ΤΟ ΙΤΑΛΙΚΟ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑ , ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Avrai tu l’Universo,Resti l’Italia a me.

Attila ,Verdi
«Κράτα εσύ τον Κόσμο,αλλά άσε την Ιταλία για μένα»
Άρια του Ρωμαίου Αέτιου προς τον Αττίλα τον Ούννο.
Όπερα Αττίλας του Βέρντι.

Στην όπερα αυτή του Βέρντι εκφράζεται το Ιταλικό εθνικιστικό συναίσθημα του 19ου Αιώνα γιά απαλλαγή της Ιταλίας από την κηδεμονία των Αψβούργων .

Τα πράγματα δεν άλλαξαν πολύ μέχρι σήμερα. Οι Ιταλοί θέλουν να απαλλαγούν από την κηδεμονία των Γερμανών και αυτή ήταν η βαθύτερη έννοια του Όχι στο δημοψήφισμα τους.

Η κηδεμονία αυτή σήμερα είναι φαινομαινικά Οικονομική αλλά στην ουσία είναι βαθειά Πολιτική .

Η ένταξη της Ιταλίας στο ευρώ είναι παραπλήσιο αλλά πολύ

μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό της Ελλάδας.

Η Ελλάδα είχε τότε πρόβλημα κρατικού υπερδανεισμού αλλά δεν είχε πρόβλημα Τραπεζών .

Η Ιταλία έχει πρόβλημα κρατικού υπερδανεισμού αλλά και μεγάλο πρόβλημα υπερχρεωμένων Τραπεζών .

Η Ιταλία όμως έχει το Ισοζύγιο εξωτερικών εισαγωγών-εξαγωγών θετικό ,που σημαίνει ότι με οποιοδήποτε νόμισμα καλύπτει τις ανάγκες της.

Η Ιταλία μετά την είσοδο της στο ευρώ είδε την Βιομηχανία της να καταστρέφεται διότι το ευρώ ευνοούσε με την ισοτιμία του την Γερμανία η οποία αν έμενε στο μάρκο θα έπρεπε να το υπερτιμήσει τόσο ώστε να έχανε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της υψηλής παραγωγικότητας της,ενώ η Ιταλία ,αν έμενε στην λιρέτα ,θα μπορούσε να καλύψει την στασιμότητα της παραγωγικότητας της με μικρές υποτιμίσεις της λιρέτας.

Οι Οικονομολόγοι έχουν εκτιμήσει ότι από τότε που μπήκε η Ιταλία στο ευρώ μέχρι σήμερα η σχέση μάρκου προς λιρέτα θα έπρεπε να ήταν 1 προς1,5 αν εκφράζονταν και τα δύο σε ευρώ.

Η Ιταλία όμως εκτός από το θετικό ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών έχει και άλλο ένα, μεγαλλίτερο πλεονέκτημα. Η Ιταλία είναι η τρίτη μεγαλλίτερη Οικονομία της ευρωζώνης,υπερδεκαπλάσια από αυτή της Ελλάδας που είναι λιγότερο από το 2%.

Το Ιταλικό κρατικό χρέος είναι ένας «Βροντόσαυρος» 2,3 τρισεκατομμυρίων ευρώ που φυσικά στην πράξη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί ,ακόμη και με τα ελάχιστα σημερινά επιτόκια.

Όμως τώρα τίθεται θέμα σημαντικής αύξησης του χρέους αυτού γιά να σωθούν οι Ιταλικές Τράπεζες από την κατάρρευση και χρεωκοπία.

Σαν πρώτη κίνηση Ιταλική Βουλή και Γερουσία αποφάσισαν να διαθέσουν 20 δις για να σώσουν την Monte dei Paschi και άλλες τράπεζες που είναι στα πρόθυρα της αδυναμίας συγκαλύψης πλέον της χρεωκοπίας τους. Τα χρήματα αυτά φυσικα δεν φτάνουν ,χρειάζονται πολλαπλάσια αυτών.Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα:



Το Ιταλικό κράτος δεν τα έχει αυτά τα χρήματα,πρέπει να τα δανειστεί αυξάνοντας το Ιταλικό κρατικό χρέος. Το χρέος αυτό θα το αγοράσουν οι χρεωκοπημένες ήδη στην ουσία Ιταλικές Τράπεζες και θα το καταθέσουν στην ΕΚΤ ,εισπράττοντας το άμεσα έτσι,αποδίδοντας το στο Ιταλικό Δημόσιο,το οποίο με την σειρά του θα το χρησιμοποιήσει για να ενισχύσει τα ίδια κεφάλαια τους,(στην ουσία να τις εθνικοποιήσει ) και εν τω μεταξύ οι Τράπεζες θα ωφελούνται από την διαφορά επιτοκίου της ΕΚΤ και αυτού που θα χρεώνουν το Ιταλικό Δημόσιο το οποίο δανείζεται για να τις σώσει.



Το δάνειο των 20 δις ευρώ δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο. Αφήνοντας την Monte dei Paschi πού έπρεπε να έχει κλείσει εδώ και χρόνια οι Ιταλικές Τράπεζες δεν έχουν πλέον την κεφαλαιοποίηση που πρέπει να έχουν οι Τράπεζες γιά να λέγονται Τράπεζες.

Η Unicredito ,η μεγαλλίτερη Ιταλική Τράπεζα ,έχει κεφαλαιοποίηση 15 δις ευρώ και θέλει να πουλήσει κόκκινα δάνεια αξίας 18 δις ευρώ και ταυτοχρονα να βρει νέους μετόχους που θα επενδύσουν (όπως δηλώνει) 13 δις ευρώ. Γιατί; Είναι πολλά τα λεφτά και τα νούμερα δεν βγαίνουν. Οι αριθμοί από τώρα δηλώνουν ότι η Τράπεζα είναι στην ουσία χρεωκοπημένη.

Το σύνολο των Ιταλικών Τραπεζών έχει δηλωμένα κόκκινα δάνεια ύψους 360 δις ευρώ που είναι το τριπλάσιο του Ευρωπαικού μέσου όρου. Είναι κοινό μυστικό ότι τα πραγματικά κόκκινα δάνεια των Ιταλικών Τραπεζών είναι υπερδιπλάσια και ξεπερνούν κατά πολύ την κεφαλαιοποίηση τους. Με απλά λόγια οι περισσότερες Ιταλικές Τράπεζες είναι ήδη χρεωκοπημένες.



Οι Ιταλικές Τράπεζες δεν έχουν πολλούς θεσμικούς καταθέτες. Οι περισσότεροι πελάτες τους είναι μέτριας και χαμηλής οικονομικής επιφάνειας Ιταλοί πολίτες ,τους οποίους οι Τράπεζες έχουν παρασύρει να τοποθετήσουν τις μικρές τους οικονομίες σε ακάλυπτα τραπεζικά ομόλογα. Για να πάρουν κρατική ενίσχυση οι Ιταλικές Τράπεζες πρέπει πρώτα να μηδενιστεί η αξία των μετοχών τους,να «κουρευτούν» πολύ τα ακάλυπτα ομολογά τους, στα οποία έχουν παρασύρει τον Ιταλό μικροκαταθέτη και να απολυθούν 50.000-150.000 τραπεζικοί υπάλληλοι,οι δε μικροομολογιούχοι και μικρομέτοχοι που θα ζημιωθούν θα είναι εκατομμύρια. Γιά τους 40.000 μικροομολογιούχους της Monte dei Paschi για´ παράδειγμα αποφασίστηκε ότι οι ακάλυπτες ομολογίες τους θα αντικατασταθούν με άλλες καλυμμένες. Καλυμμένες από ποιόν; Από το υπερχρεωμένο Ιταλικό κράτος; Από την χρεωκοπημένη Τράπεζα; Γιατί η ΕΕ συναίνεσε σε αυτό όταν δεν το είχε επιτρέψει στην Κύπρο και στην Ελλάδα;



Η κοινωνική αναταραχή ,όταν γίνει αντιληπτό ότι οι εγγυήσεις είναι σαθρές και,ούτως ή άλλως δεν μπορούν να καλύψουν όλες τις Τράπεζες, θα φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα.



Οι Ιταλοί πολιτικοί προσπαθούν να περάσουν εσωτερικά την εικόνα ότι μάχονται ως Γενναίοι Ρωμαίοι τους Ούννους του κ. Σόιμπλε.

Δεν είναι αλήθεια. Οι πρώτες που θα καταρρεύσουν μετά τις Ιταλικές είναι οι Γερμανικές Τράπεζες οι οποίες είναι συνδεδεμένες με τις Ιταλικές οικονομικά και κεφαλαιακά με αδιάσπαστο τρόπο.

Οι Γερμανοί το ξέρουν. Θα αναγκασθούν να μην εφαρμόσουν τις περίφημες Γερμανικές Οικονομικές Αρχές. Γιά αυτό το λόγο ο κ. Σόιμπλε δεν έφερε τις συνήθεις ενστάσεις του που φέρνει για την Ελλάδα.



Το πρόβλημα λοιπόν επειδή δεν μπορεί να λυθεί ,θα παραταθεί με τον γνωστό τραπεζικό τρόπο extend and pretend ,(δώσε παράταση στο δάνειο και υποκρίσου ότι στο μέλλον θα πληρωθεί).



Στην Ιταλική Όπερα ο θανάσιμα πληγωμένος ήρωας, πριν πεθάνει, προλαβαίνει να τραγουδήσει την άρια του που μπορεί να διαρκεί και δέκα λεπτά .

Στην Ιταλική Τραπεζική ,η επιθανάτια άρια του Ιταλικού τραπεζικού συστήματος μπορεί να συνεχιστεί όλο το 2017 ή και περισσότερο.



Εν τω μεταξύ στους αλληλόχρεους λογαριασμούς μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών που λέγονται Target 2, η Ιταλία χρωσταέι στο σύστημα πάνω από 200 δις ευρώ που είναί ίσο περίπου με το Γερμανικό πλεόνασμα του συστήματος.

Η Ιταλία είναι μεγάλο πρόβλημα για το ευρώ αν φύγει από αυτό και εξ ίσου μεγάλο πρόβλημα ,αν μείνει στο ευρώ. Κάθε επιλογή είναι κακή.
Ζητείται λύση. Ο ευρών θα τιμωρηθεί .  kassandros.gr