Δύσκολο το 2013, δυσκολότερο το 2014 – Τα ανοικτά μέτωπα του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Πολλά θα είναι τα ανοικτά μέτωπα της Κυβέρνησης Αναστασιάδη κατά το 2014, τα περισσότερα κληρονομιά της κακής χρονιάς που μόλις έφυγε. Κυπριακό, οικονομία και ενέργεια θα αποτελέσουν και φέτος τα βασικά πεδία, τα οποία θα κυριαρχήσουν, είναι όμως προφανές πως ενόψει και των ευρωεκλογών του ερχόμενου Μαΐου, ψηλοί τόνοι θα επικρατήσουν στο εσωτερικό.

Με αφορμή και τις εξελίξεις σε οικονομία και Κυπριακό, αναμένεται ότι το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό θα πάρει φωτιά, καθώς στο βάθος όλων των ενεργειών και κινήσεων, θα είναι και η προεκλογική εκστρατεία. Οι εκλογές αυτές, θα είναι οι πρώτες μετά την αλλαγή της διακυβέρνησης ενώ τα δυο συγκυβερνώντα κόμματα, ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, θα δώσουν τη μάχη με νέα ηγεσία. Τα ανοικτά μέτωπα που θα έχει να αντιμετωπίσει η Κυβέρνηση συνδέονται εκ των πραγμάτων και μεταξύ τους.

Πρώτο, στο Κυπριακό παρά τις όποιες δυσκολίες υπάρχουν και το διαφαινόμενο αδιέξοδο, αλλά και τις καταιγιστικές εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, κινήσεις θα γίνουν εντός Ιανουαρίου. Η ομάδα Κυπριακού των Ηνωμένων Εθνών, προτίθεται να ταράξει σύντομα τα λιμνάζοντα νερά και να επιχειρήσει να δημιουργήσει κινητικότητα. Θα αξιοποιήσει τις συζητήσεις για την έκθεση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και το ψήφισμα για την ανανέωση της θητείας της Δύναμης στο Συμβούλιο Ασφαλείας όπως και την αναμενόμενη κάθοδο του Αλεξάντερ Ντάουνερ στο νησί. Η επίσκεψη του Ντάουνερ, εάν δεν παραιτηθεί μέχρι τότε, τοποθετείται χρονικά στο δεύτερο δεκαήμερο Ιανουαρίου. Παρά το γεγονός ότι τα χρονοδιαγράμματα που έχουν τεθεί εξαρχής είναι ήδη ξεπερασμένα, όλοι οι διεθνείς παίκτες επιζητούν διακαώς επανέναρξη της διαδικασίας. Θεωρούν πως εάν ξεκινήσει η διαδικασία, τότε θα ολοκληρωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ( λύση ή αδιέξοδο), σύντομα. Το ενδιαφέρον έγκειται στην ανάγκη να ξεκαθαρισθεί το τοπίο και θα τελειώνει ο πονοκέφαλος του Κυπριακού, καθώς οι μεγάλοι σχεδιασμοί, δεν περιορίζονται στο πρόβλημα του νησιού αλλά στο φυσικό αέριο και τον στρατηγικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής.

Το πρόβλημα, που σήμερα φέρει την ετικέτα «Τουρκία», θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, καθώς σε μεγάλο βαθμό θα καθορίσει και την έκβαση των συζητήσεων. Η προσοχή, εκ των πραγμάτων, θα είναι στραμμένη προς την Άγκυρα και στην πολιτική τύχη του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που μέχρι πρόσφατα ήταν ο καλομαθημένος του διεθνούς παράγοντα.

Δεύτερο, στο πεδίο της οικονομίας, οι προβλέψεις για το 2014 δεν δημιουργούν θετική εικόνα. Το ζητούμενο για την κυβέρνηση είναι η διαχείριση των εξελίξεων. Μεγάλες ανατροπές δεν αναμένονται, ούτε και η οικονομία μπορεί να τύχει χειρισμού μέσα από εξαγγελίες και επικοινωνιακές κινήσεις. Ναι μεν η ψυχολογία βοηθά, ωστόσο, χρειάζονται και λύσεις. Το θέμα της ανεργίας θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πρόβλημα ενώ αναμένεται ένας αγώνας δρόμου αντοχής για τις επιχειρήσεις.

Οι τρύπες στην οικονομία θα μεγαλώνουν, η ύφεση θα κρατήσει, σύμφωνα με το ΔΝΤ μέχρι και δέκα χρόνια και οι αποφάσεις/λύσεις είτε θα έχουν άμεσης απόδοσης είτε για τους πολίτες δεν θα έχουν και τόση σημασία. Η τρόικα θα συνεχίσει να παρακολουθεί από κοντά την υλοποίηση του Μνημονίου, το οποίο αναπαράγει την ύφεση και επενδύει μόνο στους αριθμούς. Το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Για να επιτευχθεί τούτο, χρειάζεται πρωτίστως σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Εγχείρημα όχι και τόσο εύκολο.



