Γράφει ο Αντίοχος.
Υψηλές προσδοκίες είχε καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την πολυδιαφημισμένη επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, αλλά απεδείχθη… άνθρακες ο θησαυρός!
Οι Ρώσσοι του ’δωσαν μια σπάνια ευκαιρία, κι αυτός την κλώτσησε, παραμένοντας αμετανόητος αμερικανοκομμουνιστής. Την ίδια ευκαιρία είχαν δώσει και το 2011 στον Α. Σαμαρά. Μάλιστα, αυτόν τον είχαν πάρει πολύ στα σοβαρά, γι’ αυτό τον δέχθηκε ο ίδιος ο Πούτιν. Τον (λίγο…) Αλέξη τον είδαν τριτοκλασάτα στελέχη – ούτε καν ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρώφ. Τυχερός στάθηκε (ο Λαβρώφ), γιατί θα έχανε την ώρα του…
Πουθενά Ελλάδα δεν υπήρχε στις επαφές του Τσίπρα. Ούτε κουβέντα για τα ενεργειακά, ούτε κουβέντα για τα εξοπλιστικά, ούτε κουβέντα για συμμαχία με την Ρωσσία, που ψάχνει για έξοδο στις θερμές θάλασσες! Ειδικά μετά το ανακάτεμα των Δυτικών στη «γειτονία» της, στη σφαίρα επιρροής της. Μόνο κάτι σάχλες για την Ουκρανία είχε το μενού του Αλέξη! Και πέραν αυτού, ουδέν!
Να το πω χοντρά: χέστηκαν οι Ρώσσοι για τη θέση της Ελλάδας στο ουκρανικό ζήτημα! Δεν παίζει κανένα ρόλο η σημερινή Ελλάδα (όπως την έχουν καταντήσει…) σε μεγάλα διεθνή θέματα. Είτε έχει είτε δεν έχει την προεδρία της Ε.Ε. (τώρα τυχαίνει να την έχει – σιγά τον πολυέλαιο…). Ούτε κύρος έχει, ούτε μπορεί να πιέσει καταστάσεις (όπως οι Τούρκοι, με τους Τάταρους της Κριμαίας – η Ελλάδα δεν ελέγχει τους έχοντες ελληνική καταγωγή στην Ρωσσία και την Ουκρανία…), ούτε να επηρεάσει κανέναν.
Μπορεί, όμως, να καθορίσει τις τύχες της, χτίζοντας συμμαχίες με γνώμονα το εθνικό της συμφέρον. Και η συμμαχία με την Ρωσσία είναι στην παρούσα φάση μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα. Την οποία συμμαχία –αποδεδειγμένα πλέον- μπορεί να την πετύχει μόνο μια εθνική κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής! ethnikismos.
Υψηλές προσδοκίες είχε καλλιεργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για την πολυδιαφημισμένη επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, αλλά απεδείχθη… άνθρακες ο θησαυρός!
Οι Ρώσσοι του ’δωσαν μια σπάνια ευκαιρία, κι αυτός την κλώτσησε, παραμένοντας αμετανόητος αμερικανοκομμουνιστής. Την ίδια ευκαιρία είχαν δώσει και το 2011 στον Α. Σαμαρά. Μάλιστα, αυτόν τον είχαν πάρει πολύ στα σοβαρά, γι’ αυτό τον δέχθηκε ο ίδιος ο Πούτιν. Τον (λίγο…) Αλέξη τον είδαν τριτοκλασάτα στελέχη – ούτε καν ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρώφ. Τυχερός στάθηκε (ο Λαβρώφ), γιατί θα έχανε την ώρα του…
Πουθενά Ελλάδα δεν υπήρχε στις επαφές του Τσίπρα. Ούτε κουβέντα για τα ενεργειακά, ούτε κουβέντα για τα εξοπλιστικά, ούτε κουβέντα για συμμαχία με την Ρωσσία, που ψάχνει για έξοδο στις θερμές θάλασσες! Ειδικά μετά το ανακάτεμα των Δυτικών στη «γειτονία» της, στη σφαίρα επιρροής της. Μόνο κάτι σάχλες για την Ουκρανία είχε το μενού του Αλέξη! Και πέραν αυτού, ουδέν!
Να το πω χοντρά: χέστηκαν οι Ρώσσοι για τη θέση της Ελλάδας στο ουκρανικό ζήτημα! Δεν παίζει κανένα ρόλο η σημερινή Ελλάδα (όπως την έχουν καταντήσει…) σε μεγάλα διεθνή θέματα. Είτε έχει είτε δεν έχει την προεδρία της Ε.Ε. (τώρα τυχαίνει να την έχει – σιγά τον πολυέλαιο…). Ούτε κύρος έχει, ούτε μπορεί να πιέσει καταστάσεις (όπως οι Τούρκοι, με τους Τάταρους της Κριμαίας – η Ελλάδα δεν ελέγχει τους έχοντες ελληνική καταγωγή στην Ρωσσία και την Ουκρανία…), ούτε να επηρεάσει κανέναν.
Μπορεί, όμως, να καθορίσει τις τύχες της, χτίζοντας συμμαχίες με γνώμονα το εθνικό της συμφέρον. Και η συμμαχία με την Ρωσσία είναι στην παρούσα φάση μια ιστορική ευκαιρία για την Ελλάδα. Την οποία συμμαχία –αποδεδειγμένα πλέον- μπορεί να την πετύχει μόνο μια εθνική κυβέρνηση της Χρυσής Αυγής! ethnikismos.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis