Του Σωτήρη Θεοχάρη
Σοβαρά τώρα.
Την ΕΛΑΣ και κυρίως την ηγεσία της την τσούζει πολύ η συμμετοχή των κατοίκων στην αντίσταση κατά των ταγματασφαλιτών – χρυσαυαγουλων, που τόσο πολύ θέλει η κυβέρνηση να «εξευμενίσει», δίνοντάς τους το ελεύθερο να «κατακτήσουν» τα Εξάρχεια και να βασανίσουν και να χτυπήσουν «αναρχικούς», «αντεξουσιαστές» και λοιπούς μάχιμους εχθρούς του ναζισμού.
Το ατιμώρητο και ελεύθερο που έχει δώσει σιωπηρά η ηγεσία του υπουργείου έχει σκοπό να γυρίσει και επαναπατρίσει τους ακροδεξιούς ψήφους και τους βλαχοσοσιαλιστικούς, που έχουν πάει στη χρυσή αυγή, πίσω στο κυβερνητικό εθνικοσοσιαλιστικό ακροδεξιό συνονθύλευμα. Όμως επικοινωνιακά η συμμετοχή των κατοίκων στην αντίσταση είναι μεγάλο πρόβλημα για την ΕΛΑΣ, διότι δημιουργούνται κοινωνικοί αυτοματισμοί κοινής λογικής και η κοινή λογική είναι ο μεγαλύτερος εχθρός κάθε επικοινωνιακού παιχνιδιού.Σοβαρά τώρα.
Την ΕΛΑΣ και κυρίως την ηγεσία της την τσούζει πολύ η συμμετοχή των κατοίκων στην αντίσταση κατά των ταγματασφαλιτών – χρυσαυαγουλων, που τόσο πολύ θέλει η κυβέρνηση να «εξευμενίσει», δίνοντάς τους το ελεύθερο να «κατακτήσουν» τα Εξάρχεια και να βασανίσουν και να χτυπήσουν «αναρχικούς», «αντεξουσιαστές» και λοιπούς μάχιμους εχθρούς του ναζισμού.
Η συμμετοχή των κατοίκων αμέσως χαλάει την εικόνα που καλλιεργείται συστηματικά από τα ΜΜΕ, πως η αστυνομία δηλαδή κάνει «την δουλειά της», ενώ μια χούφτα ταραξιών καίει και σπάει χωρίς λόγο. Με το που μπαίνει ο απλός κάτοικος στο κάδρο δημιουργούνται συνειρμοί και συμβαίνει αυτό που συνέβη και με την Κερατέα και με την Χαλκιδική, ο απολιτικός τηλεθεατής κάτοικος μιας άσχετης περιοχής ταυτίζεται με τον κάτοικο των μαχόμενων περιοχών αυτών, διότι έχει την ίδια ιδιότητα (του απλού κάτοικου) και υποσυνείδητα δικαιώνει τον αγώνα μιας «περιοχής» για ένα τοπικιστικό ζήτημα. Αρχίζει λοιπόν μια συμπάθεια απέναντι στον αντιστεκόμενο κάτοικο – πολίτη και μια απέχθεια για τους μπάστους – εισβολείς. Πόσο μάλλον όταν το βασικό κίνητρο των κατοίκων είναι η ίδια η αστυνομική αυθαιρεσία και η προστασία τους όχι από κουκουλοφόρους, αλλά από ναζί υπάνθρωπους των «σωμάτων ασφαλείας».
Αυτός είναι ο λόγος που τα παπαγαλάκια της ΕΛΑΣ εφεύραν ιπτάμενους αναρχικούς, νιντζα, με ανεμόπτερα, παρκούρ, υπερφυσικές δυνάμεις και ιπτάμενα χαλιά. Αυτός είναι ο λόγος που δε θέλουν επικοινωνιακά να ακουστεί πως μεγάλο μέρος του λιθοβολισμού με γλάστρες και έπιπλα ήρθε από των ουρανό των κατοίκων που αγανακτισμένοι δεν ανέχονται άλλο την καταστροφή της γειτονιάς τους και που ξεκάθαρα δείχνουν ως βάνδαλους τους αστυνομικούς και όχι τους «κουκουλοφόρους». Το να αντιμετωπίζουν δε οι κάτοικοι τους «αναρχικούς» και «αντεξουσιαστές» ως υπερασπιστές της γειτονιάς τους είναι ακόμα πιο μεγάλη ήττα της ΕΛΑΣ. Διότι όπως και στην Κερατέα έτσι και στα Εξάρχεια οι «κουκουλοφόροι» ξαφνικά θα γίνουν στα μάτια του μέσου τηλεθεατή συμπαθείς υπερασπιστές της τοπικής κοινωνίας και περιοχής, αφού στο κοινωνικό υποσυνείδητο τους οι αντίσταση κατοίκων ενάντια σε κάθε «εισβολέα» (εν προκειμένω η ΕΛΑΣ) είναι ντεφάκτο δικαιωμένη.
Επίσης επιχειρησιακά γνωρίζουν στην ΕΛΑΣ, πως αν αρχίσουν να μπουκάρουν τακτικότερα σε σπίτια κατοίκων, που είναι απαραβίαστο άσυλο, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις από μπαλκόνια, τότε απλά θα αρχίσουν να συμμετέχουν και όσοι κάτοικοι δεν το κάνουν έως τώρα και τότε φυσικά θα βραχυκυκλώσει εντελώς ο μηχανισμός. Πολλαπλή ήτα λοιπόν η παραδοχή της αντίστασης των κατοίκων επικοινωνιακά σήμερα αλλά κυρίως επικοινωνιακά αύριο, διότι προστίθεται ακόμα ένα σοβαρό σημείο ήττας. Το ότι οι πολίτες αντιλαμβάνονται πως εντός κατοικημένης περιοχής υπάρχει τρόπος αντίστασης στα ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ, ΔΙΑΣ και των υπολοίπων ταγμάτων ασφαλείας και μάλιστα νικηφόρος. Μην ξεχνάμε πως όλοι η βασική φιλοσοφία των επιχειρήσεων καταστολής είναι ο τρόμος και ο φόβος. Στα Εξάρχεια αποδείχτηκε πως εντός πυκνοκατοικημένης περιοχής πολίτες που δεν φοβούνται πια ή έχουν φτάσει σε τέτοια όρια αγανάκτησης που δεν τρομοκρατούνται πια μπορούν πολύ εύκολα να αντισταθούν αποτελεσματικά και αυτό μεταφέρει τον τρόμο στο στρατόπεδο των θρασύδειλων μπουλουκιών της ΕΛΑΣ.
Πέρα από την πλάκα λοιπόν ο επικοινωνιακός χαβαλές που εξαπολύθηκε από τους παπαγάλους, έγινε για να μην αναδειχτεί η δύναμη των κατοίκων, η λέξη «κάτοικος» θάφτηκε, τεχνηέντως, πίσω από ιπτάμενα ανέκδοτα, για να καλύψει την ήττα και να μην δημιουργήσει τα φαινόμενα συμπάθειας και αλληλεγγύης καθώς και να συγκρατήσει το ηθικό των «ανδρών» (και υποψήφιων ψηφοφόρων) των σωμάτων ασφαλείας που γνωρίζουν πολύ καλά πως πλέον μπορεί πάνω στην «διασκέδαση» του βασανισμού ενός πολίτη και της μαγκιάς κλανιάς και των χημικών και κρότου λάμψης σε γυναικόπαιδα να βρεθούν στην θέση των θυμάτων από καταπτώσεις αντικειμένων που ακολουθούν τον νόμο που δεν μπορούν να παραβιάσουν, το νόμο της βαρύτητας.
risinggalaxy
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis