Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Χωρίς αμφιβολία η Τουρκία είναι ένα ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί . Οι εξελίξεις, που είναι καταιγιστικές, πιθανότατα θα αλλάξουν το πολιτικό σκηνικό στη χώρα.Λόγω της οξύτατης πολιτικής κρίσης, και παρά το γεγονός ότι στη Λευκωσία υποστηρίζουν ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική είναι δεδομένη και έχει συνέχεια, η Άγκυρα δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις για τα κρίσιμα προβλήματα που την απασχολούν, πολύ περισσότερο για το Κυπριακό, το οποίο θεωρείται στρατηγικό ζήτημα, γεμάτο ολοκόκκινες γραμμές.
Η επιμονή της κυπριακής Κυβέρνησης να δημοσιοποιεί την επιθυμία της για έναρξη των διαπραγματεύσεων, προκαλεί θυμηδία ακόμα και σ’ αυτούς που υποτίθεται ότι την… πιέζουν για να λάβει μέρος σε συνομιλίες με στόχο την ταχύτατη διευθέτηση του Κυπριακού. Αυτή η επιμονή, που προφανώς στοχεύει να αποδείξει τη γνωστή σε όλους βούληση του Προέδρου της Δημοκρατίας, είναι αντίθετη προς τη νέα φιλοσοφία, που επιχειρούν να εισαγάγουν ο κ. Νίκος Αναστασιάδης και οι συνεργάτες του. Δηλαδή, την εμπλοκή της ίδιας της Τουρκίας.
Και πώς σκέφθηκαν να επιτύχουν την τουρκική εμπλοκή; Ο Κύπριος ηγέτης ζήτησε από την Αθήνα να αποδεχθεί την «εκ του σύνεγγυς» τετραμερή, με τις επισκέψεις των διαπραγματευτών στις «μητέρες-πατρίδες», δημιουργώντας ένα κάκιστο προηγούμενο.
Και τι συνέβη; Ξαφνικά ευρέθη ενώπιον ενός σκοπέλου: της έλλειψης συνομιλητών στην Άγκυρα, αφού η Τουρκία φαίνεται να εισέρχεται σε παρατεταμένη περίοδο κρίσης, χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο να αναλάβει ο στρατός. Και στις δύο περιπτώσεις, πόσω μάλλον σε περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης για την Κύπρο, δεν πρέπει να ξεκινήσει καμία διαπραγμάτευση. Αντίθετα θα πρέπει να το δηλώσει ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης και σε όσους τον… πιέζουν, και δημόσια, ότι οι προσπάθειες πρέπει να παγώσουν μέχρις ότου ξεκαθαρίσει η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία. Αυτό πράττουν οι ηγέτες.
Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα αποδεχθεί την απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας; Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης φέρουν τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν, να ομιλεί «για παράθυρο ευκαιρίας» και άλλα τέτοια κουραφέξαλα. Άβουλος είναι, αλλά όχι βλάκας. Διότι εάν όντως ισχύει η δήλωσή του, τότε ο κ. Μπαν Κι Μουν πρέπει μόλις να κατέβηκε στα μέρη μας από τον… Άρη. Ούτε παράθυρο ευκαιρίας υπάρχει, ούτε πόρτα, ούτε τρύπα. Και όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, είναι αυτοί που προσβλέπουν σε κλείσιμο του Κυπριακού με συνοπτικές διαδικασίες και εις βάρος των Ελληνοκυπρίων.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η φερόμενη ως δήλωση του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, διότι στη συνομιλία που είχε με τον Κύπριο Πρόεδρο, ο ίδιος ο Μπαν Κι Μουν του είπε ότι «πρέπει να περιμένουμε» μέχρις ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση στην Τουρκία.
Από την εισβολή και μετά, όλοι οι Πρόεδροι, συμπεριλαμβανομένου και του μακαρίτη Τάσσου Παπαδόπουλου, έτρεμαν την απειλή ότι ο γενικός γραμματέας θα επιρρίψει τις ευθύνες στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Αυτός ο φόβος, που δυστυχώς μπήκε και στο πετσί των νέων διπλωματών, καθοδηγεί δυστυχώς την πολιτική της Λευκωσίας για το εθνικό θέμα. Έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια και αυτή η απαράδεκτη τακτική μας φόρτωσε τη ρατσιστική λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και παρήγαγε πολλά φιλοτουρκικά σχέδια, με χειρότερο το κείμενο του Κόφι Ανάν, το οποίο δεν είχε διαβάσει ούτε ο ίδιος. Διότι, αν το είχε φυλλομετρήσει, θα γνώριζε ότι το δικαίωμα ένας πολίτης-μία ψήφος, το κατήργησε κατά παράβαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ.
Δεν θεωρώ δειλό άνθρωπο και πολιτικό τον Νίκο Αναστασιάδη, αλλά είμαι βέβαιος ότι θα επιχειρηθεί ο εκβιασμός του με βάση τη στάση του στο δημοψήφισμα του 2004. Έκανε πολλά λάθη τότε. Το χειρότερο όλων, πέραν του «ναι», ήταν ότι μιλούσε πολύ στους ξένους διπλωμάτες και μερικές φορές ξέφευγε όταν ερχόταν η κουβέντα στο διάγγελμα του Τάσσου. Ήταν ασυγκράτητος και ο τότε πρέσβης Μάικλ Κλόσον είχε πάθος με τη συγγραφή τηλεγραφημάτων.
Ο Κύπριος Πρόεδρος πρέπει να καταλάβει -και του το έχω ξαναγράψει- ότι οι ξένοι είναι αυτοί που του χρωστούν. Δεν τους χρωστά. Πρέπει να τους δώσει να καταλάβουν ότι άλλο το 2004 και άλλο το 2013. Εκτός εάν είναι ιδεολογία του το κλείσιμο του Κυπριακού. Εάν όντως έχει γίνει ιδεολογία, τότε τα πράγματα αλλάζουν. (Οπότε πρέπει να τα πούμε ξανά)…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Ένας πρώην υπουργός, ο Πολυνείκης με το όνομα, παρουσιάζεται σε βίντεο ως ο επώνυμος που υποστηρίζει τον «τρισεκατομμυριούχο», αλλά απένταρο Σώρρα. Επειδή ο τίτλος του εν λόγω Πολυνείκη δημιουργεί «τραύματα» στον ασήμαντο Πατρινό ψιλικατζή, να το προσέξει ο πρώην υπουργός. Διότι μόλις τον εγκαταλείψει –ελπίζω να το έχει πράξει ήδη– κινδυνεύει να φάει χαστούκι μετά ύβρεων επιπέδου πεζοδρομίου, από τον ευέξαπτο «τρισεκατομμυριούχο». Στην ακροδεξιά-φασιστική φράξια του Σώρρα, έχω να πω ότι οι απειλές και για φυσική εξόντωση δημοσιογράφων, δεν φοβίζουν. Απ’ εδώ και πέρα είναι θέμα που αφορά την Αστυνομία, η οποία είναι υποχρεωμένη να ερευνήσει τους κάθε λογής απατεώνες. Στο μεταξύ, η κ. Αντιγόνη Παπαδοπούλου και ο κ. Γιαννάκης Μάτσης, που παρέσυραν αρχηγούς κομμάτων, κληρικούς και δημοσιογράφους και τους έπεισαν να συναντήσουν τον εκ Πάτρας απατεώνα, δεν έχουν ακόμα απολογηθεί, ως οφείλουν, στον κυπριακό λαό…
mignatiou.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis