Σκέψεις μετά τα πάνελ των τελευταίων ημερών. Mainstream και δευτεροκάναλα.
Έχω απογοητευτεί πλήρως.
Α) Η συγκυβέρνηση θέλει να μας πείσει ότι μόνο με φόρους (με οποιοδήποτε πρόσχημα) θα μας βγάλει από την κρίση.
Θα βγάλει πρωτογενές πλεόνασμα με λογιστικό τρόπο (γιατί απλά δεν θα εισπράξει αυτά που θέλει).
Οι επενδύσεις θα έρθουν μόνες τους στην πιο ασταθή χώρα της Αφρικής, όταν βγούμε και δανειστούμε σε ομόλογα με 7%.
Την πιστεύει ένα 15% και αυτό δαγκώνεται που την πιστεύει. Ελπίζει να μην του πάρει τα σπίτια ο ΣΥΡΙΖΑ (Χα!).
Β) Η αντιπολίτευση υπόσχεται τα πάντα, έξω από το μνημόνιο, χαρίζω δάνεια χαρίζω χρέη, φόροι στην πλουτοκρατία, οι εφοπλιστές να πληρώσουν, αύξηση εισφορών για να χρηματοδοτήσουμε 300.000 θέσεις εργασίας. κλπ κλπ.
Την πιστεύει το 30+%, με το 25% έτοιμο να φύγει στους 6 πρώτους μήνες…
Γ) Οι ψεκασμένοι είναι «για όλα φταίνε οι άλλοι, έξω από το μνημόνιο, με λεβεντιά θα πούμε αεί πηδήξου στη Μέρκελ».
Τους πιστεύει ένα 6+%, που με ευκολία θα πάει στο 10+% αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα σβήσει όλα με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Δ) Το ΚΚΕ αναπαράγεται στο 4-5%, απίστευτα σταθερό ποσοστό για κάτι που έχει εκλείψει από τον πολιτισμένο κόσμο.
Θα βγουν από την ΕΕ, θα φυτεύουμε μαρούλια στις ταράτσες, μόνοι μας θα βρούμε άλλες ίδιες χώρες να ανταλλάξουμε αγαθά, ότι να ναι.
Ο εργάτης θα πάρει την επιχείρηση (αλλά όταν ο εργάτης την παίρνει, το ΚΚΕ τον κατηγορεί ότι γίνεται βιομήχανος, αν θυμάστε τα πρόσφατα γεγονότα.Εννοούσε ο καθοδηγητής θα πάρει την επιχείρηση).
Ε) Οι Φασίστες, ΤΙΝ ΤΟΥΤΟ ΠΕΔΙ ΜΟΥ;;;;
Αρκεί οι μπράβοι με τα όπλα να πάρουν την εξουσία, και «τότε θα σας δείξουμε εμείς».
Ο οδοστρωτήρας της ανύπαρκτης παιδείας, το εύκολο δανεικό χρήμα και η λαμογιά των τελευταίων 40 χρόνων, πολιτών και κυβερνήσεων, εκπαίδευσε μια νέα γενιά πιθήκων που δεν τους βγαίνει το σχέδιο και είναι ικανοί να πολεμήσουν, με τα όπλα που έχουν, για αυτό.
Τα ποσοστά (που ξεπερνούν το 50%) στην αστυνομία και στον στρατό, δηλαδή σε άλλους ανθρώπους με όπλα που ανατρέπουν για πλάκα το πολίτευμα, με φοβίζουν πιο πολύ από όλα.
Όταν οι Στρατούληδες τα στραβώσουν, οι απογοητευμένοι πιθηκάνθρωποι θα στραφούν σε αυτούς που «θα ρίξουν και καμμιά σφαλιάρα στην Βουλή».
ΣΤ) Ο Ποτάμης προσπαθεί αλλά αιμορραγεί.
Όσο ανεβάζει θέσεις, όσο αρχίζουν φιλελευθεροι να μπαίνουν στις τάξεις του, χάνει του αριστερούς.
Χρωματίζεται, δεν υπόσχεται τα πάντα και αυτό δεν αρέσει στον Έλληνα που ψάχνει το τσουκάλι με τις λίρες.
Οι υπόλοιπες «δημοκρατικές δυνάμεις» δεν είναι στα πάνελ.
Είναι κάτω από το 1%, και στην Ελλάδα, αν δεν είσαι με τους νικητές, καλλίτερα να μην ψηφίζεις.
Αποσύρομαι από την παρακολούθηση της επικαιρότητας.
Έχω σοβαρότερα πράγματα, πολύ σοβαρότερα να κάνω. Η γραμμή μπήκε.
Μάλλον εκλογές τον Μάρτη, ίσως και δεύτερες καπάκι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μία ευκαιρία (άδικο σίγουρα, όταν οι άλλοι είχαν 40 χρόνια), μάλλον θα ζήσουμε απίστευτα πράγματα, αλλά πρέπει να τα ζήσουμε τελικά.
Η κάθε μία γενιά στις τρεις πρέπει να τα δει μόνη της, να αποκτήσει ιδία πείρα.
Πρέπει να κυβερνήσουν όλοι, από τους λαοπλάνους Παπανδρέους, τους κλέφτες, τους τεμπέληδες και να κλείσει και το βιβλίο της μεταπολιτεύσεως με δύσκολες επιλογές, αριστερές και άκρα δεξιές, όλα.
Να κλείσει όμως, να έχουμε κάθαρση.
Να κουνήσουμε το κεφάλι να φύγει η άμμος που το κρύβαμε, που πιστεύαμε ότι η βλογημένη χώρα μας πρέπει να πληρώνεται που απλά υπάρχει, που πιστεύουμε ότι η Δυτική Ευρώπη, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Αμερική έχουν τα χειρότερα καπιταλιστικά πολιτεύματα και εμείς θα φτιάξουμε κάτι καλλίτερο (δεξιό, κεντρώο ή αριστερό) με δανεικά και όχι παραγωγή, ενώ ταυτόχρονα θα θέλουμε να μεταναστεύσουμε σε αυτά, ονειρευόμενοι την ελευθερία από τους τοκογλύφους στυλ Αργεντινής και Βενεζουέλας.
Μόνο Έλληνας μπορεί να τα σκέφτεται αυτά. Μόνο «η πάρτη μου», ο «μίστερ ακοινώνητος», ο «οι αρχαίοι μεγαλούργησαν».
Όταν κλείσει και το τελευταίο φύλλο του βιβλίου, όταν φύγει η άμμος, σε καμμιά 10αριά χρόνια φαντάζομαι, ονειρεύομαι Έλληνες που θα μας κάνουν Ευρωπαϊκό κράτος. Με τα καλά του και με τα κακά του. Με τον καπιταλισμό του, με το κοινωνικό κράτος του και τους μικρούς και μεγάλους αγώνες για να τον ρυθμίσουμε. Αλλά να έχουμε να ξεκινήσουμε από κάπου την ρύθμιση. Μια αφετηρία. Αν συζητάμε τώρα για Πουλημένους, για Ψεκασμένους, για Χούντα με όπλα, για Αργεντινή, για Κομμουνισμό, αυτό δεν είναι αφετηρία, είναι αχταρμάς στο μυαλό 8χρονου.
Βράδυνα δελτία ειδήσεων και Πάνελ τέλος.
Εγκαλέστε με στην τάξη αν ποστάρω τίποτα από αυτά.
Κάποιος με έβαλε σε μια ομάδα με γάτες. θα πήξω στις μουσούδες, τα μουστάκια και τα πατούσια…
Good night and good luck. Σε όλους μας.
ΦΙΛΟΝΟΗ ΠΟΝΤΙΚΗ
Παπαγιαννίδης Δημήτρης
Ἡ φωτογραφία ἀπὸ τὸν φίλο Τᾶσο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis