Τιμήθηκε ο Μουρσέλ Μπαλί !
Ο Μουρσέλ Μπαλί (σύμφωνα με κάποιους) γιός του Σαγίντ Αλή Σουλτάν του οποίου ο τεκκές βρίσκεται κοντά στο χωριό Ρούσα στην περιοχή Διδυμοτείχου της Ελλάδας, τιμήθηκε στον τεκκέ του Σαγίντ Αλή Σουλτάν και στο ταφικό του μνημείο. Στην τελετή παραβρέθηκαν πολλοί και από Τουρκία. Φέτος λόγω των εκλογών για την προεδρία της Δημοκρατίας δεν μπορούσαν να μετάσχουν ομογενείς από Βουλγαρία.
Στο μνημόσυνο για τον Μουρσέλ Μπαλί, μετείχαν ο υποπρόξενος Κομοτηνής της T.C. Οσμάν Σαχίν, ο εκλεγμένος μουφτή Κομοτηνής Ιμπραήμ Σερίφ, ο Αχμέτ Καρά Χουσείν-πρόεδρος του ιδρύματος Προστασίας του τεκκέ Σαγίντ Αλή Σουλτάν, ο αντιπρόεδρος της ΤΕΞ Ισμέτ Τουτζάρ, ο πρόεδρος της GTGB Κοράι Χασάν, ο πρόεδρος της νεολαίας του DΕΒ Μουράτ Αχμέτ, ο εκπρόσωπος της τοπικής κοινότητα Κέχρου Αλή Χασεκί, ο δημοτικός σύμβουλος Αχμέτ Κασάπ, ο Γενικός Εκπρόσωπος Μπεκτασίδων του Κόσμου-Χουσείν Μπασίρ Μπαμπά, ο πρόεδρος του παραρτήματος Μπακίρκιοϊ του ιδρύματος Τζεμ, ο Μουσταφά Τσετίν Ντεντέ από την Αδριανούπολη, ο Μπεκτασής-Μπαμπά-συγγραφέας και μέλος της επιτροπής για τα βιβλία Θρησκευτικών της T.C. Χακκί Σαϊγκί, ο Βελί Χορασανλί-Ντεντέ από την επαρχία Τσόρλου του νομού Τεκίρνταγ και πολλοί ομογενείς.
Το Ισλάμ είναι μια παγκόσμια θρησκεία. Δεν έκανε εθνικούς διαχωρισμούς, αγάπησε τους ανθρώπους και οι άνθρωποι άκουσαν λόγο αγάπης
……………..
O Ιμπραήμ Σερίφ είπε : ……………. Πριν από την κατάκτηση της περιοχής των Βαλκανίων τα άτομα αυτά ήρθαν πριν από τον στρατό , προκάλεσαν αγάπη για το Ισλάμ και έδειξαν πως το Ισλάμ είναι θρησκεία αγάπης. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που εντός σύντομου διαστήματος διασφάλισαν τον εξισλαμισμό των ανθρώπων της περιοχής εδώ. Όλοι αυτοί ήταν οι πρόγονοι μας.
Οι πόλεμοι ανάμεσα στον προφήτη Αλή και στην προφήτη Αϊσέ ήταν ένας βασικός μπελάς. Το έχω πει πολλές φορές και το λέω ξανά όμως εδώ. Κατά τον πόλεμο αυτό όπως και στο περιστατικό με την Κερμπάλα, το έθνος μας, το τουρκικό έθνος δεν είχε γίνει ακόμη μουσουλμάνοι. Εμείς ως έθνος δεν παίρνουμε μέρος σε αυτό τον καβγά. Εμείς ως έθνος αγαπήσαμε το Ισλάμ και από τον 8ο αιώνα και μετά αρχίσαμε να γινόμαστε μουσουλμάνοι. Γίναμε μουσουλμάνοι. Σελτζούκοι, Οθωμανοί και με τον ερχομό μετά από το 1350 σε αυτά τα χώματα μουσουλμάνων και δερβίσηδων, πλέον και σήμερα σε μια περιοχή από την Δυτική Θράκη έως την Βοσνία και την Αλβανία υπάρχουν πολλοί τεκέδες, οι οποίοι ακόμη και σήμερα λειτουργούν, ενώ είναι γνωστό πως και στην Θεσσαλονίκη υπήρχαν στο παρελθόν 100 τεκέδες. Οι άνθρωποι αυτοί εδώ υπηρέτησαν το Ισλάμ.
Σήμερα όπως και στο παρελθόν, οι διχόνοιες και ο σατανάς δεν σταματά, εφαρμόζονται διάφορες ραδιουργίες για να προκαλέσουν ρήγμα μεταξύ μας.
Εμείς οι Τούρκοι μουσουλμάνοι που αφεθήκαμε εδώ με την συνθήκη της Λωζάννης , είμαστε όλοι αδέρφια. Ο Αλλάχ είναι ένας. Πέραν του Αλλάχ δεν υπάρχει άλλος να λατρέψουμε. Όλοι όσοι δηλώνουν πως ¨Ο προφήτης Μωάμεθ είναι ο απεσταλμένος του¨ είναι αδέρφια και τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
………………..
Δόξα τω Θεώ όλοι μας, Αλεβίτες, Σουννίτες και Μπεκτασήδες συγκεντρώσαμε βοήθεια και επισκευάσαμε το παραδίπλα τζαμί. Πρώτα ο Θεός για όσο υπάρχω είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε μέσα σε ομόνοια και ομοψυχία. Ο Αλλάχ να μην διαταράξει την ενότητα, την ομοψυχία και την αδερφοσύνη μας. Δηλώνω πως μακάρι να ο Δημιουργός Αλλάχ να μην επιτρέψει σε αυτούς που θέλουν να μπουν ανάμεσα μας¨.
…………………..
Μετά από τις ομιλίες που έγιναν στον τεκέ του Σαγίντ Αλή Σουλτάν, μετέβησαν στο ταφικό μνημείο του Μουρσέλ Μπαλί. Εκεί προσφέρθηκε φαγητό στους μετέχοντες. Εκεί ο υποπρόξενος Οσμάν Σαχίν παρέδωσε στον πρόεδρο του τεκέ της Ρούσας Αχμέτ Καρά Χουσείν, ένα φιρμάνι του 22ου σουλτάνου Γκαζί Μουσταφά Σαχ σχετικά με τον τεκέ του Σαγίντ Αλή Σουλτάν.
Σχετικά με τον Μουρσέλ Μπαλί οι εκ Τουρκίας καλεσμένοι, ανέφεραν τα εξής :
Χακκί Σαϊγκί- Μπεκτασής-Μπαμπά-συγγραφέας και μέλος της επιτροπής για τα βιβλία Θρησκευτικών της T.C. :
¨Πριν από λίγες μέρες ήμασταν στην Βουλγαρία και τώρα βρισκόμαστε εδώ. Έχω γράψει 8 βιβλία για τον αλεβιτισμό. Αγωνίζομαι για να γλυτώσει ο αλεβιτισμός από τις δεισιδαιμονίες. Πριν από κάποιο διάστημα στο υπουργείου μου είπαν ¨Μα σε αυτή την ηλικία γιατί τρέχεις τόσο πολύ¨. Εγώ τους είπα πως ο σουλτάνος Γιαβούζ Σελίμ πριν αρχίσει τον πόλεμο Τσαλντιράν κατά του Σάχη Ισμαήλ, σκότωσε όλους του μπεκτασήδες, αλεβίτες και γενίτσαρους που είχε μέσα στον στρατό του. Σύμφωνα με κάποιους ιστορικούς ο αριθμός αυτών ήταν 40 χιλιάδες , αν και το νούμερο δεν είναι σημαντικό. Υπήρξε μια σφαγή. Ο Σελίμ μετά από την σφαγή για να κάνει να τον συγχωρέσουν δοκίμασε διάφορους τρόπους και έβαλε να βγούνε κάποιοι φετφάδες. Υπήρξαν συκοφαντίες πως αυτά που μαγειρεύουν και σφάζουν οι αλεβίτες δεν τρώγονται, πως δεν αναγνωρίζουν τον Αλλάχ και τον προφήτη του, πως συνευρίσκονται σβήνοντας τα κεριά ανεξάρτητα από συγγένειες κ.α. Εμείς λοιπόν αγωνιζόμαστε για να καθαρίσουμε αυτές τις συκοφαντίες και μουτζούρες και να καθαρίσουμε το μέτωπο μας από αυτούς τους μαύρους λεκέδες. Βγήκαμε στον δρόμο για να περιγράψουμε στον κόσμο τις αλήθειες¨.
