Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Πότε αναγκάζεται ο άνθρωπος να ενθυμείται τον Θεόν;
Και ο χειρότερος άνθρωπος τρις εις την ζωήν του αναγκάζεται να ενθυμηθή τον Θεόν:
– όταν βλέπη τον δίκαιον να βασανίζεται εξ αιτίας του
– όταν ο ίδιος βασανίζεται λόγω του πταίσματος των άλλων και
– όταν έλθη η ώρα του θανάτου του.
Τρις εις την ζωήν του αναγκάζεται να κλάψη και ο σκληρότερος αμαρτωλός:
– όταν, καθώς τον καταδιώκουν οι άνθρωποι ως άγριον θηρίον, τον θωπεύση η χειρ της μητρός του
– όταν τον ασθενούντα και μοναχικόν επισκεφθή ο εχθρός του προσφέρων εις αυτόν δώρα και συγχώρησιν
– όταν εις την νεκρικήν του κλίνην ο ιερεύς του είπη: το έλεος του Θεού είναι μεγαλύτερον των αμαρτιών σου!
Τρις ο άνθρωπος ομοιάζει ο ίδιος εις τους οφθαλμούς του με τον Θεόν:
– όταν του γεννηθή ο υιός
– όταν κατανοήση και δεχθή τον Χριστόν και
– όταν συμφιλιωθή με το μαρτύριόν του δια την δικαιοσύνην.
Στοχασμός 94 από το βιβλίο του: Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί του καλού και του κακού, Πλήρης και ακριβής μετάφρασις από τα σερβικά από την Μίλιτσα Βέσκοβ, εκδόσεις Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2008.
Πηγή: ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ
το «σπιτάκι της Μέλιας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis