Στράτευση στα 18 για τα εθνικά συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου
Ιδιωτικοποιήσεις και εξοπλισμοί για τα κέρδη των αφεντικών
Μετατροπή της νεολαίας σε χακί μισθοφόρο και αναλώσιμο σκλάβο
ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΑΠ’ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ!
Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός οξύνεται, το κυπριακό βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, το Νέο Μνημόνιο, με τις ομαδικές απολύσεις, τους πλειστηριασμούς και άλλα πολλά επιτίθεται, και το θέμα της στράτευσης στα 18 ανοίγει ξανά.
Τα ΜΜΕ έχουν λυσσάξει για την επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, τη Θράκη, το Κυπριακό, και προετοιμάζουν το ιδεολογικό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα άρθρο στο Protagon, που κατηγορεί τους «βουτυρομπεμπέδες» Έλληνες νεολαίους που η μαμά τους πλένει τα ρούχα και δεν θέλουν να στρατευτούν από τα 18.
Έχουν λυσσάξει, όχι απλώς για τη στράτευση στα 18, αλλά και μας καλούν να δώσουμε τη ζωή μας στο ενδεχόμενο ενός ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τη «πατρίδα μας», για να μπορεί δηλαδή να υπάρξει η πατρίδα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των κάθε λογής επιχειρηματιών, με τη θυσία των ζωών μας και των συμφερόντων μας.
Αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή.
Τί είπαν για τη Στράτευση στα 18
Το ζήτημα της στράτευσης στα 18 ανακινήθηκε με τη δημόσια σύγκλιση Καμμένου Μητσοτάκη, τη διάψευση του εκπρόσωπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Τζανακόπουλου για τις δηλώσεις Καμμένο με non-paper που ισχυρίζεται ότι ο Καμμένος «εννοεί εθελοντική και όχι υποχρεωτική στράτευση», και την τοποθέτηση Γεωργιάδη μετά την ενημέρωση του προέδρου της ΝΔ στο Πεντάγωνο, στην οποία τόνισε πως η ΝΔ θα στηρίξει τη στράτευση στα 18 αν έρθει, .Όπως είπε ο Γεωργιάδης «Υπάρχει πρόβλημα υποστελέχωσης των μονάδων, δημογραφικό, πολλά παιδιά έχουν φύγει στο εξωτερικό… Σε μια πρώτη άποψη το μοντέλο του Ισραήλ είναι επιτυχημένο, προσωπική μου άποψη, αλλά έχουν απειλές σαφώς μεγαλύτερες, και τους θαυμάζω στο θέμα της άμυνας …Οι εποχές είναι δύσκολες, σε πολλά επίπεδα, χρειάζεται μοντέλο Κύπρου με υποχρεωτική στράτευση στα 18 περισσότερους ανθρώπους στις μονάδες, και το νέο να ξεμπερδεύει από νωρίς με τη θητεία του και να κοιτάξει τις σπουδές του… Ο στρατός έχει νέους ανθρώπους … Ο Ερντογάν έχει περάσει σε φάση πλήρους αναθεωρητισμού… Η Λωζάνη αφορά τα σύνορα όλων των χωρών της περιοχής, αυτό είναι επικίνδυνο» προειδοποίησε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ. Εφόσον ο κ. Τζανακόπουλος δεν γνωρίζει τι δηλώνει ο υπουργός Άμυνας δεν μεγάλη γνώση των όσων συμβαίνουν γύρω του, αλλά οφείλει να έχει γνώση του τι έχει πει ο Ερντογάν». Μάλιστα, ο Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Βίτσας συμφωνεί μαζί του.
H συγκυρία δεν είναι τυχαία. Ο επίτημος Α/ΓΕΣ Χρίστος Μανωλάς, σε πρόσφατες δηλώσεις του, βλέπει σοβαρό ενδεχόμενο σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας, καλεί σε επαγρύπνηση για να μην απολεσθούν Θράκη και Κύπρος, σημειώνει ότι «πρέπει να αποκτήσουμε νοοτροπία Ισραήλ», «δεν πρέπει να προξενήσουμε εμείς τον πόλεμο, αν όμως δεν τον θέλουμε πρέπει να προπαρασκευαστούμε γι αυτόν»και προτείνει:
- Ανάπτυξη νοοτροπίας εθνικής επιβίωσης
- Σύναψη συμμαχιών και διατήρησή τους με φίλες χώρες ή και απειλούμενες λοιπές χώρες
- Πολιτική και διπλωματική εγρήγορση
- Οικονομικά μέτρα για επάνοδο σε ρυθμούς ανάπτυξης
- Μέτρα βελτίωσης του ηθικού του λαού, πληττόμενου από την οικονομική κρίση
- Αύξηση των εξοπλισμών, δομικές αλλαγές ακόμη και στη θητεία με στράτευση στα 18. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το θέμα αυξήσεως θητείας και των αλλαγών στον τρόπο εκπαιδεύσεως.
Τον Μανωλά όμως μάζεψε ο νέος εργοδότης του: η κοινοπραξία για τον αγωγό TAP, του Αδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου που έχει σκοπό τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία, και περνά, μεταξύ άλλων, από την ελληνοτουρκική μεθόριο στη Θράκη και τη Βόρεια Ελλάδα:
«Ο κύριος Χρήστος Μανωλάς είναι Σύμβουλος Ασφαλείας του ΤΑΡ (Security Advisor) για την Ελλάδα. Οι προσωπικές απόψεις του κου Μανωλά που παρουσιάστηκαν σε πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας Real News διατυπώθηκαν με την ιδιότητα του ως Επιτίμου Αρχηγού ΓΕΣ και δεν αντανακλούν τις θέσεις του ΤΑΡ, καθώς ο ΤΑΡ ως εταιρεία δεν εκφράζει απόψεις σχετικά με εγχώρια ή διεθνή γεωπολιτικά και αμυντικά θέματα.»
Όλα αυτά, όμως, δεν έρχονται τώρα
Όπως έγραφε κείμενο του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων πέρσι, το Δεκέμβρη του 2015:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για μια ακόμη φορά απέδειξε πόσο ίδια είναι με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ καταθέτοντας αιφνιδιαστικά το βράδυ της Τρίτης 22/12 […] το νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας “Ρύθμιση θεμάτων μεταθέσεων οπλιτών, μέριμνας προσωπικού και άλλες διατάξεις”.
Η ανάγκη της κυβέρνησης να αιφνιδιάσει και να επιβάλλει τις εχθρικές προς την νεολαία ρυθμίσεις αποκαλύπτεται επίσης από το γεγονός ότι ο ΥΕΘΑ Π. Καμμένος και ο ΑΝΥΕΘΑ Δ. Βίτσας δεν έκαναν κανένα διάλογο, δεν ρώτησαν κανέναν. Απλώς ενσωμάτωσαν τις απαιτήσεις του στρατιωτικού κατεστημένου και προχώρησαν σε ρυθμίσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες οργανικής ένταξης των στρατευμένων στα πολεμοκάπηλα σχέδια τους. Βαρύτατη ευθύνη για όλες αυτές τις εξελίξεις έχουν και στελέχη της ΛΑΕ, όπως ο πρώην ΑΝΥΕΘΑ Ήσυχος, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην συγκρότηση του εν λόγω νομοσχεδίου από την προηγούμενη θέση του στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Υπουργείο Άμυνας»
Σε 15 σημεία συνοψίζουμε την ουσία του νομοσχεδίου όταν αυτό κατατέθηκε ως εξής: 1. Αύξηση του στρατού στα σύνορα 2. Διατήρηση των ανισοτήτων μεταξύ των όπλων και αναβαθμισμένη συμμετοχή των εφέδρων σε Π.Ν-Π.Α στους νέους άδικους πολέμους τους 3. Ένταση της οικονομικής εκμετάλλευσης των φαντάρων 4. Ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης των στρατευμένων και του διαχωρισμού τους 5. Καμία αύξηση του μισθού δούλου των 8,67 ευρώ - καμιά μείωση της θητείας όπως είχαν υποσχεθεί προεκλογικά 6. Δεν έκλεισαν τα πειθαρχεία, όπως είχαν υποσχεθεί 7. Ένταση της ταξικότητας του ρόλου του στρατού 8. Ακύρωση στη πράξη των προβλέψεων για τις κατ’ εξαίρεση μεταθέσεις 9. Εκβιαστική στρατολόγηση των ανυπότακτων - δεν καταργούν τα πρόστιμα όπως είχαν προεκλογικά υποσχεθεί 10. Εναλλακτική θητεία - άγρια μορφή εκμετάλλευσης 11. Κουβέντα για τον ελεύθερο συνδικαλισμό των φαντάρων 12. Κουβέντα για το κλείσιμο των άχρηστων στρατοπέδων 12. Κουβέντα για τα εργασιακά αιτήματα των φαντάρων 14. Κουβέντα για τα ακραία οικονομικά προβλήματα της θητείας 15. Το νομοσχέδιο βρίθει προβλέψεων για τους στρατιωτικούς, δείχνοντας πόσο αναλώσιμους και κοινωνικά κατώτερους θεωρεί τους φαντάρους.
Και, φυσικά, ο κύριος ρόλος αυτού του στρατού, ως προϋπόθεση της αντιμετώπισης οποιοδήποτε κρατικού εχθρού, είναι ο πόλεμος κατά των εσωτερικών / εξωτερικών μη κρατικών εχθρών που απειλούν την ταξική κυριαρχία του, ο πόλεμος κατά των «τρομοκρατών», όταν οι ίδιοι δεν τους χρηματοδοτούν και όταν μπορούν να επιλέγουν ποιους θα χαρακτηρίζουν με αυτό τον τρόπο, των ντόπιων εργαζομένων και διαδηλωτών, των «περισσευούμενων» και των κοινωνικών αγωνιστών, με τη προπόνηση του στρατού στις ασκήσεις καταστολής πλήθους, που έχουμε αποκαλύψει επανειλημμένως.
Στην ίδια κατεύθυνση, ο προυπολογισμός ΥΠΕΘΑ 2017, για τον οποίο καταγγείλαμε ότι:
«Το ελληνικό κράτος καταβάλλει παρά την χρεωκοπία και τα οδυνηρά αντεργατικά, αντικοινωνικά και μνημονιακά μέτρα περισσότερο του 2% του ΑΕΠ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, προωθεί βίαιη επίθεση στα δικαιώματα των φαντάρων και της λαϊκής οικογένειας που αναλαμβάνει το οικονομικό βάρος της υποχρεωτικής στράτευσης […] Προς επίτευξη δημοσιονομικού οφέλους, το ΥΠΕΘΑ εισηγήθηκε την κατάρτιση του Π/Υ του, έτους 2017, ο οποίος ανέρχεται στο ποσό των 3.030 εκατ. € (μειωμένος κατά 100,40 εκατ. € από το έτος 2016). Τα μέτρα αυτά δεν αφορούν τη διεξαγωγή ασκήσεων με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ, την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων σε ξένες χώρες (Κόσσοβο, Μάλι, Αφγανιστάν κλπ), ούτε τη συμμετοχή σε επιχειρήσεις ΝΑΤΟ και Ευρωστρατού!
Παράλληλα, τα μέτρα αυτά εντείνουν την Ανεργία στο χώρο της Υγείας, στον κατασκευαστικό τομέα και τις υπηρεσίες καθώς η δωρεάν εργασία των φαντάρων θα χρησιμοποιηθεί είτε για να καλυφθούν σειρά αναγκών του κρατικού μηχανισμού (εργασία σε Λέσχες Αξιωματικών-Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις-ΜΟΜΑ-έφεδροι στρατιωτικοί γιατροί/νοσηλευτές/φαρμακοποιοί, οικονομολόγοι, δικηγόροι, ειδικότητες Πληροφορικής κλπ). Η κυβέρνηση προσδοκά να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα του στρατού και παράλληλα να προχωρήσει τον σχηματισμό Μικρών Ευέλικτων φονικών διακλαδικά οργανωμένων Ενόπλων Δυνάμεων, που θα εντάσσονται οργανικά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Ταυτόχρονα, προωθεί την επιβολή των Νόμων της Αγοράς στη λειτουργία των μονάδων (π.χ. Ιδιωτικοποίηση ΚΨΜ) και το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως για να εξασφαλίσει τα δισ. ευρώ που απαιτούνται για την αγορά νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων που κρίνονται απαραίτητα στον ανταγωνισμό της με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, ζώνης με τεράστια γεωστρατηγική βαρύτητα, όπως τα αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη F35!»
Τι εξυπηρετεί η «στράτευση στα 18» ως σχέδιο της αστικής τάξης; Τρία σημεία.
Η «στράτευση στα 18», και μάλιστα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη στο πρότυπο του ισραηλινού κράτους, μας λένε ότι έρχεται να υπηρετήσει την ανώτερη «Άμυνα/Ασφάλεια» του «ελληνικού έθνους». Πόσο όμως «Άμυνα-Ασφάλεια» είναι αυτό που κάνουν οι στρατοί των καπιταλιστικών κρατών, και μάλιστα σε χώρες όπως η Ελλάδα;
Η διαβόητη συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας (ως συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας), με στόχο τον πόλεμο κατά των μεταναστών, ουσιαστικά καταργεί το διεθνές δίκαιο του ασύλου και μετατρέπει την μετακίνηση ξεριζωμένων ανθρώπων σε πόλεμο «ασφαλείας» εναντίον του. Ο ερχομός του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ενισχύει το σύστημα ασφαλείας και των δύο χωρών, αποτελεί συνέχιση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού με άλλα μέσα. Αυτός ο ανταγωνισμός, να σημειώσουμε, σημαίνει βαθιά και αγαστή συνεργασία όταν έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού: των εργατικών τάξεων και των λαών των δύο χωρών και της γύρω περιοχής. Αρκετό καιρό πριν τοποθετηθήκαμε για το ζήτημα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Η πρόσφατη αμφισβήτηση από τον Ερντογάν της συνθήκης της Λοζάνης, έρχεται όχι απλά να συνεχίσει την ίδια κατεύθυνση όξυνσης, αλλά και με τα μάτια στραμμένα στις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και την επαναχάραξη των συνόρων εκεί.
Το πρώτο σημείο που πρέπει να τονίσουμε, είναι πως η στράτευση στα 18 ως σχέδιο έρχεται να υπηρετήσει μια πιο ορθολογική στελέχωση του ελληνικού στρατού, σε περίοδο κρίσης, στον ταξικό πόλεμο του κεφαλαίου ενάντια στην εργασία, αφού εκεί αποσκοπεί τόσο ο διακρατικός πόλεμος των αστικών τάξεων, όσο και η διασφάλιση της εσωτερικής κοινωνικής συνοχής μέσα από αυτόν. Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός βασίζεται στην αμοιβαία επιθετικότητα των δύο αστικών τάξεων σε βάρος των εργαζόμενων λαών, των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, του «κοινωνικού περιθωρίου», των εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Το ελληνικό κράτος και η αστική του τάξη θέλουν να μετατρέψουν το Αιγαίο σε «ελληνική λίμνη», αποσιωπώντας αυτό που κάθε σοβαρός αστός διεθνολόγος θα πει, ότι το δίκαιο θάλασσας, παρά τις νομικές προβλέψεις, βασίζεται πάντα σε διακρατικές συμφωνίες για τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων, είτε της ΑΟΖ είτε της αιγιαλίτιδας ζώνης. Επομένως, όπως άλλωστε κάθε σύνορο, τα θαλάσσια σύνορα στο αιγαίο ή στην Κύπρο δεν είναι ζήτημα «εθνικής ανεξαρτησίας» αλλά συγκυριαρχίας, πίεσης-επιθετικότητας και συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών. Ελλάδα και Τουρκία, είτε με Μνημόνια στο πλαίσιο της βίαιης παραγωγικής αναδιάρθρωσης είτε με εκκαθαρίσεις των αντιφρονούντων στο πλαίσιο του «νεοοθωμανισμού», συναινούν στο τσάκισμα των εργατικών τάξεων και συνεργάζονται για την καταστολή του εσωτερικού εχθρού στις επικράτειές τους. Η «Άμυνα-Ασφάλεια» Ελλάδας-Τουρκίας είναι πρώτα και κύρια η συνεργασία τους απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, το εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο και τους «μη κρατικούς δρώντων» ως «ασύμμετρες» απειλές,που αποτελεί προϋπόθεση για τον διακανονισμό των δικών τους διακρατικών αντιθέσεων.
Το δεύτερο σημείο που πρέπει να τονίσουμε, είναι το ιδεολόγημα της «Άμυνας-Ασφάλειας» ως νομιμοποίηση των επιθέσεων των καπιταλιστικών κρατών απέναντι στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό. Δεν είναι μόνο η επιθετικότητα ειδικά της ελληνικής αστικής τάξης στα Βαλκάνια και την Αφρική, όπου θριαμβεύουν ελληνικές τράπεζες, εργολαβίες ανοικοδόμησης και άλλες επιχειρήσεις, η επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης ευρύτερα στο χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που στην ιστορία βρήκε κορυφαία έκφραση με τη «Μεγάλη Ιδέα» του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το ιδεολόγημα της «Άμυνας-Ασφάλειας» καταρρίπτεται με την επαναφορά της θεωρίας του «πρώτου πλήγματος» από τον επίτιμο ΓΕΣ Μανωλά ή παλιότερα από τον Παναγιώτη Κονδύλη στο έργο του «Η θεωρία του Πολέμου» στο επίμετρο για τα ελληνοτουρκικά, και επιβεβαιώνει κυνικά πως η καλύτερη «άμυνα» ενός καπιταλιστικού κράτους είναι η αιφνιδιαστική επίθεση σε ένα άλλο, κίνηση που του δίνει το πλεονέκτημα των κινήσεων. Μια θεωρία που κυριαρχεί όλο και περισσότερο στη διεθνολογική θεωρία ως «επιθετικός ρεαλισμός». Επομένως, η «Άμυνα-Ασφάλεια» δεν μπορεί να είναι απλώς «άμυνα» αλλά πρέπει να είναι και «επίθεση». Στον εκμεταλλευτικό ταξικό και διακρατικό πόλεμο, τα όρια άμυνας και επίθεσης των αστικών κρατών και τάξεων είναι δυσδιάκριτα, σε μια ενιαία διαδικασία περιφρούρησης των ταξικών συμφερόντων και τσακίσματος του αντιπάλου.
Το τρίτο σημείο, βέβαια, είναι πως η στράτευση στα 18 είναι δέσμευση της ζωής των πιο φτωχών κοινωνικών στρωμάτων, που δεν έχουν βύσμα ούτε μπορούν εύκολα να δραπετεύσουν σε περίπτωση διακρατικού πολέμου, μπροστά στον κίνδυνο του θανάτου και της πολεμικής καταστροφής. Στράτευση στα 18 σημαίνει να είμαστε αναλώσιμοι ακόμα περισσότερο στα κανόνια του πολέμου, και μάλιστα στους άδικους πολέμους που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας, αλλά τα θυσιάζουν, μαζί και με τη ζωή εμπόλεμων και αμάχων, για τα Ξένα Εθνικά συμφέροντα, ξένα σε σχέση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Το βλέπουμε διαχρονικά σε όλους τους καπιταλιστικούς πολέμους, πως όλο αυτό το αίμα χύνεται με μόνο αποτέλεσμα τις επιχειρηματικές και κρατικές συμφωνίες των αφεντικών που λήγουν προσωρινά τον πόλεμο.
Άλλωστε δεν μιλάμε απλώς για την εκ νέου στελέχωση του ελληνικού στρατού στο πλαίσιο της συνολικής αναδιάρθρωσης των ενόπλων δυνάμεων, αλλά για τη στράτευση στα 18 ως στελέχωση των ειδικών δυνάμεων από τη πληττόμενη νεολαία. Μια νεολαία που δε θα περνάει από τις διαρκείς εξετάσεις της διά βίου επιχειρηματικής εκπαίδευσης που ετοιμάζουν, από το νέο σχολείο με αντιστροφή της αναλογίας γενικών-τεχνικών λυκείων μέχρι τη μεταλυκειακή εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια που αλλάζουν, μια νεολαία που άρα θα πηγαίνει και θα γίνεται αυστηρά αναλώσιμο υλικό των πολέμων τους, παίρνοντας μερικά φτηνά ανταλλάγματα. Πλάι στους χειρώνακτες των επιθετικών πολέμων απέναντι στους αδύναμους που ετοιμάζει κάθε σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, είναι εξίσου αναγκαίοι οι δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, πληροφορικάριοι, οικονομολόγοι, ψυχολόγοι κ.α, οι οποίοι θα μπαίνουν στο στρατό έχοντας τελειώσει το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο εξπρές και έχοντας ήδη μάθει να λειτουργούν σαν δωρεάν εργαζόμενοι σκλάβοι.
Η ευρύτερη αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του όλου κρατικού μηχανισμού ως Επιχειρηματικού Κράτους Αμυνας/Ασφαλειας, ενός Κράτους-στρατηγείου απέναντι στον εχθρό-λαό, όπου ενοποιούνται όσο ποτέ η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εξουσία, η εσωτερική και εξωτερική ταξική κρατική κυριαρχία και άρα ο εσωτερικός και εξωτερικός εχθρός, αποσκοπεί στην καλύτερη διεξαγωγή του παγκόσμιου ταξικού εμφυλίου που έχει ήδη ξεκινήσει και κλιμακώνεται σε τοπικές συγκρούσεις που αποκτούν περιφερειακό και παγκόσμιο χαρακτήρα, όπως σήμερα στη Συρία. Το Επιχειρηματικό Κράτος Άμυνας/Ασφάλειας ή Ανταγωνιστικό Κράτος, προσπαθεί να απαντήσει στη κρίση με την παραγωγική ανασυγκρότηση, τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας και της κοινωνίας, την επιχειρηματική και κοινωνικοπολιτική αξιοποίηση του στρατού και της πολεμικής βιομηχανίας, την πολιτική και ιδεολογική αξιοποίηση της «Εθνικής Ενότητας» της «Άμυνας/Ασφάλειας». Σε αυτό τον πόλεμο, η «Άμυνα/Ασφάλεια» του κάθε κράτους-τρομοκράτη είναι το καλύτερο άλλοθι για την εξάπλωση της καταστολής, από τον σεκιουριτά στα Πανεπιστήμια μέχρι το στρατό στα hotspot ή στο κέντρο της πόλης με τη κήρυξη έκτακτης ανάγκης σε τοπικές ζώνες ή ολόκληρες πόλεις και χώρες «for-security-reasons». Στο όνομα της «Άμυνας» δικαιολογείται ο καλύτερος εξοπλισμός της κυρίαρχης τάξης απέναντι στους πιο φτωχούς και κατατρεγμένους των λαών. Στο όνομα της «Ασφάλειας», οικοδομείται ο συμβιβασμός των εκμεταλλευτών με τους εκμεταλλευόμενους, ως ψυχολογικός πόλεμος στον ευρύτερο υβριδικό πόλεμο των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών, οικονομικών, πολιτικών, πληροφοριακών πολεμικών μέσων.
Ούτε σκέψη για στράτευση στα 18!
Καμιά συμμετοχή στον επιθετικό πόλεμο των κυρίαρχων τάξεων απέναντι στους λαούς.
Καμιά συναίνεση στο αξιόμαχο και στην αποδοτικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχουν να κάνουν μόνο με την εκμετάλλευση των στρατευμένων, την καταστολή του εσωτερικού εχθρού, την επιθετικότητα εναντίον άλλων λαών στο εξωτερικό και το πανηγύρι των κερδών της πολεμικής βιομηχανίας.
Άμεση διακοπή και μπλοκάρισμα των πολεμικών εξοπλισμών.
Πόλεμος στον πόλεμο των εκμεταλλευτών.
Επιτροπές φαντάρων και ελεύθερος συνδικαλισμός
Κίνημα εργατικό και αντιπολεμικό μέσα κι έξω απ’ το στρατό
Παλεύουμε για ένα αντιπολεμικό διεθνιστικό κίνημα που θα στρέψει τα όπλα ενάντια στα καπιταλιστικά κράτη που δολοφονούν.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Ιδιωτικοποιήσεις και εξοπλισμοί για τα κέρδη των αφεντικών
Μετατροπή της νεολαίας σε χακί μισθοφόρο και αναλώσιμο σκλάβο
ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΑΠ’ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ!
Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός οξύνεται, το κυπριακό βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, το Νέο Μνημόνιο, με τις ομαδικές απολύσεις, τους πλειστηριασμούς και άλλα πολλά επιτίθεται, και το θέμα της στράτευσης στα 18 ανοίγει ξανά.
Τα ΜΜΕ έχουν λυσσάξει για την επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο, τη Θράκη, το Κυπριακό, και προετοιμάζουν το ιδεολογικό, με χαρακτηριστικό παράδειγμα άρθρο στο Protagon, που κατηγορεί τους «βουτυρομπεμπέδες» Έλληνες νεολαίους που η μαμά τους πλένει τα ρούχα και δεν θέλουν να στρατευτούν από τα 18.
Έχουν λυσσάξει, όχι απλώς για τη στράτευση στα 18, αλλά και μας καλούν να δώσουμε τη ζωή μας στο ενδεχόμενο ενός ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τη «πατρίδα μας», για να μπορεί δηλαδή να υπάρξει η πατρίδα των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των κάθε λογής επιχειρηματιών, με τη θυσία των ζωών μας και των συμφερόντων μας.
Αλλά ας τα πιάσουμε από την αρχή.
Τί είπαν για τη Στράτευση στα 18
Το ζήτημα της στράτευσης στα 18 ανακινήθηκε με τη δημόσια σύγκλιση Καμμένου Μητσοτάκη, τη διάψευση του εκπρόσωπου τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Τζανακόπουλου για τις δηλώσεις Καμμένο με non-paper που ισχυρίζεται ότι ο Καμμένος «εννοεί εθελοντική και όχι υποχρεωτική στράτευση», και την τοποθέτηση Γεωργιάδη μετά την ενημέρωση του προέδρου της ΝΔ στο Πεντάγωνο, στην οποία τόνισε πως η ΝΔ θα στηρίξει τη στράτευση στα 18 αν έρθει, .Όπως είπε ο Γεωργιάδης «Υπάρχει πρόβλημα υποστελέχωσης των μονάδων, δημογραφικό, πολλά παιδιά έχουν φύγει στο εξωτερικό… Σε μια πρώτη άποψη το μοντέλο του Ισραήλ είναι επιτυχημένο, προσωπική μου άποψη, αλλά έχουν απειλές σαφώς μεγαλύτερες, και τους θαυμάζω στο θέμα της άμυνας …Οι εποχές είναι δύσκολες, σε πολλά επίπεδα, χρειάζεται μοντέλο Κύπρου με υποχρεωτική στράτευση στα 18 περισσότερους ανθρώπους στις μονάδες, και το νέο να ξεμπερδεύει από νωρίς με τη θητεία του και να κοιτάξει τις σπουδές του… Ο στρατός έχει νέους ανθρώπους … Ο Ερντογάν έχει περάσει σε φάση πλήρους αναθεωρητισμού… Η Λωζάνη αφορά τα σύνορα όλων των χωρών της περιοχής, αυτό είναι επικίνδυνο» προειδοποίησε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ. Εφόσον ο κ. Τζανακόπουλος δεν γνωρίζει τι δηλώνει ο υπουργός Άμυνας δεν μεγάλη γνώση των όσων συμβαίνουν γύρω του, αλλά οφείλει να έχει γνώση του τι έχει πει ο Ερντογάν». Μάλιστα, ο Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι ο αναπληρωτής υπουργός άμυνας Βίτσας συμφωνεί μαζί του.
H συγκυρία δεν είναι τυχαία. Ο επίτημος Α/ΓΕΣ Χρίστος Μανωλάς, σε πρόσφατες δηλώσεις του, βλέπει σοβαρό ενδεχόμενο σύγκρουσης Ελλάδας-Τουρκίας, καλεί σε επαγρύπνηση για να μην απολεσθούν Θράκη και Κύπρος, σημειώνει ότι «πρέπει να αποκτήσουμε νοοτροπία Ισραήλ», «δεν πρέπει να προξενήσουμε εμείς τον πόλεμο, αν όμως δεν τον θέλουμε πρέπει να προπαρασκευαστούμε γι αυτόν»και προτείνει:
- Ανάπτυξη νοοτροπίας εθνικής επιβίωσης
- Σύναψη συμμαχιών και διατήρησή τους με φίλες χώρες ή και απειλούμενες λοιπές χώρες
- Πολιτική και διπλωματική εγρήγορση
- Οικονομικά μέτρα για επάνοδο σε ρυθμούς ανάπτυξης
- Μέτρα βελτίωσης του ηθικού του λαού, πληττόμενου από την οικονομική κρίση
- Αύξηση των εξοπλισμών, δομικές αλλαγές ακόμη και στη θητεία με στράτευση στα 18. Δεν πρέπει να αποκλειστεί το θέμα αυξήσεως θητείας και των αλλαγών στον τρόπο εκπαιδεύσεως.
Τον Μανωλά όμως μάζεψε ο νέος εργοδότης του: η κοινοπραξία για τον αγωγό TAP, του Αδριατικού Αγωγού Φυσικού Αερίου που έχει σκοπό τη μεταφορά φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα του Αζερμπαϊτζάν στην Κασπία, και περνά, μεταξύ άλλων, από την ελληνοτουρκική μεθόριο στη Θράκη και τη Βόρεια Ελλάδα:
«Ο κύριος Χρήστος Μανωλάς είναι Σύμβουλος Ασφαλείας του ΤΑΡ (Security Advisor) για την Ελλάδα. Οι προσωπικές απόψεις του κου Μανωλά που παρουσιάστηκαν σε πρόσφατο άρθρο της εφημερίδας Real News διατυπώθηκαν με την ιδιότητα του ως Επιτίμου Αρχηγού ΓΕΣ και δεν αντανακλούν τις θέσεις του ΤΑΡ, καθώς ο ΤΑΡ ως εταιρεία δεν εκφράζει απόψεις σχετικά με εγχώρια ή διεθνή γεωπολιτικά και αμυντικά θέματα.»
Όλα αυτά, όμως, δεν έρχονται τώρα
Όπως έγραφε κείμενο του Δικτύου Ελευθέρων Φαντάρων Σπάρτακος και της Επιτροπής Αλληλεγγύης Στρατευμένων πέρσι, το Δεκέμβρη του 2015:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για μια ακόμη φορά απέδειξε πόσο ίδια είναι με τις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ καταθέτοντας αιφνιδιαστικά το βράδυ της Τρίτης 22/12 […] το νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας “Ρύθμιση θεμάτων μεταθέσεων οπλιτών, μέριμνας προσωπικού και άλλες διατάξεις”.
