«Καμμία σχέση, οποιαδήποτε, μεταξύ μαθητών διένεξη, επιθετικότητα, τσαμπουκάς, ποιος έχει το πάνω χέρι, σφαλιάρα, ό,τι θέλετε, με το να πάρεις ένα κουζινομάχαιρο και να πας να κόψεις την καρωτίδα κάποιου, καμμία σχέση», είπε χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο «Πρακτορείο 104,9 fm» ο καθηγητής εγκληματολογίας και πρώην αναπληρωτής υπουργός Δημόσιας Τάξης.Ο «ειδικός» περί τα εγκληματολογικά ζητήματα –με την πείρα πλέον και του πολιτικού προϊσταμένου του υπουργείου δημόσιας τάξης–, διαλέγει προσεκτικά τις λέξεις. «Διένεξη», «επιθετικότητα», «τσαμπουκάς», «ποιος έχει το πάνω χέρι, σφαλιάρα, ότι θέλετε», και από την άλλη πλευρά «το να πάρεις ένα κουζινομάχαιρο και να πας να κόψεις την καρωτίδα κάποιου».
Ο επιστήμονας «μας» γνωρίζει πρώτα απ’ όλα ότι δεν δικαιούται να ομιλεί χωρίς να γνωρίζει σύμφωνα και με την επιστημονική δεοντολογία, που δήθεν ασπάζεται και υπηρετεί, τα γεγονότα, τις ιατροδικαστικές πραγματογνωμοσύνες, τις ακριβείς συνθήκες, τις μαρτυρίες και βέβαια την απολογία του 14χρονου που ομολόγησε την πράξη του.
Επίσης γνωρίζει ότι η παρέμβαση του δεν είναι βέβαια διόλου αθώα, αφού βασιζόμενος στο κύρος της θέσης του έρχεται να υποδείξει, όπως θα δούμε στην συνέχεια, ως κατάλληλο μέσο στο στάδιο της προδικασίας τον εγκλεισμό του 14χρονου, και εκμεταλλευόμενος το τραγικό γεγονός να ανοίξει «διάλογο» για την σκλήρυνση της νομοθεσίας, δηλαδή την αλλαγή του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου που δεν προβλέπει τον εγκλεισμό ανήλικων που είναι μικρότεροι των 15 ετών, ακόμη και κατηγορούνται για ανθρωποκτονία (το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο περί ποινικής ανηλικότητας περιγράφεται στις διατάξεις των άρθρων 121 ΠΚ και επόμενα, με βάση τις νομοτεχνικές αλλαγές που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια, ενώ στο παρόν στάδιο της κύριας ανάκρισης μέχρι η υπόθεση να οδηγηθεί στο δικαστήρια δύναται να του υποβληθούν μόνο περιοριστικοί όροι που μπορούν να αφορούν τον τρόπο ζωής και διαμονής του).
Όπως επισήμανε, η συγκεκριμένη πράξη «θέλει μια ψυχική προδιάθεση, ότι μπορώ να το κάνω, θέλω να το κάνω και ταυτόχρονα ότι ξέρω να το κάνω. Εδώ έχουμε ένα παιδί, το οποίο έχει την ψυχική δύναμη και την τεχνική να κόψει την καρωτίδα ενός παιδιού. Τι σχέση έχει τώρα αυτό με τον εκφοβισμό το σχολικό; Καμμία».
Ο δήθεν γκουρού της εγκληματολογίας απλά παπαρολογεί ή δηλώνει παντελώς άσχετος με το αντικείμενο που θεωρεί ότι «κατέχει». Ξεπετάει βιαστικά τον χαρακτήρα της «συγκεκριμένης πράξης» με έναν ορισμό πραγματικά για κλάματα και σπεύδει να συνδέσει την «συγκεκριμένη πράξη» γενικά με «ένα παιδί, το οποίο έχει την ψυχική δύναμη και την τεχνική να κόψει την καρωτίδα ενός παιδιού», για να καταλήξει και πάλι στην γνωμάτευση του μέσω του ερωτήματος «τι σχέση έχει τώρα αυτό με τον εκφοβισμό το σχολικό;» και της απάντησης που αβίαστα δίνει «καμία».
«Διότι εάν είσαι θύμα κυρίως φοβάσαι, το λες …αποφεύγεις, δεν βγαίνεις, πώς να το πούμε με το δήμιο σου έξω… εάν είσαι δράστης δε μπορεί να επικαλείσαι τη θυματοποίησή σου».
Εδώ πια τα σχόλια περιττεύουν. Τα θύματα, λοιπόν, κακοποίησης (λέξη που ο κυρ επιστήμονας αποφεύγει συστηματικά ακόμα και όταν μιλά γενικά…) πάντα και σε κάθε περίπτωση μιλούν για την κακοποίηση που υφίστανται!!! Χιλιάδες περιστατικά κακοποίησης, βασανισμών είτε στα πλαίσια του οικογενειακού περιβάλλοντος είτε μακριά απ’ αυτό που δεν κοινοποιούνται, μάλλον είναι ανύπαρκτα, για τον μεγάλο εγκληματολόγο που συνεχίζει να μπουρδολογεί διαγράφοντας στατιστικά επί στατιστικών που μέχρι πρότινος ο ίδιος και το θλιβερό συνάφι του επικαλούνταν. Ο Πανούσης ρίχνει τελειωτικά την μάσκα και αποκαλύπτει τις προθέσεις αποφαινόμενος στην συνέχεια ότι «εάν είσαι δράστης δεν μπορεί να επικαλείσαι την θυματοποίησή σου». Εκπληκτικά πράγματα. Έτσι ένα θύμα βιασμού που επιτίθεται και δολοφονεί τον βιαστή του δεν μπορεί να επικαλεσθεί την «θυματοποίησή» του, που όπως είναι γνωστό αποτελεί ελαφρυντικό για την ποινή που θα του επιβληθεί, όπως επίσης και η γνωστή κατηγορία «εγκλημάτων εν βρασμώ ψυχής».
Ο Πανούσης τα γνωρίζει όλα αυτά, που βέβαια δεν είναι τα μόνα που μπορούν να γραφτούν, ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία για τις πραγματικές προθέσεις του.
Ο Πανούσης προτού μπει στο «ψητό» δεν παρέλειψε να εκφράσει την άποψη ότι πρόκειται για ένα ασυνήθιστο και «πρωτόγνωρο» για τα ελληνικά δεδομένα, έγκλημα.
Δηλαδή «νέες καταστάσεις, νέα καθήκοντα».
«Δεν είναι και το καλύτερο να πάει σε μια φυλακή για να είμαστε ειλικρινείς, δηλαδή εκεί θα τύχει μιας μεταχείρισης από άλλους έγκλειστους που δεν ξέρουμε ποιας μορφής θα είναι και ο ίδιος πόσο μπορεί να αντέξει, δε μπορεί να μείνει και ελεύθερος όμως, δηλαδή, με πολύ απαλά αναμορφωτικά, ή θεραπευτικά μέτρα. Τώρα θα δούμε στην πορεία και τι λέει η ανάκριση, κ.τ.λ.» αποφάνθηκε ο Πανούσης.
«Δεν είναι και το καλύτερο», αλλά προφανώς υπονοείται ότι δεν είναι και το χειρότερο, άρα ας το έχουμε σιγά σιγά όλοι στο μυαλό μας ότι στο μέλλον μπορεί ο Πανούσης ή οι Πανούσηδες που θα κληθούν να «λύσουν» το πρόβλημα να αλλάξουν την ισχύουσα νομοθεσία.
Η ωμότητα και η χυδαιότητα του Πανούση αμέσως μετά κορυφώνεται ταυτόχρονα με τα συνειδητά και ασύστολα ψέμματα με τα οποία επιχειρεί να πετύχει τον σκοπό του. Φθάνει, δηλαδή, στο σημείο να ισχυρίζεται ότι δεν ξέρουμε ποιας μορφής θα είναι η μεταχείριση του 14χρονου από τους άλλους εγκλείστους σε περίπτωση εγκλεισμού του σε μια φυλακή, δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να αντέξει αλλά «δεν μπορεί να μείνει και ελεύθερος, όμως με πολύ απαλά αναμορφωτικά, ή θεραπευτικά μέτρα». Ο Πανούσης δηλώνει με άλλα λόγια «άσχετος» με το αντικείμενο που δήθεν όπως προείπαμε «κατέχει», αφού εμφανίζεται ανίδεος για τις πιθανές «επιπτώσεις» του εγκλεισμού σε μια φυλακή, ενώ φροντίζει όλως τυχαίως να μιλά για «φυλακή» γενικά και όχι έστω για «κατάστημα κράτησης νέων».
Τέλος ο πανεπιστήμονας Πανούσης εμφανίζεται καθησυχαστικός και προς τους γονείς των μαθητών. «Αυτό είναι πρωτόγνωρο γεγονός, δεν θα έχει επανάληψη»υπογράμμισε, εξηγώντας ότι δεν αποτελεί μια πράξη που μπορεί να αποτελέσει«αντικείμενο μίμησης».
Εδώ ο κρετίνος Πανούσης σχεδόν παραμιλά. Ένα «πρωτόγνωρο γεγονός, δεν θα έχει επανάληψη». Άρα ο μόνος που μπορεί να το επαναλάβει είναι ο 14χρονος δράστης!!!
Εύγε και πάλι εύγε!!!
Δημοσιεύθηκε από Συσπείρωση Αναρχικών
