ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΒΡΥΣΑΚΙΩΝ (15-7-1821)

ΜπαρμπαΝίκος Αρβανίτης

 – Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ – 14 ΙΟΥΛΙΟΥ

 – ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ,  14 ΙΟΥΛΙΟΥ 1821 ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ ΤΟΥ ΟΜΕΡ ΒΡΥΩΝΗ, ΣΤΑ ΒΡΥΣΑΚΙΑ ΨΑΧΝΩΝ – ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΟΥ ΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΕΛΛΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΧΡΑΝΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΓΓΕΛΗΣ ΓΟΒΙΟΣ, ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥ,  ΝΤΟΠΙΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ,  ΟΠΩΣ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΡΜΑΡΑΣ, ΠΑΝΟΣ ΔΟΥΔΑΛΗΣ*, ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ.

 – ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΙ, ΚΩΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,  ΜΠΑΛΑΛΟΣ, ΑΓΓΕΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΛΙΚΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΜΗΝΑΝ ΣΤΟ ΟΧΥΡΟ ΟΥΡΔΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ, ΔΙΟΤΙ  ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΙΧΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΑ  ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΣΤΕΛΛΑ.

 – ΜΕΤΑ ΤΗ  ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΕΥΛΟΓΗΣΕ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ, ΠΗΡΕ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΑΝ  ΣΤΟ ΟΧΥΡΟ, ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ.

 – ΤΑ ΓΥΝΑΙΚΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΣΤΕΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΨΑΧΝΑ  ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΙ

 – Ο ΑΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΑΣΤΕΛΛΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ

 – ΕΥΤΥΧΩΣ, ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΣΤΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ ΔΕΝ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΔΡΕΙΑ ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΠΗΚΑΝ  ΣΕ ΑΤΑΚΤΗ ΦΥΓΗ.

 – Αναρτήθηκε από ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠΙΣΜΠΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΜΠΑΡΜΠΑΝΙΚΟΥ: * Ο ΠΑΝΟΣ ΔΟΥΔΑΛΗΣ, ήταν ο τότε ιδιοκτήτης της στέρνας (του Πανού η στέρνα) στην οποία άφησε τη τελευταία του πνοή, περίπου ένα χρόνο μετά, ο οπλαρχηγός και υπαρχηγός της Ευβοϊκής επανάστασης, ΚΩΤΣΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ. Τον Μάϊο που μας πέρασε, πέρασα για προσκύνημα από τη περιοχή. Πέρα από τη συγκινησιακή φόρτιση, είμαι ακόμα μπερδεμένος, γιατί ήθελα να πιστεύω τις περιγραφές θανάτου του Κώτσου που άφησε ο καπετάν Κριεζής, που όπως λέει είδε τα γεγονότα από το πλοίο του, αλλά αν βρεθεί κανείς στο σημείο, εύκολα διαπιστώνει, ότι ήταν αδύνατον να μπορούσε να «έβλεπε» λεπτομέρειες μάχης με το…. μονοκυάλι του. Αν και υπερισχύει η εκδοχή της ενέδρας μετά από προδοσία, η λανθασμένη περιγραφή του καπετάν Κριεζή για την 28-3-1822, ίσως κρύβει τη πατριωτική επιθυμία του για καταλαγή παθών, μιας ταραγμένης από τον Απρίλη του 1822 και μετά, περιόδου.