……………………………………
http://rodopruzgari.com/component/k2/item/6328-m%C3%BCrsel-bali-an%C4%B1ld%C4%B1.html
6/11/2016
Σχ : Άραγε είναι τυχαίο πως παρά το ότι στην τελετή ήταν παρών και ο Μεχμέτ Κοτς-θρησκευτικός ηγέτης αλεβιτών της ελληνικής Θρακης ΚΑΙ τουρκόψυχος, στο κείμενο δεν αναφέρεται καν ; Αυτό δεν δείχνει μια δυσανεξία προς τους αλεβίτες ;
Kαι επειδή ξέρουμε πως μας διαβάζουν κάποιοι τουρκόφωνοι ας ρίξουν μια ματιά και στο τι σφαγές έκανε ο σουλτάνος Γιαβούζ Σελίμ σε βάρος των αλεβιτών… Για το πως κάποια ρυάκια εκείνη την εποχή έγιναν κόκκινα..
Yavuz’un uzun süredir planlarını yaptığı düşüncesini hayata geçirme zamanı artık gelmişti. Yavuz Selim, Ehl-i Sünnet’in koruyucusu rolünü üstlenerek İslam aleminin halifesi ve önderi olma amacıyla Safevi devletine sefer yapmaya arkasından Mısır’ı ve kutsal mekanları ele geçirmeyi aklına koymuştu. Ancak bu seferleri başlatmadan önce tehlike olarak gördüğü, kin ve nefret duyguları beslediği, Alevi halkını hizaya getirmesi gerekiyordu. Katliam öncesi, harekatın psikolojik altyapısının hazırlanması amacıyla Alevileri kötülemeye Allahsız, sapkın ilan ettirmeye başladı. Bu amaçla din adamlarına fetvalar yayınlattırılmıştır. Öyle ki, o dönemler “Safevi taraftarı” olarak görülen ve Şah İsmail’in babası Şeyh Haydar’ın kırmızı bir başlığı başlarına geçirmeleri ile taraftarları arasında birliği sağlamaya yönelik çalışmasıyla ortaya çıkan Kızılbaşlar kavramı, ( Hammer, Joseph, Von. Büyük Osmanlı Tarihi, Cilt II ) “kafir” ,”sapkın”, “dinsiz” gibi kavramlarla birlikte anılmasında bu fetvaların büyük rolü olmuştur. Kızılbaşlık kavramına yüklenen bütün bu karalamalar, psikolojik harp yöntemleri içerisinde ortaya çıkan, Sünni kesimi savaşa hazırlama amacı doğrultusunda devreye sokulmuştur. Yavuz Sultan Selim’in şeyhülislamı olan Müftü Nurettin El Hamza’nın 1512 tarihli Kızılbaşlarla ilgili fetvasında katliamlara onay verilmiştir. Bu fetvada, Kızılbaşlar kâfir ve dinsiz olarak tanımlanmış, onları öldürmenin vacip ve farz olduğu söylenmiştir. Fetva da şöyle denilmekteydi. “Ey Müslümanlar, bilin ve haberdar olun ki, reisleri Erdebil oğlu İsmail olan Kızılbaş topluluğu, Peygamberimizin şeriatını, sünnetini, İslam dinini, iyiyi ve doğruyu açıklayan Kuran’ı küçük gördüler. Allah’ın yasakladığı günahları helal gördüler… Onlara sempati gösteren, batıl dinlerini kabul eden veya yardımcı olanlar da kafir ve dinsizdirler. Bu gibi kimselerin topluluğunu dağıtmak bütün Müslümanların görevidir. Bu arada Müslümanlardan ölen kutsal şehitlerin yeri yüce cennettir. O kafirlerden ölen ise, hakir olup cehennemin dibinde yer tutacaklardır. Bu topluluğun durumu kafirlerin halinden daha kötüdür. Bu topluluğun kestiği ve avladığı hayvanlar murdardır. İslam’ın Sultanının onlara ait kasabalardakileri bütün insanları öldürüp mallarını, miraslarını, evlatlarını alma hakkı vardır. Bu şehirde de ( İstanbul ) onlardan olduğu bilinen veya onlarla birlik olduğu tespit edilen kimseler öldürülmelidir. Bu türlü topluluk hem kafir ve imansız hem de kötülük yapan kimselerdir. Bu iki sebepten onların öldürülmesi vaciptir. Dine yardım edene Allah yardım eder. Müslümanlara kötülük yapanlara Allah Kötülük yapar.” Görüldüğü gibi Yavuz’un talimatıyla hazırlanan fetva ile katliama zemin hazırlamak ve Alevilere yönelik kin ve nefret duygularını artırmak için her türlü yönteme başvurulmuştur. Bu amaçla Alevi katliamına önayak olan izin fetvalardan biride, şeyhülislam İbni Kemal tarafından yazılmıştır. Bu fetvada da “Kızılbaş topluluğu şeri yasalar gereği öldürülmenin helal olacağı ve İslam askerlerinden onları öldürenlerin gazi, bu uğurda ölenlerin ise şehit olacağı” dile getirilmiştir.
