Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΊΗΣΗ ΤΟΥ πολιτικού λόγου και του ακτιβισμού εναντίον του Ισραήλ έχει γίνει μια από τις σοβαρότερες απειλές για την ελευθερία του λόγου στη Δύση. Στη Γαλλία, ακτιβιστές συνελήφθησαν και διώχθηκανεπειδή φορούσαν μπλουζάκια που υποστήριζαν μποϊκοτάζ στο Ισραήλ. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει θεσπίσει μια σειρά μέτρων που αποσκοπούν στην απαγόρευση αυτού του ακτιβισμού. Στις ΗΠΑ, οι κυβερνήτες ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος μπορεί να εφαρμόσει τους πιο ακραίες κανονιστικές ρυθμίσεις για να εμποδίσει τις επιχειρήσεις να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε μποϊκοτάζ που στοχεύουν ακόμη και σε ισραηλινούς οικισμούς, τους οποίους ο κόσμος θεωρεί παράνομοι . Στις πανεπιστημιακές σχολές των ΗΠΑ,
Ωστόσο, μια ομάδα 43 γερουσιαστών - 29 Ρεπουμπλικανών και 14 Δημοκρατών - θέλει να εφαρμόσει έναν νόμο που θα την κάνει κακούργημαγια τους Αμερικανούς να υποστηρίξουν το διεθνές μποϊκοτάζ εναντίον του Ισραήλ, το οποίο ξεκίνησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την παλαιστινιακή κατοχή της δεκαετίας . Οι δύο κύριοι χορηγοί του νομοσχεδίου είναι ο Δημοκρατικός Ben Cardin του Maryland και ο Ρεπουμπλικανός Rob Portman του Οχάιο. Ίσως η πιο συγκλονιστική πτυχή είναι η τιμωρία: Όποιος είναι ένοχος παραβίασης των απαγορεύσεων θα αντιμετωπίσει ένα ελάχιστο αστικό πρόστιμο ύψους 250.000 δολαρίων και μέγιστη ποινική κύρωση ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων και 20 ετών στη φυλακή .
Το προτεινόμενο μέτρο, το οποίο ονομάζεται Ισραηλινός νόμος κατά του μποϊκοτάζ (S. 720), εισήχθη από τον Cardin στις 23 Μαρτίου. Ο εβραϊκός τηλεγραφικός οργανισμός αναφέρει ότι το νομοσχέδιο «συντάχθηκε με τη βοήθεια της Επιτροπής Ισραηλινών Δημοσίων Υποθέσεων του Ισραήλ». Η AIPAC, στην ατζέντα του 2017 για την άσκηση πιέσεων , προσδιόρισε το πέρασμα αυτού του νομοσχεδίου ως μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες για την άσκηση πίεσης για το έτος:
Οι συνυποψήφιοι του νομοσχεδίου περιλαμβάνουν τον ανώτερο δημοκράτη της Ουάσιγκτον, τον αρχηγό της μειονότητας Chuck Schumer, τον συνάδελφό του στη Νέα Υόρκη Kirsten Gillibrand και μερικά από τα πιο φιλελεύθερα μέλη της Γερουσίας, όπως ο Ρον Γουάιντεν του Όρεγκον, ο Ρίτσαρντ Μπλουμένταλ του Κοννέκτικατ και η Μαρία Καντούελ της Ουάσινγκτον . Εικονογράφηση της διμερούς συνεργασίας που επικαλείται συνήθως η AIPAC περιλαμβάνει επίσης αρκετούς από τους πιο δεξιούς γερουσιαστές όπως ο Ted Cruz του Τέξας, ο Ben Sasse της Νεμπράσκα και ο Marco Rubio της Φλώριδας.
[Ενημέρωση - 20 Ιουλίου 2017: Ο Glen Caplin, ανώτερος σύμβουλος του Gillibrand, στέλνει την ακόλουθη δήλωση: "Έχουμε μια διαφορετική ανάγνωση της συγκεκριμένης γλώσσας νομοσχέδιο, ωστόσο, λόγω των ανησυχιών ACLU, ο Γερουσιαστής επέκτεινε μια πρόσκληση σε αυτούς Να συναντηθούν μαζί της και να συζητήσουν τις ανησυχίες τους. "]
Ένα παρόμοιο μέτρο εισήχθη στη Βουλή την ίδια ημερομηνία από δύο Ρεπουμπλικάνοι και ένας δημοκράτης. Έχει ήδη συγκεντρώσει 234 συνυπεύθυνοι: 63 Δημοκρατικοί και 174 Ρεπουμπλικάνοι. Όπως και στη Γερουσία, η AIPAC συγκέντρωσε μια εντυπωσιακή ιδεολογική ποικιλομορφία μεταξύ των υποστηρικτών, προβλέποντας μεταξύ άλλων πολλά από τα πιο δεξιότερα μέλη του Σώματος - τον Jason Chaffetz, τον Liz Cheney, τον Peter King - μαζί με τον δεύτερο δημοκράτη στη Βουλή Steny Hoyer.
Μεταξύ των συνυπευθυντών του νομοσχεδίου είναι πολλοί από τους πολιτικούς που έχουν γίνει πολιτικές προσωπικότητες τοποθετώντας τους ως ηγέτες των μέσων μαζικής ενημέρωσης της αντιαρματικής #Resistance, συμπεριλαμβανομένων τριών μελών της Καλιφόρνιας που έχουν γίνει ήρωες στους Δημοκρατικούς και συρράκτες του καλωδιακού ειδησεογραφικού κυκλώματος : Ted Lieu, Adam Schiff και Eric Swalwell. Αυτοί οι πολιτικοί, που έχτισαν ένα ευρύ κοινό ακολουθώντας τη στάση τους ως αντιπάλους του αυταρχισμό, χρηματοδοτούν έναν από τους πιο καταπιεστικούς και αυταρχικούς λογαριασμούς που έχει εκκρεμεί ενώπιον του Κογκρέσου εδώ και αρκετό καιρό.
ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΆΔΥ, Η ACLU δημοσίευσε μια επιστολή την οποία απέστειλε σε όλα τα μέλη της Γερουσίας, προτρέποντάς τα να αντιταχθούν σε αυτό το νομοσχέδιο. Προειδοποιώντας ότι οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου επιδιώκουν πρόσθετους συνυπεύσαντες, η ομάδα των πολιτικών ελευθεριών εξήγησε ότι «θα τιμωρούσε τα άτομα για κανένα άλλο λόγο εκτός από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις». Η επιστολή περιγράφει λεπτομερώς τι κάνει αυτό το νομοσχέδιο τόσο απειλητικό για τις βασικές ελευθερίες του πολίτη :
Δεν είναι μικρό πράγμα για την ACLU να εισαχθεί σε αυτή τη διαμάχη. Ένα από τα πιο τραυματικά γεγονότα στην ιστορία της οργάνωσης ήταν όταν έχασε μεγάλο αριθμό δωρητών και υποστηρικτών στα τέλη της δεκαετίας του 1970, αφού υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των νεοναζιστών για ελεύθερη ρητορεία να περάσουν από το Skokie, Illinois, μια πόλη με μια μεγάλη κοινότητα του Ολοκαυτώματος Επιζώντες.
Ακόμη και οι πιο γενναίοι οργανισμοί συχνά αποφεύγουν κάθε διαμάχη σχετικά με το Ισραήλ. Ακόμα και εδώ, επισημαίνοντας ότι η ACLU "δεν παίρνει θέση για ή ενάντια στην προσπάθεια να μποϋκοτάρει το Ισραήλ ή οποιαδήποτε ξένη χώρα", η ομάδα καταγγέλλει κατηγορηματικά αυτή την πρόταση που υποστηρίζεται από την AIPAC για το τι είναι: ένα νομοσχέδιο που "επιδιώκει μόνο να τιμωρήσει Την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων. "
Η ACLU αντιτάχθηκε παρομοίως στις διπλωματικές προσπάθειες σε κρατικό επίπεδο για να τιμωρήσουν επιχειρήσεις που συμμετέχουν στο μποϊκοτάζ, επισημαίνοντας ότι "τα μποϊκοτάζ για την επίτευξη πολιτικών στόχων είναι μια μορφή έκφρασης που το Ανώτατο Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι προστατεύονται από την προστασία της πρώτης τροπολογίας από την ελευθερία του Ομιλία, συγκέντρωση και αναφορά "και ότι τέτοιου είδους νομοσχέδια" θέτουν αντισυνταγματικούς όρους για την άσκηση των συνταγματικών δικαιωμάτων ". Το νομοσχέδιο συγχρηματοδοτείται στο Κογκρέσο από περισσότερο από το μισό της Βουλής και σχεδόν το ήμισυ της Γερουσίας είναι πολύ πιο ακραία Από αυτά.
ΜΈΧΡΙ ΣΤΙΓΜΉΣ, κανένα μέλος του Κογκρέσου δεν προσχώρησε στην ACLU καταγγέλλοντας αυτό το νομοσχέδιο. Η Διάσκεψη σήμερα το πρωί έστειλε έρευνες σε πολλά μη εμπλεκόμενα μέλη της Γερουσίας και της Βουλής που δεν έχουν ακόμη μιλήσει σε αυτό το νομοσχέδιο. Στέλνουμε επίσης ερωτήσεις σε αρκετούς συνυποψήφους του νομοσχεδίου - όπως ο Rep. Lieu - οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί ως πρωταθλητές των πολιτικών ελευθεριών και αντιπάλους του αυταρχισμό, ζητώντας:
Κογκρέσο Lieu: Χθες το βράδυ, η ACLU καταγγέλλει σθεναρά ένα νομοσχέδιο που συγχρηματοδοτείτε - για να ποινικοποιήσετε την υποστήριξη για μποϊκοτάζ του Ισραήλ - ως μια σοβαρή επίθεση κατά της ελευθερίας του λόγου. Έχετε κάποιο σχόλιο για την καταγγελία της ACLU; Έχετε διακηρυχθεί πρωταθλητής για τις πολιτικές ελευθερίες. Πώς μπορείτε να συμβιβαστείτε αυτό το ρεκόρ με μια προσπάθεια να καταστεί κακούργημα για τους Αμερικανούς να συμμετάσχουν σε ακτιβισμό που διαμαρτύρεται για τις πράξεις μιας ξένης κυβέρνησης; Γράφουμε γι 'αυτό σήμερα. Οποιαδήποτε δήλωση θα εκτιμηθεί.
Σήμερα το πρωί, ο Lieu απάντησε: "Σας ευχαριστώ που μοιράσατε την επιστολή. Το νομοσχέδιο βρίσκεται γύρω από τον Μάρτιο και αυτή είναι η πρώτη φορά που έχω δει το ζήτημα αυτό να τεθεί. Θα το εξετάσουμε. "(Το Intercept θα δημοσιεύσει οποιαδήποτε απάντηση από τον Rep Lieu, ή τυχόν καθυστερημένες απαντήσεις από άλλους, μόλις παραληφθούν).
Ο γερουσιαστής Cantwell είπε στο The Intercept ότι είναι "ισχυρός υποστηρικτής των δικαιωμάτων ελευθερίας λόγου" και θα επανεξετάσει το νομοσχέδιο για τις πρώτες τροποποιήσεις ανησυχιών υπό το πρίσμα της δήλωσης ACLU.
Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Chris Coons of Delaware, όταν ρωτήθηκε από το The Intercept για την προειδοποίηση της ACLU ότι το νομοσχέδιο που συνυποψήφισε ποινικοποιεί την ελευθερία του λόγου, επιβεβαίωσε την υποστήριξή του για το νομοσχέδιο απαντώντας: «Συνεχίζω να υποστηρίζω μια ισχυρή σχέση ΗΠΑ-Ισραήλ. "
Εν τω μεταξύ, κάποιοι συν-χορηγοί δεν φάνηκαν να έχουν ιδέα για το τι συνυποστήριξαν - σχεδόν σαν να υπέγραψαν αντανακλαστικά ό, τι προέρχεται από την AIPAC χωρίς να έχει ιδέα για το τι είναι μέσα της. Ο δημοκρατικός γερουσιαστής Γκάρι Πέτερ του Μίτσιγκαν, για παράδειγμα, φάνηκε ειλικρινά μπερδεμένος όταν ειδοποιήθηκε για την επιστολή της ACLU, λέγοντας: "Ποιος είναι ο νόμος; Θα πρέπει να επιστρέψετε σε μένα γι 'αυτό. "
Μια παρόμοια ανταλλαγή πραγματοποιήθηκε με έναν άλλο συνυπεύθυνο, έναν από τους πιο αξιόπιστους συμμάχους του AIPAC, τον Δημοκρατικό γερουσιαστή Bob Menendez του New Jersey, ο οποίος δήλωσε: «Θα ήθελα να το διαβάσω. ... θα έπρεπε πραγματικά να το εξετάσω. "
Η γερουσιαστή Claire McCaskill, D-Mo., Συνιδρυτής, δήλωσε ότι δεν είχε δει την επιστολή της ACLU, αλλά θα την έβλεπε. "Σίγουρα θα λάβω υπόψη τη θέση τους, όπως και εγώ θεωρώ τη θέση όλων», είπε.
Ο Γκιλιμπράντ, ο μόνος γερουσιαστής του προεδρικού μίγματος του 2020 για να συνυποστηρίξει το νομοσχέδιο, δήλωσε στο The Intercept ότι θα έχει μια δήλωση που θα παράσχει, την οποία θα προσθέσουμε μόλις παρασχεθεί.
Ίσως η πιο εκπληκτική είναι η συνέντευξή μας στον κύριο χορηγό του νομοσχεδίου, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Μπέντζαμιν Καρντίν, ο οποίος φάνηκε να μην έχει ιδέα για το τι είναι στο νομοσχέδιο του, επιμένοντας ιδιαίτερα ότι δεν περιέχει ποινικές κυρώσεις.
Αλλά όπως το έθεσε η ACLU, "Οι παραβιάσεις θα υπόκειντο σε ένα ελάχιστο αστικό πρόστιμο ύψους 250.000 δολαρίων και μέγιστη ποινική ποινή 1 εκατομμυρίου δολαρίων και 20 χρόνια φυλάκισης".
Κι αυτό γιατί, όπως ο Josh Ruebner επιδέξια λεπτομερής , όταν το νομοσχέδιο αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά, «το νομοσχέδιο επιδιώκει να τροποποιήσει δύο νόμους - το νόμο Διαχείρισης Εξαγωγών του 1979 και του ΠΔ Export-Import του 1945» και «τις πιθανές κυρώσεις για την παραβίαση αυτού του λογαριασμού Είναι απότομες: μια ελάχιστη αστική ποινή ύψους 250.000 δολαρίων και μέγιστη ποινική κύρωση ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων και 20 χρόνια φυλάκισης, όπως ορίζεται στον Διεθνή Νόμο περί Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης . "
Πράγματι, για να δούμε πόσο σοβαρά είναι οι κυρώσεις και πόσο σαφές είναι ότι οι κυρώσεις αυτές επιβάλλονται από αυτό το νομοσχέδιο, μπορεί κανείς να συγκρίνει το κείμενο του νομοσχεδίου με το τμήμα 8 (α) , το οποίο προβλέπει ότι οι παραβάτες θα "επιβληθούν πρόστιμα σύμφωνα με το τμήμα 206 του Διεθνούς Νόμου περί Οικονομικών Εξουσιών Έκτακτης Ανάγκης ( 50 USC 1705 ), "στις ποινικές διατάξεις αυτού του νόμου , οι οποίες αναφέρουν:
Ότι το νομοσχέδιο αναφέρεται στο πρόστιμο, αλλά όχι στη φυλάκιση, δεν αρκεί για να εμποδίσει έναν δικαστή να εφαρμόσει το όριο της φυλακής του νόμου, επειδή ο νομοσχέδιο φέρνει το καθεστώς στο παιχνίδι, δήλωσε ο Faiz Shakir, πολιτικός διευθυντής της ACLU, Στη Γερουσία. "Η παραπομπή στο καταστατικό κρατά ποινικές κυρώσεις στο παιχνίδι, ανεξάρτητα από το τι θα προτιμούσε η τιμωρία τους", δήλωσε ο Σάκιρ.
Το νομοσχέδιο επεκτείνει επίσης την ισχύουσα απαγόρευση συμμετοχής σε μποϊκοτάζ που χρηματοδοτείται από ξένες κυβερνήσεις για την κάλυψη μποϊκοτάζ από διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, επεκτείνει ρητά την απαγόρευση μποϊκοτάζ από το Ισραήλ γενικά σε όλα τα μέρη του Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένων των οικισμών. Για τον λόγο αυτό, εξηγεί ο Ρουμπνέρ, ο νομοσχέδιο - από το σχεδιασμό - θα απαγορεύει "εκστρατείες του κινήματος αλληλεγγύης της Παλαιστίνης για να πιέσουν τις επιχειρήσεις να κόψουν τους δεσμούς με το Ισραήλ ή ακόμη και με ισραηλινούς οικισμούς".
