Άμεση ανάγκη για ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας – Η Τουρκία διεθνοποιεί τις επεκτατικές της βλέψεις σε Αιγαίο και Θράκη Τον τελευταίο καιρό, και μάλιστα τον παρελθόντα Μάιο, η επιθετικότητα της Τουρκίας έναντι της χώρας μας έχει επικινδύνως ενταθεί.
Αυτή, εκδηλούται κατά ποικίλους τρόπους, τόσον στο διπλωματικό πεδίο, όσον και στην επίδειξη ένοπλου δυνάμεως, θεωρούμενης οιονεί ως μορφή Ψυχρού Πολέμου, απειλούσα ευθέως τον αντίπαλο.
Ενδεικτικώς, αναφέρονται τα ακόλουθα γεγονότα:
1ον. Την 11ην Μαΐου, δημοσιεύθηκε επιστολή της Τουρκίας αποσταλείσα στον Γεν. Γραμματέα του ΟΗΕ, δια της οποίας οι Τούρκοι οριοθετούν αυθαιρέτως την-κατ’ αυτούς-τουρκική υφαλοκρηπίδα και κατά προέκταση την αντίστοιχη ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), στην θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, Δυτικά του 32ου μεσημβρινού και μέχρι του 25ου τοιούτου.
Τοιουτοτρόπως, η Τουρκία ισχυρίζεται ότι τα εξωτερικά ότις της τουρκικής υφαλοκρηπίδος ακολουθούν την μέση γραμμή, μεταξύ των τουρκικών και αιγυπτιακών ακτών.
Με την ανωτέρω οριοθέτηση, αυτή (η Τουρκία) αμφισβητεί, δηλαδή αγνοεί σκοπίμως, περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ, ως επίσης το Καστελλόριζο, ως μέρος τής ελληνικής επικρατείας, καθώς και τα νησιά μας του Ανατολικού Αιγαίου, τα οποία ανέκαθεν εποφθαλμιά.
2ον. Οι κατακτητικές αυτές βλέψεις της Τουρκίας έναντι της Χώρας μας συνδέονται άμεσα με την εκτοξευθείσα από τίνων ετών και διατηρουμένων, εισέτι, απειλή πολέμου (casus belli), εάν επεκτείνουμε τα χωρικά ύδατα του Κράτους μας στα 12 ν.μ., πράγμα που, κατά το διεθνές δίκαιο, συνιστά αναφαίρετο δικαίωμα μας.
Ωσαύτως, αμφισβητούν και το εύρος του εθνικού εναερίου χώρου της Χώρας μας, των 10 ν.μ. (σήμερον) και δυναμένου να αυξηθεί, κατά το διεθνές δίκαιο, στα 12 ν.μ.
Ιδιαιτέρως προκλητικοί γίνονται στην σχεδίαση τουρκικών αεροναυτικών ασκήσεων, διεξαγόμενων για να αμφισβητήσουν την ελληνική επικράτεια, σε περιοχές πού έχουν αναγάγει σε στρατηγικούς των στόχους. Σε πρόσφατη αεροναυτική των άσκηση, προσεκάλεσαν (!) την Σαουδική Αραβία, όπως συμμετάσχει δι’ αναλόγων αεροναυτικών μονάδων της.
Ο σκοπός και η τακτική των Τούρκων είναι πρόδηλοι. Ήτοι, διεθνοποιούν τις εις βάρος της Χώρας μας κατακτητικές των βλέψεις, τις οποίες εντέχνως εμφανίζουνώς «ανεπίλυτες διμερείς διαφορές μας», όπως π.χ. οι περί «γκρίζων ζωνών» δόλιοι ισχυρισμοί τους. Προ ήμερων, ακόμη, ανέσυραν την προ εικοσαετίας (1996) πτώση τουρκικού μαχητικού στο Αιγαίο, την οποία τώρα εμφανίζουν ως κατάρριψη, ψ φάση εμπλοκής του με ελληνικό μαχητικό (!). Είναι απίστευτο, τί ακόμη είναι ικανοί να μηχανευθούν οι Τούρκοι.
Αλλά και στην Θράκη, το εκεί Τουρκικό Προξενείο εντείνει την από ετών ανθελληνική προπαγάνδα του και μεθοδικώς καλλιεργεί τον προσεταιρισμό των Μουσουλμάνων της περιοχής (Πομάκων και Ρομά) και ένταξη των στην «τουρκική εθνότητα»), κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης (1923), διά της οποίας αναγνωρίζεται η ύπαρξης μουσουλμανικής μειονότητος και μόνον.
Όμως, το Τουρκικό Προξενείο την παραθεωρεί και εξαπολύει τον ψευδομουφτή Αχμέτ Μέτε, όντα Έλληνα πολίτην, να προπαγανδίζει εξοργιστικώς περί «τουρκικής» μειονότητος Δυτ. Θράκης και να εύχεται στον πρόεδρο του «τουρκικού» (!) κόμματος Δυτ. Θράκης Αλί Τσαβούς (Έλληνα πολίτην κι αυτόν), να γίνει ο «Ντενκτάς της Θράκης». (!!!)
Έν τέλει, η επί του Κυπριακού στάση της Τουρκίας είναι οφθαλμοφανής. Το εφιαλτικό εκείνο θέρος του 1974, οι Τούρκοι, απροκλήτως, εισέβαλον στην Κύπρο και κατέκτησαν το βόρειο τμήμα της νήσου, τουτέστιν, το 38% της επικρατείας της Δημοκρατίας της Κύπρου. Εν αμέσω συνεχεία, προέβησαν σε βιαία μετακίνηση πληθυσμών, ήτοι: εξεδίωξαν τους Ελληνοκυπρίους από τα κατεχόμενα (βορείου τμήματος) και εγκατέστησαν εκεί τους Τουρκοκυπρίους.
Πλέον τούτου, προέβησαν και σε εποικισμό των κατεχομένων με Τούρκους εξ Ανατολίας, ως συμπλήρωμα της σκοπούμενης πλήρους τουρκοποιήσεως των Κατεχομένων (!).
Αυτή είναι η Τουρκία, από της εμφανίσεώς της στην Μικρά Ασία. Αυτοί είναι οι Τούρκοι! Δόλιοι, άπιστοι, άρπαγες, και το έθνος μας τους γνωρίζει πολύ καλά. Το μόνον πού σοβαρώς υπολογίζουν οι Τούρκοι είναι η ισχύς του αντιπάλου των.
Εξ αυτού και μόνον, επιβάλλεται η ισχυροποίησις των Ένοπλων μας Δυνάμεων, οι οποίες εγγυώνται την ελευθερία των Ελλήνων και την εδαφική ακεραιότητα της Χώρας μας.
Η ανασυγκρότηση των Ένοπλων Δυνάμεων προϋποθέτει την ανασυγκρότηση του Κράτους και, κυρίως, την ανάκαμψη της οικονομίας. Δύσκολο και τιτάνιο το έργο!
Εδώ χρειάζεται ο ικανός και εμπνευσμένος ηγέτης, τον οποίον η ιστορία θα δικαιώσει.
’Έχομε τέτοιον ηγέτη; Οκι αιροί θα τ οδείξουν.
Στυλιανός Ιω. Δράκος
Υποστράτηγος έ.α.
Tagged with: ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΙΩ. ΔΡΑΚΟΣ
