Χριστούγεννα χωρίς Χριστό

paraventos

Γιορταστική η ατμόσφαιρα όσο μπορεί να είναι μια ατμόσφαιρα που είναι δηλητηριασμένη από οσμές πολιτικού βόθρου και αιθαλομίχλης.Χριστουγεννιάτικη η ατμόσφαιρα παντού όπου κυριαρχεί η χριστιανοσύνη κατ΄όνομα.Χριστούγεννα λοιπόν χωρίς Χριστό,και τί νόημα έχει μια τέτοια γιορτή όταν ο Χριστός απουσιάζει?Ο Χριστός για να γεννηθεί ξανά θέλει θαλπωρή καρδιακή,ανυπόκριτη και θυσιαστική.Πώς να γιορτάσεις τα Χριστούγεννα με κρύα καρδιά και παγωμένη ψυχή,σε τέτοιο περιβάλλον ο Χριστός δεν γεννιέται.Ας κάνεις χίλιες οσφυοκάμψεις,με κρύα καρδιά ο Χριστός δε θα γεννηθεί για σένα,αν η καρδιά σου δεν είναι ζεστή να τον φιλοξενήσει.Και τί θέλει,τίποτα περισσότερο από το να κάνεις εκείνο που λέει,να τον ακούς και να σταματήσεις να είσαι ο κακός εαυτός σου,δηλαδή να κάνεις το δικό του θέλημα και όχι το δικό σου.Γιατί ο κακός εαυτός σου είναι το δικό σου θέλημα.Όταν σε πλησιάζει ένας άστεγος και πεινασμένος δώσε του εκείνο που έχεις,και να είσαι βέβαιος ότι μόλις συνάντησες τον Χριστό.Μια μέρα θα στο πει ο ίδιος αυτοπροσώπως,εγώ ήμουν και σε εμένα έδωσες εκείνο που μπορούσες να δώσεις.Αλλά δε χρειάζεται να έλθουν τα Χριστούγεννα,η κάθε μέρα που σου δίνει ο Θεός είναι προσφορά προς εκείνον,από εκείνου,και για ‘κείνον.Επειδή τίποτα δε μας ανήκει,όλα ανήκουν σε εκείνον,και η προσφορά μας ακούγεται κάθε φορά στη λειτουργία,τα Σα εκ των Σων Συ προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα.Το Σάββατο με πλησίασε ένας άστεγος και πεινασμένος,θεώρησα σωστό να καλέσω κάποιες υπηρεσίες,μα τα τηλέφωνα ήταν χωρίς απόκριση,ηχητικό μήνυμα και ωράριο κλήσης.Ο πεινασμένος και ο άστεγος στο κρύο και έπρεπε να περιμένει την ώρα που θα απαντούσε κάποιος.Είχε απευθυνθεί παντού σχεδόν,δήμους και εκκλησίες,η ψυχρότητα όλων όπως μου περιέγραφε ήταν διάχυτη,είναι να απορεί κανείς γιατί διαφημίζονται ως συμπαραστάτες ορισμένοι από τη τηλεόραση.Μάλιστα σε κάποιους ναούς το έδιωχναν λέγοντάς του δεν ήμαστε εδώ κοιτώνας και δε έχουμε τέτοιες υπηρεσίες.Είπα να απευθυνθώ σε συγκεκριμένο ναό στο Μαρούσι,απάντησε μια γυναικεία φωνή η οποία απάντησε ψυχρά καλέστε τη Δευτέρα το απόγευμα.Από το Σάββατο ως τη Δευτέρα ο άστεγος και πεινασμένος θα έπρεπε να περιμένει το απόγευμα για να βρει την ελάχιστη θαλπωρή.Εκείνη τη στιγμή ντράπηκα,θύμωσα και αηδίασα,πάγωσα κι εγώ μαζί με τον άστεγο.Ο άστεγος ήταν ένας πολύ καλόβολος άνθρωπος με τρία παιδιά,τα οποία κανένα δε τον ήθελε στο σπίτι όπως μου περιέγραψε.Ειδικά ο ένας είχε σαφή προειδοποίηση από τη γυναίκα του,δε θέλω το πατέρα σου,διάλεξε,εμένα ή αυτόν!Ο άστεγος βρήκε για λίγο θαλπωρή και φαγητό,και του πρότεινα να πάει ο ίδιος να βρει τον ιερέα συγκεκριμένης εκκλησίας παρακάμπτοντας τη ψυχρή φωνή μιας άγνωστης γυναίκας από το τηλέφωνο.Τι να τα κάνω τα μανουάλια,τις προσευχές,τα πύρινα κηρύγματα,όταν με πλησιάζει ένας πεινασμένος άστεγος κι εγώ τον διώχνω ή τον αποπαίρνω?Τι να τα κάνω τα μνημόσυνα,τις πομπώδεις τελετές και λειτουργίες,τις δηλώσεις και τις νυχτερινές λειτουργίες αν την ύστατη και κρίσιμη ώρα με πλησιάζει ο Χριστός κι εγώ τον διώχνω?Αν εγώ έχω την όποια θαλπωρή μου και τις ανέσεις μου,ταυτόχρονα βλέπω και ξέρω τί γίνεται έξω δε μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος και να αυτοαποκαλούμαι χριστιανός…