Ρήξη ή μνημόνια στο διηνεκές

Η επίλυση του ζητήματος του χρέους είναι απολύτως καθοριστική για το μέλλον της χώρας μας, ενώ κανένα πολιτικό κόμμα από μόνο του δεν μπορεί να το διαχειριστεί – κάτι που όμως θα έπρεπε να συμβεί τώρα, αμέσως, πριν από το ξεπούλημα, πριν τις γερμανικές και ιταλικές εκλογές, καθώς επίσης πριν από τη λήξη της τρίτης δανειακής σύμβασης στα μέσα του 2018.

Εκείνο που οφείλει να μας απασχολεί είναι το μέλλον – οπότε το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, είναι το νούμερο ένα εθνικό μας ζήτημα. Επίσης πως για δάνεια περί τα 252 δις € έχουμε επιβαρυνθεί ήδη πάνω από 1 τρις €, έχουμε χάσει την εθνική μας κυριαρχία και διακινδυνεύουμε όλα μας τα περιουσιακά στοιχεία – τα οποία, συμπεριλαμβανομένου του υπόγειου πλούτου μας, είναι αρκετά τρις €, οπότε πρόκειται για το άκρον άωτο της συλλογικής ανοησίας. 


Τέλος πως η επίλυση του ζητήματος του χρέους, είναι απολύτως καθοριστική για το μέλλον της χώρας μας – ενώ κανένα πολιτικό κόμμα από μόνο του δεν μπορεί να το διαχειριστεί, οπότε είναι απολύτως απαραίτητη η σύσταση μίας επιτροπής διαπραγμάτευσης του χρέους, πλαισιωμένης από μεγάλες ξένες νομικές, οικονομικές και χρηματοπιστωτικές εταιρείες, με τη στήριξη όλων των παρατάξεων και των Πολιτών.

Όλα αυτά όμως πρέπει να συμβούν τώρα, αμέσως, πριν από το ξεπούλημα, πριν από τις γερμανικές και ιταλικές εκλογές, καθώς επίσης πριν από τη λήξη της τρίτης δανειακής σύμβασης στα μέσα του 2018 – όσο δηλαδή μπορούμε να «εκβιάσουμε» λύσεις, ενώ εκβιαζόμαστε σε μικρότερο βαθμό, συγκριτικά με αργότερα.

Προφανώς στις λύσεις αυτές οφείλουμε να συμμετέχουμε και οι ίδιοι κεφαλαιακά, ειδικά οι ισχυρότεροι εισοδηματικά Έλληνες, αφού όλοι σχεδόν οι υπόλοιποι έχουν ήδη εξαθλιωθεί – κυρίως όμως το κράτος, το οποίο έχει πολλές δυνατότητες στη διάθεση του, όπως είναι η «τιτλοποίηση» του ΤΑΙΠΕΔ ή/και των ενεργειακών αποθεμάτων, η δημιουργία μίας κρατικής επενδυτικής τράπεζας κοκ.

Εάν δεν το επιδιώξουμε, κάτι που προϋποθέτει την άσκηση μαζικών πιέσεων εκ μέρους όλων των Πολιτών στο πολιτικό σύστημα, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας – ενώ τα λόγια είναι πλέον περιττά, οι αναλύσεις επίσης αφού έχουν ενημερωθεί οι πάντες, οπότε μόνο οι πράξεις μετρούν.

Ολοκληρώνοντας πληρώσαμε πανάκριβα τις ευθύνες μας, όλοι οι οδυνηροί συμβιβασμοί έγιναν με τελευταίο το θηριώδες πρωτογενές πλεόνασμα εις βάρος της οικονομίας μας, οπότε ήλθε η ώρα της τελικής λύσης ή της ρήξης – αφού η εθνική μας ανεξαρτησία πρέπει να ανακτηθεί, η Τρόικα πρέπει να φύγει και τα μνημόνια να σταματήσουν, αντικαθιστάμενα με ένα δικό μας σχέδιο για την οικονομία που να μην δημιουργεί όμως ούτε ελλείμματα, ούτε νέα χρέη. 


Διαφορετικά θα υποστούμε τη γερμανική Ευρώπη και τον συμπλεγματικό κ. Σόιμπλε – με μνημόνια στο διηνεκές εις βάρος όλων των επομένων γενεών, χωρίς να έχουμε κανένα δικαίωμα να το επιτρέψουμε. Αν δεν θέλουμε λοιπόν να αγωνιστούμε για την πατρίδα, ας το κάνουμε τουλάχιστον για τα παιδιά μας – τα οποία πρέπει να αποκτήσουν ξανά το δικαίωμα να ονειρεύονται και να ευημερούν στη χώρα τους, χωρίς να εξορίζονται από τους κάθε Σόιμπλε ή από διεφθαρμένα και ανίκανα κομματικά συστήματα για να επιβιώσουν.


Διαπιστώνοντας πως η κυβέρνηση έχει σκύψει εντελώς το κεφάλι, παραπλανώντας τους Πολίτες με τη διασπορά ψευδών ελπίδων, υπενθυμίζω πως η Ελλάδα δεν έχει βιώσιμο χρέος, δεν έχει βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα, δεν έχει βιώσιμο κοινωνικό κράτος, δεν έχει βιώσιμο δημόσιο τομέα, δεν έχει βιώσιμο φορολογικό σύστημα, δεν έχει βιώσιμο πολιτικό σύστημα και δεν διαθέτει ούτε βιώσιμες τράπεζες.

Οι πιστωτές της τώρα, η Γερμανία δηλαδή και δευτερευόντως το ΔΝΤ, επιβάλλουν μία σειρά μέτρων που μοιάζουν με ενέσεις μορφίνης σε έναν ετοιμοθάνατο ασθενή – αφού απλά διασφαλίζουν την επιβίωση της Ελλάδας σε μία κωματώδη κατάσταση, χωρίς να χρεοκοπήσει δηλαδή για ένα χρονικό διάστημα, όσο ακριβώς θα χρειαστεί για να λεηλατήσουν τα περιουσιακά στοιχεία της οι δανειστές της.

Εάν περιμένει δε κανείς ότι η χώρα θα σωθεί από μία επόμενη κυβέρνηση-υποχείριο, απλά και μόνο με την αλλαγή του «μείγματος πολιτικής», όπως συνέβαινε όλο το προηγούμενο διάστημα μετά την επιβολή των μνημονίων, τότε απλά συνεχίζει εκούσια να αυταπατάται – αφού φαίνεται πλέον ολοκάθαρα πως δεν υπάρχει καμία απολύτως βιώσιμη προοπτική για το μέλλον και καμία ελπίδα, υπό τις συγκεκριμένες προϋποθέσεις.


Το μόνο που θα συμβεί θα είναι η πλήρης απώλεια των περιουσιακών στοιχείων τόσο του κράτους, όσο και των Πολιτών του, τα οποία θα δημευθούν ουσιαστικά, αφού θα εξαγορασθούν σε εξευτελιστικές τιμές – ενώ, όταν ολοκληρωθεί η ληστεία, η Ελλάδα θα επανέλθει μεν σε πορεία ανάπτυξης, χωρίς όμως καμία ωφέλεια για τους «ιθαγενείς», οι οποίοι θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους των δανειστών τους με μνημόνια στο διηνεκές.

Θα «μεταλλαχτούν» δηλαδή σε εξαθλιωμένους, φθηνούς εργάτες μίας κατεχόμενης χώρας με κατοχικές κυβερνήσεις, η οποία θα ευημερεί μεν, αλλά όχι για τους ίδιους – με εξαιρέσεις φυσικά, ανάλογες με αυτές που παρατηρήθηκαν στην εποχή της τουρκοκρατίας, όπου ορισμένοι κατάφερναν να επιβιώνουν, ακόμη και να πλουτίζουν, με διάφορα τεχνάσματα.

Περαιτέρω, εάν κάτω από αυτές τις συνθήκες οι Έλληνες συνεχίσουν να σιωπούν όπως τα πρόβατα πριν από τη σφαγή τους, να ελπίζουν σε μία καλύτερη αντιμετώπιση τους από τη γερμανική κυβέρνηση και να επικαλούνται διάφορες δικαιολογίες όπως, για παράδειγμα, το ότι δεν υπάρχει κάποιος φωτισμένος ηγέτης για να τους σώσει, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους – τονίζοντας ξανά ότι, κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι μπορούν να ποδοπατήσουν έναν τρομοκρατημένο λαό.


Στα πλαίσια αυτά έχω την άποψη ότι δεν ωφελούν πια καθόλου οι αναλύσεις, όσον αφορά την οικονομική κατάσταση τις χώρας μας και τις μελλοντικές προοπτικές της – πως τα πολλά λόγια είναι πλέον περιττά, ενώ θα ήταν ανόητο να επαναλαμβάνεται κανείς απλά και μόνο για να γράφει. Τουλάχιστον έως ότου εξαθλιωθούν πλήρως οι Πολίτες, οπότε θα αναγκασθούν από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να αντιδράσουν – ακούσια δηλαδή ξανά, αφού τα ένστικτα δεν είναι ελεγχόμενα, ενώ παίρνουν μόνα τους τα ηνία όταν απειλείται η ζωή των ανθρώπων χωρίς να το συνειδητοποιούν.

[Απόσπασμα],ΠΗΓΗ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ : Α.Τ.