Ο ΣΥΡΙΖΑ φορέας ‘σοσιαλιστικού ιού’ διακυβέρνησης του 21ου αιώνα

Μία θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σε μια παλιο-μοδίτικη, ρεφορμιστική, στενά «σοσιαλδημοκρατική» διακυβέρνηση του παρελθόντος και σε μιαριζοσπαστική αριστερή διακυβέρνηση του 21ου αιώνα, είναι ότι η δεύτερη δεν γνωρίζει όρια στις βελτιώσεις και στις ριζοσπαστικές αλλαγές που θάθελε να υλοποιήσει, παρά μόνο τα προσωρινά πρακτικά καιυλικά όρια, των εκάστοτε συνθηκών. Είναι δηλαδή ανοιχτή σε κάθε θετική,επαναστατική κοινωνική αλλαγή, αρκεί αυτή η αλλαγή να καταστείπρακτικά υλοποιήσιμη. Ποτέ δεν επαναπαύεται λέγοντας «αρκετά κάναμε, φτάνει τώρα…», διότι ποτέ δεν (θα) είναι αρκετά, όσα κάνει…

Αυτό είναι -νομίζω- ένα απολύτως ρεαλιστικό ιδανικό και ταυτόχρονα μιαγενική στρατηγική αριστερής διακυβέρνησης, που μούρθε στο νού…
…συνειδητοποιώντας ότι και στην «παραδοσιακή αριστερά», υπήρχαν σαφή όρια και πολύ συγκεκριμμένοι, περιορισμένοι στόχοι, πέραν των οποίων η αριστερά δεν είχε ιδέα ΤΙ ακριβώς να κάνει μετά. Κι αυτό πρέπει να συνέβαινε επίσης στις χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού», όχι μόνοσε δυτικές σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις!


Στα αγγλικά, η νέα «σοσιαλιστική στρατηγική για τον 21ο αιώνα» που αναδύεται σαν δυνατότητα (πρώτη φορά στην Ιστορία λόγω της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ) συνοψίζεται νομίζω στα εξής:

ENGLISH SUMMARY:
The traditional social-democratic and left-wing policies of the past had clear goals and limits, which were regarded as adequate, once reached. The new left-wing governance of the 21st century is likely to have NO such limits, except the temporary, real restrictions at each stage reached.
First we take Athens, then we take Madrid. First we overcome austerity, then we implement prosperity. First we strengthen democracy, then we move towardssocialism….
MADRID, SPAIN, NOVEMBER 15


Βέβαια, προς το παρόν δεν έχουμε κυβέρνηση «με στόχο το σοσιαλισμό».Παρόλ’ αυτά, ο κορμός αυτής της νέας κυβέρνησης είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ένααριστερό κόμμα, πολύ πιο αριστερό από όλα τα παραδοσιακά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα…

Στο μεταξύ, συνειδητοποίησα ότι στη χώρα μας η λέξη «αριστερός» ξανα-απόχτησε μια χαμένη αίγλη, που είχε απωλέσει επί δεκαετίες, όταν… σε μια στάση λεωφορείου κάποιος γκρίνιαζε για το ρέμα δίπλα και του είπα «φταίει ο δήμαρχος που είναι δεξιός». Και μου απάντησε «μααα… δεν είναι δεξιός. ΠΑΣΟΚ είναι». Οπότε του φώναξα «καμμία διαφορά ΠΑΣΟΚος από δεξιό. Τώρα κυβερνάει η αριστερά!». Ο άνθρωπος με κοίταζε με δέος… και συμφώνησε απόλυτα!!! (χαχαχα)

Μερικοί αριστεροί (ακόμη και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ) κριτικάρουν έντονα τηνεπιλογή συγκυβέρνησης με τους δεξιούς ΑΝΕΛ. Όμως, το πρόβλημά μας δεν είναι καν η δεξιά, είναι η ακροδεξιά και η διαπλεκόμενη καθεστωτική δεξιά. Ο απλός δεξιός, απλώς δεν πιστεύει ότι ο σοσιαλισμός είναι πρακτικά εφικτός. Κι έχει ένα δίκιο ο απλός (περισσότερο κεντρώος) δεξιός (όχι ο οπαδός της ΝΔ ή το δεξιό κομματόσκυλο, ή ο διαπλεκόμενος δεξιός αστός). Εχει ένα δίκιο, διότι σε πολλά η αριστερά απέτυχε (όπως στα καθεστώτα του υπαρκτού) και έχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να αποδείξει ότι ΜΠΟΡΕΙ να πετύχει. Ε, λοιπόν, ας αποδείξει, ότι ΜΠΟΡΕΙ να κάνει καλό σ’ αυτή τη χώρα, όπου για πρώτη φορά έγινε κυβέρνηση, και τότε ο κόσμος θαπιστέψει ότι μπορεί να πετύχει και πολύ περισσότερα…

Μια καλή, σχετικά πλήρη εικόνα μέτρων και προτεραιοτήτων πουθάπρεπε να ακολουθήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δίνει το εξής εξαιρετικό άρθρο του Τάσου Αναστόπουλου:
Τί πρέπει να κάνει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα; 1) Καταγγελία Μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. 2) Παραπομπές στο δικαστικό σύστημα. 3) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. 4) Έκδοση χρήματος, σε ευρώ και νέα χρηματόγραφα. 5) Νέες βουλευτικές εκλογές.

Στο βήμα [5] του εν λόγω άρθρου, ο Τάσος προτείνει να γίνουν νέες εκλογέςσε μία ευνοϊκή στιγμή (επιτυχιών της παρούσας κυβέρνησης) έτσι ώστε η αριστερά να αποκτήσει αυτοδυναμία. Μετά από αυτό το στάδιο, η επόμενη (πολύ ισχυρότερη) αριστερή κυβέρνηση μπορεί να ξεκινήσει την υλοποίηση ενός καθαρά σοσιαλιστικού (αλλά και απόλυτα δημοκρατικού) κυβερνητικού προγράμματος, κατάλληλου για τον 21ο αιώνα.

Οπότε…(πηγή: La Revue Dessinée, 26-1-2015)

Στο μεταξύ, η Niki Vikou έγραψε το εξής σημαντικό σχόλιο στο facebook:



Επειδή πέρασε στα ψιλά. Η νέα κυβέρνηση, εγκάλεσε την ΕΕεπειδή δεν ζητήθηκε η άποψη της για τις οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία και διατύπωσε την αντίρρησή της για την οικονομική ενίσχυση της (ναζιστικής) κυβέρνησης τηςΟυκρανίας.

Τελικά δεν είμαστε μικρή χώρα, οι μέχρι σήμερα κυβερνώντεςμας ήταν πολιτικοί νάνοι και παρέσυραν την χώρα στηνανυπαρξία και την υποταγή.

Οπότε…Κλικ στην εικόνα για την πηγή (ιταλικό blog) – μετάφραση δική μου

(χο χο χο…) :-)


Τελειώνω αυτή την ανάρτηση με ένα video πρόσφατης εντυπωσιακής εμφάνισης του Μανώλη Γλέζου στο Mega, που έγραψα κι ανέβασα στο YouTube: