Βούλγαρος Καθηγητής: «Κανείς κόπανος μετά 2.400 χρόνια δεν μπορεί να αλλάξει την ελληνική καταγωγή του Αλέξανδρου»

 

Αύγουστος 20, 2013.

 

Σε συνέντευξή του στο κανάλι των Σκοπίων ο Βούλγαρος καθηγητής ιστορίας, Μπότζινταρ Ντιμίτροφ- Божидар Димитров, απάντησε σε ορισμένες  ενδιαφέρουσες ερωτήσεις του νοτιοσλάβου -των Σκοπίων -δημοσιογράφου Μάριαν Νικολόφσκι.

 

Διανθίζουμε μερικές από αυτές, όπως τις παρουσιάζει το βουλγαρικό πρακτορείο Φόκους:

Ερώτηση: Κάθε δημόσια εμφάνισή σας σχετικά με τα Σκόπια προκαλεί σάλο. Γιατί προκαλείτε το ‘μακεδονικό έθνος’;

 

Димитров: Ποτέ δεν αποκάλεσα  ‘μακεδονικό έθνος’, ούτε σε πολιτικούς, ούτε σε «ιστορικούς» και σε δημοσιογράφους. Είναι διασκεδαστικό να αντικρούω αυτές της ανοησίες.

 

Ερώτηση: Πως μπορείτε να καθορίσετε το «μακεδονικό έθνος» και τον «μακεδονικό λαό»;

 

Димитров: Η απόφαση της Κομιντέρν το 1934 αναφέρει ότι βουλγαρικός λαός ζούσε στο βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας και συνέχιζε να ζει στην κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία μετά το 1944. Η ιδέα του ‘Μακεδονισμού’ ήταν του Σέρβου πολιτικού Στ. Νοβάκοβιτς από το 1889 που κυνικά έγραψε: «Κάθε προσπάθεια των Βουλγάρων της Μακεδονίας να ενωθούν με τη Βουλγαρία έχει αποτύχει. Έτσι, αφήστε τους να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε ένα άλλο έθνος εκτός της Βουλγαρίας και της Σερβίας. Έτσι θα αποκοπούν από το βουλγαρικό έθνος και θα δημιουργήσουν ένα άλλο, μικρότερο και αδύναμο, εύκολο στην υποδούλωση.

 

Ερώτηση: Υπάρχουν Σκοπιανοί στη Βουλγαρία;

 

Димитров: Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή περίπου 5.000 άτομα.

 

Ερώτηση: Τι φοβάται η Βουλγαρία για να την αναγνωρίσει ως μειονότητα;

 

Димитров: Ποιος ηλίθιος σας είπε ότι η Βουλγαρία δεν την αναγνωρίζει ως μειονότητα;

 

Ερώτηση: Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Βούλγαρος, Έλληνας ή Σλάβος-‘Μακεδόνας’;

 

Димитров: Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα σε μια δημοκρατία.

Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο πατέρας του, ο Φίλιππος της Μακεδονίας, παρουσιάζονται στις δημόσιες εμφανίσεις τους ως Έλληνες.

Η πολιτική τους φιλοδοξία ήταν να δημιουργήσουν ένα τεράστιο ελληνικό κράτος. 

Κανείς Κόπανος* δεν μπορεί μετά από 2.400 χρόνια να τους δώσει άλλη ταυτότητα.

Η αλλαγή της εθνικής ταυτότητας των νεκρών, όπως του βασιλιά Σαμουήλ ή του Γκότσε Ντέλτσεφ είναι ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα του μακεδονισμού, αφού οι άνθρωποι είναι νεκροί και δεν μπορούν να  υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Στον πολιτισμένο κόσμο αυτή η πρακτική ονομάζεται Λεηλασία.
Στους στρατούς όλου του κόσμου η Λεηλασία τιμωρείται με θάνατο.

 

Ερώτηση: Ο τσάρος Σαμουήλ ήταν Βούλγαρος;

 

Димитров: Εκείνη την εποχή οι Βούλγαροι είχαν έναν ισχυρό άνδρα που ονομάζονταν «Σαμουήλ», έτσι γράφει σερβικό χειρόγραφο του 12^ουαιώνα. Σε βυζαντινά, αραβικά, αρμενικά και λατινικά χειρόγραφα για την εποχή του Σαμούλ αναγράφεται ως Σαμουήλ τσάρος-βασιλιάς της Βουλγαρίας που διαχειρίζεται το βασίλειο της Βουλγαρίας. Στην μακεδονική πόλη Μοναστήρι, σε αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκε μια επιγραφή που γράφει «στον τσάρο Ιβάν Βλαντισλάβ αυτοκράτορα των Βουλγάρων  που έκτισε το φρούριο στη Μπίτολα για να σώσει τις ζωές των Βουλγάρων» [ η επιγραφή:„Аз цар Иван Владислав самодържец (цар) Български, българин родом … построих крепостта Битоля за спасение на живота на българите”].

 

Ο Ιβάν Βλαντισλάβ ήταν ανεψιός του  Σαμουήλ.
Εγώ προσφέρω ένα εκατομμύριο  σε όποιον βρει αρχαίο κείμενο  που να γράφει ότι ο Σαμουήλ ήταν  Σλάβος-«Μακεδόνας».

* τη λέξη тъпанар εκτός από κόπανος οι Βούλγαροι  τη χρησιμοποιούν και ως βλάκας ή μαλάκας

 

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  του ιστολογίου παραγωγής-http://www.echedoros-a.gr

 

Σημείωση:
Είχα την μεγάλη ευκαιρία, ως Διευθυντής του Πολεμικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, να γνωρίσω από κοντά τον κ. Μποζιτνάρ Ντημητρόβ την 17 Φεβ. 2012 (Μποζ=Θεός & νταρ=δώρο, συνεπώς, Θεόδωρος στα Βουλγαρικά), ο οποίος με την ιδιότητά του ως Διευθυντής του Μουσείου Ιστορίας της Σόφιας, επισκέφθηκε την όμορφη Θεσσαλονίκη για λίγες ημέρες, προκειμένου να έχει επαφές με όλους τους αρμοδίους φορείς της Πόλης που προετοιμάζοντο πυρετωδώς για τον εορτασμό των 100 Ετών από την Απελευθέρωση της Μακεδονίας (& Θεσσαλονίκης) από τον Οθωμανικό ζυγό, για να πετύχει μία πλέον "ευνοϊκή" Βουλγαρική προσέγγιση και κριτική (εκ μέρους μας), των πράξεων και βιαιοτήτων των Βουλγάρων, κατά τον απελευθερωτικό 1ο Βαλκανικό Πόλεμο, και ίσως κάποια συμμετοχή στους εορτασμούς.

Πράγματι, ο  κ. Μποζιτνάρ Ντημητρόβ αποτελεί για την Βουλγαρική πνευματική Ηγεσία στον χώρο της Ιστορίας, τον καλύτερο και εγκυρότερο αντιπρόσωπό της. Είναι σαν να λέγαμε εμείς τον μακ. καθηγητή Βακαλόπουλο. Ο κ. Ντημητρόβ όμως, έχει βαθειές ιστορικές γνώσεις που καλύπτουν όλο το φάσμα της Βουλγαρικής Ιστορίας, με δυό λόγια αποτελεί φαινόμενο ιστορικού. Επί 3 ώρες λοιπόν, είχα την ευκαιρία να τον ενημερώσω στην Ρωσική γλώσσα, αρκούντως ενημερωτικά για την Νεότερη Ελληνική Ιστορία, επιδεικνύοντας τα σπουδαία κειμήλια του Μουσείου μας. Έμεινε έκπληκτος όσον αφορά την πληρότητα εκθεμάτων, την υπεύθυνη ιστορική τεκμηρίωσή τους, την ιστορική ακριβολογία των λόγων μου, ακόμη και όταν εξιστορούσα τις Βουλγαρικές βιαιότητες στον Μακεδονικό Αγώνα, στον !ο & 2ο Βαλκανικό Πόλεμο και αλλού. 

Δεν πέτυχε τον σκοπό της εδώ παρουσίας του, τελικώς, αλλά αποχώρησε γεμάτος από γλαφυρές περιγραφές Ελληνικών Ιστορικών στιγμών, Ελληνικής Φιλοξενίας, πράξεων αβρότητος, Ελληνικής ευγενείας και εγκαρδιότητος που θα του μείνουν αλησμόνητες στο υπόλοιπο της ζωής του. Συνοδεύετο από τον Βούλγαρο Υποπρόξενο κ. Χαριζάν Χαριζάνοβ, τον μορφωτικό Ακόλουθο της Πρεσβείας του και μία μεταφράστρια, που τελικώς δεν χρειάστηκε.  Αυτά τα λίγα....

Στέλνω και μερικές αντιπροσωπευτικές Φωτογραφίες.

Με τιμή

Γιάννης Κόντης