Στις δύσκολες ημέρες που διανύουμε, η στολή στα σχολεία ίσως φανεί σωτήρια για τις οικογένειες που δεν έχουν ρούχα για να ντύσουν τα παιδιά τους – Η εποχή επίδειξης της “φιρμάτης” ένδυσης έχει περάσει προ πολλού
Ήταν 6 Φεβρουαρίου 1982, όταν ο τότε υπουργός Παιδείας Λευτέρης Βερυβάκης της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την κατάργηση της σχολικής ποδιάς στα σχολεία.
Τότε, η ιδέα φάνταζε πρωτοπόρα και νεωτεριστική. Η Ελλάδα έπρεπε να πάει μπροστά και ό,τι παλιό να διαγραφεί.
Πολλές ήταν οι κοπέλες που χάρηκαν με αυτή την απόφαση, σε αντίθεση με τους συντηρητικούς γονείς που προβληματίστηκαν έντονα.
Όμως, γιατί καταπιανόμαστε με αυτό το θέμα στο σημερινό μας άρθρο; Διότι, τις προάλλες μια νέα μητέρα επικοινώνησε με τα γραφεία της εφημερίδας μας, προκειμένου να εκφράσει τις ανησυχίες της για την κακή οικονομική κατάσταση που βιώνει κάθε οικογένεια και τις επιπτώσεις που έχει αυτή στα παιδιά.
«Όταν πολλά παιδιά δεν έχουν αρκετά χρήματα για να φάνε κολατσιό στα σχολεία, πώς να βρουν διαφορετικά ρούχα για να αλλάζουν κάθε μέρα; Μήπως να επανέρχονταν οι μαθητικές στολές;», αναρωτήθηκε η γυναίκα.
Και αίφνης, σκεφτήκαμε κι εμείς πως στην Ελλάδα, τα χρόνια της κρίσης, έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που οι γονείς έντυναν με επώνυμες φίρμες τα παιδιά τους για να κάνουν εντύπωση στο σχολείο. Ίσως κάτι τέτοιο σήμερα να αποτελούσε και άδολη πρόκληση.
Γιατί λοιπόν να μην καθιερωθεί μια δεδομένη σχολική στολή για αγόρια και κορίτσια, ούτως ώστε να μην προβληματίζονται οι γονείς τι θα φορέσουν τα παιδιά τους καθημερινά στο σχολείο;
Και κυρίως, οι οικονομικά ασθενείς οικογένειες να βγουν από τον μπελά της ένδυσης των παιδιών τους με πολλά και διαφορετικά ρούχα.
Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο πως στην Κύπρο, στα δημόσια σχολεία, εξακολουθούν να φορούν στολές αγόρια και κορίτσια.
Εμείς όμως να προτείνουμε και κάτι άλλο για την Ελλάδα: οι μαθητές του κάθε σχολείου θα μπορούσαν να σχεδιάζουν οι ίδιοι τις στολές τους, οι οποίες θα φέρουν τα διακριτικά που επιθυμούν. Είναι μια καινοτόμα ιδέα.
Γιατί λοιπόν δε σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά; Όχι απαραίτητα στενόμυαλα και συντηρητικά, αλλά ωφέλιμα για τις δύσκολες οικονομικά εποχές που διανύουμε.
Μαρίνα Κονδύλη
***
Σημείωση Ε.Θ.:
Οι “προοδευτικοί” του ΠΑΣΟΚ θεωρούσαν την μαθητική ποδιά, σαν στοιχείο στρατικοποίησης που έπρεπε να απαλειφθεί.
Το ίδιο έγινε με τις στολές των Ταχυδρομικών Υπαλλήλων, των σερβιτόρων που έβγαλαν τον λευκό επενδύτη που φορούσαν κ.λπ. κ.λπ.
Θυμίζουμε όμως ότι επί Δημαρχίας Τζουλιάνι στη Νέα Υόρκη, οι Αστυνομικές υπηρεσίες (που ανήκουν στον Δήμο) ζητούσαν την επαναφορά της μαθητικής στολής στα Σχολεία, για να μπορούν να διακρίνουν τους μαθητές-τριες, από άλλα νεαρά αντικοινωνικά στοιχεία.
Ιδού μία ακόμη παράμετρος, που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν.
Σ.Κ. (elthraki.)
Ήταν 6 Φεβρουαρίου 1982, όταν ο τότε υπουργός Παιδείας Λευτέρης Βερυβάκης της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την κατάργηση της σχολικής ποδιάς στα σχολεία.
Τότε, η ιδέα φάνταζε πρωτοπόρα και νεωτεριστική. Η Ελλάδα έπρεπε να πάει μπροστά και ό,τι παλιό να διαγραφεί.
Πολλές ήταν οι κοπέλες που χάρηκαν με αυτή την απόφαση, σε αντίθεση με τους συντηρητικούς γονείς που προβληματίστηκαν έντονα.
Όμως, γιατί καταπιανόμαστε με αυτό το θέμα στο σημερινό μας άρθρο; Διότι, τις προάλλες μια νέα μητέρα επικοινώνησε με τα γραφεία της εφημερίδας μας, προκειμένου να εκφράσει τις ανησυχίες της για την κακή οικονομική κατάσταση που βιώνει κάθε οικογένεια και τις επιπτώσεις που έχει αυτή στα παιδιά.
«Όταν πολλά παιδιά δεν έχουν αρκετά χρήματα για να φάνε κολατσιό στα σχολεία, πώς να βρουν διαφορετικά ρούχα για να αλλάζουν κάθε μέρα; Μήπως να επανέρχονταν οι μαθητικές στολές;», αναρωτήθηκε η γυναίκα.
Και αίφνης, σκεφτήκαμε κι εμείς πως στην Ελλάδα, τα χρόνια της κρίσης, έχει περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή που οι γονείς έντυναν με επώνυμες φίρμες τα παιδιά τους για να κάνουν εντύπωση στο σχολείο. Ίσως κάτι τέτοιο σήμερα να αποτελούσε και άδολη πρόκληση.
Γιατί λοιπόν να μην καθιερωθεί μια δεδομένη σχολική στολή για αγόρια και κορίτσια, ούτως ώστε να μην προβληματίζονται οι γονείς τι θα φορέσουν τα παιδιά τους καθημερινά στο σχολείο;
Και κυρίως, οι οικονομικά ασθενείς οικογένειες να βγουν από τον μπελά της ένδυσης των παιδιών τους με πολλά και διαφορετικά ρούχα.
Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο πως στην Κύπρο, στα δημόσια σχολεία, εξακολουθούν να φορούν στολές αγόρια και κορίτσια.
Εμείς όμως να προτείνουμε και κάτι άλλο για την Ελλάδα: οι μαθητές του κάθε σχολείου θα μπορούσαν να σχεδιάζουν οι ίδιοι τις στολές τους, οι οποίες θα φέρουν τα διακριτικά που επιθυμούν. Είναι μια καινοτόμα ιδέα.
Γιατί λοιπόν δε σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά; Όχι απαραίτητα στενόμυαλα και συντηρητικά, αλλά ωφέλιμα για τις δύσκολες οικονομικά εποχές που διανύουμε.
Μαρίνα Κονδύλη
***
Σημείωση Ε.Θ.:
Οι “προοδευτικοί” του ΠΑΣΟΚ θεωρούσαν την μαθητική ποδιά, σαν στοιχείο στρατικοποίησης που έπρεπε να απαλειφθεί.
Το ίδιο έγινε με τις στολές των Ταχυδρομικών Υπαλλήλων, των σερβιτόρων που έβγαλαν τον λευκό επενδύτη που φορούσαν κ.λπ. κ.λπ.
Θυμίζουμε όμως ότι επί Δημαρχίας Τζουλιάνι στη Νέα Υόρκη, οι Αστυνομικές υπηρεσίες (που ανήκουν στον Δήμο) ζητούσαν την επαναφορά της μαθητικής στολής στα Σχολεία, για να μπορούν να διακρίνουν τους μαθητές-τριες, από άλλα νεαρά αντικοινωνικά στοιχεία.
Ιδού μία ακόμη παράμετρος, που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν.
Σ.Κ. (elthraki.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis