Στην Αντιόχεια της Συρίας ζούσαν κατά τους χρόνους της βασιλείας Βαλεριανού και και Γαλιηνού (253-260), ένας ιερέας ονόματι Σαπρίκιος και ένας απλός χριστιανός , ο Νικηφόρος, τους οποίους έδενε μια τόσο δυνατή φιλία που δεν είχαν παρά μόνο μια ψυχή, μια καρδία και ένα θέλημα. Να όμως που ο πονηρός δαίμονας μετέβαλε την φιλία αυτή σε άσπονδο μίσος.
Πέρασε λίγος καιρός και ο Νικηφόρος ερχόμενος στα λογικά του και συναισθανόμενος ότι τίποτα δεν είναι πολυτιμότερο στα μάτια του Κυρίου από την αμοιβαία αγάπη και την συμφιλίωση αυτών που χώρισε το μίσος του διαβόλου, έστειλε επανειλημμένως φίλους προς τον Σαπρίκιο, με σκοπό να του ζητήσει να τον συγχωρέσει για την αγάπη του Χριστού.
Κάθε φορά όμως, οι αγγελιοφόροι αυτοί της ειρήνης προσέκρουαν πάνω στην καρδία του ιερέα που είχε γίνει σκληρή σαν πέτρα, ο δε Σαπρίκιος παραβαίνοντας την εντολή του Κυρίου συνέχιζε να προσφέρει την αναίμακτη Θυσία δίχως να έχει συμφιλιωθεί με τον αδελφό του.
Ο ταπεινός Νικηφόρος αποφάσισε τότε να πάει ο ίδιος να πέσει στα πόδια του σκληρόκαρδου Σαπρίκιου, με την ελπίδα να τον μαλακώσει. Εκείνος όμως συνέχισε τον δρόμο του δίχως να ρίξει ένα βλέμμα στον γονυπετή φίλο του.
Εν τω μεταξύ ο διωγμός κατά των χριστιανών είχε αναζωπυρωθεί και ο Σαπρίκιος συνελήφθη και οδηγήθηκε στο δικαστήριο του ανθύπατου. Ομολόγησε με σθένος ότι ήταν χριστιανός ιερέας και ότι προτιμούσε τον θάνατο παρά να θυσιάσει στους ψευδείς θεούς.
Καθώς παρέμεινε ακλόνητος στα βασανιστήρια, καταδικάσθηκε σε αποκεφαλισμό. Την ώρα που τον οδηγούσαν προς το μαρτύριο, ο Νικηφόρος, γεμάτος αγωνία που έβλεπε τον φίλο του να θυσιάζει ματαίως την ζωή του στο όνομα του Χριστού, την στιγμή που ήταν σε ψυχρότητα με τον αδελφό του πίχθηκε μπροστά του φωνάζοντας:
« Μάρτυς του Χριστού, συγχώρεσε τα σφάλματά μου που σ΄έκαναν να θυμώσεις μαζί μου!»
Ψυχρός και αναίσθητος σαν την πέτρα, ο Σαπρίκιος συνέχισε τον δρόμο του. Ο Νικηφόρος, δίχως να χάσει το θάρρος του, πήγε να περιμένει σε ένα άλλο σημείο και ζήτησε πάλι συγχώρεση εν μέσω των εμπαιγμών της φρουράς, χωρίς αποτέλεσμα.
Επανέλαβε άλλη μια φορά το εγχείρημα του, όταν η συνοδεία έφθασε στον τόπο της θανάτωσης, χύνοντας άφθονα δάκρυα, αλλά η μόνη απάντηση που πήρε ήταν η οργή και οι ύβρεις του μάρτυρος.
Την στιγμή που ο δήμιος κρατούσε υψωμένο το ξίφος και ο αμάραντος στέφανος του μαρτυρίου ετοιμαζόταν να κατέλθει εξ ουρανού, ο Θεός απέσυρε την χάρη του από τον ανάξιο μάρτυρα, ο οποίος στράφηκε αίφνης στον δήμιο και τον ρώτησε:
– Γιατί, λοιπόν, θέλεις να μου κόψεις το κεφάλι;
– Γιατί αρνείσαι να υπακούσεις στις εντολές του αυτοκράτορα και να λατρέψεις τα είδωλα.
Ο Νικηφόρος φώναξε λουσμένος στα δάκρυα:
– Όχι, πολυαγαπημένε μου αδελφέ, μην το κάνεις αυτό! Μην χάσεις ένα στεφάνι που ετοίμασες με τόσους πόνους, αρνούμενος μ’αυτόν τον τρόπο τον Κύριο!
Εκείνος, όμως, όπως είχε παραμείνει με πείσμα κουφός στις ειρηνικές προτάσεις του φίλου του, έτσι και τώρα δεν τον άκουσε και επέμεινε στην απόφασή του. Ο Νικηφόρος στράφηκε τότε στον δήμιο, φωνάζοντας:
– Είμαι χριστιανός. Πιστεύω στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό τον οποίο αυτός μόλις αρνήθηκε. Αφήστε τον να φύγει και θανατώστε εμένα στην θέση του!
Το γεγονός αναφέρθηκε στον διοικητή που διέταξε να ελευθερώσουν τον Σαπρίκιο και να αποκεφαλίσουν στην του τον Νικηφόρο, ο οποίος έτεινε με χαρά τον αυχένα του στο ξίφος του δημίου και έδωσε την ζωή του, μιμούμενος τον Χριστό, για εκείνον που είχε απωλέσει εξαιτίας της αλαζονείας και της σκληροκαρδίας του την ανταμοιβή όλων των αγώνων του.
Εκδημώντας στον ουρανό για να λάβει τον καλλίνικο στέφανο, ο άγιος Νικηφόρος άφησε στους χριστιανούς ζωντανό παράδειγμα των λόγων του Αγίου Πνεύματος: «Και αν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι (Α’ Κορ.13, 3) – και εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών , ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών… εν ω γάρ μέτρω μετρείτε μετρηθήσεται υμίν (Ματθ. 6, 14-7,2 )»
Ο Άγιος Νικηφόρος εορτάζει 9 Φεβρουαρίου.
Πηγή: Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου Ν. Ελβετίας Βύρωνος
Εικόνα από:
Σχετική ανάρτηση: Ο Άγιος Νικηφόρος ο Μάρτυρας εορτάζει στις 9 Φεβρουαρίου.
το «σπιτάκι της Μέλιας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis