Ὁ ὁσιομάρτυς Ἠλίας Ἀρδούνης «ὁ κουρέας ποῦ ἔγινε ἅγιος» (31 Ἰανουαρίου 1685 μ.Χ.)

Γ.Δ. ΚΟΥΒΕΛΑΣ

ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὑπάρχει ἡ εὐλογημένη παράδοση, σύμφωνα μέ τήν ὁποία κάθε ἐπαγγελματική τάξη πρέπει νά ἔχει τόν προστάτη της ἅγιο.

Ἀπό αὐτό τό ἔθιμο δέν ἐξαιρεῖται ἡ τάξη τῶν κουρέων καί τῶν κομμωτῶν. Ἴσως δέν εἶναι γνωστό ὅτι ὁ προστάτης τους εἶναι ὁ νεομάρτυρας ἅγιος Ἠλίας ὁ Ἀρδούνης, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε κουρέας ὅταν ζοῦσε στή γῆ.

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ καί ἔζησε στήν Καλαμάτα τόν 17ο αἰώνα.

Ὡς κουρέας εἶχε καλή φήμη γιά τήν τέχνη του. Συνέβη ὅμως κάποτε νά ἀλλαξοπιστήσει, χωρίς σοβαρή αἰτία.



Ἔγινε Μωαμεθανός καί οἱ τοῦρκοι τόν ὀνόμασαν Μουσταφά. Ἔπειτα ἀπό λίγο καιρό μετενόησε πού ἀρνήθηκε τόν Χριστό κι ἔφυγε κρυφά γιά τό Ἅγιον Ὄρος.

Ἐκεῖ ἔγινε Μοναχός κι ἔμεινε ὀκτώ χρόνια, ἀσκητεύοντας καί κλαίγοντας γιά τήν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.

Πῆρε τότε τήν ἀπόφαση νά ἐπιστρέψει στήν Καλαμάτα καί νά ὁμολογήσει τήν πίστη του. Τοῦτο κι ἔγινε.

ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ, οἱ τοῦρκοι τόν ἀνεγνώρισαν καί τόν συνέλαβαν, τόν χτύπησαν ἄσχημα καί τόν φυλάκισαν.

Ἐπειδή ὅμως ὁ Ἠλίας ἔμεινε ἀκλόνητος στή χριστιανική πίστη, ὁ τοῦρκος δικαστής διέταξε νά τόν κάψουν ζωντανό.

Τόν ἔφεραν ἔξω ἀπό τήν Καλαμάτα, στήν τοποθεσία «Βέλιουρα». Ἐκεῖ τόν ἔριξαν στή φωτιά.

Ἔτσι μαρτύρησε γιά τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ. Καί ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, «ἔλαβε παρά τοῦ ἀγωνοθέτου Θεοῦ ἡμῶν τόν ἀμαράντινον στέφανον».

Ἦταν 31 Ἰανουαρίου τοῦ 1685 μ.Χ. (Περισσότερα στό βιβλίο μας «Ὁ ὁσιομάρτυς Ἠλίας Ἀρδούνης», Ἐκδόσεις Παπαδημητρίου, Ἀθήνα).

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ τῆς Καλαμάτας δέν ἔπαυσαν νά τόν τιμοῦν ὡς ἅγιο καί νά τόν ἐπικαλοῦνται στίς προσευχές τους.

Μάλιστα κατά τήν ἀνακομιδή τῶν λειψάνων του ξεχύθηκε ἀπό τόν τάφο του μιά ἄρρητη εὐωδία, πού μοσχοβόλησε ἡ γύρω περιοχή. Ἦταν μιά ἔνδειξη τοῦ Θεοῦ γιά τήν ἁγιότητα τοῦ ὁσιομάρτυρα Ἠλία Ἀρδούνη.

Σήμερα σώζεται ἡ κάρα τοῦ ἁγίου στό Μοναστήρι τοῦ Βουλκάνου. Κάθε χρόνο, στή Μεσσήνη, στό μετόχι τῆς Μονῆς, μαζί μέ τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Βουλκανιώτισσας λιτανεύεται καί ἡ κάρα τοῦ ἁγίου Ἠλία.

Τό ἴδιο γίνεται καί κατά τή λιτάνευση τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας τῆς «Ὑπαπαντῆς».

ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ τοῦ μάρτυρα χτίστηκε τόν 18ο αἰώνα μιά μικρή ἐκκλησία. Οἱ Καλαματιανοί τήν ἀφιέρωσαν στούς Ἁγίους Σαράντα, γιατί οἱ τοῦρκοι δέν ἐπέτρεπαν νά φέρνει τό ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἠλία.

Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν ἡμέρα τοῦ μαρτυρίου του, δηλαδή στίς 31 Ἰανουαρίου. Τά νεώτερα χρόνια καθιερώθηκε νά τιμᾶται καί τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων. Μετά τή θεία λειτουργία γίνεται ἡ λιτάνευση τῆς εἰκόνας καί τῆς κάρας τοῦ ἁγίου στούς δρόμους τῆς περιοχῆς τοῦ ναοῦ.

Ο ΑΓΙΟΣ Ἠλίας ὁ Ἀρδούνης, ἐπειδή ἦταν κουρέας στό ἐπάγγελμα, ἀνέκαθεν ἐτιμᾶτο ὡς προστάτης ἅγιος τῶν κουρέων τῆς Καλαμάτας. Ἡ Ἕνωση Κουρέων καί Κομμωτῶν Μεσσηνίας, ὅπως καί ἡ σημαία τους, φέρνει τό ὄνομα καί τήν εἰκόνα τοῦ ἁγίου.

Τά νεώτερα χρόνια καί ἡ Ἀνωτάτη Ὁμοσπονδία Κουρέων καί Κομμωτῶν Ἑλλάδος καθιέρωσε καί αὐτή νά ἔχει προστάτη της τόν νεομάρτυρα ἅγιο Ἠλία.

Ἀντιπροσωπεία τῆς Ὁμοσπονδίας ἔρχεται τήν Κυριακή τῶν Μυροφόρων στήν Καλαμάτα καί συμμετέχει στίς λατρευτικές τελετές πρός τιμήν τοῦ προστάτη τους ἁγία Ἠλία τοῦ Ἀρδούνη.

Ἀντιγραφή γιὰ τὸ «σπιτὰκι τῆς Μέλιας»

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
Μηνιαῖο περιοδικό Ἑλληνορθόδοξης Μαρτυρίας
ἔτος 49ο – Ἰανουάριος 2015 -τεῦχος 495

Εἰκόνα ἀπὸ:ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