Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο από τη Διάσκεψη της Στοκχόλμης του 1972 θέτοντας το περιβάλλον στην παγκόσμια ατζέντα. Πράγματι, το περιβάλλον παίζει σημαντικό ρόλο σε δύο από τις μεγαλύτερες ΟΗΕ πρωτοβουλίες σήμερα: την κλιματική συμφωνία στο Παρίσι και τη βιώσιμη ανάπτυξη Στόχων.Αλλά σε μια νέα εντολή για το Ίδρυμα Friedrich Ebert Stiftung , Wilson Κέντρου Fellow Ken Conca γράφει ότι η παραδοσιακή προσέγγιση των περιβαλλοντικών θεμάτων ανεβαίνει κατά τα όριά της.
προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών μέχρι σήμερα έχουν στηριχθεί κυρίως στις ρυθμιστικές δυνατότητες των επιμέρους εθνών και περιστασιακή διακρατικής συνεργασίας. Τα δικαιώματα του ατόμου - το ανθρώπινο δικαίωμα σε ένα υγιές, καθαρό, ασφαλές περιβάλλον - έχουν αγνοηθεί σε μεγάλο βαθμό ως σκεπτικό για την ανάληψη δράσης.
Φέρνοντας δικαιώματα στο προσκήνιο θα μπορούσε να βοηθήσει στην επίλυση πολλών κρίσιμων σύγχρονες περιβαλλοντικές προκλήσεις, Conca γράφει. Αυτά περιλαμβάνουν το κλείσιμο των ρυθμιστικών κενών που δημιουργούνται από την παγκοσμιοποίηση? βελτίωση της λογοδοσίας για "μακρινό, αόρατη και μη αναγνωρισμένη" περιβαλλοντική ζημία? καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος πρωταθλητές, οι οποίοι αντιμετωπίζουν την αύξηση των επιπέδων της βίας? και την οικοδόμηση πολιτική ώθηση για δράση για το κλίμα, η οποία είναι ζωτικής σημασίας, δεδομένης της εθελοντικής φύσης της συμφωνίας του Παρισιού.
Γράφει Conca:
Εξίσου σημαντική με το τι δικαιώματα μπορεί να κάνει είναι πώς το κάνουν. προσεγγίσεις διεθνή βάση τα δικαιώματα μπορεί να ενισχύσει τα δικαιώματα στην οικογενειακή σφαίρα, είτε μέσω της διάχυσης των νέων προτύπων ή παρέχοντας ένα κανάλι για τους πολίτες να επωφεληθούν των νομικών εργαλείων και αξιώσεις δικαιώματα που δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν είναι στη διάθεσή τους. προσεγγίσεις με βάση τα δικαιώματα δημιουργούν επίσης κανονιστικό δύναμη, μέσω της ονοματοδοσίας και διαπόμπευση εκστρατείες. Μπορούν επίσης να κάμψει τις τυποποιημένες διαδικασίες λειτουργίας των διοικητικών συστημάτων προς πιο ανοικτή ενημέρωση και την ανταλλαγή πληροφοριών και να ενθαρρύνει τη μοντελοποίηση των καλύτερων πρακτικών για τη διαβούλευση, τη συμμετοχή και το διάλογο. Ίσως το πιο σημαντικό, η αναγνώριση των δικαιωμάτων - και προσωπική προστασία για τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν - μπορεί να δημιουργήσει ένα χώρο στον οποίο να διαχειριστεί τις πολύ πραγματικές συγκρούσεις που είναι αναπόφευκτες γύρω από την εξόρυξη πόρων και της ρύπανσης, μέσω του διαλόγου, διαπραγμάτευσης και την ενημερωμένη συγκατάθεση των επηρεαζόμενων κοινοτήτων . Πράγματι, ο διάλογος αυτός θα μπορούσε να είναι περισσότερο από απλώς τη διαχείριση των συγκρούσεων, αλλά μάλλον έναν τρόπο να αξιοποιήσει θετικές συνέργειες μεταξύ της αειφόρου χρήσης των πόρων, την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και την κοινωνική νομιμοποίηση. "
Κατεβάστε τον πλήρη σύντομη από το Ίδρυμα Friedrich Ebert Stiftung για περισσότερα.
