Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου.Ιστορικά η 11η Σεπτεμβρίου 2001 αποτελεί την τραγική ημερομηνία ορόσημο, που σηματοδότησε την έναρξη του αγώνα του λεγόμενου Δυτικού Πολιτισμού, κατά της Ισλαμικής τρομοκρατίας.
Σήμερα 13 χρόνια μετά κατόπιν ευρείας και μακροχρόνιας κλίμακας στρατιωτικών επεμβάσεων και παρουσίας στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ, κατόπιν του θανάτου του αρχηγού της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπίν Λάντεν ευρισκόμαστε εμπρός σε μια νέα Ισλαμιστική απειλή η οποία ξεκίνησε από το πολύπαθο Ιράκ με καθαρά επεκτατικό στρατηγικό σχεδιασμό και φιλοδοξία. Ομιλούμε για την απειλή του Ισλαμικού κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε (ISIS).
Αναλύοντας την όλη κατάσταση διαπιστώνουμε ότι εδώ πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με μια απλή Σουνιτική εξέγερση μέσα στα γεωγραφικά όρια του Ιράκ, αλλά με ένα Κίνημα που απώτερο σκοπό του έχει την κατάργηση των συνόρων και την συνένωση εδαφών και περιοχών από τα γειτονικά κράτη.
Η ευρύτερη περιοχή και εδώ ομιλούμε για ένα τόξο που περιλαμβάνει το σύνολο της Εγγύς Ανατολής, εν μέρει την βόρεια Αφρική και κεντρική Αφρική όπου υπάρχει έντονη Ισλαμική δραστηριότητα και το Αφγανιστάν, μάλιστα δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση στο Πακιστάν είναι αρκετά έκρυθμη, συνηγορεί απόλυτα στο εγχείρημα για την δημιουργία από τους τζιχαντιστές, του Ισλαμικού κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε. Στόχος τους είναι να αναβιώσουν το παλαιό Χαλιφάτο του Ιράκ και της Συρίας, συμπεριλαμβάνοντας σαφώς την Ιορδανία, τον Λίβανο και την Παλαιστίνη.
Ιστορικά λοιπόν διαπιστώνουμε ότι εδώ ανατέλλει ένας πρωτοφανής επεκτατικός κίνδυνος, εφάμιλλος με αυτόν της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που το 1529 είχε φθάσει έως την Βιέννη, ο οποίος δεν περιορίζεται και δεν εκφράζεται πλέον μέσα στα όρια της περιθωριακής και καταδικαστέας Ισλαμικής τρομοκρατίας, αλλά θέτει ένα εθνικό και θρησκευτικό όραμα, μια πραγμάτωση των ιερών εντολών και προτροπών του Κορανίου που δεν είναι άλλες από την δημιουργία ενός επιθετικού Ισλαμικού χαλιφάτου έτοιμου να εξαπολύσει τζιχάντ εναντίον του αμαρτωλού Δυτικού πολιτισμού.
Είναι πολύ εύκολο δε να αναλογιστεί και να συμπεράνει κανείς τις εξελίξεις, τις συνέπειες και τ’ αποτελέσματα, εάν η στρατηγική των ISIS επιτύχει σε πρώτη φάση. Σημειωτέον ήδη βαδίζουν εναντίον της Βαγδάτης.
Η νίκη τους θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης και ύμνου για όλον τον Μουσουλμανικό κόσμο, καθώς και επιβεβαίωσης ότι ο Αλλάχ είναι παρά το πλευρό τους και ευλόγησε τα όπλα τους.
Χιλιάδες λοιπόν μαχητές απ όλον τον κόσμο θα ενταχθούν στις τάξεις τους φανατισμένοι περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έτοιμοι να εξαπολύσουν τζιχάντ και να γευτούν αίμα άπιστων, ενώ στις μεγάλες Δυτικές πόλεις, όπου υπάρχει έντονο Μουσουλμανικό στοιχείο, θα υπάρξουν μεγάλες αναταραχές και τρομοκρατικές επιθέσεις «μαρτύρων» με εκατόμβες αθώων θυμάτων. Ήδη οι πρώτες εικόνες από το Ιράκ δείχνουν τις σφαγές και τις ομαδικές εκτελέσεις που επιδίδονται οι τζιχαντιστές σε όποια περιοχή καταλαμβάνουν.
Τι κάνει όμως η Δυτική κοινωνία εμπρός στην επερχόμενη απειλή; Απολύτως τίποτα.
Η Αμερική μετά την αποχώρησή των στρατευμάτων της από το Ιράκ το 2011, κατόπιν των πιέσεων του προέδρου Μαλίκι, ενώ είχαν τον απόλυτο έλεγχο στην περιοχή δεν εκμεταλλεύτηκαν απόλυτα το πλεονέκτημα για να εξουδετερώσουν εντελώς τους αδύναμους τότε Ισλαμιστικούς θύλακες, αλλά αποχώρησαν αφήνοντας την Χώρα στα χέρια μιας αδύναμης και μαλθακής κυβέρνησης η οποία στάθηκε εντελώς ανίκανη να επιβάλει τον νόμο και την τάξη συντρίβοντας τα εξτρεμιστικά υπολείμματα, επιτρέποντας έτσι να γεννηθεί μέσα από αυτά ένας νέος στρατός τζιχαντιστών, πιο αιμοβόρος και πιο φανατισμένος.
Σήμερα ο πρόεδρος Ομπάμα με τις δηλώσεις του για την μη επέμβαση χερσαίων δυνάμεων και την περιορισμένης κλίμακας αεροπορικών επιχειρήσεων, επιδεικνύει μια πρωτοφανή αμηχανία, η οποία δεν αποκλείεται να είναι και προσχεδιασμένη.
Παρόλο που Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές τον επικρίνουν γι αυτή του την στάση εκείνος συνεχίζει να αδρανεί επιτρέποντας στο «τέρας» να ισχυροποιείται και να μεγαλώνει κάθε μέρα και περισσότερο.
Το τι μέλλει γενέσθαι δεν μπορούμε να προβλέψουμε.
Αυτό που μπορούμε όμως να κάνουμε, είναι να επαναλάβουμε ότι εδώ πλέον έχουμε να κάνουμε μ’ ένα πολύ σοβαρό εχθρό που αν αφεθεί σκοπίμως ή όχι, σε λίγο καιρό θα έχει ισχυρή παρουσία και ανταπόκριση, όχι μόνο στην Μέση Ανατολή, αλλά και σε όλες τις Ευρωπαϊκές πόλεις.
Εκ βάθους καρδίας, απευχόμαστε το γεγονός ότι ίσως πολύ σύντομα ο Δυτικός κόσμος, αναγκασθεί να αντιμετωπίσει με πολύ σκληρό τρόπο τις συνέπειες της ανευθυνότητας και της ανεκτικότητάς του, απέναντι στην τριτοκοσμική μετανάστευση και ειδικότερα απέναντι στο μουσουλμανικό στοιχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis