Συμβουλές ενός πατέρα στην κόρη του που μόλις ενηλικιώθηκε – 1

Οι άνθρωποι δεν χωρίζονται σε πλούσιους και φτωχούς, σε όμορφους και άσχημους, σε άσημους και διάσημους, σε μαύρους και λευκούς, σε Έλληνες και ξένους, σε δεξιούς και αριστερούς. Πρόκειται για δευτερεύοντες διαχωρισμούς, χωρίς καθοριστική σημασία για την ουσία της ζωής. Μην παγιδευτείς σ’ αυτούς, θα βγεις χαμένη.

Henry και Jane Fonda

Οι βασικοί διαχωρισμοί είναι ανάμεσα σε καλούς και κακούς χαρακτήρες, ανάμεσα σε έξυπνους και βλάκες και ανάμεσα σε παραγωγικούς και τεμπέληδες. Φτιάχνε γύρω σου παρέες από ανθρώπους καλόγνωμους, έξυπνους και παραγωγικούς. Θα ζήσεις μ’ έναν τρόπο που αξίζει τον κόπο.

Στη ζωή που ξεκινάς, πρέπει να προσέχεις γιατί θα βρεις πολλή βρομιά, κι εσύ είσαι καλό παιδί. Να ξέρεις όμως ότι μέσα σ’ αυτή τη βρόμικη ζωή υπάρχει και καθαρό νερό να πλύνεις τα χέρια σου. Μην πάψεις ποτέ να το αναζητάς. Αλλιώς θ’ αποκτηνωθείς.

Τι σου παραδώσαμε;



Frank και Nancy Sinatra

Θα διαπιστώσεις γρήγορα ότι στην κοινωνία που σου παραδώσαμε είναι προτιμότερο να έχεις τύχη, γνωριμίες και μέσον παρά προσόντα. Να έχεις επίγνωση αυτής της πελώριας αδικίας, αλλά ποτέ μην την αποδεχτείς αφήνοντας στην άκρη την προσωπική σου βελτίωση ως περιττή. Να μαθαίνεις, ν’ αυξάνεις τις γνώσεις σου, να καλλιεργείς τις δεξιότητές σου, όχι για τους άλλους αλλά για σένα. Αυτά κάνουν τον άνθρωπο ευτυχισμένο.

Τα τελευταία χρόνια ακούς συνεχώς για την κρίση. Μην παγιδευτείς σ’ αυτή τη λέξη. Κρίση είναι για μένα και τη μάνα σου, που είχαμε ζήσει μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο και τώρα ανατρέπεται προς άνθρωποι δικαιούνται ν’ απαιτούν κάτι τέτοιο απ’ τους παλιότερους. Σου μοιάζει σκληρή και κυνική η σκέψη μου, όμως πρόσεχε, γιατί σε τριάντα χρόνια τα δικά σου παιδιά θ’ αρχίσουν ν’ απαιτούν το ίδιο από σένα. Ξέρεις πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια και πόσο δύσκολο είναι να τους εγγυηθείς κάτι τέτοιο;

Βέβαια, αυτά αφορούν εσένα, όχι εμένα. Εγώ ξέρω τι θα έπρεπε να έχω κάνει για σένα, αλλά τελικά σε πετώ σε μια αρένα όπου καραδοκούν η ανασφάλεια, η ανεργία, η φτώχεια, η αναξιοκρατία, ο κοινωνικός αποκλεισμός. Όλοι αυτοί οι δράκουλες σε περιμένουν με το σπαθί στο χέρι. Ντρέπομαι γι’ αυτό. Προσπέρασε την ανώφελη μετάνοιά μου και τράβα μπροστά. Παρά τις δύσκολες συνθήκες που θα βρεις στον δρόμο σου, η επιλογή του τρόπου που θα ζήσεις παραμένει στο χέρι σου. Εσύ θα διαλέξεις αν η ζωή σου θα είναι ένα ξέσπασμα δημιουργίας ή μια άβουλη καταβύθιση στο έρεβος της απελπισίας.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Δημήτρη Καμπουράκη: Γλυκειά μου Εμμανουέλα εκδ. Πατάκη