Η ανάγκη της κυβέρνησης να αιφνιδιάσει και να επιβάλλει τις εχθρικές προς την νεολαία ρυθμίσεις αποκαλύπτεται επίσης από το γεγονός ότι ο ΥΕΘΑ Π. Καμμένος και ο ΑΝΥΕΘΑ Δ. Βίτσας δεν έκαναν κανένα διάλογο, δεν ρώτησαν κανέναν. Απλώς ενσωμάτωσαν τις απαιτήσεις του στρατιωτικού κατεστημένου και προχώρησαν σε ρυθμίσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες οργανικής ένταξης των στρατευμένων στα πολεμοκάπηλα σχέδια τους. Βαρύτατη ευθύνη για όλες αυτές τις εξελίξεις έχουν και στελέχη της ΛΑΕ, όπως ο πρώην ΑΝΥΕΘΑ Ήσυχος, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην συγκρότηση του εν λόγω νομοσχεδίου από την προηγούμενη θέση του στον ΣΥΡΙΖΑ και στο Υπουργείο Άμυνας»
Σε 15 σημεία συνοψίζουμε την ουσία του νομοσχεδίου όταν αυτό κατατέθηκε ως εξής: 1. Αύξηση του στρατού στα σύνορα 2. Διατήρηση των ανισοτήτων μεταξύ των όπλων και αναβαθμισμένη συμμετοχή των εφέδρων σε Π.Ν-Π.Α στους νέους άδικους πολέμους τους 3. Ένταση της οικονομικής εκμετάλλευσης των φαντάρων 4. Ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης των στρατευμένων και του διαχωρισμού τους 5. Καμία αύξηση του μισθού δούλου των 8,67 ευρώ - καμιά μείωση της θητείας όπως είχαν υποσχεθεί προεκλογικά 6. Δεν έκλεισαν τα πειθαρχεία, όπως είχαν υποσχεθεί 7. Ένταση της ταξικότητας του ρόλου του στρατού 8. Ακύρωση στη πράξη των προβλέψεων για τις κατ’ εξαίρεση μεταθέσεις 9. Εκβιαστική στρατολόγηση των ανυπότακτων - δεν καταργούν τα πρόστιμα όπως είχαν προεκλογικά υποσχεθεί 10. Εναλλακτική θητεία - άγρια μορφή εκμετάλλευσης 11. Κουβέντα για τον ελεύθερο συνδικαλισμό των φαντάρων 12. Κουβέντα για το κλείσιμο των άχρηστων στρατοπέδων 12. Κουβέντα για τα εργασιακά αιτήματα των φαντάρων 14. Κουβέντα για τα ακραία οικονομικά προβλήματα της θητείας 15. Το νομοσχέδιο βρίθει προβλέψεων για τους στρατιωτικούς, δείχνοντας πόσο αναλώσιμους και κοινωνικά κατώτερους θεωρεί τους φαντάρους.
Και, φυσικά, ο κύριος ρόλος αυτού του στρατού, ως προϋπόθεση της αντιμετώπισης οποιοδήποτε κρατικού εχθρού, είναι ο πόλεμος κατά των εσωτερικών / εξωτερικών μη κρατικών εχθρών που απειλούν την ταξική κυριαρχία του, ο πόλεμος κατά των «τρομοκρατών», όταν οι ίδιοι δεν τους χρηματοδοτούν και όταν μπορούν να επιλέγουν ποιους θα χαρακτηρίζουν με αυτό τον τρόπο, των ντόπιων εργαζομένων και διαδηλωτών, των «περισσευούμενων» και των κοινωνικών αγωνιστών, με τη προπόνηση του στρατού στις ασκήσεις καταστολής πλήθους, που έχουμε αποκαλύψει επανειλημμένως.
Στην ίδια κατεύθυνση, ο προυπολογισμός ΥΠΕΘΑ 2017, για τον οποίο καταγγείλαμε ότι:
«Το ελληνικό κράτος καταβάλλει παρά την χρεωκοπία και τα οδυνηρά αντεργατικά, αντικοινωνικά και μνημονιακά μέτρα περισσότερο του 2% του ΑΕΠ για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, προωθεί βίαιη επίθεση στα δικαιώματα των φαντάρων και της λαϊκής οικογένειας που αναλαμβάνει το οικονομικό βάρος της υποχρεωτικής στράτευσης […] Προς επίτευξη δημοσιονομικού οφέλους, το ΥΠΕΘΑ εισηγήθηκε την κατάρτιση του Π/Υ του, έτους 2017, ο οποίος ανέρχεται στο ποσό των 3.030 εκατ. € (μειωμένος κατά 100,40 εκατ. € από το έτος 2016). Τα μέτρα αυτά δεν αφορούν τη διεξαγωγή ασκήσεων με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ισραήλ, την παρουσία ελληνικών στρατευμάτων σε ξένες χώρες (Κόσσοβο, Μάλι, Αφγανιστάν κλπ), ούτε τη συμμετοχή σε επιχειρήσεις ΝΑΤΟ και Ευρωστρατού!
Παράλληλα, τα μέτρα αυτά εντείνουν την Ανεργία στο χώρο της Υγείας, στον κατασκευαστικό τομέα και τις υπηρεσίες καθώς η δωρεάν εργασία των φαντάρων θα χρησιμοποιηθεί είτε για να καλυφθούν σειρά αναγκών του κρατικού μηχανισμού (εργασία σε Λέσχες Αξιωματικών-Στρατιωτικές Κατασκηνώσεις-ΜΟΜΑ-έφεδροι στρατιωτικοί γιατροί/νοσηλευτές/φαρμακοποιοί, οικονομολόγοι, δικηγόροι, ειδικότητες Πληροφορικής κλπ). Η κυβέρνηση προσδοκά να μειώσει τα λειτουργικά έξοδα του στρατού και παράλληλα να προχωρήσει τον σχηματισμό Μικρών Ευέλικτων φονικών διακλαδικά οργανωμένων Ενόπλων Δυνάμεων, που θα εντάσσονται οργανικά στα πλαίσια του ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ. Ταυτόχρονα, προωθεί την επιβολή των Νόμων της Αγοράς στη λειτουργία των μονάδων (π.χ. Ιδιωτικοποίηση ΚΨΜ) και το ξεπούλημα της ακίνητης περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως για να εξασφαλίσει τα δισ. ευρώ που απαιτούνται για την αγορά νέων εξοπλιστικών προγραμμάτων που κρίνονται απαραίτητα στον ανταγωνισμό της με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, ζώνης με τεράστια γεωστρατηγική βαρύτητα, όπως τα αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη F35!»
Τι εξυπηρετεί η «στράτευση στα 18» ως σχέδιο της αστικής τάξης; Τρία σημεία.
Η «στράτευση στα 18», και μάλιστα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη στο πρότυπο του ισραηλινού κράτους, μας λένε ότι έρχεται να υπηρετήσει την ανώτερη «Άμυνα/Ασφάλεια» του «ελληνικού έθνους». Πόσο όμως «Άμυνα-Ασφάλεια» είναι αυτό που κάνουν οι στρατοί των καπιταλιστικών κρατών, και μάλιστα σε χώρες όπως η Ελλάδα;
Η διαβόητη συμφωνία Ελλάδας-Τουρκίας (ως συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας), με στόχο τον πόλεμο κατά των μεταναστών, ουσιαστικά καταργεί το διεθνές δίκαιο του ασύλου και μετατρέπει την μετακίνηση ξεριζωμένων ανθρώπων σε πόλεμο «ασφαλείας» εναντίον του. Ο ερχομός του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ενισχύει το σύστημα ασφαλείας και των δύο χωρών, αποτελεί συνέχιση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού με άλλα μέσα. Αυτός ο ανταγωνισμός, να σημειώσουμε, σημαίνει βαθιά και αγαστή συνεργασία όταν έχει να κάνει με την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού: των εργατικών τάξεων και των λαών των δύο χωρών και της γύρω περιοχής. Αρκετό καιρό πριν τοποθετηθήκαμε για το ζήτημα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Η πρόσφατη αμφισβήτηση από τον Ερντογάν της συνθήκης της Λοζάνης, έρχεται όχι απλά να συνεχίσει την ίδια κατεύθυνση όξυνσης, αλλά και με τα μάτια στραμμένα στις συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή και την επαναχάραξη των συνόρων εκεί.
Το πρώτο σημείο που πρέπει να τονίσουμε, είναι πως η στράτευση στα 18 ως σχέδιο έρχεται να υπηρετήσει μια πιο ορθολογική στελέχωση του ελληνικού στρατού, σε περίοδο κρίσης, στον ταξικό πόλεμο του κεφαλαίου ενάντια στην εργασία, αφού εκεί αποσκοπεί τόσο ο διακρατικός πόλεμος των αστικών τάξεων, όσο και η διασφάλιση της εσωτερικής κοινωνικής συνοχής μέσα από αυτόν. Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός βασίζεται στην αμοιβαία επιθετικότητα των δύο αστικών τάξεων σε βάρος των εργαζόμενων λαών, των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, του «κοινωνικού περιθωρίου», των εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών. Το ελληνικό κράτος και η αστική του τάξη θέλουν να μετατρέψουν το Αιγαίο σε «ελληνική λίμνη», αποσιωπώντας αυτό που κάθε σοβαρός αστός διεθνολόγος θα πει, ότι το δίκαιο θάλασσας, παρά τις νομικές προβλέψεις, βασίζεται πάντα σε διακρατικές συμφωνίες για τη χάραξη των θαλάσσιων συνόρων, είτε της ΑΟΖ είτε της αιγιαλίτιδας ζώνης. Επομένως, όπως άλλωστε κάθε σύνορο, τα θαλάσσια σύνορα στο αιγαίο ή στην Κύπρο δεν είναι ζήτημα «εθνικής ανεξαρτησίας» αλλά συγκυριαρχίας, πίεσης-επιθετικότητας και συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών. Ελλάδα και Τουρκία, είτε με Μνημόνια στο πλαίσιο της βίαιης παραγωγικής αναδιάρθρωσης είτε με εκκαθαρίσεις των αντιφρονούντων στο πλαίσιο του «νεοοθωμανισμού», συναινούν στο τσάκισμα των εργατικών τάξεων και συνεργάζονται για την καταστολή του εσωτερικού εχθρού στις επικράτειές τους. Η «Άμυνα-Ασφάλεια» Ελλάδας-Τουρκίας είναι πρώτα και κύρια η συνεργασία τους απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, το εσωτερικό κοινωνικό μέτωπο και τους «μη κρατικούς δρώντων» ως «ασύμμετρες» απειλές,που αποτελεί προϋπόθεση για τον διακανονισμό των δικών τους διακρατικών αντιθέσεων.
Το δεύτερο σημείο που πρέπει να τονίσουμε, είναι το ιδεολόγημα της «Άμυνας-Ασφάλειας» ως νομιμοποίηση των επιθέσεων των καπιταλιστικών κρατών απέναντι στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό. Δεν είναι μόνο η επιθετικότητα ειδικά της ελληνικής αστικής τάξης στα Βαλκάνια και την Αφρική, όπου θριαμβεύουν ελληνικές τράπεζες, εργολαβίες ανοικοδόμησης και άλλες επιχειρήσεις, η επιθετικότητα της ελληνικής αστικής τάξης ευρύτερα στο χώρο της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που στην ιστορία βρήκε κορυφαία έκφραση με τη «Μεγάλη Ιδέα» του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το ιδεολόγημα της «Άμυνας-Ασφάλειας» καταρρίπτεται με την επαναφορά της θεωρίας του «πρώτου πλήγματος» από τον επίτιμο ΓΕΣ Μανωλά ή παλιότερα από τον Παναγιώτη Κονδύλη στο έργο του «Η θεωρία του Πολέμου» στο επίμετρο για τα ελληνοτουρκικά, και επιβεβαιώνει κυνικά πως η καλύτερη «άμυνα» ενός καπιταλιστικού κράτους είναι η αιφνιδιαστική επίθεση σε ένα άλλο, κίνηση που του δίνει το πλεονέκτημα των κινήσεων. Μια θεωρία που κυριαρχεί όλο και περισσότερο στη διεθνολογική θεωρία ως «επιθετικός ρεαλισμός». Επομένως, η «Άμυνα-Ασφάλεια» δεν μπορεί να είναι απλώς «άμυνα» αλλά πρέπει να είναι και «επίθεση». Στον εκμεταλλευτικό ταξικό και διακρατικό πόλεμο, τα όρια άμυνας και επίθεσης των αστικών κρατών και τάξεων είναι δυσδιάκριτα, σε μια ενιαία διαδικασία περιφρούρησης των ταξικών συμφερόντων και τσακίσματος του αντιπάλου.
