Στο φύλλο της 1-8-1920 του (βενιζελικού ; ) ΕΜΠΡΟΣ, ανάμεσα στις γλαφυρές περιγραφές των τρομοκρατικών χτυπημάτων και εμπρησμών, που έξαπέλυσε η βενιζελική τυρρανία ως επακόλουθο της απόπειρας δολοφονίας του…εθνάρχη, δημοσιεύεται και ένα μικρό δίστηλο για το πως σκοτώθηκε ο Δραγούμης.
Πολύ επίσημες οι πληροφορίες. Από την πρώτη στιγμή ήθελαν να τα κουκουλώσουν.
Στο δε επόμενο φύλλο (της 2-8-1920), περιγράφεται η κηδεία του δολοφονημένου Πατριώτη.
Στο δε επόμενο φύλλο (της 2-8-1920), περιγράφεται η κηδεία του δολοφονημένου Πατριώτη.
Η κηδεία του έγινε την 1-8-1920, στις 6.30′ το πρωί. Καλά-καλά δεν πρόλαβαν να τον κλάψουν οι δικοί του. Βιάστηκαν να τον παραχώσουν, οι βενιζελικοί δημοκραταρέοι, φοβούμενοι συρροή λαού.
……………………………………………
Ανάμεσα στις αντιβενιζελικές εφημερίδες, που κάηκαν εκείνο το βράδυ που προαναφέραμε, ήταν και το ΣΚΡΙΠ. Οι εγκαταστάσεις του καταστράφηκαν, τα μέλη του διώχθηκαν ή φυλακίσθηκαν, άλλά κατάφερε να επανεκδοθεί στις 20-9 του ίδιου χρόνου.
Σε εκείνο το φύλλο, δημοσιεύει ένα αφιέρωμα στον Δραγούμη…
……………………………………………
Ανάμεσα στις αντιβενιζελικές εφημερίδες, που κάηκαν εκείνο το βράδυ που προαναφέραμε, ήταν και το ΣΚΡΙΠ. Οι εγκαταστάσεις του καταστράφηκαν, τα μέλη του διώχθηκαν ή φυλακίσθηκαν, άλλά κατάφερε να επανεκδοθεί στις 20-9 του ίδιου χρόνου.
Σε εκείνο το φύλλο, δημοσιεύει ένα αφιέρωμα στον Δραγούμη…
…ενώ δύο μέρες μετά, στις 23-9-1920, δημοσιεύει την έκθεση ενός Ρώσσου αξιωματικού, αυτόπτη μάρτυρα της εν ψυχρώ δολοφονίας.
Στο ίδιο φύλλο, εν όψει των επικείμενων εκλογών, δημοσιεύει και ένα απόσπασμα της αισχρής βενιζελικής προπαγάνδας, από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ (γνωστό το όνομα, ε;), που αποδεικνύει ότι οι Εθνοπροδότες τον φοβόντουσαν, ακόμη και πεθαμένο.
