Ο ῞Αγιος Νεομάρτυς Νικήτας ἐγεννήθηκε στή νῆσο Νίσυρο, τό 1716 ἤ 1717. Οἱ γονεῖς του ἦσαν ἀπό τούς προύχοντες τῆς κωμοπόλεως Μανδράκι. ῾Ο πατέρας του, δημογέροντας τοῦ νησιοῦ, ἀφοῦ περιέπεσε στή δυσμένεια τῶν Τούρκων καί προσάχθηκε σέ δίκη στή Ρόδο, ἀλλαξοπίστησε καί ἀσπάσθηκε τό Κοράνι.
῎Ετσι μετακόμισε μέ τήν οἰκογένειά του στή Ρόδο. ῾Ο μικρότερος ἀπό τούς υἱούς του ὀνομάσθηκε Μεχμέτ καί ἀνατρεφόμενος μέ τά τῆς μωαμεθανικῆς θρησκείας ἔδειχνε ζῆλο πρός τή θρησκεία αὐτή, χωρίς νά γνωρίσει ποτέ τά περί τῆς προγονικῆς πίστεώς του καί τῆς καταγωγῆς του.
Μία μέρα ἐμάλωσε μέ ἕνα Τουρκόπουλο καί μητέρα του ἔβρισε τόν Νικήτα ὀνομάζοντάς τον γκιαούρη, δηλαδή ἄπιστο. Πικραμένος ὁ μικρός Νικήτας ἐζήτησε νά μάθει ἀπό τή μητέρα του, γιατί Τουρκάλα τόν ἔβρισε ἔτσι.
Τότε μητέρα του ἀναγκάσθηκε νά τοῦ πεῖ ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τή χριστιανική καί ἑλληνική κατάγωγή τους καί ὅτι τό χριστιανικό του ὄνομα ἦταν Νικήτας.
Από ἐκείνη τή στιγμή στόν ἐσωτερικό κόσμο τοῦ Νικήτα ἄρχισε μιά ἐπανάσταση. Αὐτό πού τόν ἀπασχολοῦσε συνέχεια ἦταν μέ ποιό τρόπο θά ἐπέστρεφε στήν πατρώα πίστη καί εὐσέβεια. Καί ὁ Θεός ἄρχισε νά οἰκονομεῖ τά πράγματα. ῾
Ο Νικήτας ἔλαβε τίς ἀποφάσεις του. Μπῆκε σέ ἕνα καΐκι καί ἔφθασε στό ῞Αγιον ῎Ορος καί κατ᾿ ἄλλους στή Χίο. Στό ῞Αγιον ῎Ορος ὁ δωδεκάχρονος νέος ἔμεινε ἐπί μία τετραετία καί ὠφελήθηκε πολύ ἀπό τή συναναστροφή του μέ τούς μοναχούς.
Στή συνέχεια ἀναχώρησε γιά τή Χίο. ῾Οδήγησε τά βήματά του στή Νέα Μονή τῆς Χίου καί ἐκεῖ ἀνέφερε στόν γούμενο τί ἀκριβῶς εἶχε συμβεῖ.
῾Ο ηγούμενος τόν ἔστειλε τότε στόν ῞Αγιο Μακάριο τόν Νοταρᾶ, ἀπό τίς μεγάλες μορφές τῶν Κολλυβάδων, καί σ᾿ αὐτόν ὁ Νικήτας ἐξομολογήθηκε καί καθημερινά ὡρίμαζε πνευματικά προετοιμάζοντας τόν ἑαυτό του γιά τό μαρτύριο.
῎Ετσι, κάποια στιγμή, ὅταν κατέβηκε στή Χώρα καί εὑρέθηκε ἐνώπιον τοῦ ἀγᾶ, ὁμολόγησε μέ πνευματική ἀνδρεία καί γενναιότητα τήν πίστη του στόν Χριστό.
᾿Αμέσως ἀκολούθησε σύλληψή του, ὁ ἐγκλεισμός στή φυλακή καί τά φρικτά βασανιστήρια. Τελικά, τό μανιασμένο πλῆθος τόν ὁδήγησε στή θέση Κάτω Αἰγιαλός τῆς Χίου, ὅπου ἦταν μετόχι τῆς μονῆς ᾿Ιβήρων. ᾿
Εκεῖ ἕνας Τοῦρκος πού ὀνομαζόταν Κριμλῆς, ἀπέκοψε μέ μανία τήν τιμία κεφαλή τοῦ Νεομάρτυρος Νικήτα, τό 1792.
Οἱ Τοῦρκοι ἐπέταξαν τό ἱερό λείψανο σέ ἀκάθαρτο τόπο, ἀλλά τό σκήνωμα τοῦ Νεομάρτυρος παρέμενε καθαρό καί λευκό.
Τέλος, τό ἔρριψαν στή θάλασσα καί διασώθηκαν, χάρη στήν εὐλάβεια τῶν Χριστιανῶν, τεμάχια ἀπό αὐτό καί τιμία κάρα τοῦ Νεομάρτυρος Νικήτα πού φυλάσσεται μέ εὐλάβεια στήν ἱερά μονή ᾿Ιβήρων.
ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός,
ἐλέησον μᾶς. ᾿Αμήν.
Πηγή: Αποστολική Διακονία
Εικόνες από: Ιερά Μητρόπολη Κώου και Νισύρου / Ορθόδοξος Συναξαριστής
