Προσκυνητής στην Λαύρα του Αγίου Σεργίου του Ραντονέζ

Η Λαυρα του Αγιου Σεργιου του Ραντονεζ,γνωστη και ως λαυρα της Αγ.Τριαδος είναι ένα από τα πιο σημαντικα μοναστηρια της Ρωσιας και κεντρο της Ρωσικης Ορθοδοξιας.Ιδρυθηκε το 1345 από τον Αγιο Σεργιο του Ραντονεζ(1322-1392) του οποιο το λειψανο βρισκεται εκει.Η Λαυρα βρισκεται στην πολη Σεργκιγιεβ Ποσαντ (γνωστο στον σοβιετικο κοσμο ως Ζαγκορσκ)


Στην αρχη δεν ηταν παρα μια μικρη ξυλινη εκκλησια,απομονωμενη από τον κοσμο,όμως η περιοχη αρχισε να εξελισσεται ραγδαια.Ο Αγιος Σεργιος αρχισε την μοναστικη του ζωη ως ερημιτης,όμως αναγκαστηκε να γινει πνευματικος οδηγος οσων ειχαν μαζευτει γυρω του.

Το 1355 εισηγαγε ένα τυπικο οργανωσης στο μοναστηρι,πραγμα που βοηθησε στη γρηγορη αναπτυξη του.Αυτη την περιοδο χτιστηκαν τα πιο παλια από τα κτιρια της μονης όπως ο φουρνος και η τραπεζα.Το τυπικο του Αγ.Σεργιου το εφηρμοσαν σε περισσοτερα από 400 μοναστηρια στη Ρωσια,πολλα από τα οποια τα ιδρυσαν μαθητες του.Αναμεσα τους αναφερουμε τις μονες Σολοβετσκι,Κυριλωβ και Σιμονοβ.
Ο Αγιος Σεργιος ανακυρυχθηκε προστατης-αγιος της Ρωσιας το 1422.Το λειψανο,τον οποιον εχτισαν Σερβοι οι οποιοι ειχαν βρει καταφυγιο στο μοναστηρι μετα τη μαχη του Κοσοβου.Στα Ν.Α του ναου είναι τοποθετημενο το λειψανο του Αγιου


.Η εκκλησια είναι ασπρη με χρυσους τρουλους ,ενώ οι πιο πολλες εικονες είναι αγιογραφημενες από τον Αndrei Rubliov

Μια αλλη σημαντικη εκκλησια της Λαυρας είναι η Κοιμηση της Θεοτοκου.Το χτισιμο της τελειωσε το 1585 μετα από 26 χρονια εργασιας.Το χτισιμο της ξεκινησε ο Ιβαν ο Τρομερος ως ενδειξη μετανοιας για τον φονο του γιου του.Εχει ως μοντελο την εκκλησια της Κοιμησεως του Κρεμλινου,αλλα είναι μεγαλυτερη απ’αυτην.Κοντα στη δυτικη θυρα βρισκεται ο ταφος του Μπορις Γκουντουνωφ,ο μονος τσαρος που δεν είναι θαμμενος στο Κρεμλινο ή στον Ι.Ν.Αγ.Πετρου και Παυλου στην Αγ.Πετρουπολη .

Εκει βρισκονται και τα λειψανα των Αγιων Ιννοκεντιου και Μαξιμου του Γραικου.
Απεναντι από το τειχος βρισκεται ο Ι.Ν. της Αγ.Παρασκευης.Ακομη υπαρχουν ο Ι.Ν.Αγ.Πνευματος χτισμενος από τον Ιβαν τον Τρομερο ο Ι.Ν.Αγ.Ιωαννου του Βαπτιστου και της Παναγιας του Σμολενσκ.Το 1550 ο ξυλινος φραχτης που εκλεινε περιμετρικα τη μονη αντικατασταθηκε από ένα ισχυρο πετρινο τειχος μηκους 1,5χλμ.Χαρη σ’αυτό το τειχος η μονη αντεξε στην επιθεση των Πολωνων το 1608 η οποια κρατησε 16 μηνες.Η εξωτερικη θυρα εχει ακομη τα σημαδια απ’αυτην την δοκιμασια.Απο το 1742 λειτουργει στη μονη Θεολογικο Σεμιναριο το οποιο από το 1814 αντικατασταθηκε από Εκκλησιαστικη Ακαδημια.Μεχρι το 1983 ηταν εδρα του Ρωσικου Πατριαρχειου.

Μετα από έναν χρονο η εδρα μεταφερθηκε στη Μονη Ντανιλοφσκι.Η αυτοκρατειρα Ελισαβετ εχτισε και το περιφημο καμπαναριο
,σε στυλ μπαροκ βαμμενο με μπλε και ασπρο χρωμα.Με 88 μετρα υψος,ηταν το πιο ψηλο κτιριο στη Ρωσια στα τελη του18ου αιωνα.
Το 1930 οι καμπανες της μονης καταστραφηκαν από τους κομμουνιστες μαζι με την περιφημη καμπανα του τσαρου βαρους 85 τονων.Απο το 1993 είναι μνημειο Ουνεσκο.