Εσφαλμένη η Απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αλεξανδρούπολης – Το Τουρκικό ελικόπτερο εζήτησε και έλαβε Άδεια προσγειώσεως στο Αεροδρόμιο της ΑλεξανδρούποληςΑν ανατρέξει ο ενδιαφερόμενος για να προσδιορίσει την έννοια του πολιτικά διωκομένου και κατ’ ακολουθίαν δικαιουμένου παροχής άσυλου, θα το εντοπίσει στο ΠΔ 114 ΦΕΚ Α195/22.11.10, όπου σαφώς γίνεται διάκριση μεταξύ του πολιτικού εγκλήματος και του κοινού τοιούτου.
Τουτέστιν, στο μεν πρώτο ο επιδιωκόμενος σκοπός του δράστη είναι η ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως, ως εν προκειμένω, του δε δευτέρου η τέλεσις ποινικώς κολασίμων πράξεων (κλοπές, ληστείες και άλλα εγκλήματα του κοινού Ποινικού Δικαίου).
Το ότι τυγχάνουν, οι περί ων ο λόγος στρατιωτικοί, προστασίας του πολιτικού πρόσφυγα τούτο ερείδεται στην Συνθήκη της Γενεύης, στην οποία έχει προσχωρήσει η χώρα μας, και αποτελεί εσωτερικό δίκαιο βάσει του άρθρου 28 του Συντάγματος και του εν συνεχεία εκδοθέντος ΠΔ 114/2010.
Άρα, το μοναδικό κριτήριο περί της εκδόσεως των εν λόγω στρατιωτικών θα πρέπει να είναι οι Διεθνείς Συμβάσεις και η ελληνική νομοθεσία και όχι οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα.
Σε αντίθετη περίπτωση, παραβλεπομένου του ως άνω κριτήριου, οι δε υπό έκδοση θα τύχουν «εξαιρετικής» κρίσεως, η δε πραγματοποιηθησομένη έκδοση των θα αποτελέσει για την Ελλάδα διεθνές έγκλημα.
Ασκώντας εξ άλλου νόμιμη κριτική επί της εκδοθείσης καταδικαστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αλεξανδρουπόλεως δια της οποίας επεβλήθη ποινή φυλακίσεως δύο μηνών με αναστολή, επιθυμώ να τονίσω εκ προοιμίου ότι η εν λόγω απόφαση είναι εσφαλμένη, διότι δεν υφίσταται το αδίκημα της παρανόμου εισόδου εις την χώραν για το όποιον κατεδικάσθησανοι οκτώ στρατιωτικοί ως αποδεικνύεται εκ των εν συνεχεία αναφερομένων.
Ως προκύπτει εκ του κειμένου του άρθρου 8 του Ν. 4332/2015 ως τούτο αντικατέστησε τις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 3 του Ν. 4251/2014 περί αλλοδαπών αναντίρρητα τυγχάνουν τα εξής:
Ότι η είσοδος ατόμων εις την Ελληνικήν επικράτειαν από τρίτες χώρες απαγορεύεται αν πραγματοποιείται έκτος των οριζομένων και ελεγχόμενων σημείων της Ελληνικής επικράτειας, δηλαδή λιμένων, αερολιμένων και μεθοριακών σταθμών, όπου υπάρχει η κρατική κυριαρχία, στο πλαίσιο τής οποίας ελέγχονται οι εισερχόμενοι και εξερχόμενοι της χώρας αλλοδαποί, σε αντίθεση με τους επιχειρούντες νά εισέλθουν εις την χώρα από άλλα σημεία των συνόρων μή ελεγχόμενα.
Εν προκειμένω, έφ’ όσον το τουρκικό ελικόπτερο ζήτησε και έλαβε άδεια προσγειώσεως στο ελεγχόμενο αεροδρόμιο Αλεξανδρουπόλεως, νομίμως εισήλθον εις την χώραν οι οκτώ πραξικοπηματίες και δεν εστοιχειοθετείτο το έγκλημα δι’ δ παρεπέμφθησαν και κατεδικάσθησαν, δηλαδή της παράνομης εισόδου εις την χώρα.
Η καταδίκη αυτή είναι μία πρόκληση για την νέα κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία καλείται να διατάξει την άσκηση του ενδίκου μέσου της εφέσεως κατά της σχετικής καταδικαστικής αποφάσεως, αποδεικνύοντας την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας έναντι τής εκτελεστικής, την οποίαν έχει ορκισθεί να υπηρετεί.
Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω την ανακολουθία της υπερασπίσεως των «οκτώ», ότι δεν ενέχονται στο πραξικόπημα αλλά παράλληλα ζητούν την χορήγηση πολιτικού ασύλου εις αυτούς, αντίφαση η οποία όμως δεν μεταβάλλει την νομικήν φύσην της υποθέσεως.
Γεώργιος Λ. Παπαϊωάννου
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω
