοινών όρων ζωής των ντόπιων με τους πρόσφυγες. Όχι στη γκετοποίηση. Κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Κατάργηση του εκτάκτου δικαίου υποδοχής, απόρριψης, διαλογής, απελάσεων και εγκλεισμού των προσφύγων.
''Να διασώσουμε την τάξη μας και να σωθούμε μαζί της''
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
1) http://tvxs.gr/news/kosmos/tesseris-arabikes-xores-diakoptoyn-tis-sxeseis-me-katar-logo-tromokratias
2) Ιωάννης Μάζης: Γεωπολιτική και Γεωστρατηγικές της Συριακής κρίσης, 1.3 Ο ενδο-σουνιτικός περιφερειακός ανταγωνισμός
3) https://www.ft.com/content/dd033082-49e9-11e7-a3f4-c742b9791d43
4) http://diktiospartakos.blogspot.gr/2017/04/blog-post_198.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis