Πρωτοχρονιὰ στὸ Μέτωπο.

Δύο φωτογραφίες ἁλίευσα ἀπὸ τὸ διαδίκτυο, κι ἀφοροῦν στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τοῦ 1940-1941.
Στὸ τελευταῖο ἔπος τῶν Ἑλλήνων.
Καὶ οἱ δύο σὲ χειμωνιάτικα τοπία, (ἡ μία σὲ χιονισμένο), μὲ στρατιωτικὲς χλαίνες, παρουσιάζοντάς μας μίαν ἄλλην ὀπτική, γιὰ τὰ ὅσα μάθαμε ἐμεῖς γιὰ τὴν Πρωτοχρονιά.
Μάθαμε εἰρηνικὲς σὲ εἰκόνες, ζήσαμε μὲ ἀσφάλεια καὶ θαλπωρή, ἀντιληφθήκαμε τὸν κόσμο ἀλλοιῶς…



Ναί, δὲν λέω… Μακρινὲς εἰκόνες. Τόσο χρονικῶς ὅσο καὶ χιλιομετρικῶς.
Ἀλλά ἔχει σημασία ἐάν ὁ παπποῦς μου, ποὺ ἦταν παλληκαράκι τότε, ἔπεβίωσε ἤ ἐάν ὁ παπποῦς σου χάθηκε σέ κάποιαν πορεία; Ἴδιον ἀγώνα δέν ἔκαναν; Ἴδια τιμήματα δέν πλήρωσαν; Ἴδια ὀράματα δέν ὑπηρετοῦσαν;
Σημασία ἔχει ὁ κοινὸς ἀγώνας τόσων καὶ τόσων γενεῶν, δίχως πίκρα, δίχως ἀγανάκτησι, δίχως παράπονο, γιὰ τὸ ὑπέρτατον ἀγαθόν! Τὴν ἐλευθερία.

Αὐτὸ ποὺ χάσαμε, μέσα στοὺς αἰῶνες, καὶ ποὺ τώρα θὰ πασχίσουμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις νὰ τὸ ξανακερδίσουμε.

Καλὴν χρονιὰ νὰ ἔχουμε Ἕλληνες.
Κι ἐμεῖς στὸ Μέτωπο εἴμαστε.
Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν φορᾶμε χλαῖνες ἤ ἀθλητικὲς φόρμες. Ἡ καρδιὰ μετρᾶ!
Κι ἀπὸ καρδιά… Ἔχουμε!

Καλὴν χρονιὰ Ἕλληνες.
Νὰ θυμόμαστε μόνον πὼς κάποτε κάποιοι δὲν δίστασαν νὰ θυσιάσουν τὰ πάντα.
Τώρα ἡ εὐθύνη πέφτει στοὺς δικούς μας ὤμους. Καὶ ἔχουμε χρέος νὰ τὰ καταφέρουμε.

Καλὴν χρονιὰ Ἕλληνες.
Τόσους καὶ τόσους ἀγῶνες κερδίσαμε. Τόσες καὶ τόσες μάχες δόσαμε.
Προετοιμαζόμασταν γιὰ τὴν μεγάλη μάχη. Τὴν μάχη τῶν μαχῶν. Αὐτὴν ποὺ θὰ κλείσῃ ἐτοῦτον τὸν κύκλο ὅπως τοῦ πρέπει!

Φιλονόη.
Σημείωσις:

Ἡ πρώτη φωτογραφία ἔφερε, στὸ πίσω μέρος της, σημείωμα, τὸ ὁποῖον εἶναι αὐτό:



καὶ γράφει:

“Παραμονὴ Πρωτοχρονιᾶς
31.12.40

Ἀλβανικὸν Μέτωπον
μεταξύ τῶν 2 Βασιλείων
ἔχω ἀχώριστο σύντροφο ἀπὸ 1 μηνός
Ἕνα στυλιάρι ἑνὸς φουκαρᾶ-
χωρὶς αὐτὸ θὰ εἶχα είχα τσακισθῇ
ἑκατὸ φορὲς ἀπὸ τὴν γλύστρα”,

Οἱ παραπάνω φωτογραφίες ἀπὸ ἐδῶ κι ἐδῶ.   ΦΙΛΟΝΌΗ