ΑΥΤΌ ΤΟ ΟΛΈΘΡΙΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ υπογραμμίζει πολλές σημαντικές αλλά ταυτόχρονα αγνοημένες δυναμικές στην Ουάσινγκτον. Πρώτον, οι δημοσιογράφοι αγαπούν να λυάγουν την έλλειψη διμερούς συμμετοχής στην Ουάσινγκτον, όμως η ίδια η αναφορά της λέξης "Ισραήλ" αναγκάζει τα περισσότερα μέλη και των δύο πλευρών να καταλάβουν γρήγορα μια σειρά ομοφωνίας που θα κάνει το καθεστώς της Βόρειας Κορέας να κοκκινίζει με φθόνο . Ακόμη και όταν σχεδόν όλος ο κόσμος καταδικάζει την ισραηλινή επιθετικότητα ή δηλώνει παράνομους οικισμούς, το Κογκρέσο των ΗΠΑ - πέρα από τα κόμματα και τις ιδεολογικές γραμμές - βρίσκει σχεδόν πλήρη αρμονία στην ένωση ενάντια στην παγκόσμια συναίνεση και στην υπεράσπιση της ισραηλινής κυβέρνησης.
Ο γερουσιαστής Ben Cardin, D-Md.
Φωτογραφία: Susan Walsh / APΔεύτερον, η συζήτηση ελεύθερης ομιλίας στις ΗΠΑ είναι απίστευτα επιλεκτική και παραμορφωμένη. Οι ειδήμονες και οι πολιτικοί αξιωματούχοι αγαπούν τη σταυροφορία ως πρωταθλητές ελεύθερης ομιλίας - όταν το πράττουν αυτό, εμπλέκονται στην υπεράσπιση των γενικών ιδεών ή στην επίθεση σε περιθωριοποιημένες, ανίσχυρες ομάδες όπως μειονότητες φοιτητών. Αλλά όταν πρόκειται για μια από τις πιο συστημικές, ισχυρές και επικίνδυνες επιθέσεις για την ελευθερία του λόγου στις ΗΠΑ και τη Δύση γενικά - την αυξανόμενη προσπάθεια κυρώσεως κυριολεκτικά του λόγου και του ακτιβισμού που στοχεύει στην κατοχή της ισραηλινής κυβέρνησης - αυτοί οι πολεμιστές ελεύθερης ομιλίας συνήθως σιωπούν .
Τρίτον, η AIPAC εξακολουθεί να είναι μία από τις ισχυρότερες και ολέθριες δυνάμεις άσκησης πιέσεων στη χώρα. Με ποιο λογικό τρόπο είναι ωφέλιμο για τους Αμερικανούς να τα μετατρέψουν σε εγκληματίες για το έγκλημα της άσκησης πολιτικού ακτιβισμού σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κυβέρνηση ενός ξένου έθνους; Και αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που έχουν προσπαθήσει να το κάνουν αυτό μέσα από τους πιο αφοσιωμένους πιστούς του Κογκρέσου. Για παράδειγμα, ο Καρντίν είχε κατορθώσει να εισαγάγει σε εμπορικούς λογαριασμούς διατάξεις που θα δυσφημούσαν όποιον υποστηρίζει ένα μποϊκοτάζ του Ισραήλ.
Τέλος, είναι δύσκολο να μιλήσουμε για την ειρωνεία που βλέπουμε πολλούς από τους πιο διάσημους και αγαπημένους ηγέτες του Κογκρέσου της αντι-αυταρχικής Αντίστασης - Gillibrand, Schiff, Swalwell και Lieu - να υποστηρίξουν έναν από τους πιο καταπιεστικούς και αυταρχικούς λογαριασμούς που θα εμφανιστούν Συνέδριο εδώ και πολλά χρόνια. Πώς μπορεί κάποιος να καταλάβει αξιόπιστα τον «αυταρχισμό», ενώ χορηγεί νομοσχέδιο που υπαγορεύει στους Αμερικανούς πολίτες ποιες πολιτικές απόψεις είναι και δεν τους επιτρέπεται να ασκούν υπό την απειλή ποινικής δίωξης; Όποια και αν είναι οι ετικέτες που θα επιθυμούσατε να απευθυνθείτε στους χορηγούς αυτού του νομοσχεδίου, ο "αντι-αυταρχισμός" δεν πρέπει να είναι μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
skaleadis