Άγιος Μηνάς ο Μεγαλομάρτυρας (11 Νοεμβρίου)

Γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. περίπου, από γονείς ειδωλολάτρες και όταν ήταν έφηβος, έγινε Χριστιανός.

Υπηρέτησε ως στρατιώτης στο ρωμαϊκό στρατό και όταν ο Διοκλητιανός επέβαλε με διάταγμα στους στρατιώτες να διώκουν τους Χριστιανούς, παραιτήθηκε, κατέφυγε σε παρακείμενο όρος, όπου έζησε για αρκετό διάστημα ασκητική ζωή.

Η αγάπη προς το Θεό γέννησε στην ψυχή του τον πόθο του μαρτυρίου. Σε ηλικία 50 ετών κατέβηκε από το βουνό και σ’ ένα ειδωλολατρικό πανηγύρι ομολόγησε το Χριστό.



Συνελήφθηκε και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια, τα οποία υπέμεινε με τη βοήθεια του Θεού, χωρίς να λυγίσει. Απογοητευμένος ο ηγεμόνας Πύρρος διέταξε να τον αποκεφαλίσουν. Έλαβε χάρη από τον Κύριο να κάνει εξαίσια θαύματα.

Παρατίθεται ένα από τα πολλά.

Ένας πλούσιος Χριστιανός θέλησε να αφιερώσει στον Άγιο Μηνά ένα ασημένιο δίσκο. Παρήγγειλε σ’ ένα
χρυσοχόο να του φτιάξει ένα δίσκο για τον Άγιο που να γράφει το όνομά του Αγίου πάνω, κι ένα δίσκο για
τον εαυτό του, που να γράφει το δικό του όνομα.

Όταν φτιάχτηκαν οι 2 δίσκοι, κράτησε και το δίσκο του Αγίου Μηνά για τον εαυτό του, γιατί ήταν λαμπρότερος, αθετώντας έτσι την υπόσχεσή του. Μια μέρα ο Χριστιανός αυτός με τον υπηρέτη του, ταξίδευε με πλοίο στη θάλασσα.

Όταν ήρθε η ώρα του φαγητού, ο υπηρέτης πρόσφερε στο αφεντικό του ένα πλούσιο γεύμα μέσα στο δίσκο του Αγίου Μηνά. Ο ανευλαβής αυτός Χριστιανός έτρωγε χωρίς ντροπή μέσα στο δίσκο του Αγίου.

Όταν τελείωσε, πήρε ο δούλος το δίσκο να τον πλύνει στη θάλασσα και χωρίς να προσέξει του έπεσε από τα χέρια και χάθηκε στη θάλασσα. Ο δούλος από το φόβο του και τη στενοχώρια του ζαλίστηκε και έπεσε και αυτός στη θάλασσα.

Το αφεντικό του λυπήθηκε πολύ, γιατί κατάλαβε ότι, επειδή αθέτησε την υπόσχεσή του, συνέβη αυτό το κακό στο δούλο του και υποσχέθηκε στο Θεό, πως μόνο το λείψανο του δούλου του αν βρει, θα δώσει στον Άγιο το δικό του δίσκο και θα πληρώσει και την τιμή του χαμένου.

Βγαίνοντας ο Χριστιανός από το πλοίο και ψάχνοντας στην ακροθαλασσιά, μήπως βρει το πτώμα του υπηρέτη του, τον βλέπει ζωντανό να βγαίνει από τη θάλασσα, κρατώντας το δίσκο.

Έμεινε άναυδος και μαζί με τους άλλους που επέβαιναν στο πλοίο δόξαζε το Θεό. Όλοι ρωτούσαν το δούλο πώς σώθηκε και εκείνος απάντησε:

‘‘ Όταν έπεσα στη θάλασσα, ήρθαν 3 άνθρωποι, ένας μεγαλύτερος στην ηλικία ντυμένος με στρατιωτική στολή, ένας νέος ωραίος κι ένας Διάκονος· με πήραν από το βυθό της θάλασσας και περπατώντας μαζί χθες και σήμερα ήρθαμε έως εδώ’’.

Αυτοί οι 3 ήταν: ο στρατιωτικός, ο Άγιος Μηνάς· ο νέος, ο Άγιος Βίκτωρ· και ο Διάκονος, ο Άγιος Βικέντιος. Και οι 3 Άγιοι μαρτύρησαν στις 11 Νοεμβρίου, αλλά άλλο έτος ο καθένας.

Ο Άγιος Μηνάς έχει λάβει χάρη από το Θεό να ανευρίσκει χαμένα αντικείμενα. Στο Άγιο Όρος τον επικαλούνται, όταν έχουν χάσει κάτι, όπως εμείς εδώ επικαλούμαστε τον Άγιο Φανούριο.

Ας είναι δοξασμένος ο Θεός με τους Αγίους Του.

Αντιγραφή για το «σπιτάκι της Μέλιας»

ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΕΝΤΥΠΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΒΟΥΝΙΩΤΙΣΣΑΣ
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2010 Έτος 2Οο- Αρ.Φύλλου 8

Εικόνα από: Ορθόδοξος Συναξαριστής

το «σπιτάκι της Μέλιας»