Ο ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ ΑΠΟΨΕ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Στο Φανάρι έφτασε το απόγευμα ο Πάπας Φραγκίσκος που έτυχε θερμής υποδοχής από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τους Ιεράρχες του Θρόνου. Τελέστηκε Δοξολογία και ακολούθησαν ομιλίες των δυο θρησκευτικών ηγετών, τις οποίες παραθέτουμε στη συνέχεια.


Προσλαλιά
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου
πρός τήν Α. Ἁγιότητα τόν Πάπαν Φραγκίσκον
κατά τήν ἐν τῷ Πατριαρχικῷ Ναῷ Δοξολογίαν
ἐπί τῇ Ἐπισήμῳ Ἐπισκέψει Αὐτοῦ εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον
(29 Νοεμβρίου 2014)



Ἁγιώτατε,
Ἐν δοξολογίᾳ πρός τόν Πανάγαθον ἐν Τριάδι Θεόν ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς καί τήν τιμίαν Ὑμῶν Συνοδείαν εἰς τόν ἱερόν τοῦτον χῶρον, ἔνθα ἡ Καθέδρα τῶν ἐπισκόπων τῆς ἱστορικῆς καί μαρτυρικῆς ταύτης Ἐκκλησίας, τῆς ἐπιφορτισθείσης ὑπό τῆς Θείας Προνοίας μετά τοῦ πολυευθύνου λειτουργήματος τῆς Πρωτοθρόνου τῶν κατά τόπους ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν. Ὑποδεχόμεθα Ὑμᾶς ἐν χαρᾷ, τιμῇ καί εὐγνωμοσύνη, διότι ἠγαθύνθητε νά φέρητε τά βήματα Ὑμῶν ἀπό τῆς Παλαιᾶς εἰς τήν Νέαν Ρώμην, γεφυροῦντες διά τῆς κινήσεως Ὑμῶν ταύτης συμβολικῶς τήν Δύσιν καί τήν Ἀνατολήν, κομιστής τῆς ἀγάπης τοῦ Πρωτοκορυφαίου πρός τόν Πρωτόκλητον αὐτάδελφον αὐτοῦ.
Ἡ ἐνταῦθα ἔλευσις Ὑμῶν, τό πρῶτον ἀπό τῆς προσφάτου ἀναρρήσεως τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος εἰς τόν θρόνον τῆς «προκαθημένης τῆς ἀγάπης», ἀποτελεῖ συνέχειαν ἀναλόγων ἐπισκέψεων τῶν τετιμημένων προκατόχων Ὑμῶν Παύλου του Ϛ΄, Ἰωάννου Παύλου τοῦ Β΄ καί Βενεδίκτου τοῦ ΙϚ΄, μαρτυροῦσα τήν βούλησιν Ὑμῶν καί τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ὅπως συνεχισθῇ ἡ ἀδελφική μετά τῆς ἡμετέρας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας σταθερά πορεία, πρός ἀποκατάστασιν τῆς πλήρους κοινωνίας μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Χαιρετίζομεν, ὅθεν, μεθ᾿ ἱκανοποιήσεως καί ἐκτιμήσεως μεγάλης τήν ἐνταῦθα ἔλευσιν τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, ὡς γεγονός ἱστορικόν καί πλῆρες οἰωνῶν ἀγαθῶν διά τό μέλλον.




Ὁ ἱερός οὗτος χῶρος, ἐν τῷ ὁποίῳ ἐπί αἰῶνας, ἐν μέσῳ ποικίλων ἱστορικῶν κλυδωνισμῶν, οἱ ἑκάστοτε Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι ἐτέλεσαν καί τελοῦν τό ἱερόν Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀποτελεῖ διάδοχον ἄλλων ἐπιφανῶν λατρευτικῶν χώρων ἐν τῇ Πόλει ταύτῃ, τούς ὁποίους ἐλάμπρυναν διαπρεπεῖς ἐκκλησιαστικαί μορφαί, ἀνήκουσαι ἤδη εἰς τήν χορείαν τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς κατά τήν οἰκουμένην Ἐκκλησίας. Τοιοῦτοι ὑπῆρξαν καί οἱ προκάτοχοι τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἅγιοι Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καί Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, τῶν ὁποίων τά ἱερά λείψανα ἀναπαύονται ἤδη ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ ναῷ, ὁμοῦ μετ᾿ ἐκείνων τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τῆς κυρωσάσης τόν Τόμον τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας καί ἄλλων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας – τοῦτο δέ χάρις εἰς τήν ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης εὐγενῆ ἀπόδοσιν αὐτῶν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Ἄγοντες ἐφέτος τήν ἐπέτειον τῆς συμπληρώσεως δέκα ἐτῶν ἀπό τοῦ εὐλογημένου τούτου γεγονότος ἐκφράζομεν πρός τήν Ὑμετέραν Ἁγιότητα τάς θερμάς ἡμῶν εὐχαριστίας διά τήν φιλάδελφον χειρονομίαν ταύτην τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον. Οἱ ἱεροί οὗτοι Πατέρες, ἐπί τῆς διδασκαλίας τῶν ὁποίων ῲκοδομήθη ἡ κοινή κατά τήν πρώτην χιλιετίαν πίστις ἡμῶν, εἴησαν πρεσβευταί πρός Κύριον, ἵνα ἐπανεύρωμεν τήν πλήρη μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν κοινωνίαν, ἐκπληροῦντες οὕτω τό ἅγιον θέλημα Αὐτοῦ, εἰς καιρούς κρισίμους διά τήν ἀνθρωπότητα καί τόν κόσμον. Διότι, κατά τόν ἱερόν Χρυσόστομον, «τοῦτό ἐστιν ὅ μάλιστα συγκροτεῖ τούς πιστούς, καί τήν ἀγάπην συνέχει˙ διά τοῦτο, ἵνα ὧσιν ἕν φησίν ὁ Χριστός» (Εἰς πρός Φιλιπ. 4,3 P.G. 62, 208).
Ἐκφράζοντες καί αὗθις τήν χαράν καί εὐχαριστίαν τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως καί τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἐπί τῇ ἐπισήμῳ ταύτῃ καί φιλαδέλφῳ ἐπισκέψει τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, εὐχόμεθα Αὐτῇ καί τῇ τιμίᾳ Αὐτῆς Συνοδείᾳ εὐλογημένην κατά πάντα παρά Κυρίου τήν ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν παραμονήν Σας εἰς περαιτέρω σύσφιγξιν τῶν ἀδελφικῶν ἡμῶν δεσμῶν πρός δόξαν τοῦ ἁγίου Αὐτοῦ ὀνόματος.
«Χάρις δέ τῷ Θεῷ ἐπί τῇ ἀνεκδιηγήτῳ αὐτοῦ δωρεᾷ» (Β΄ Κορ. θ, 15).
Ὡς εὖ παρέστητε, ἠγαπημένε ἐν Κυρίῳ ἀδελφέ!





Η Προσφώνησις του Πάπα Φραγκίσκου
Παναγιώτατε, αγαπητέ Aδελφέ,
η βραδιά φέρνει πάντα μαζί της ένα ανάμικτο αίσθημα ευγνωμοσύνης για την ημέρα που βιώθηκε καί τρεμάμενη εμπιστοσύνη μπροστά στην νύχτα που πέφτει. Απόψε η ψυχή μου είναι γεμάτη ευγνωμοσύνη προς τον Θεό, που με αξιώνει να βρεθώ εδώ και να προσευχηθώ μαζί με την Παναγιότητα Σας και με αυτήν την αδελφή Εκκλησία, στο πέρας μιας έντονης ημέρας αποστολικής επίσκεψης, και συγχρόνως η ψυχή μου είναι σε αναμονή της ημέρας που ήδη αρχίσαμε λειτουργικά: της εορτής του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου, Προστάτου αυτής της Εκκλησίας.
Διά μέσου των λόγων του Προφήτου Ζαχαρίου, ο Κύριος μάς εδώρησε ακόμα μια φορά, σε αυτήν την εσπερινή προσευχή, το θεμέλιο που είναι η βάση της προέκτασης μας προς το ένα σήμερον και προς το ένα αύριον, ο στερεός βράχος επί του οποίου μπορούμε να οδηγήσουμε μαζί τα βήματα μας με χαρά και ελπίδα, αυτό το από βράχο θεμέλιο, είναι η υπόσχεση του Κυρίου: «Ιδού εγώ σώζω τον λαόν μου απο γής ανατολών και απο γής δυσμών...εν αληθεία και δικαιοσύνη» (8, 7.8)
Μάλιστα, σεβάσμιε και αγαπητέ αδελφέ Βαρθολομαίε, ενώ εκφράζω το εγκάρδιο ευχαριστώ για την αδελφική Σας υποδοχή, αισθάνομαι ότι η χαρά μας είναι πιό μεγάλη γιατί η πηγή της βρίσκεται αλλού, όχι σε εμάς, όχι στο καθήκον μας και στις προσπάθειές μας, οι οποίες βεβαίως υπάρχουν, αλλά στην κοινή αφοσίωση στην πιστότητα του Θεού, που θέτει το θεμέλιο για την ανασυγκρότηση του ναού του που είναι η Εκκλησία (βλ Ζαχ. 8,9). «Ιδού ο σπόρος της ειρήνης» (Ζαχ 8.12), ιδού ο σπόρος της χαράς. Αυτή η ειρήνη και αυτή η χαρά που ο κόσμος δεν μπορεί να δώσει, αλλά που ο Κύριος Ιησούς υποσχέθηκε στους μαθητές του, και τους εδώρησε με την Ανάσταση του, δυνάμει του Παναγίου Πνεύματος.

Ο Ανδρέας και ο Πέτρος άκουσαν αυτήν την υπόσχεση, έλαβαν αυτήν την δωρεάν. Ήσαν αδελφοί εξ αίματος, αλλά η συνάντηση με τον Χριστό, τους μετέβαλε σε αδελφούς εν τη πίστη και εν τη αγάπη. Και σ'αυτήν την χαρμόσυνη βραδιά, σε αυτήν την προεόρτιαν προσευχήν θα ήθελα προ πάντων να πώ αδελφοί στην ελπίδα.
Οποία χάρις, Παναγιώτατε, να μπορούμε να είμαστε αδελφοί εν τη ελπίδι του Αναστάντος Χριστού! Οποία χάρις, και οποία ευθύνη, να μπορούμε να βαδίζουμε μαζί σ'αυτήν την ελπίδα, ενισχυμένοι με την μεσιτεία των Αγίων αδελφών Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρο! Γνωρίζοντας οτι αυτή η κοινή ελπίδα δεν θα μας απογοητεύσει, γιατί είναι θεμελιωμένη οχι επάνω στις πτωχές μας δυνάμεις, αλλἀ στην πιστότητα του Θεού.
Με αυτήν την χαρούμενην ελπίδα, γεμάτη ευγνωμοσύνη και τρεμάμενη αναμονή, εκφράζω προς την Παναγιότητα Σας, προς όλους τους παρόντες, και προς την Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως την θερμήν μου αδελφικήν ευχήν επί τη εορτή του Αγίου Προστάτου Της.