Yavuz, fetvalar ile uygun ortam ve katliama katılacak askerlerini hazırladıktan sonra, Çaldıran savaşından önce yabancı tarihçilerin verdiği ve kimi resmi kayıtlarda geçen rakamlara göre 40.000 Aleviyi öldürmekle işe başladı. Bu rakam katliamda rolü olan İdris-i Bitlisi’nin Farsça yazdığı Selimname eserinde açıkça dile getirilmiştir. Bu eserde İdris-i Bitlisi, Kürtleri, Kızılbaşlar ile savaşa teşvik ettiğini, onların da kılıç zoruna Anadolu’yu Kızılbaşlardan temizlemek için yemin ettiklerini ve bu arada 40 bin Kızılbaşın öldürüldüğünü yazmıştır. ( Yavuz Selim’in Alevi katliamı yapmadığını ileri sürerek her zamanki gibi inkarcılığa başvuran bazı tarihçilere, Yavuz yanlısı katliamcı İdris-i Bitlisinin bu eseri en güzel cevabı vermektedir.) Burada İdris-i Bitlisinin bir görevinin de resmi tarih yazıcılığı olduğu unutulmamalıdır. Bu bakımından rakamlar bir anlamda resmi rakamlardır. Ancak fiili duruma göre çok daha fazla ( 100 bine yakın ) Alevinin öldürüldüğü de tarihçiler tarafından anlatılmaktadır. Alevi katliamları 1514 yılındaki Çaldıran savaşı öncesi ve sonrasında gerçekleştirilmiştir. (Gülağ Öz. İslamiyet Türkler ve Alevilik…Şehabeddin Tekindağ. Yeni Kaynak ve Vesîkaların Işığı Altında Yavuz Sultan Selim’in İran Seferi ) Yavuz Selim katliam öncesi büyük bir hazırlık süreci yürütmüş, Alevi köylerini tek tek tespit ettirip isimlerini ve ailelerini belirlemiştir. Bu amaçla hazırlanan katliam listeleri kara bir leke olarak Osmanlı tarihinde yerini almıştır. Tarihi kaynaklara ve acıları günümüze ulaşan halk deyişlerine göre çocuk yaşlı, kadın ayrımı yapmaksızın ele geçirilen herkes hunharca katledilmiştir. Bu süre zarfında bir çok Alevi köyü kan deryasına dönmüştür. Katliamdan kurtulanlar ise yüksek dağlara sığınarak hayatta kalmaya çalışmıştır. Dersim’in yüksek dağları da bu dönemde katliamdan kaçan Alevilere barınak olmuştur. Zaten Aleviler tarih boyunca maruz kaldıkları baskınlar nedeniyle hep dağlara yakın yerlerde yaşamışlardır. Ayrıca Yavuz’un katliamları devam ederken bir taraftan da asimilasyon çalışmaları yürütülmekteydi. Kızılbaşlığı terk edenlerin hayatlarının bağışlanacağı söyleniyordu. Katliam sürecinde bir çok Alevi hayatta kalmak için dönerek Sünniliği kabul etmiştir. Özellikle doğuda bulunan Zaza kabilelerinin toplu halde bu dönemde Sünnileştiğine ilişkin tespitler de bulunmaktadır. Bu Sünnileştirme ve devşirme hareketlerinde yine İdris-i Bitlisi aktif rol oynamıştır. Ayrıca Şeyh İdris-i Bitlisi’nin önerisi ve planlamasıyla Anadolu’nun Doğu ve Güney Doğusundaki Aleviler sürülerek yada katledilerek hakim oldukları idari beylikler ve toprakları Şafi aşiret ağalarına verilmiştir. Yavuz Selim’in imzaladığı boş fermanlar, İdris-i Bitlisi tarafından doldurarak, kendinin belirlediği ağalara dağıtılmıştır. (İdris-i Bitlisinin Osmanlı ile yaptığı işbirliği üzerine Prof. Martin Van Bruinessen, Ağa, Şeyh, Devlet, kitabında da bu tespitler anlatılmaktadır.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis