Ο Νομός Καβάλας υπολογίζεται από τον ΟΣΕ .

Η ιστοσελίδα της εφημερίδας το «ΒΗΜΑ» δημοσίευσε το Σάββατο πολύ ενδιαφέρον κείμενο, που δείχνει ότι ο νομός Καβάλας υπολογίζεται από τον ΟΣΕ με ένα καινούριο φιλόδοξο σχέδιο, που συνδέει την πόλη της Καβάλας με την Αμφίπολη και τη Θεσσαλονίκη.

Πρόκειται για μία καινούρια, δεύτερη στη σειρά σιδηροδρομική σύνδεση της Καβάλας, επιπλέον των σχεδίων που έχουν δρομολογηθεί κι αναμένονται στη συζήτηση του νέου λιμανιού με τους Τοξότες.

Η λεγόμενη σιδηροδρομική Εγνατία είναι ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για τον ΟΣΕ, όπως ανακύπτει από το ίδιο κείμενο, ειδικότερα δε το παλιότερο σχέδιο από την εποχή Μεταξά, όπου με το τρένο συνδέεται η Θεσσαλονίκη με την Αμφίπολη και στη συνέχεια και η Καβάλα.

Απόσπασμα του κειμένου αναφέρει τα ακόλουθα:

Η ΕΡΓΟΣΕ έχει θέσει ως προτεραιότητα την ολοκλήρωση της λειτουργικής σύνδεσης των λιμένων με τον σιδηρόδρομο. Ενα νέο έργο, που έχει μπει σε τροχιά οριστικής μελέτης, είναι η γραμμή Τοξότες Ξάνθης – Λιμένας Καβάλας. Πρόκειται για την οριστική μελέτη μονής σιδηροδρομικής γραμμής, μήκους 31,8 χλμ., που θα συνδέει το νέο λιμάνι της Καβάλας με την υφιστάμενη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκη – Αλεξανδρούπολη. Το τμήμα εντάσσεται στην υπό σχεδιασμό νέα γραμμή Θεσσαλονίκης – Αμφίπολης – Καβάλας, οι προμελέτες της οποίας τίθενται σε φάση επικαιροποίησης. Σύμφωνα με έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή από τον υφυπουργό Υποδομών κ. Μιχάλη Παπαδόπουλο, ολοκληρώνεται η σύνταξη των τευχών δημοπράτησης για τις μελέτες αναβάθμισης της γραμμής Θεσσαλονίκη – Αμφίπολη – Καβάλα – Νέα Καρβάλη. Πρόκειται για έργο που είχε ξεκινήσει να κατασκευάζεται επί δικτατορίας Ιωάννη Μεταξά, από το οποίο ολοκληρώθηκε μόνο το τμήμα Μυρίνη – Αμφίπολη, που συνέδεε την τελευταία με τις Σέρρες και το κυρίως δίκτυο της Μακεδονίας. Η εν λόγω γραμμή ξηλώθηκε μεταπολεμικά, ωστόσο ο σιδηροδρομικός διάδρομος παραμένει περιουσία του ΟΣΕ, όπως επίσης και μία μεγάλη έκταση στο λιμάνι της Αμφίπολης. Μάλιστα, από τον κλάδο Θεσσαλονίκης – Αμφίπολης σώζονται αρκετά έργα πολιτικού μηχανικού, αλλά και η χάραξη της γραμμής, που ερχόταν να αντικαταστήσει τη γραμμή εύρους 60 εκατοστών, Σταυρός – Σαρακλή, που είχε κατασκευάσει στη Μακεδονία η στρατιά της Ανατολής κατά τον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο. Σύμφωνα με την αναγνωριστική μελέτη του ΟΣΕ του 1995, που εξασφάλισε «Το Βήμα», εξετάζονται δύο σενάρια: το πρώτο για μονή γραμμή ταχύτητας 150 χλμ./ώρα και το δεύτερο για διπλή γραμμή 200 χλμ./ώρα. Το μήκος της νέας γραμμής θα ήταν 205 χλμ. Αυτή θα ξεκινούσε από τους Λαχανόκηπους Θεσσαλονίκης, θα περνούσε από τις λίμνες Κορώνεια και Βόλβη, το δάσος της Απολλωνίας, θα διέσχιζε την περιοχή κοντά στα στενά της Ρεντίνας και με κατεύθυνση τον Στρυμόνα θα έφτανε στην Ασπροβάλτα. Στη συνέχεια, θα διέσχιζε Αμφίπολη και Κερδύλια, θα προχωρούσε προς την Ελευθερούπολη και παρακάμπτοντας με σήραγγα το δάσος του Αμυγδαλεώνα, θα περνούσε πάνω από την Καβάλα, φτάνοντας έως τη Νέα Καρβάλη, από όπου και θα συνδέονταν με τους Τοξότες. Μάλιστα, η μελέτη πρότεινε εναλλακτικά σενάρια για τις χαράξεις και τις παραλλαγές σε διάφορα σημεία περιβαλλοντικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Παράλληλα, η δημιουργία του τμήματος Μυρίνη – Αμφίπολη, που ξηλώθηκε μεταπολεμικά, εξετάστηκε εκ νέου τα προηγούμενα χρόνια στο πλαίσιο των μελετών του προαστιακού Θεσσαλονίκης. Οπως παρατηρούν έμπειροι σιδηροδρομικοί, στην περίπτωση που προχωρήσει τόσο αυτό το τμήμα όσο και η νέα γραμμή Θεσσαλονίκης – Καβάλας, η Ελλάδα θα μπορεί να εμπλακεί εντονότερα σε πολυτροπικές μεταφορές ακόμη και στο παραδουνάβιο σύστημα, ενώ θα έχει περίπου αποπερατωμένα τα 3/5 της πολυπόθητης Σιδηροδρομικής Εγνατίας.