Παναρίτη και Σαρδέλης - Κανείς "καλός" δεν χάνεται

Να δεχτούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αρκετά δικά του στελέχη για να στελεχώσει τους δημόσιους οργανισμούς και τις θέσεις ευθύνες. Δεν θα χρειαζόταν εξάλλου - αφού με βάσεις τις υποσχέσεις αυτές θα στελεχώνονταν με διαφάνεια και διαύγεια.
"Οι καλύτεροι και δημοκρατικότεροι υποψήφιοι" ήταν η υπόσχεση. Αρκετούς μήνες μετά όμως και όχι μόνο η διαπραγματευτική ομάδα στελεχώθηκε με στελέχη του περιβάλλοντος Παπανδρέου, όχι μόνο παρέμειναν πολλοί των προηγούμενων αποτυχημένων καθεστώτων στις θέσεις τους, αλλά και στις αλλαγές που έγιναν είχαν επαναφορά στελεχών που ζημίωσαν την χώρα σε μεγάλο βαθμό.
Δεν είναι μόνο ο κ. Ταγματάρχης ο οποίος ανακοινώθηκε ως νέος διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ (με τις γνωστές αντιδράσεις που έχουμε παρουσιάσει αναλυτικά εδώ). Έχουμε και την κυρία Παναρίτη και τον κ. Σαρδέλη που ετοιμάζονται για δύο υψηλόμισθες θέσεις - το βιογραφικό τους κάθε άλλο παρά άμεμπτο είναι - χώρια τους συμβούλους υπουργών (βλέπε π.χ. Σπίρτζης, Κατρούγκαλος, Σταθάκης) που κάθε άλλο παρά διαφάνεια και αξιοκρατία "μυρίζουν", και τον κ. Ρουμελιώτη (υπουργό του Ανδρέα Παπανδρέου με ένα χοντρό σκάνδαλο στην πλάτη του για τους γνωρίζοντες) που "βολεύτηκαν", άγνωστο για ποιο λόγο.
Και παίρνουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Ο κ. Σαρδελής κατείχε τη θέση του Γενικού Διευθυντή στον ΟΔΔΗΧ την περίοδο 1999-2001, όταν το ελληνικό Δημόσιο αγόρασε από τη Goldman Sachs παράγωγο με το οποίο συγκαλύφτηκε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, προκειμένου να ενταχθεί στην ΟΝΕ. Στις μέρες μας, ο κ. Σαρδελής είναι διορισμένος από τον Οκτώβριο του 2010 ως μέλος στο Δ.Σ. της Εθνικής Ασφαλιστικής. Εμφανίζεται το 2011 ως μέλος της εθνικής συντονιστικής ομάδας του Κοινωνικού Συνδέσμου των Φλωρίδη και Στουρνάρα, ενώ παρουσιάζεται μαζί με άλλους ως «το “βαρύ” πυροβολικό του Ποταμιού για την Οικονομία» στην επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος του κ. Σταύρου Θεοδωράκη. Τον βρίσκουμε, τέλος, ανάμεσα στα ιδρυτικά/τακτικά μέλη του Κέντρου Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής, που ιδρύθηκε το 2006 με πρωτεργάτη τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών της κυβέρνησης Σημίτη, κ. Γιάννο Παπαντωνίου. Με λίγα λόγια, όχι μόνο διαχειρίστηκε δηλαδή τον ΟΔΔΗΧ την περίοδο των αμαρτωλών swaps αλλά παρέμεινε σε κρατικοδίαιτες θέσεις έκτοτε προσφέροντας ελάχιστα, αλλά λαμβάνοντας τα μέγιστα.
Για την κυρία Παναρίτη τι να πρωτοπεί κανείς. Ήταν στο περιβάλλον Παπανδρέου, διατέλεσε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, υποστήριξε το Μνημόνιο (με την αγάπη που χαρακτηρίζει μητέρες προς τα παιδιά τους) για να καταλήξει πρώτο βιολί στην (αποτυχημένη) διαπραγμάτευση της νέας συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και πιστωτών. Και αφού αποσύρθηκε από την πρώτη γραμμή της διαπραγμάτευσης (κακήν κακώς) παρουσιάστηκε ως η κύρια υποψήφιο για την κάλυψη της θέσης του εκπρόσωπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ, η οποία σύντομα θα μείνει κενή λόγω της αποχώρησης του σημερινού εκπρόσωπου Θάνου Κατσάμπα. Έτσι με διαδικασίες που θυμίζουν Ουγκάντα (και χωρίς καμία δημόσια ενημέρωση) ο κ. Βαρουφάκης έδωσε το ελευθέρας στην κυρία Παναρίτη να φέρεται ανάλογα. Όπως αναφέρει το "Βήμα", την προηγούμενη Παρασκευή και ενώ ο αρμόδιος διευθυντής του ΔΝΤ Κάρλο Κοταρέλι, στον οποίο θα αναφέρεται ο νέος εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ - όποιος και αν είναι - έλειπε σε ολιγοήμερη άδεια, η κυρία Παναρίτη κοινοποίησε στο γραφείο του ενημέρωση βάσει της οποίας θα αναλάβει καθήκοντα Alternate Director στη θέση του παραιτηθέντος Θάνου Κατσάμπα.
Όλα αυτά δεν τιμούν τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε την κυβέρνηση. Τέτοιες πρακτικές (που τις είχαμε δει και προεκλογικά πάντως), υποτίθεται ότι έπρεπε να μείνουν στο παρελθόν. Αλλά δυστυχώς τις βλέπουμε ακόμα...

Ενεργός Πολίτης