Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Οι επιπτώσεις του ατυχήματος του Ορυχείου Μαυροπηγής

του Αυγερινού Χατζηχρυσού

Ποιος απο εσάς δεν θα ήθελε να κατέχει μια εταιρεία με κύκλο εργασιών 6 δισ., με 7,5 εκατ. αποκλειστικούς πελάτες, καθαρά κέρδη περίπου 1 δισ. το 2009 και περιουσία 15-20 δισ.; Σκεφτείτε τώρα κι έναν τρόπο να αποκτήσετε μια τέτοια εταιρεία, χωρίς αντίτιμο!


Αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο φαίνεται απίθανο, τα τεκταινόμενα στη ΔΕΗ επιβεβαιώνουν πως στην Ελλάδα του Μνημονίου δεν αποκλείεται τίποτα. Η φιλολογία για το ξεπούλημα των δημόσιων εταιρειών και οργανισμών στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι ότι το Δημόσιο πουλάει εταιρείες που ήταν ζημιογόνες. Αλλά ποιος είναι την σήμερον ημέρα τόσο ευκολόπιστος, ώστε να καταβάλει τίμημα για να ζημιωθεί; Αλλά και γιατί κάποιος να πληρώσει το ακριβές αντίτιμο για κάτι κερδοφόρο, όταν μπορεί με τους κατάλληλους τρόπους να το αποκτήσει με μηδαμινό αντίτιμο, αφού πρώτα το απαξιώσει; Αυτό ακριβώς γίνεται μεθοδευμένα τα τελευταία χρόνια στη ΔΕΗ, η οποία ήταν η πιο κερδοφόρα ελληνική εταιρεία, πουλώντας μάλιστα το φθηνότερο ρεύμα της Ευρώπης, κι αυτό επειδή το υπέδαφος της Ελλάδας έχει τον δικό της «μαύρο χρυσό» που λέγεται λιγνίτης.

Είναι από τις λιγότερο ρυπογόνους ύλες, σε σχέση π.χ. με την πυρηνική και από τις πιο φθηνές, καθώς η αμέσως φθηνότερη, το φυσικό (και «ιδιωτικό») αέριο κοστίζει 100/MWhr, ενώ ο λιγνίτης μόλις 30/MWhr. Επιπλέον, είναι σταθερής απόδοσης, σε αντίθεση με την «Πράσινη Ενέργεια», που λειτουργεί μόνο με τον άνεμο και την ηλιοφάνεια. Φόρτωσαν, λοιπόν, στη ΔΕΗ (και, κατά συνέπεια, στους καταναλωτές) την πανάκριβη και μη παραγωγική «Πράσινη Ενέργεια», δημιουργώντας τεχνητά ένα χρέος 2 δισ. ευρώ μέσα σε 40 μήνες, αφού την υποχρέωσαν να αγοράζει πιο ακριβά από όσο πουλάει! Έπειτα την υποχρέωσαν να αγοράζει ρεύμα από ιδιώτες, που χρησιμοποιούν επίσης πανάκριβο φυσικό αέριο και, μάλιστα, στις ακριβότερες τιμές της Ευρώπης.

Αλλά δεν έμειναν σε αυτό, καθώς στις 10 Μαρτίου έθεσαν σε δημόσια διαβούλευση το Νομοσχέδιο για τη «Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρείας ηλεκτρικής ενέργειας», κι αυτό μόνο για 4 ημέρες! Ενώ για να απαξιωθεί και στη συνείδηση του κόσμου, εκτός από την υπερπροβολή των «μπροστάρηδων» συνδικαλιστών, η ΔΕΗ έχει αφεθεί στην τύχη της, με αποτέλεσμα black out όπως αυτό της Σαντορίνης το καλοκαίρι, αλλά και η πρόσφατη μεγάλη κατολίσθηση στις 15 Ιανουαρίου το πρωί, στα νοτιοδυτικά όρια (πρανή) του ορυχείου Μαυροπηγής της ΔΕΗ (Πτολεμαΐδα), η οποία προμηθεύει με πρώτη ύλη (λιγνίτη) τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρενέργειας στην Πτολεμαΐδα.

Αυτή η ανεξήγητη αδιαφορία με την οποία αντιμετωπίζει η ΔΕΗ την πρώτη ύλη και τα ορυχεία οδηγεί στην απαξίωσή της, αλλά ταυτόχρονα εκτοξεύει και την τιμή του «φθηνού» λιγνίτη. Ηταν, μάλιστα, απαίτηση της Τρόικας να επιβληθεί παράλογο χαράτσι 200 εκατ. στον ελληνικό λιγνίτη, προκειμένου να πουλήσουν τα γερμανικά εργοστάσια φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Έτσι, τεχνητά ακρίβυνε κατά ένα μέρος το κόστος.

Ενας άλλος λόγος που εκτόξευσε το κόστος είναι η εγκατάλειψη των ορυχείων λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Πρακτικά, αυτό που κρατάει ακόμη είναι το ορυχείο Νότιου Πεδίου, καθώς το Ορυχείο Ποντοκώμης δεν έχει λειτουργήσει ακόμη πλήρως, ενώ του Αμύνταιου έχει πολύ φτωχό κοίτασμα. Το ορυχείο της Μαυροπηγής, η κυριότερη πηγή πρώτης ύλης για το εργοστάσιο της Πτολεμαΐδας, έκλεισε λόγω κατολίσθησης από τον Ιανουάριο, παρά τις σχετικές προειδοποιήσεις μηχανικών. Η ΔΕΗ δεν έχει δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις για τις ενέργειες που έχει κάνει ή προτίθεται να κάνει ώστε να επαναλειτουργήσει το ορυχείο ή για τις εναλλακτικές που υπάρχουν για την ομαλή ρευματοδότηση της Bορείου Ελλάδας.

Σε συζήτηση με τον γράφοντα, ο Νίκος Δ. Στεφανής, διπλ. μηχανικός, συνταξιούχος ΔΕΗ, αναρωτήθηκε για ποιον λόγο δεν υλοποιήθηκε στο σύνολό του το Στρατηγικό Σχέδιο ανάπτυξης των Ορυχείων (Mine Master Plan) του1995. Έχει αντικατασταθεί μήπως από κάποιο επικαιροποιημένο Σχέδιο και, αν ναι, πώς το σχέδιο αυτό εντάσσεται στη γενικότερη Ενεργειακή Πολιτική της χώρας, και ποια είναι η πολιτική αυτή; Επίσης, για τον κο Στεφανή θα είχε σημασία να μάθουμε ποια είναι τελικά η μορφή που θα πάρει το φυσικό ανάγλυφο της περιοχής, μετά το πέρας της εξορυκτικής δραστηριότητας, αλλά και στα ενδιάμεσα στάδια, πότε θα συνταχθεί και θα δοθεί σε Δημόσια Διαβούλευση ένα Ειδικό Επιχειρησιακό Σχέδιο Ανάπτυξης της Δ. Μακεδονίας, στο οποίο να εντάσσονται οι πληγείσες περιοχές με τα προβλήματά τους και τις προοπτικές τους.

Σημαντικό είναι, ακόμα, να κατατεθεί το πόρισμα των Επιθεωρητών Μεταλλίων περιβάλλοντος Β. Ελλάδος για την κατολίσθηση και να μάθουμε τι λέει η ΔΕΗ επ’ αυτού. Τέλος, ποιο ορυχείο θα επωμισθεί τις απώλειες παραγωγής από το ορυχείο Μαυροπηγής; Προς απόδειξη των φόβων μας, το εργοστάσιο της Μεγαλόπολης έκλεισε λόγω της «υψηλής οικονομικής προσφοράς», σύμφωνα με ανακοίνωση του ΑΔΜΗΕ!

Ελπίζουμε η ΔΕΗ να έχει κάνει τις αναγκαίες ε­νέργειες, ώστε στο εγγύς μέλλον να μη βρεθούμε προ απροόπτου και στην «ανάγκη» να ζητήσουμε τη συνδρομή ακριβότερων και ιδιωτικών λύσεων, που παραμονεύουν για να μπουν από την πίσω πόρτα στην αγορά ενέργειας. ΗΝ

το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Hellenic ΝΕXUS του Απριλίου 2014
Hellenic Nexus



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

skaleadis

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...