ΑΠΟ ΚΟΜΟΤΗΝΗ ΣΤΗΝ… ΛΕΣΒΟ ΜΕΣΩ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Η Αλεξανδρούπολη εξακολουθεί να παραμένει αποκομμένη από τα νησιά του Ανατ. Αιγαίου – Κι όποιος θέλει να πάει σε Λήμνο ή Μυτιλήνη πρέπει να περάσει από την Καβάλα – Ως πότε;



Σχεδόν δεν υπάρχει εβδομάδα που να μη έχουμε στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ, τουλάχιστον δύο καταγραφές για το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, που δυστυχώς εξακολουθεί να παραμένει ανενεργό και αναξιοποίητο.


Πότε θέλει κι άλλη εκβάθυνση, πότε θέλει καθαρισμό διαύλου, πότε τοποθέτηση σιδ. γραμμών κ.λπ. και όλα αυτά (και πολλά άλλα), με την ελπίδα κάποια στιγμή να ζωντανέψει και να αρχίσει να αποδίδει τα οφέλη του.

Γιατί όπως έχουμε γράψει κατ’ επανάληψιν και το πιστεύουμε απόλυτα αυτό, το Λιμάνι μας, μπορεί να ταΐσει τον μισό πληθυσμό της Αλεξανδρούπολης.

Τα γράφουμε πάλι αυτά σήμερα εξ αιτίας ενός γεγονότος που μάλλον πέρασε απαρατήρητο από την προσοχή των Θρακιωτών.

Προ ολίγου καιρού λοιπόν η Ποδοσφαιρική Ομάδα του ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ Κομοτηνής, είχε προγραμματισμένη συνάντηση με την ομάδα της ΚΑΛΛΟΝΗΣ Λέσβου.

Προκειμένου λοιπόν να μεταβούν οι Θρακιώτες ποδοσφαιριστές στην Μυτιλήνη έκαναν το ταξίδι τους, όχι από το Λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, αλλά μετέβησαν στο νησί, μέσω Τουρκίας.

Δεν γνωρίζουμε πως αξιολογούν οι αγαπητοί αναγνώστες μας αυτή την πληροφορία.

Ίσως οι περισσότεροι να την θεωρούν άνευ σημασίας.

Όμως για εμάς αποτελεί μεγίστη προσβολή, γιατί σερνόμαστε επί δεκαετίες ολόκληρες πίσω από δήθεν αρμόδιους, που έχουν καταδικάσει, όχι μόνον την Αλεξανδρούπολη, αλλά ολόκληρο τον ακριτικό Νομό Έβρου, σε πλήρη απομόνωση, από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Υπενθυμιζουμε τους δεσμούς, οικογενειακούς και εμπορικούς, που συνέδεαν τον Έβρο, με την Λήμνο, την Μυτιλήνη κ.λπ.

Συνεχείς ήταν οι ανταλλαγές προϊόντων μεταξύ Έβρου και Λέσβου.

Φόρτωναν τα καΐκια με σιτάρια, πεπόνια, κρέατα, τυριά και βούτυρα καθώς και δέρματα ζώων για να πάνε στην Μυτιλήνη όπου υπήρχαν βυρσοδεψία και επέστρεφαν πάλι στην Αλεξ/πολη φορτωμένα με λάδια, σαρδέλες Καλλονής, σαπούνια και άλλα προϊόντα του νησιού.

Δουλειά και χρήμα έρρεαν ανάμεσα στους δύο τόπους.

Όμως όλα αυτά σταμάτησαν εδώ και πολλές δεκαετίες.

Αν κάποιος θέλει να πάει στην Μυτιλήνη ή την Λήμνο, θα πρέπει να ταξιδέψει μέσω Καβάλας.

Η Αλεξανδρούπολη είναι ανύπαρκτη.

Συνακόλουθο λοιπόν ήταν και το ταξίδι του ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ, που προτίμησε την διαδρομή μέσω Τουρκίας.

Άραγε μας φταίει η Αθήνα για τον αποκλεισμό μας;

Ή μήπως φταίει η ανικανότητα και αδιαφορία των τοπικών μας Αρχόντων και παραγόντων;

Η Καβάλα μας έχει βάλει στο περιθώριο όχι μόνο στο θέμα του Λιμανιού αλλά και στο θέμα του Αεροδρομίου της.

Που συνεχώς αναπτύσσεται και εξασφαλίζει χρόνο με το χρόνο, περισσότερες αεροπορικές συνδέσεις με το εξωτερικό.

Στην Αλεξ/πολη περίμενα τις πτήσεις από Αγία Πετρούπολη, στην Καβάλα κατέληξαν.

Υδατοδρόμιο γίνεται στην Καβάλα, στην Αλεξανδρούπολη τίποτα.

Κανείς πραγματικά δεν φταίει για τα όσα αρνητικά συμβαίνουν εις βάρος του τόπου μας;

Οι αιρετοί μας περί άλλων τυρβάζουν για να επιβεβαιώνουν τον χαρακτηρισμό που έχει δώσει η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΘΡΑΚΗ.

“Η Αλεξανδρούπολη είναι η πόλη των χαμένων ευκαιριών”.

Ως πότε όμως;

elthraki.gr

Σ. Κ.