ΗΡΘΕ ΜΗΠΩΣ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ;

Η οικονομική κατάσταση στη χώρα είναι τόσο δεινή, που δεν επιτρέπει


την πολυτέλεια νέας προσφυγής στις κάλπες – Οι Εκλογές πρέπει να αποκλεισθούν
– Για τις δύσκολες συγκυρίες που διέρχεται η χώρα, απαιτούνται πολυκομματικές
Κυβερνήσεις με κουλτούρα συνεργασίας, ώστε να αφήνεται έξω το λεγόμενο “πολιτικό κόστος”

Συνέβη και αυτό το παράδοξο στη χώρα μας: βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, γύρω στους σαράντα, δεν ψήφισαν υπέρ των δύο νομοσχεδίων που κατέθεσε η κυβέρνηση με τα προαπαιτούμενα μέτρα-μεταρρυθμίσει, δημοσιονομικά- για να προχωρήσει η συμφωνία για το νέο μεγάλο δάνειο-μνημόνιο.
Αυτό καταγράφτηκε σε δύο ξεχωριστές ψηφοφορίες και προφανώς θα ξανασυμβεί και με το τρίτο νομοσχέδιο που θα πάει στη Βουλή για ψήφιση στις αρχές Αυγούστου και θα είναι ιδιαζόντως σκληρό και κόκκινο πανί για τους λαϊκιστές, αφού αυξάνει τη φορολογία των αγροτών και καταργεί σταδιακά τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις.
Τα δύο πρώτα νομοσχέδια πέρασαν από τη Βουλή με μεγάλες πλειοψηφίες, επειδή τα ψήφισαν οι βουλευτές των τριών ευρωπαϊκών κομμάτων, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι.
Χωρίς την ψήφο τους δεν θα είχαν καταστεί νομοί του κράτους και δεν θα συμφωνούνταν τρίτο μνημόνιο και νέο δάνειο.
Τα μέλη της Αριστερής πλατφόρμας και άλλων παλαβών συνιστωσών δήλωσαν δια του αρχηγού τους, Π. Λαφαζάνη, ότι καταψηφίζουν τα νομοσχέδια, αλλά στηρίζουν την κυβέρνηση.
Τί είδους είναι αυτή, μόνο οι παλαιοκομμουνιστές την καταλαβαίνουν, ενώ ταυτόχρονα η συμπεριφορά αυτή καθίσταται γελοία, αφού συνιστώσες και πρωθυπουργός ανταλλάσσουν σκληρές δηλώσεις, ενώ η κυβερνητική εκπρόσωπος και υπουργοί της πρωθυπουργικής φρουράς ομιλούν για ρήξη με τους διαφωνούντες.
Είναι πλέον σαφές, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διασπάστηκε σε μνημονιακαώς και αντιμνημονιακούς, κατά την προσφιλή τους ορολογία, όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
Αλλά τί επιλογές έχει πλέον ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και Πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, Ενόψει αυτής της συνειδητής και μεθοδευμένης ανταρσίας των βουλευτών του, που βρίσκει εξίσου πολλούς οπαδούς μεταξύ των στελεχών στην Πολιτική Γραμματεία και στην Κεντρική Επιτροπή;
Προφανώς: μπορεί να διαγράψει τους αντάρτες και να ζητήσει από τους βουλευτές να καταθέσουν την έδρα τους, όπως επιτάσσει το έγγραφο δεοντολογίας που υπέγραψαν, καθιστάμενοι υποψήφιοι , βουλευτές, και να προχωρήσει στη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κεντροαριστερό κόμμα, χωρίς τα βαρίδια των συνιστωσών να σχηματίσει κυβέρνηση και με άλλα κόμματα, ώστε να έχει έστω μικρή πλειοψηφία στη Βουλή.
Να βασίζεται στην ψήφο ανοχής των τριών ευρωπαϊκών κομμάτων που οδηγεί μοιραία σε άλλη λύση και δη στις εκλογές.
Οι τόσο πρόωρες εκλογές όμως, θα συνιστούν εγκληματική ενέργεια εναντίον της οικονομίας και της χώρας, έστω και αν ολοκληρωθούν οι προεργασίες για την υπογραφή του νέου μνημονίου στις 20/8.
Οι τράπεζες και η οικονομία βρίσκονται ακόμη υπό κεφαλαιακό έλεγχο, ενώ η πραγματική οικονομία είναι παγωμένη και θα μπει σε βαθιά κατάψυξη αν προκηρυχθούν εκλογές.
Η ύφεση θα ξεπεράσει το προσδοκώμενο -4% και οι λαϊκιστές θα κοροϊδέψουν και πάλι τον λαό, ενώ οι δεινοπαθούντες, απροσανατολιστοι και ζαλισμένοι πολίτες, δεν θα γνωρίζουν τι να ψηφίσουν για να βγούμε από τον
φαύλο πολιτικό και οικονομικό κύκλο.
Πολλοί άφρονες και δη στους κύκλους της κομμουνιστικής Αριστεράς, ζητούν εκλογές για να λυθούν τάχα τα προβλήματα.
Αλλά οι υπερπρόωρες εκλογές δεν θα λύσουν κανένα πρόβλημα, αντίθετα θα προσθέσουν πολλά άλλα και μάλιστα οικονομικού περιεχομένου.
Και μιλάμε για εκλογές, νομίζω ότι είναι καιρός να αλλάξει το καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα που δωρίζει 50 έδρες στο πρώτο κόμμα και ευνοεί την αυταρχικότητα και την αλαζονεία των πολιτικών αρχηγών και των ουσιαστικά μειoψηφικών κυβερνήσεων.
Είναι καιρός να καταθέσει το Ποτάμι την πρόταση νόμου που έχει αναγγείλει για την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.
Άλλωστε η οικονομική κατάσταση της χώρας μας είναι τόσο δεινή και επισφαλής και οι δύο ψηφισθέντες νόμοι, καθώς και ο τρίτος που έρχεται, επιβάλλουν τόσες φορολογίες και μεταρρυθμίσεις που θα ξεβολέψουν και θα ξεσηκώσουν ολόκληρες τάξεις και συντεχνίες, αγρότες, εργαζόμενους, συνταξιούχους, αλλά και τις επιχειρήσεις, ώστε θα είναι πρακτικά αδύνατο να εφαρμοστούν από μία κυβέρνηση χωρίς ή με ασθενή πλειοψηφία και μάλιστα μονοκομματική ή δικομματική.
Οι δύσκολες συγκυρίες απαιτούν πολυκομματικές κυβερνήσεις και κουλτούρα συνεργασίας, ώστε να μηδενίζεται για όλα τα συμμετέχοντα κόμματο το πολιτικό κόστος και να απορροφώνται αντιδράσεις κομματικών στελεχών και κοινωνικών τάξεων. Βεβαίως μία πολυκομματική κυβέρνηση μπορεί και αύριο να σχηματιστεί χωρίς προσφυγή στις κάλπες, αλλά θα είναι καλό να καταργηθεί το μπόνους των 50 εδρών από τώρα, ώστε όλοι οι φιλόδοξοι αρχηγοί να καταλάβουν ότι τελείωσαν οι μονοκομματικές κυβερνήσεις και απαιτούνται πλέον κυβερνήσεις συνεργασίας, και να παύσουν επομένως να λαϊκίζουν και να υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια.
Όλοι πρέπει να αντιληφθούν ότι, με την κατάργηση του μπόνους, ανοίγει ο δρόμος για κυβερνήσεις ευρύτατης συνεργασίας και επομένως οφείλουν να αποκηρύξουν τον λαϊκισμό και τις υποσχέσεις.
Είναι καιρός το συμφέρον της πατρίδας να τεθεί πάνω από το κομματικό και το προσωπικό.
Μόνο έτσι θα γίνουμε πραγματικά Ευρωπαίοι, ενεργοί πολίτες και πατριώτες και θα βοηθήσουμε -κόμματα και πολίτες- να βγει η χώρα από την κρίση, την ύφεση και τα μνημόνια.
Μία δυναμική πολυκομματική κυβέρνηση, με επιλεγμένους υπουργούς, την αναμένουν προς αξιοποίηση τα 35 δις ευρώ που ανήγγειλε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κ. Γιούνκερ, μερίδιο από τις επενδύσεις των 315 δις ευρώ της ΕΕ, οι επενδύσεις-αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, αλλά και άλλες ιδιωτικές που λιμνάζουν από τις εκλογές στις 25/1, λόγω της αρνητικής στάσης υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, εκ των οποίων αρκετοί απήλθαν.
Υπάρχουν και καλά, ελπιδοφόρα μηνύματα, πέρα από τα φορολογικά και άλλα βάρη.elthraki.