Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαφημίστηκε στους λαούς σαν Ένωση του Καλού.Τα Δυτικά Κράτη, εκείνα της Δημοκρατίας, της ελεύθερης πολιτικής έκφρασης και της κοινωνικής αλληλεγγύης, ενώθηκαν για να ισχυροποιηθούν, να θωρακίσουν τις οικονομίες τους και να αποτρέψουν τις μεταξύ τους πολεμικές διαμάχες.Σε όλα απέτυχαν -αν ήθελαν ποτέ να πετύχουν- παταγωδώς !!
Για ποια πολιτική ελευθερία μιλάμε στην Ε.Ε., όταν φυλακίζει βουλευτές κράτους που είναι ιδρυτικό μέλος; Ή που εκβιάζει για να μην γίνονται δημοψηφίσματα κι όταν γίνουν κάνει το παν να νοθεύσει το αποτέλεσμα; Που επιβάλλει στους λαούς, λαθρομετανάστες και ισλαμοποίηση; Που απειλεί να κηρύξει παράνομα τα Εθνικιστικά κόμματα;
Για ποια οικονομική θωράκιση να μιλήσουμε, όταν η Ελλάδα καταστράφηκε από το ευρώ σε 8 χρόνια, η Κύπρος σε 2 χρόνια, η Ιταλία και η Ισπανία σε 9 χρόνια και η λίστα συνεχίζεται...
Για ποια κοινωνική αλληλεγγύη να πούμε όταν οι ηγέτες της Ε.Ε. στρέφουν τον ένα λαό εναντίον του άλλου για να δικαιολογήσουν την οικονομική αστάθεια και τα βαρύτατα μέτρα που μας επιβάλλουν;
Για ποια Ευρωπαϊκή ειρήνη να συζητήσουμε; Εκείνη την ειρήνη, που στέλνει Ευρωπαίους στρατιώτες στη Λιβύη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και επιτρέπει το έγκλημα του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία; Που στηρίζει ακροδεξιούς επαναστάτες στην Ουκρανία, για να κάνει το χατίρι των ΗΠΑ και να πουλήσει δάνεια; Που στηρίζει την τουρκική ασυδοσία, που εγκληματεί σε όλα της τα σύνορα αλλά και εντός της χώρας; Για την ειρήνη στην αιματοβαμμένη από Ισλαμιστές, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Βέλγιο και Ελλάδα;
Μερικές δεκαετίες αργότερα, δεν έχει απομείνει παρά ο μπερντές του Καραγκιόζη. Ο Ολάντ κάνει τον Καραγκιόζη και η Μέρκελ την Αγλαΐα. Από κοντά οι υπόλοιποι "ηγέτες" των κρατών τα κολλητήρια. Και τον πασά κάνει ο Ερντογάν.
Το αποτέλεσμα αυτό δεν είναι τυχαίο. Ήταν προδιαγεγραμμένο κι όποιος είχε την πολιτική διορατικότητα (όπως οι ΧΑυγίτες) μπορούσε να το δει. Οι υπάλληλοι του διεθνούς κεφαλαίου που μετά το πέρας του Β ΠΠ, ξεκίνησαν να παγκοσμιοποιούν κοινωνίες, εργάσθηκαν σκληρά για να το πετύχουν. Γνώριζαν τα κατασκευαστικά ελαττώματα της Σοβιετικής Ένωσης και καταλάβαιναν πως αν και πήρε παράταση ζωής μετά τον Β' ΠΠ, βρισκόταν σε τροχιά πτώσης. έτσι ξεκίνησαν το χτίσιμο της Ε.Ε.
Η καινούργια αυτή ένωση έμελλε να είναι πολύ πιο επικίνδυνη και καταστροφική από την USSR. Βλέπετε είναι πολύ πιο ύπουλη. Στο καινούργιο σχήμα δεν υπάρχουν κόκκινες πλατείες και πανίσχυροι στρατοί να παρελαύνουν, όχι αυτά ξεπεράστηκαν. Αντίθετα υπάρχει μια αποστρατικοποίηση των κοινωνιών. Ο πολίτης πρέπει να πάψει να εξοπλίζεται, να εκπαιδεύεται να αγαπά τα σύμβολά του. Ο στρατός παύει να είναι μαζικός αλλά γίνεται επαγγελματικός σε μικρότερα σχήματα. Οι κοινωνίες μαθαίνουν "να μισούν τη βία από όπου κι αν προέρχεται" χωρίς κριτήρια δικαιοσύνης. Μαθαίνουν έτσι να μισούν τη Φύση, μια που η βία είναι αναπόσπαστο μέρος της Φύσης. Μαθαίνουν να γίνονται θύματα που για να σωθούν τρέχουν στο θύτη τους, δηλαδή το κράτος, που είναι υπεύθυνο π.χ. για την ύπαρξη στη γειτονιά, του Ισλαμιστή που βιάζει τη γυναίκα μας.
Μέσα από "πολιτιστικά γεγονότα" που ενώνουν την Ευρώπη, όπως η Eurovision της τραβεστί με το μούσι, μαθαίνουν να μην σκέφτονται κι έτσι κανείς δεν σκέφτεται π.χ. πως ακόμη κι ο Θεάνθρωπος σήκωσε κάποια στιγμή το βούρδουλα και χτύπησε τους σαράφηδες (τραπεζίτες της εποχής) που βεβήλωναν τον οίκο του Πατρός Του!!
Με μηχανισμούς διάβρωσης, οι επικυρίαρχοι, απέβαλλαν από την εξουσία, πολιτικούς ηγέτες με όραμα κι άποψη (άσχετα αν θα συμφωνούσα μαζί τους πολιτικά ή όχι) που κυβερνούσαν τις Ευρωπαϊκές χώρες και τους αντικατέστησαν με υπαλλήλους. Οι υπάλληλοι αυτοί πρέπει να "γράφουν καλά" στο γυαλί, να έχουν μια "πολιτικά ορθή" φρασεολογία και νερωμένες θολές απόψεις περί διοίκησης και πολιτικής. Έχουν δε σαφή ημερομηνία λήξης για να μην αποκτούν δύναμη. Συνεργάζονται με οποιονδήποτε δήθεν αντίπαλο, μια που όλοι εξυπηρετούν το ίδιο αφεντικό. Γι' αυτό και τόσοι πολλοί πέρασαν από την εξουσία και εξαφανίστηκαν. Εκτέλεσαν συγκεκριμένη αποστολή κι έσβησαν όπως πχ οι Αθνάρ, Θαπατέρο, Ζοσπέν, Ζιπέ, Σαρκοζί, Τέπφλερ. Λερ, Μπλαίρ, Μπράουν, Μέιτζορς, Μίλιμπαντ, Κάμερον, Πρόντι, Ντίνι, ΓΑΠ, Κωστάκης Καραμανλής, Σαμαράς και τόσοι άλλοι που ενώ ήταν αποφασισμένοι να σώσουν την Ευρώπη εξαφανίστηκαν.
Έτσι, πραγματικά αφεντικά στην παχιά αγελάδα Ευρώπη, έγιναν τραπεζικοί και πολυεθνικοί όμιλοι. Αυτοί τοποθετούν πολιτικούς. Αυτοί νομοθετούν. Αυτοί παίρνουν δημόσια έργα. Αυτοί κυβερνούν. Μην ξεχνάτε την φωτογραφία, που ο Χριστοφοράκος συστήνει στον Γερμανό Πρέσβη τον Κυριάκο Μητσοτάκη! Είναι ο ισχυρός άνθρωπος της SIEMENS και ο συνδετικός "πολύτιμος" κρίκος. Κατά σύμπτωση ένα τιμολόγιο της SIEMENS είχε ξεχάσει απλήρωτο η αδελφή του Κυριάκου Ντόρα...
Είναι δοκιμασμένη συνταγή. Λειτουργεί χρόνια τώρα στις ΗΠΑ. Μην μας διαφεύγει πως στην εκλογική κούρσα που γίνεται αυτή τη στιγμή, η Χίλαρι έχει ξοδέψει πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια για να βγει Πρόεδρος. Όλα από δωρεές και χορηγίες. Εκεί έφτασαν τον πολιτικό πολιτισμό μας, οι επικυρίαρχοι. Να αγοράζεται η εξουσία από τον πλουσιότερο. Οι λαοί εισπράττουν μόνο προεκλογικά, και εισπράττουν κενές υποσχέσεις που αναιρούνται πάραυτα μετά τη νίκη.
Έχει λοιπόν διαβρωθεί το σύμπαν; Έχουν γίνει οι λαοί τόσο άμυαλοι κι άβουλοι; Έχει νικήσει τον φιλότιμο πολίτη το μεγάλο παράσιτο; Φυσικά και όχι. Ένας ο εχθρός του συστήματος, ο Εθνικισμός. Η κοσμοθεωρία που εξυμνεί τη σύνδεση του Ανθρώπου με την Φύση και δεν προσπαθεί να δημιουργήσει έναν ανώμαλο, διαστροφικό Άνθρωπο. Η Ιδεολογία που προστατεύει την Οικογένεια, τιμά το Αίμα και τους Προγόνους. Η πολιτική που οραματίζεται κοινωνική ισορροπία, ουσιαστική ασφάλεια και υμνεί την Αξιοπρέπεια και την Τιμή σε ένα κόσμο ψέματος και απάτης.
Κανείς Εθνικιστικός χώρος στην Ευρώπη δεν έχει σωπάσει. Όλοι δίνουν τη μάχη στις τοπικές κοινωνίες. Μια μάχη απέναντι σε όλο το πολιτικό σύστημα που παλεύει να λασπολογήσει, να απαξιώσει και να δαιμονοποιήσει κάθε τι Εθνικιστικό.
Υπάρχουν αυτή τη στιγμή σημαντικά Εθνικιστικά κινήματα στην Ε.Ε. Και ένα από τα σημαντικότερα είναι η Χρυσή Αυγή. Με τον ακάματο Αγώνα της, έχει εμπνεύσει όλη την Ευρώπη. Με την αλύγιστη στάση της έχει δώσει θάρρος σε κάθε Εθνικιστικό κίνημα.
Ο εχθρός είναι δυνατός και πανίσχυρος. Αλλά η θέλησή μας είναι το δίκαιό μας.
Κι όπως τόσο σοφά έχει καταγράψει ο Ασκητής του Εθνικισμού Καζαντζάκης:
"Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος σκληρός κι απαραβίαστος, αν δεν υπήρχε ο κόσμος θα 'ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται"