Τρίτο, στο πεδίο της ενέργειας, οι εξελίξεις θα βοηθήσουν και την οικονομία, αλλά αυτό είναι μακροπρόθεσμο. Η πρόσφατη συμφωνία της Κύπρου με την Αίγυπτο για συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων και οι συζητήσεις που γίνονται με το Ισραήλ ( βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο) και με το Λίβανο ( έχουν αρχίσει την τελευταία περίοδο), διαμορφώνουν ένα νέο πλέγμα συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών. Οι αναμενόμενες, εντός του 2014, επιβεβαιωτικές γεωτρήσεις θα δώσουν και το στίγμα των επόμενων βημάτων. Στην μεγάλη εικόνα βρίσκεται και η Τουρκία, που ως ταραχοποιός της γειτονιάς, διατηρεί το κλίμα έντασης με την παρουσία, μεταξύ άλλων και του ερευνητικού σκάφους «Μπαρμπάρος».

Οι σχέσεις Κυβέρνησης και ΔΗΚΟ

Η πρώτη δοκιμή με τη νέα ηγεσία του ΔΗΚΟ την είχε το προεδρικό με την επιλογή των μελών των Διοικητικών Συμβουλίων των Ημικρατικών Οργανισμών. Άλλωστε πρόβλημα με τους προϋπολογισμούς δεν υπήρχε και ως εκ τούτου, η ψήφισή τους από τη Βουλή θεωρείτο δεδομένη.

Η μεγάλη ανησυχία για τη συνέχιση της συνεργασίας του Προέδρου της Δημοκρατίας με το Δημοκρατικό Κόμμα, υπό την ηγεσία του Νικόλα Παπαδόπουλου, είναι το Κυπριακό. Αυτό μόνο το θέμα μπορεί να επηρεάσει τη συνεργασία. Όλα θα κριθούν από τις εξελίξεις στο Κυπριακό και τη διαχείριση που θα τύχουν.

Η Άγκυρα εμπόδισε όλες τις πρωτοβουλίες της Λευκωσίας

Η νέα κυβέρνηση, λόγω των άκρως αρνητικών οικονομικών εξελίξεων που σημειώθηκαν αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας, με τις γνωστές ισοπεδωτικές αποφάσεις του Γιούρογκρουπ του Μαρτίου, μετέθεσε τις εξελίξεις του Κυπριακού για το Σεπτέμβριο. Οι συζητήσεις για την επίτευξη συμφωνίας επί της κοινής βάσης των διαπραγματεύσεων και τα χαρακτηριστικά της λύσης, διήρκησαν για τρεις μήνες χωρίς αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει συμφωνία επί της μορφής της λύσης και ως εκ τούτου δεν προχώρησε η διαδικασία.

Περαιτέρω, ως αποτέλεσμα τούτου, δεν προχώρησε ούτε η παράλληλη διαδικασία της μετάβασης του Ελληνοκύπριου διαπραγματευτή στην Άγκυρα και του Τουρκοκύπριου στην Αθήνα, όπως συμφωνήθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Νέα Υόρκη, μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών, Ελλάδος και Τουρκίας. Ακόμη, δεν προχώρησε ούτε ο διορισμός Ευρωπαίου απεσταλμένου στο Κυπριακό. Η Κομισιόν παρέπεμψε για μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων.

Η Λευκωσία, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τη νέα κυβέρνηση, προώθησε την ιδέα για επιστροφή της Αμμοχώστου με την παράλληλη άρση των περιορισμών για εμπόριο, μέσω του λιμανιού της κατεχόμενης πόλης. Η τουρκική πλευρά, παρά τις επικοινωνιακές κινήσεις της Άγκυρας, δεν συζήτησε επί της ουσίας την πρόταση αυτή. Παραπέμπει, ουσιαστικά, στο συνολικό πακέτο της συμφωνίας, το εντάσσει στο κεφάλαιο εδαφικό, που θεωρεί πως θα συζητηθεί στο τέλος της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων. Το γεγονός ότι τέθηκε ως αντιστάθμισμα και το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου, δεν ήταν αρκετό για να προωθηθεί η ιδέα αυτή, που στόχευε στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και τη δημιουργία δυναμικής στο Κυπριακό. Παρά το γεγονός ότι διαφάνηκε πως η Λευκωσία συζητούσε το θέμα του αεροδρομίου της Τύμπου, υπό προϋποθέσεις, οι Τούρκοι δεν ανταποκρίθηκαν. Κυρίως γιατί δεν φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερα το ζήτημα τούτο. Το θέμα της Αμμοχώστου, πέραν του γεγονότος ότι το εντάσσουν στο πακέτο της συνολικής λύσης, φαίνεται να το συνδέουν με το φυσικό αέριο. Τούτο αναφέρθηκε και δημόσια από τουρκικής πλευράς, είναι όμως σαφές πως αποτελεί στρατηγικός στόχος και επιδίωξη της Άγκυρας.

Η τουρκική πλευρά με τη στάση της εμπόδισε τις πρωτοβουλίες της Λευκωσίας. Όλες οι κινήσεις που έγιναν για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις και η διασφάλιση των αυτονόητων προϋποθέσεων, ακυρώθηκαν από την τουρκική πλευρά.



mignatiou.