Το πηγάδι με το τρελό νερό

Ένας αρχαίος μύθος λέει πως κάποτε ένας πανίσχυρος μάγος που ήθελε να καταστρέψει ένα ολόκληρο βασίλειο έβαλε ένα μαγικό φίλτρο στο πηγάδι απ’ όπου έπιναν όλοι οι κάτοικοι. Έτσι όποιος θα έπινε νερό θα τρελαινόταν.
Το επόμενο πρωινό όλος ο πληθυσμός του βασιλείου ήπιε νερό απ’ το πηγάδι και τρελάθηκαν όλοι εξόν από το βασιλιά και την οικογένειά του που είχαν εξασφαλίσει μόνο γι’ αυτούς ένα πηγάδι που ο μάγος δεν κατάφερε να το δηλητηριάσει.
Ο βασιλιάς ανησύχησε με τη νέα πραγματικότητα και προσπάθησε να ελέγξει τους υπηκόους του εκδίδοντας μία σειρά από διατάγματα που αφορούσαν στην ασφάλεια και στη δημόσια υγεία.
Όμως οι αξιωματικοί κι οι επιθεωρητές είχαν πιει κι εκείνοι από το δηλητηριασμένο νερό και πίστευαν ότι οι αποφάσεις του βασιλιά ήταν παράλογες και αποφάσισαν να μην τις δώσουν καμία σημασία. Όταν οι κάτοικοι του βασιλείου άκουσαν τα διατάγματα αυτά, πείστηκαν ότι ο βασιλιάς τους είχε τρελαθεί και τώρα έδινε παράλογες διαταγές. Βάδισαν κατά το κάστρο και αξίωσαν την παραίτησή του.
Ο βασιλιάς βρέθηκε σε απόγνωση και ήταν έτοιμος να παραιτηθεί, αν δεν τον εμπόδιζε η γυναίκα του λέγοντάς του: «Δεν πάμε να πιούμε κι εμείς από το κοινό πηγάδι; Τότε θα γίνουμε όμοιοι με αυτούς.» Ο βασιλιάς κι η βασίλισσα ήπιαν από το τρελό νερό και μονομιάς άρχισαν να λένε ανοησίες. Οι υποτελείς τους μετάνιωσαν στη στιγμή. Τώρα που ο βασιλιάς τους επέδειξε τόση σοφία γιατί να μην του επιτρέψουν να συνεχίσει να κυβερνά τη χώρα τους;
Η σύγχρονη δυτική κοινωνία , όποιο όνομα κι αν της προσδώσουμε , μας ωθεί στην καταναλωτική μανία που αγγίζει τα όρια της τρέλας. Μας πείθει με τα θέλγητρα των σειρήνων της να αποζητούμε την ευτυχία στον υλικό πλούτο, την ευμάρεια και μας εξαπατά δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να αποφύγουμε την καταστροφή του πλανήτη μας από τη μόλυνση του περιβάλλοντος , χωρίς να έχουμε αποστεί από τη μεγιστοποίηση του κέρδους που είναι ο στόχος μας. Πιστεύουμε ότι ενεργούμε σωστά , αφού θεωρούμε τους εαυτούς μας «νορμάλ». Δυστυχώς όμως στην πραγματικότητα αυτό σημαίνει ότι έχουμε συμμορφωθεί με όλες τις τρέλες ή ότι έχουμε συμβιβασθεί με κάθε τρέλα!
Καταστρέφουμε τον κόσμο μας κάθε μέρα που περνάει. Έχουμε υπεραρκετά πυρηνικά όπλα για να σκοτώσουμε την ανθρωπότητα πάνω από εκατό φορές. Κι ενώ εκατομμύρια άνθρωποι πάνω στον πλανήτη καθημερινά πεθαίνουν από την πείνα, συνεχίζουμε να ξοδεύομε τεράστια ποσά για να αγοράζουμε όλο και τελειότερα οπλικά συστήματα μαζικού εξολοθρεμού. Έχουμε πιεί απ’ το πηγάδι που έχει τρελό νερό.
Όπως στο μύθο, ίσως μας θεραπεύσουν πιο υγιείς άνθρωποι, «εκκεντρικοί», «περιθωριακοί», «νευρωτικοί», « σαλοί δια Χριστόν» όπως εμείς οι «υγιείς» τους αποκαλούμε. Κάποιοι αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προστασία του περιβάλλοντος, ορισμένοι για καθαρά συνειδησιακούς λόγους αρνούνται να συμβιβαστούν με το υπάρχον σύστημα, άλλοι αρνούνται όλα τα πλούτη και τις ανέσεις και οδεύουν για χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου για να υπηρετήσουν τον αναγκεμένο άνθρωπο στο όνομα της Πίστης και, τέλος, μερικοί αγωνίζονται να είναι ο εαυτός τους. Όλοι αυτοί έχουν να μεταφέρουν ένα εκκωφαντικά σιωπηρό μήνυμα σε όλους μας. Αντί όμως να μας εμπνέει το παράδειγμά τους, τούς αποκαλούμε «περιθωριακούς» και μηχανευόμαστε μύριους όσους τρόπους αφανείς και φανερούς για να γίνουν κι αυτοί όπως όλοι εμείς οι «κανονικοί».
Από τα βάθη όμως των αιώνων φτάνει ευκρινώς στην ακοή όλων των «κανονικών» ο προφητικός λόγος: «Ουαί οι λέγοντες το πονηρόν καλόν και το καλόν πονηρόν, οι τιθέντες το σκότος φως και το φως σκότος, οι τιθέντες το πικρόν γλυκύ και το γλυκύ πικρόν. Ουαί οι συνετοί εν εαυτοίς και ενώπιον αυτών επιστήμονες» (Ησ.5,20-21). Αλίμονο σ’ εκείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό, που παριστάνουν το μαύρο άσπρο και το άσπρο μαύρο, που κάνουν το πικρό γλυκό και το γλυκό πικρό. Αλίμονο σ’ εκείνους που θαρρούν πως είναι κάτι και περνιούνται για έξυπνοι.
Στον γερασμένο και χωρίς ελπίδα κόσμο μας, πριν να είναι αργά, ας ενστερνιστούμε τον προφητικό λόγο, ας ανανήψουμε κι ας συστρατευτούμε με όσους έχουμε απορρίψει ως μη «κανονικούς», επειδή έχουν το ηθικό σθένος να αντιστέκονται , ώστε να συνδημιουργήσουμε πολιτισμού οάσεις, όπου η αγάπη, η ευτυχία κι η συμπόνια θα κυριαρχούν. Ας καταστούμε σκαπανείς ώστε να δείξουμε στην κοινωνία πώς πρέπει να είναι ένα υγιές και δημιουργικό ανθρώπινο ον που δεν έχει πιεί από το τρελό νερό των ημερών μας!  kapistri.