Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ

Η Τουρκική Πολιτική και Στρατιωτική ηγεσία, θεωρούν την μουσουλμανική μειονότητα ως “Πέμπτη Φάλαγγα” στην Θράκη και καταρτίζουν τα επόμενα επεκτατικά τους σχέδια

Οι μονομερείς και παράνομες ενέργειες της Άγκυρας σε σχέση με το Καστελόριζο και την κεφαλαιώδη σημασία του για τη χάραξη της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ),

οι συνεχείς παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου και των Εθνικών Χωρικών Υδάτων, οι αιτιάσεις για μη αποδοχή της Συνθήκης της Λωζάννης, και τόσα άλλα που δεν είναι της παρούσης, διαψεύδουν οικτρά όσους στη χώρα μας εκτιμούσαν και εκτιμούν ότι μπορεί να υπάρξει θεαματική βελτίωση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Τουναντίον, αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι σχεδιασμοί της Άγκυρας είναι όχι μόνο μακροπρόθεσμοι και συστηματικοί αλλά αποβλέπουν στη δραματική αλλαγή του status quo σύμφωνα με τα τουρκικά συμφέροντα.

Σε αυτό το πλαίσιο, και με δεδομένο ότι στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν έχουν δημοσιοποιηθεί τα σχεδία «Balyoz» και «Suga» (προέκυψε από τον εσωτερικό ανταγωνισμό ισλαμιστών-κεμαλιστών για την επικυριαρχία), η ελληνική πλευρά θα πρέπει να αναμένει άμεσα το επόμενο «επεισόδιο» στο ελληνοτουρκικό σίριαλ: την ένταση στη Θράκη όπου η τουρκική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία θεωρεί τη μουσουλμανική μειονότητα ως πέμπτη φάλαγγα και προνομιακό μοχλό, που αφενός προσέθεσε ένα ακόμη «καυτό» ανοικτό θέμα στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, και αφετέρου αποτελεί ισχυρή προ-τοποθετημένη δύναμη που την κατάλληλη στιγμή θα επιφέρει τετελεσμένα σύμφωνα με τις επιθυμίες της γείτονα χώρας.

Δυστυχώς, η κατάσταση στη Θράκη σε σχέση με τη μουσουλμανική μειονότητα καθίσταται καθημερινά όλο και περισσότερο επικίνδυνη. Η Τουρκία, αφού πέτυχε από το 2007 να εγγράψει στη διμερή -με την Ελλάδα-ημερήσια διάταξη ως θέμα το «μειονοτικό», σήμερα κυριαρχεί στα κοινωνικά, και πολιτικά-οικονομικά δρώμενα της περιοχής. Δεν είναι μόνο εμφανής ο τρόπος διείσδυσης και ελέγχου που επιχειρεί η επίσημη Τουρκία στη Θράκη, αλλά το πλέον ανησυχητικό είναι η ισχύς και η τόλμη των ηγετικών κύκλων της μειονότητας. Αυτό έχει επιτευχθεί αφενός λόγω της πολιτικής των κεντρικών, περιφερειακών και τοπικών αρχόντων να συναλλάσσονται ψηφοθηρικά μαζί τους, και αφετέρου λόγω της παραίτησης της ελληνικής πολιτείας από τις ευθύνες, τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητές της.

Το μακρύ χέρι της Τουρκίας, το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή, ενεργεί (και συμπεριφέρεται) πλέον ως κεντρική διοίκηση στη Θράκη, «προσηλυτίζοντας» με οικονομικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές και πολιτιστικές ενέργειες και δράσεις το σύνολο των μουσουλμάνων κατοίκων της περιοχής, που τους θεωρεί συλλήβδην Τούρκους ή ως παλαιά κοινότητα της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η Τουρκία αντιμετωπίζει πλέον τη μουσουλμανική μειονότητα ως δική της πέμπτη φάλαγγα και καταρτίζει τα σχέδιά της.

ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ

Σήμερα, σε σχέση με το παρελθόν, είναι γεγονός ότι η κατάσταση έχει σημαντικά επιβαρυνθεί, για πληθώρα λόγων. Μερικοί από αυτούς είναι οι ακόλουθοι:

– Έχει επιβληθεί και έχει γίνει αποδεκτή από την ελληνική πολιτεία η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας και στους Πομάκους αλλά και τους Αθίγγανους. Αποτέλεσμα αυτού είναι η «απορρόφηση» και καταγραφή τους από την Άγκυρα ως «τουρκική» μειονότητα, κάτι που φυσικά την εξυπηρετεί αφού αυξάνει την αριθμητική της δύναμη. Δυστυχώς, οι προσπάθειες της ελληνικής πολιτείας στα μέσα της δεκαετίας του 1990 για την ανάδειξη των πολιτιστικών και ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των Πομάκων έμειναν χωρίς συνέχεια μέχρι που ατόνησαν.

– Η παράνομη λειτουργία «τουρκικών» νηπιαγωγείων όχι μόνο υφίσταται αλλά και επεκτείνεται χωρίς οι ελληνικές αρχές να προβαίνουν σε οποιαδήποτε ενέργεια εφαρμογής των νόμων.

– Ευρύτατα λειτουργούν τοπικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί που το πρόγραμμά τους είναι αποκλειστικά τουρκικό, όπως επίσης και κυκλοφορούν εφημερίδες. Στη βάση της αμοιβαιότητας με την Τουρκία αυτό το απαράδεκτο καθεστώς αποκλειστικής εκπομπής σε ξένη γλώσσα θα πρέπει να παύσει να υφίσταται.

– Στα μειονοτικά δημοτικά σχολεία αντί των Ελλήνων μουσουλμάνων αποφοίτων της Ειδικής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης (ΕΠΑΘ), η ελληνική πολιτεία έχει αποδεχθεί μεγαλύτερο αριθμό δασκάλων από την Τουρκία.

– Σε αντίθεση με τον πληθυσμό των Ελλήνων χριστιανών Θρακιωτών, που μειώνεται αριθμητικά συνεχώς, οι μουσουλμάνοι αυξάνονται συνεχώς δίνοντας, ακουσίως, μεγαλύτερη βαρύτητα στους σχεδιασμούς της Άγκυρας η οποία απλώς τους αντιλαμβάνεται ως κρίσιμη μάζα.

– Με την άμεση ή συγκαλυμμένη οικονομική και νομική υποστήριξη του προξενείου και τα τελευταία χρόνια με την εμπορική δραστηριοποίηση στη Θράκη της τουρκικής τράπεζας Ziraat, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας προχωρεί στο δανεισμό σε κάθε ενδιαφερόμενο με χαμηλότερο (και συνεπώς εξαιρετικά ανταγωνιστικό επιτόκιο, κρίσιμη παράμετρο την εποχή οικονομικής δυσπραγίας που ζούμε), το μεγαλύτερο μέρος των αγορών γαιών και ακινήτων γίνεται πλέον από μουσουλμάνους. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 όταν στα ορεινά και πεδινά χωριά της μειονότητας σε εβδομαδιαία βάση διανέμονταν από στελέχη του τουρκικού προξενείου 80.000 γερμανικά μάρκα με σκοπό να εξαγοραστούν συνειδήσεις (σε αντάλλαγμα για την κάλυψη του κόστους διαβίωσης) και να δημιουργηθεί ένα πλέγμα συναλλαγής και απόλυτου ελέγχου, σήμερα η τουρκική διείσδυση χρησιμοποιεί τα σύγχρονα χρηματοπιστωτικά εργαλεία.

-Το σύνολο των Ελλήνων μουσουλμάνων παρακολουθούν αποκλειστικά τουρκικά δορυφορικά τηλεοπτικά προγράμματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη διαμόρφωση πολιτιστικού, γλωσσικού και υποσυνείδητα πολιτικού αισθητήριου.

– Η εξάπλωση της χρήσης του διαδικτύου από τη μειονότητα δεν εξυπηρετεί μόνο τις κοινωνικές, ενημερωτικές και οικονομικές ανάγκες, αλλά συστηματικά κατευθύνεται και χρησιμοποιείται από ορισμένους κύκλους για την προώθηση της πολιτικής συνένωσης με τη μητέρα-πατρίδα, την Τουρκία, και συνωμοτικές και ανθελληνικές ενέργειες.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Όπως περιγράφηκε και συστηματικά διαμορφώνεται η συγκεκριμένη κατάσταση, είναι αυτονόητο ότι το όποιο ενδιαφέρον της Άγκυρας δεν αποσκοπεί απλώς στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και οικονομικής-κοινωνικής δραστηριότητας των Ελλήνων μουσουλμάνων, αλλά στη μετατροπή τους σε απόλυτα ελεγχόμενη συμπαγή «τουρκική» μειονότητα που φυσικά «καταπιέζεται» στυγνά από την ελληνική πολιτεία και συνεπώς δικαιούται να διεκδικήσει την απόσχιση και συνένωση της με τη μητέρα-πατρίδα.

Μία μητέρα-πατρίδα η οποία σε καθημερινή βάση, λόγω της δράσης του Προξενείου Κομοτηνής, αποτελεί τον προστάτη της απέναντι στην «ελληνική αυθαιρεσία».

Με άλλα λόγια, η μειονότητα αντιμετωπίζεται από την Τουρκία ως στρατηγική εφεδρεία, η οποία όχι μόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ηθικό και νομικό έρεισμα για την τουρκική δράση, αλλά σε στρατιωτικό επίπεδο να επιφέρει σημαντικά επιχειρησιακά αποτελέσματα δρώντας ως πέμπτη φάλαγγα.
elthraki.gr
Δημήτρης Μανακανάτας