O Τσίπρας πάει με όλα

Από τον Ομπάμα στον Κάστρο και μετά στους «δυνάστες» Μέρκελ και Ολάντ. Από τις αριστερές πιρουέτες στις αγκαλιές με τους Καμμένους. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα είναι ένα μεταλλαγμένο προϊόν, η κυβέρνησή του τα χωράει όλα.

Γιώργος Καρελιάς

Οσοι εκπλήσσονται (ακόμα;) από τις συνεχείς μεταμορφώσεις του Αλέξη Τσίπρα δυσκολεύονται να κατανοήσουν αυτό που είναι εδώ και καιρό ο νυν Πρωθυπουργός και το κόμμα του. Η ευκολία με την οποία μεταπηδά από τη μια πλευρά στην άλλη φανερώνει ότι δεν υπάρχουν φραγμοί σε τίποτα. Αυτό, όμως, είναι και το μυστικό της μέχρι τώρα «επιτυχίας» του.

Ο επαναστατικός οίστρος που τον έπιασε στην Πλατεία της Επανάστασης στην Αβάνα, απ’ όπου κατακεραύνωσε τους «δυνάστες» της Ελλάδας, δεν τον εμποδίζει να νταραβερίζεται μαζί τους. Από τον Κάστρο πήγε κατευθείαν στην Μέρκελ. Αλλωστε, πριν από τον Κάστρο είχε εκθειάσει τον Ομπάμα, μόνο το «ευχαριστώ» δεν βγήκε από το στόμα του, αν και μάλλον το άξιζε ο απερχόμενος πλανητάρχης, τόση βοήθεια του έδωσε.



Ενας πολιτικός αρχηγός (Σταύρος Θεοδωράκης) είπε ότι «ο κ . Τσίπρας δεν μπορεί να είναι και με τον Κάστρο και με τον Καμμένο. Δεν πάνε και τα δύο μαζί». Η Φώφη Γεννηματά έχει πει κάτι παρόμοιο, δηλαδή ότι δεν μπορεί ο κ. Τσίπρας να κάνει ρεβεράντζες στους ευρωπαίους σοσιαλιστές την ώρα που στο εσωτερικό είναι αγκαλιά με τον Πάνο Καμμένο.

Κάνουν και οι δύο λάθος. Ακριβώς αυτό (θέλει να) κάνει ο κ. Τσίπρας. Απολύτως συνειδητά. Παίζει σε δύο (ή μάλλον σε όλα τα) ταμπλό. Δεν έχει καμιά αναστολή, ιδεολογική ή άλλη.
Γι’ αυτό και ούτε ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πει δυό λόγια αποδοκιμασίας για το ομοφοβικό παραλήρημα ενός βουλευτή των ΑΝΕΛ . Γι’ αυτό ο συνεταίρος του καταψηφίζει όλα τα προοδευτικά νομοθετήματα (υπηκοότητα στα παιδιά των μεταναστών, ανέγερση Τζαμιού στην Αθήνα, Σύμφωνο Συμβίωσης) και δεν τρέχει τίποτα. Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας ανέχεται υπουργούς (Πολλάκης, Ζουράρις) να απειλούν και να βρίζουν δημοσίως σαν τους παλιούς κουτσαβάκηδες.

Γι’ αυτό και ο κ. Τσίπρας εκπαραθυρώνει τον «άριστα 20» (ο ίδιος τον βαθμολόγησε έτσι) Νίκο Φίλη, υπακούοντας στα κελεύσματα του Αρχιεπισκόπου με μεταφορέα τον Καμμένο.

Ολα αυτά «συμβιώνουν» στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Είναι ένα χαρμάνι χωρίς αρχές και κατευθύνσεις, που κινείται με ευκολία από την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο έως την Κούβα και από τη αριστερή ρητορική έως τα συμπλέγματα του «συντρόφου» (εκ Καμμένου) Κατσίκη.

Ενα τέτοιο προϊόν «πουλάει» ο κ. Τσίπρας. Ενα προϊόν που (προφανώς πιστεύει ότι) πάει με όλα, σαν την Coca Cola…