Δεν μπορεί η Ελλάδα με πληθυσμό 11 εκατ. κατοίκων, να διαθέτει 700.000 Δημοσίους Υπαλλήλους, όταν η Ρωσία με 180 εκατ. πληθυσμό, έχει μόνο 1,1 εκατ. Υπαλλήλους στο Δημόσιο – Η δολερή Τρόικα γιατί εξακολουθεί να σιωπά; Μπορεί στην καθημερινή ειδησεογραφία να κυριαρχεί το θέμα της κατάληψης της Ελλάδος από τους Μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία για να μην δούμε την πραγματική αιτία της κακοδαιμονίας της Πατρίδος μας.
Γιατί η κατρακύλα της ελευθερίας και αξιοπρέπειας του ανθρώπου, ξεκινά από την στιγμή που αναγκάζεται να δανειστεί, οπότε γίνεται δούλος και ανδράποδο των Δανειστών του.
Και βέβαια το ίδιο ισχύει και για την Πολιτεία που πέφτει στα δανεικά.
Διαβάστε, παρακαλούμε με προσοχή, το κείμενο που ακολουθεί:
***
Η χώρα παραμένει στο μνημόνιο (στο οποίο ενδεχομένως θα βρίσκεται ακόμα για πολλά έτη), καθώς ουδείς εκ των πολιτικών της αποφασίζει να τα βάλει με το κράτος.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ υποτίθεται ότι δημιούργησαν το μεταπολιτευτικό κράτος υποθάλποντας την διαφθορά και τις πελατειακές σχέσεις, άρα μέχρι ενός σημείου δυσκολεύονται σήμερα να εμπλακούν σε έναν αγώνα κατά του «τέρατος» πού δημιούργησαν.
Την ίδια όμως τακτική ακολουθεί σήμερα και ο ΣΥΡΙΖΑ, πού αναδεικνύεται προστάτης του κράτους και όλων των δημοσίων υπαλλήλων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας την εξουσία φροντίζει ταυτόχρονα να προχωρεί και σε προσλήψεις δικών του ανθρώπων.
Ως μετακλητών αρχικά, αλλά και μόνιμων στην συνέχεια, καθώς έτσι διασφαλίζεται η μάζα των ψηφοφόρων που είναι αναγκαία ως έρμα για να μην «χαθεί» ένα κόμμα.
Το κράτος (παρά την ένδεια των Ελλήνων) παραμένει τεράστιο, ενώ ο λογαριασμός αποστέλλεται καθημερινά στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.
Οι φόροι πέφτουν βροχή και παρ’ όλα αυτά τα έσοδα χρόνο με τον χρόνο λιγοστεύουν, όπως φάνηκε προσφάτως και από τα στοιχεία πού δημοσιοποίησε η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων.
Αν και το 2015 επιβλήθηκαν εννέα νέοι φόροι εν τούτοις τελικώς τα έσοδα πού εισπράχθηκαν ήταν 611 εκατ. λιγότερα σε σχέση με το 2014 (43,6 δισ. το 2015 έναντι 44,2 δισ. το 2014).
Από το 2010 που ξεκίνησε ο εφιάλτης του μνημονίου, το κράτος παραμένει στο απυρόβλητο και οι πολιτικοί αποφεύγουν να το αγγίξουν.
Επιλέχθηκε να αυξηθεί κατά 800-900 χιλιάδες η ανεργία του ιδιωτικού τομέα, από το να απολυθούν από το δημόσιο 150 ή 200 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.
Η απόφαση για αύξηση των ανέργων του ιδιωτικού τομέα ήταν θεωρητικά όλων των κομμάτων, ακόμα και εκείνων που δεν κυβέρνησαν.
Όπως ακριβώς και η αδιαφορία για τον ιδιωτικό τομέα και τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό, που παρεπιδημεί σε όλους τους κομματικούς χώρους.
Μπορεί να έχουν μειωθεί οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά τα βασικά κεκτημένα τους παραμένουν.
Δεν υπάρχουν απολύσεις και κυρίως η εργασία είναι ξεκούραστη και ανάλογα με τα κέφια των εργαζομένων.
Η ιδέα ότι στο δημόσιο αγκυροβολείς, πού αποτέλεσε φάρο στην μεταπολίτευση, είναι και σήμερα σημείο αναφοράς για μια κοινωνία σε παρακμή και έμπλεη από καταναλωτισμό και ανικανοποίητη επιθυμία.
Βεβαίως και δεν μπορεί να αναμένει κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ να μειώσει το κράτος.
Το πιθανώτερο είναι να το μεγεθύνει, όπως συνέβη και στο παρελθόν με πρωθυπουργούς που κάθε άλλο παρά μαρξιστές ήταν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή το «στημένο» ρατσιστικό επεισόδιο που συνέβη στο μετρό πρόσφατα, σκοπεύει να απομακρύνει τους 2 χιλιάδες εργαζόμενους των ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας και να τους αντικαταστήσει με αστυνομικούς.
Και σίγουρα δεν το κάνει με στόχο να αυξήσει τα επίπεδα ασφαλείας για τους Έλληνες πολίτες.
Το κάνει προκειμένου να προχωρήσει σε προσλήψεις αστυνομικών, που θεωρητικά έχουν παγώσει λόγω μνημονίου.
Δεν μπορεί μια χώρα σαν την Ελλάδα, ο πληθυσμός της όποιας δεν φθάνει ούτε στα 11 εκατ. να διαθέτει 700 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, όταν μια χώρα σαν την Ρωσία (με 180 εκατ. πληθυσμό) έχει 1,1 εκατ. δημοσίους υπαλλήλους.
Άξιο απορίας είναι πάντως και το γιατί η «δολερή» τρόικα ποτέ δεν συνάρτησε ευθέως την μείωση του τεραστίου κράτους με την χορήγηση των δανείων της βοήθειας.
Αυτό, όπως φαίνεται (μετά από επτά χρόνια μνημονίου) εξυπηρέτησε τέλεια το πολιτικό προσωπικό της χώρας πού αντί για απολύσεις «πελατών» του από το δημόσιο (προκειμένου να μοιραστεί δίκαια το κόστος με τον ιδιωτικό τομέα) επέλεξε την εσωτερική υποτίμηση.
Δηλαδή την φτωχοποίηση όλων και κυρίως την φορολογική εξόντωση όσων εργάζονταν έκτος κράτους.
Παραλλήλως η εσωτερική υποτίμηση (τόσο με δεξιά όσο και με την αριστερή παραλλαγή της) επέλεξε και επιλέγει να συνθλίβει και όσους έχουν περιουσία η οποία δεν παράγει έσοδα.
Αν δεν αλλάξουν τα πράγματα στο κράτος η Ελλάδα δεν έχει ελπίδες.
Το κράτος γεννάει την διαφθορά την οποία με την σειρά του μεταδίδεται και στον ιδιωτικό τομέα. Και γαία πυρί μιχθήτω!
elthraki.
Δ.Γ. Παπαδοκωστόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis