Σχήματα λόγου

Σίγουρα έχετε υπ' όψη σας την πρόσφατη δημοσκόπηση, για την οποία έγινε πολύς λόγος επειδή δείχνει τέτοια καταβαράθρωση της Νέας Δημοκρατίας ώστε να έχουν ήδη αρχίσει (έστω ψιθυριστά) να διατυπώνονται εκτιμήσεις πως το άλλοτε πανίσχυρο κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ακολουθεί στην ανυποληψία το -επίσης άλλοτε πανίσχυρο- πρωτοξάδερφό του που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Είναι χαρακτηριστικό το μείγμα έκπληξης και αγωνίας με το οποίο ο Παύλος Τσίμας υποχρεώθηκε να παρατηρήσει ότι είναι πρωτοφανής η απόσταση των 20 ποσοστιαίων μονάδων που χωρίζει δημοσκοπικά τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας και να συμπληρώσει ότι αυτό το φαινόμενο είναι επικίνδυνο για την δημοκρατία (το γιατί είναι επικίνδυνο δεν μας το εξήγησε αλλά δεν πειράζει).

Το γεγονός, όμως, ότι ο ΣυΡιζΑ δείχνει (τουλάχιστον δημοσκοπικά) ως απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού δεν σημαίνει παρά μόνο ότι οι άλλες ομάδες είναι είτε ντεφορμέ είτε στα πρόθυρα διάλυσης είτε σε διαδικασία ανανέωσης με προσθήκες νέων παικτών. Με άλλα λόγια, η δημοσκοπική κυριαρχία τής κυβερνώσας "αριστεράς" επιβεβαιώνει την λαϊκή διαπίστωση πως, ανάμεσα στους τυφλούς, ο μονόφθαλμος είναι αυτοκράτορας.



Δημοσκόπηση: Πανεπιστήμιο "Μακεδονία", 19/5/2015
Παρά την παντοδυναμία του, όμως, φαίνεται ότι ακόμη κι αυτός ο μονόφθαλμος έχει προβλήματα, τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν μουρμούρα και γκρίνια. Για παράδειγμα, αναγκάστηκε να πει πως εκείνη η περίφημη προεκλογική δέσμευσή του πως θα καταργήσει τα μνημόνια "με έναν νόμο, με ένα άρθρο" δεν ήταν παρά ένα απλό "σχήμα λόγου". Αν δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει "σχήμα λόγου", να σας θυμίσω ότι ο λαός στην γλώσσα του το λέει "παπαριά". Κι αν σας ενοχλεί αυτή η λαϊκή λεξούλα, να σας θυμίσω ότι πολλά κυβερνητικά στελέχη έχουν βαλθεί να την υπογραμμίσουν, γυρνώντας από κανάλι σε κανάλι για να εξηγήσουν πως όλο αυτό το νομοθετικό οικοδόμημα που στήθηκε σύμφωνα με τις επιταγές των μνημονίων, δεν είναι δυνατόν να καταλυθεί "με έναν νόμο, με ένα άρθρο".

Την ίδια παπαριά είχε ξεστομίσει προεκλογικά και για ένα άλλο θέμα ο σημερινός πρωθυπουργός. Τότε είχε ισχυριστεί πως ένα από τα πρώτα μέτρα τής κυβέρνησής του θα ήταν η επαναφορά του κατώτερου μισθού και της κατώτερης σύνταξης στα προ μνημονίου επίπεδα, πάλι "με έναν νόμο, με ένα άρθρο". Σήμερα έχουμε πλέον μάθει πως κάτι τέτοιο θα γίνει (αν γίνει, τελικά) από τα τέλη της επόμενης χρονιάς και πάντα μετά από διαβουλεύσεις των κοινωνικών εταίρων.

Κατά τον ίδιο τρόπο -υποτίθεται πως- η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνησή μας θα καταργούσε τον ΕνΦΙΑ: εν μιά νυκτί, "με έναν νόμο, ένα άρθρο". Μόνο που, πριν αλέκτωρ φωνήσαι, καταλάβαμε ότι όχι απλώς δεν θα καταργηθεί ο ΕνΦΙΑ αλλά η πληρωμή του συνιστά πατριωτικό μας καθήκον. Το ίδιο ακριβώς καταλάβαμε και για το άλλο χαράτσι που λέγεται "Εισφορά Αλληλεγγύης", μέσω του οποίου καλούνται οι φτωχοί να ταΐσουν τους εξαθλιωμένους και οι πεινασμένοι τούς ξελιγωμένους.

Παρόμοια παπαριά αποδείχτηκαν και όσα έλεγε παλιότερα ο μονόφθαλμος για το ξεπούλημα της κρατικής (δηλαδή, της λαϊκής) περιουσίας. Τότε έλεγε πως θα σταματούσαν οι ιδιωτικοποιήσεις και θα διαλυόταν το ΤΑΙΠΕΔ. Σήμερα δεν διστάζει να παραδεχτεί πως κι αυτά ήσαν "σχήματα λόγου": το ΤΑΙΠΕΔ ζη και βασιλεύει (με "αριστερή" διοίκηση πλέον και με αυξημένες δραστηριότητες), το ξεπούλημα του Ελληνικού δεν σταματάει αλλ' απλώς θα εξεταστεί η νομιμότητα των διαδικασιών που τηρήθηκαν, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια παραμένουν στο σφυρί (μάλιστα δε, στο παιχνίδι μπήκε και μια ολλανδική εταιρεία για την οποία δείχνει αυξημένο ενδιαφέρον ο κύριος Ντάισενμπλουμ!) κλπ. Το πιο ωραίο της ιστορίας είναι πως η "αριστερή" κυβέρνησή μας, αντί να σταματήσει τις ιδιωτικοποιήσεις "με έναν νόμο, με ένα άρθρο", κατηγορεί την προκάτοχό της για ανικανότητα επειδή η χώρα μας είναι έβδομη στην Ευρώπη σε εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις!

Κατά ταύτα, δεν συνιστά έκπληξη το ότι κι αυτά που λέγονταν για αποκατάσταση των απολυμένων αποδείχθηκαν παπαριές. Βέβαια, ξαναγύρισαν στις δουλειές τους οι 595 τετραωρίτισες καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών αλλά δεν έγινε το ίδιο και με τις 360 συναδέλφους τους που δούλευαν με μηνιαίες συμβάσεις στο ίδιο υπουργείο διότι, όπως εξήγησε ο κύριος Κατρούγκαλος, οι δεύτερες δεν είχαν απολυθεί βάσει κάποιας μνημονιακής διάταξης (δηλαδή, επιτρέπονται οι απολύσεις αν δεν γίνονται λόγω μνημονίου;). Παράλληλα, η "αριστερή" κυβέρνηση διατηρεί σε ισχύ την εγκύκλιο Κυριάκου, βάσει της οποίας οι νομικές υπηρεσίες των υπουργείων είναι υποχρεωμένες να ζητούν ανάκληση όσων πρωτόδικων αποφάσεων δικαιώνουν απολυμένους συμβασιούχους. Κι ακόμη, μη ξεχνάμε πως όσες τέτοιες προσλήψεις απολυμένων γίνουν, θα αφαιρεθούν από τις 15.000 -ήδη προγραμματισμένες και συμφωνημένες- προσλήψεις τού 2015, πράγμα που σημαίνει ότι κάτι επιτυχόντες σε -προ πενταετίας και βάλε- εξετάσεις τού ΑΣΕΠ θα συνεχίσουν να βλέπουν τον διορισμό τους με το κιάλι.

"Σχήμα λόγου", επίσης, φαίνεται ότι θα αποδειχτούν όλα όσα λέγονταν στο παρελθόν περί "επαχθούς" χρέους ή περί επαναπροσδιορισμού τού ύψους τού δημόσιου χρέους. Στο μεταξύ, βέβαια, έπεσε το πυροτέχνημα της "Επιτροπής Αλήθειας Δημόσιου Χρέους", την οποία συνέστησε η πρόεδρος της βουλής. Όμως, όπως φαίνεται, η εν λόγω επιτροπή θα περιοριστεί σε κάποιας μορφής λογιστικό έλεγχο του χρέους, δίχως οι αποφάσεις της να επηρεάζουν την απρόσκοπτη συνέχιση της αποπληρωμής του.



Ξαστοχήσαμε, σύντροφε;

Αυτά και πολλά άλλα "σχήματα λόγου" είναι που άρχισαν να γεννούν τις πρώτες γκρίνιες, τις πρώτες μουρμούρες και τα πρώτα στραβοκοιτάγματα προς τον μονόφθαλμο. Κι όσο αυτός επιμένει να πορεύεται στο ίδιο μονοπάτι που γέννησε τα μνημόνια και την λιτότητα, τόσο οι μουρμούρες θα μεγαλώνουν. Αν δεν συνειδητοποιήσει εγκαίρως ότι, όσο δεν αλλάζουν οι όροι του παιχνιδιού, δεν μπορεί να υπάρξουν καλόπιστες διαπραγματεύσεις και ότι το κτήνος δεν εξανθρωπίζεται με την ψιλοκουβέντα, η "αριστερή ελπίδα" που επαγγέλλεται θα καταντήσει κι αυτή ένα κούφιο "σχήμα λόγου", μια εκκωφαντική παπαριά.