Το τρίτο σημείο, βέβαια, είναι πως η στράτευση στα 18 είναι δέσμευση της ζωής των πιο φτωχών κοινωνικών στρωμάτων, που δεν έχουν βύσμα ούτε μπορούν εύκολα να δραπετεύσουν σε περίπτωση διακρατικού πολέμου, μπροστά στον κίνδυνο του θανάτου και της πολεμικής καταστροφής. Στράτευση στα 18 σημαίνει να είμαστε αναλώσιμοι ακόμα περισσότερο στα κανόνια του πολέμου, και μάλιστα στους άδικους πολέμους που δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά μας, αλλά τα θυσιάζουν, μαζί και με τη ζωή εμπόλεμων και αμάχων, για τα Ξένα Εθνικά συμφέροντα, ξένα σε σχέση με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και της νεολαίας. Το βλέπουμε διαχρονικά σε όλους τους καπιταλιστικούς πολέμους, πως όλο αυτό το αίμα χύνεται με μόνο αποτέλεσμα τις επιχειρηματικές και κρατικές συμφωνίες των αφεντικών που λήγουν προσωρινά τον πόλεμο.
Άλλωστε δεν μιλάμε απλώς για την εκ νέου στελέχωση του ελληνικού στρατού στο πλαίσιο της συνολικής αναδιάρθρωσης των ενόπλων δυνάμεων, αλλά για τη στράτευση στα 18 ως στελέχωση των ειδικών δυνάμεων από τη πληττόμενη νεολαία. Μια νεολαία που δε θα περνάει από τις διαρκείς εξετάσεις της διά βίου επιχειρηματικής εκπαίδευσης που ετοιμάζουν, από το νέο σχολείο με αντιστροφή της αναλογίας γενικών-τεχνικών λυκείων μέχρι τη μεταλυκειακή εκπαίδευση και τα πανεπιστήμια που αλλάζουν, μια νεολαία που άρα θα πηγαίνει και θα γίνεται αυστηρά αναλώσιμο υλικό των πολέμων τους, παίρνοντας μερικά φτηνά ανταλλάγματα. Πλάι στους χειρώνακτες των επιθετικών πολέμων απέναντι στους αδύναμους που ετοιμάζει κάθε σύγχρονο καπιταλιστικό κράτος, είναι εξίσου αναγκαίοι οι δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, πληροφορικάριοι, οικονομολόγοι, ψυχολόγοι κ.α, οι οποίοι θα μπαίνουν στο στρατό έχοντας τελειώσει το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο εξπρές και έχοντας ήδη μάθει να λειτουργούν σαν δωρεάν εργαζόμενοι σκλάβοι.
Η ευρύτερη αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης του όλου κρατικού μηχανισμού ως Επιχειρηματικού Κράτους Αμυνας/Ασφαλειας, ενός Κράτους-στρατηγείου απέναντι στον εχθρό-λαό, όπου ενοποιούνται όσο ποτέ η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εξουσία, η εσωτερική και εξωτερική ταξική κρατική κυριαρχία και άρα ο εσωτερικός και εξωτερικός εχθρός, αποσκοπεί στην καλύτερη διεξαγωγή του παγκόσμιου ταξικού εμφυλίου που έχει ήδη ξεκινήσει και κλιμακώνεται σε τοπικές συγκρούσεις που αποκτούν περιφερειακό και παγκόσμιο χαρακτήρα, όπως σήμερα στη Συρία. Το Επιχειρηματικό Κράτος Άμυνας/Ασφάλειας ή Ανταγωνιστικό Κράτος, προσπαθεί να απαντήσει στη κρίση με την παραγωγική ανασυγκρότηση, τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας και της κοινωνίας, την επιχειρηματική και κοινωνικοπολιτική αξιοποίηση του στρατού και της πολεμικής βιομηχανίας, την πολιτική και ιδεολογική αξιοποίηση της «Εθνικής Ενότητας» της «Άμυνας/Ασφάλειας». Σε αυτό τον πόλεμο, η «Άμυνα/Ασφάλεια» του κάθε κράτους-τρομοκράτη είναι το καλύτερο άλλοθι για την εξάπλωση της καταστολής, από τον σεκιουριτά στα Πανεπιστήμια μέχρι το στρατό στα hotspot ή στο κέντρο της πόλης με τη κήρυξη έκτακτης ανάγκης σε τοπικές ζώνες ή ολόκληρες πόλεις και χώρες «for-security-reasons». Στο όνομα της «Άμυνας» δικαιολογείται ο καλύτερος εξοπλισμός της κυρίαρχης τάξης απέναντι στους πιο φτωχούς και κατατρεγμένους των λαών. Στο όνομα της «Ασφάλειας», οικοδομείται ο συμβιβασμός των εκμεταλλευτών με τους εκμεταλλευόμενους, ως ψυχολογικός πόλεμος στον ευρύτερο υβριδικό πόλεμο των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών, οικονομικών, πολιτικών, πληροφοριακών πολεμικών μέσων.
Ούτε σκέψη για στράτευση στα 18!
Καμιά συμμετοχή στον επιθετικό πόλεμο των κυρίαρχων τάξεων απέναντι στους λαούς.
Καμιά συναίνεση στο αξιόμαχο και στην αποδοτικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, που έχουν να κάνουν μόνο με την εκμετάλλευση των στρατευμένων, την καταστολή του εσωτερικού εχθρού, την επιθετικότητα εναντίον άλλων λαών στο εξωτερικό και το πανηγύρι των κερδών της πολεμικής βιομηχανίας.
Άμεση διακοπή και μπλοκάρισμα των πολεμικών εξοπλισμών.
Πόλεμος στον πόλεμο των εκμεταλλευτών.
Επιτροπές φαντάρων και ελεύθερος συνδικαλισμός
Κίνημα εργατικό και αντιπολεμικό μέσα κι έξω απ’ το στρατό
Παλεύουμε για ένα αντιπολεμικό διεθνιστικό κίνημα που θα στρέψει τα όπλα ενάντια στα καπιταλιστικά κράτη που δολοφονούν.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis