Όχι στην αποχή, ναι στην ελπίδα

του Κώστα Ζαχαριάδη*

Η κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ μεταθέτοντας για τις 25 Μαΐου τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, μαζί με τις ευρωεκλογές, ενώ θα έπρεπε οι ευρωεκλογές να συμπέσουν με τον πρώτο γύρο, φαίνεται ότι επιδιώκει και ποντάρει σε υψηλό ποσοστό αποχής. Το ποσοστό της αποχής βγαίνει σίγουρα από αυτούς που απαντούν στις δημοσκοπήσεις «δεν ξέρω - δεν απαντώ» ή αρνούνται καν να κουβεντιάσουν το ζήτημα, όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις αλλά και στις παρέες.

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποια κοινωνικά στρώματα ανήκουν; Σε ποιες ηλικιακές ομάδες; Πώς βιώνουν την κρίση; Γιατί επιλέγουν την άρνηση και την αποχή; Γιατί δεν πείθονται από κανένα πολιτικό σχέδιο, από καμιά πολιτική πρόταση; Πού μπορούμε να τους βρούμε;

Η συντριπτική πλειονότητα ανήκει σε κοινωνικά στρώματα που έχουν πληγεί βάναυσα από τις μνημονιακές πολιτικές. Πρόκειται για πολίτες που βιώνουν την κρίση σε απόλυτο βαθμό. Που η ζωή τους υποβαθμίζεται ολοένα και περισσότερο, σε όλα τα επίπεδα. Στον τομέα της στέγης, της απασχόλησης, της περίθαλψης. Πρόκειται γι’ αυτούς που διαβλέπουν ότι ακόμα και αν η κρίση με τον έναν ή τον άλλον τρόπο υποχωρήσει, το δικό τους μέλλον θα είναι ζοφερό. Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι ανήκουν στα στρώματα εκείνα που έχασαν οριστικά βασικά δικαιώματα. Η οργή τους ενισχύεται από τη διαδεδομένη και δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό αποδεκτή θεωρία του τσουβαλιάσματος όλων των πολιτικών δυνάμεων (και της Αριστεράς) ως συνυπεύθυνων για τα δεινά τους. Ενισχύεται επίσης από την ατιμωρησία, τη συνεχιζόμενη ανομία, την ουσιαστική ασυλία των πολιτικών υπευθύνων, την καταρράκωση της αντίληψης για το «κοινό περί δικαίου αίσθημα». Ιδεολογικά, μπορεί να μην ανήκουν στην Αριστερά, ελπίζουν όμως σ’ αυτήν, αλλά δεν πείθονται να μας ακολουθήσουν, επηρεασμένοι από την καταιγιστική κυβερνητική προπαγάνδα, από τις δικές μας αντιφάσεις, αλλά και από την αποπολιτικοποίηση που κυριαρχεί στις νεότερες ηλικίες. Επιλέγουν την άρνηση και την απόρριψη των πάντων, γιατί τους θεωρούν όλους λίγο-πολύ συνυπεύθυνους. Ηλικιακά βρίσκονται μεταξύ 18 και 40 ετών.

Αυτός ο κόσμος είναι παντού! Στις λίστες ανεργίας του ΟΑΕΔ, στις αιτήσεις μετανάστευσης, στα επείγοντα των δημόσιων νοσοκομείων, στις μελαγχολικές πια καφετέριες, στις μικρές αγγελίες εύρεσης εργασίας, στο σπίτι του! Συνωστίζεται στις δομές αλληλεγγύης, κάθεται στα παγκάκια των πάρκων, στις ουρές της εφορίας, της ΔΕΗ, των τραπεζών, των ασφαλιστικών ταμείων, για να κάνει διακανονισμούς που απλώς θα καθυστερήσουν την εξόντωσή του. Αυτόν τον κόσμο πρέπει να αναζητήσουμε. Να του συστηθούμε εκ νέου. Να του δείξουμε ότι η θέση του είναι στο πλευρό της σύγχρονης, ενωτικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς και στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ. Να ξεριζώσουμε τις αρνήσεις και τη δυσπιστία του. Αυτός ο κόσμος πρέπει πρώτα απ’ όλα να μας γνωρίσει. Αν το καταφέρουμε, είναι πιο εύκολο να τον πείσουμε να ενδιαφερθεί. Να του προβάλουμε, τότε, τις λύσεις που προτείνουμε για τα προβλήματα της κοινωνίας, να του δείξουμε πόσο απαραίτητος και μοναδικός είναι στον κοινό μας αγώνα, να τον κάνουμε να σκεφθεί Περιγραφή αναζήτησηςότι με την αποχή του διευκολύνει αυτούς ακριβώς που καταδικάζει και απορρίπτει.

Η πολιτική επάρκεια της ηγεσίας του κόμματος, η έγκαιρη αντιστοίχησή της με τα προτάγματα της συγκυρίας, η αρμονική συνύπαρξη ρεαλισμού και ριζοσπαστισμού στον πολιτικό μας σχεδιασμό έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27%. Μην φανταστεί κανένας ότι νικήσαμε. Ο δρόμος εξακολουθεί να είναι δύσβατος και ο αντίπαλος πολύπειρος, αδίστακτος και πάνοπλος. Τα δικά μας όπλα είναι η αλήθεια, το δίκιο, η ανιδιοτέλεια, η ενότητα, ο προγραμματικός λόγος, το χαμόγελό μας. Πρέπει να τα αξιοποιήσουμε σε απόλυτο βαθμό. Η δεξαμενή της αποχής πρέπει να αδειάσει και να πλημμυρίσει με ψήφους η κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ και τα αυτοδιοικητικά σχήματα της Αριστεράς.



* Ο Κ. Ζαχαριάδης είναι βιολόγος, υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα Αθηνών με τη Δύναμη Ζωής