Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη προς Παπούλια

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν

χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης






Η Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη (1934) είναι νομικός, πολιτικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
[Επεξεργασία] Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στα Εξάρχεια της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 1934 και είναι κόρη του υποναυάρχου Ευάγγελου Ψαρούδα και της Αικατερίνης Αντωνίου. Απο την πλευρά του πατέρα της κατάγεται απο ιστορική οικογένεια θαλασσομάχων της Ύδρας. Παρακολούθησε μαθήματα στο Ελληνικό-Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων και στη συνέχεια σπούδασε νομικά στην Αθήνα (1952-1957). Συμπλήρωσε τις σπουδές της πάνω στο ποινικό δίκαιο στην Βόννη και στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας και έγινε Διδάκτωρ του Ποινικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Βόννης (1957-1961). Διετέλεσε βοηθός έδρας Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1961-1970). Το 1970 εξελέγη Υφηγήτρια και το 1971 εντεταλμένη υφηγήτρια της Πανεπιστημιακής έδρας. Το 1978 έγινε καθηγήτρια ποινικού δικαίου του πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1962 υπήρξε δικηγόρος. Απο το 1975 εκδίδει και διευθύνει το νομικό περιοδικό «Ποινικά Χρονικά». Έχει επίσης χρηματίσει αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ποινικού Δικαίου. Έχει τιμηθεί με ειδικό βραβείο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών στη μνήμη του Στυλ. Τεγόπουλου. Το 2010 εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του Ποινικού Δικαίου.[1]

Η πολιτική της καριέρα ξεκίνησε το 1981, όταν και εξελέγη βουλευτής επικρατείας με το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας. Το 1985 εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών και έκτοτε εκλέγεται[2] συνεχώς στην ίδια περιφέρεια. Το 1989 χρημάτισε αναπληρωτής υπουργός παιδείας & θρησκευμάτων και υπουργός πολιτισμού στην κυβέρνηση Τζαννετάκη, την περίοδο 1990-1991 αναπληρωτής υπουργός πολιτισμού στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και την περίοδο 1992-1993 υπουργός δικαιοσύνης στην ίδια κυβέρνηση. Τον Οκτώβριο του 1996 ήταν η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ποτέ για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής, ενώ την περίοδο 2000-2004 διετέλεσε Δ' αντιπρόεδρος. Στις 19 Μαρτίου του 2004 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη Ελληνίδα γυναίκα που έγινε πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

Είναι παντρεμένη με τον Λίνο Μπενάκη, ιστορικό και τέως διευθυντή Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών. Ομιλεί αγγλικά,γερμανικά και γαλλικά και είναι μόνιμη κάτοικος κέντρου Αθηνών.
[Επεξεργασία] Η αμφιλεγόμενη δήλωση

Αίσθηση είχε προκαλέσει η προσφώνηση της Άννας Ψαρούδα Μπενάκη κατά την ορκωμοσία του προέδρου της ΔημοκρατίαςΚάρολου Παπούλια, τον Φεβρουάριο του 2005, σε μία περίοδο που ήταν πρόεδρος της βουλής. Η αμφιλεγόμενη και αινιγματική δήλωση ήταν η εξής: [3]


Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση, ενδεχομένως, και της συνταγματικής συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές, καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως, η δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης

Η δήλωση αυτή με τον τρόπο που διατυπώθηκε προκάλεσε συζητήσεις και έδωσε τροφή ακόμα και για θεωρίες συνομωσίας.[4] Ιδιαίτερη συζήτηση είχαν προκαλέσει τα σημεία για τον περιορισμό των εθνικών συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, η δυνατότητα παραβίασης των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των πολιτών από νέες μορφές εξουσίας πέρα από τις καθιερωμένες αλλά και η προκλήσεις που θα συναντήσει η δημοκρατία από νέες μορφές διακυβέρνησης. Η ίδια είχε προχωρήσει σε απαντήσεις στην εφημερίδα Καθημερινή εξηγώντας πως αναφερόταν στις επικείμενες μεταβολές που θα επέφερε το Ευρωσύνταγμα, βάζοντας τέλος στις συνεχιζόμενες συζητήσεις.[5] Η δήλωση όμως επανήλθε στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης κατά τη διάρκεια του 2010 όταν η Ελλάδα βρέθηκε κάτω από την κηδεμονία της επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας - Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που είχε ως αποτέλεσμα να ερμηνευτεί ξανά η δήλωση με βάση τη νέα κατάσταση.[6]