Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Το βαλκανικό προλεταριάτο στο κάτεργο του ελληνικού τουρισμού

03_Refugee-620x349
Μετάφραση-Εισαγωγή A ruthless critique

Ποιος είπε ότι η μετανάστευση είναι μόνο πρόβλημα για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Αντίθετα η μετανάστευση είναι μια τάση η οποία όπως ξέρουμε εδώ και χρόνια βοήθησε και βοηθά εδώ και χρόνια τον ελληνικό καπιταλισμό να ορθοποδήσει και να συνεχίσει. Η Ελλάδα όπως και κάθε καπιταλιστική χώρα είναι ένας καπιταλιστικός μηχανισμός διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού και ανθρώπινων ροών, νομιμοποίησης και παρανομοποίησης, ώστε η καπιταλιστική συσσώρευση να συνεχίσει αβίαστα. Είναι τα ανθρώπινα logistics του κεφαλαίου, η ισορροπία που προσπαθεί να βρει το κεφάλαιο μεταξύ «υπερπληθώρας μεταναστών» και «χρήσιμων» μεταναστών για το κεφάλαιο, πάντα υποτιμημέων και φοβισμένων μην καταλήξουν στους «υπερπληθείς». Είναι οι παγκόσμια και βαλκανικά εκτοπισμένοι και υποτιμημένοι οι οποίοι λιώνουν πίσω από τα bars της θεαματικοποιημένης «παράδοσης» και γραφικότητας της Ελλάδας. Και είναι αυτοί οι κάποιοι λίγοι «προλετάριοι» οι οποίοι μετά από χρόνια κεϋνσιανισμού στην Ελλάδα, κατάφεραν τελικά να συσσωρεύσουν κεφάλαιο, και να γίνουν ιδιοκτήτες και επιχειρηματίες, περνώντας στον άλλο πόλο της σχέσης, γεμάτοι «περηφάνια» για τον κόπο τους. Και είναι το θολό τοπίο των γραφείων ευρέσεως εργασίας που για μια ακόμα φορά φαίνεται να είναι η «νόμιμη και «ευρωπαϊκή» εκδοχή του τυπικού δουλέμπορου. Και όλα αυτά τη στιγμή που κάποιοι «σύντροφοι» θέλουν τα logistics του κεφαλαίου να τα διεξάγει η εργατική τάξη, με τα συμβούλια της, ενσωματώνοντας τη ως πιστή συνοδοιπόρο του κεφαλαίου, κάνοντας τη διαχειριστή της μιζέριας της. Μια μοίρα χειρότερη και από τη ρευστοποίηση της ως υποκείμενο.

Αυτό που ήταν κάποτε θέσεις εργασίας το καλοκαίρι για φοιτητές στην Ελλάδα έχουν γίνει ένας τρόπος για να κερδίσουν τα προς το ζην μετανάστες.
από την Marija Mitevska η Σκιάθος, η Μύκονος και τα Σκόπια

Για πέμπτη φορά συνεχόμενα, το μικρό ελληνικό νησί της Σκιάθου είναι το δεύτερο σπίτι του Αλεξάνταρ. Θα ήταν ένας προορισμός όνειρο για πολλούς νέους άνδρες. Ο ήλιος λάμπει και το πάρτυ δεν τελειώνει ποτέ. Οι άνθρωποι είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη και κάθε πρόβλημα μοιάζει ασήμαντο. Αλλά ο Αλεξάνταρ δεν ήρθε για να απολαύσει την ομορφιά του νησιού. Ήρθε για να επωφεληθεί από αυτή. «Δουλεύει για το καλοκαίρι» σε μια εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων, για να στηρίξει οικονομικά τη γυναίκα και το παιδί του, που θα γίνει δύο ετών το επόμενο έτος. Το τίμημα που πληρώνει είναι να μην τους βλέπει για πολλούς μήνες.

«Είναι ανυπόφορο να χωριστώ από την οικογένεια, ειδικά από την κόρη μου, που μεγαλώνει χωρίς τον πατέρα της», λέει λυπημένα, καθώς στέκεται μπροστά από το γραφείο ενοικίασης αυτοκινήτων σε ένα στενό δρόμο στην κύρια πόλη του νησιού, που ονομάζεται επίσης Σκιάθος.

Ο Αλεξάνταρ είναι 30, είναι ένας από τους πολλούς Μακεδόνες που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους πίσω για να εργάζονται παράνομα στην ελληνική τουριστική βιομηχανία από το Μάιο έως τον Οκτώβριο. (Όπως όλοι οι Μακεδόνες που αναφέρονται, αναφέρονται μόνο με μικρό όνομα σε αυτή την ιστορία, το οποίο είναι ψευδώνυμο για να προστατευτεί η ταυτότητά τους, επειδή εργάζονται παράνομα.) Σε αυτές οι θέσεις εργασίας, χρησιμοποιούνται σπουδαστές και άλλοι νέοι ανθρώποι που επιθυμούν διασκεδάσουν το καλοκαίρι στη θάλασσα και να κερδίσουν κάποια χρήματα. Τώρα, πέρα από αυτούς. πολλοί ακόμα κατευθύνονται νότια για να βρουν δουλειά. Οι επίσημες στατιστικές της δημοκρατίας της Μακεδονίας, μπορούν να εξηγήσουν το γιατί. Το ποσοστό της ανεργίας είναι περίπου 28% του συνολικού πληθυσμού, από τα υψηλότερα στην Ευρώπη. Ο μέσος καθαρός μηνιαίος μισθός είναι περίπου 340 ευρώ. Περίπου 270.000 άνθρωποι, σχεδόν το ήμισυ όλων όσων λαμβάνουν μισθό, κερδίζουν λιγότερα από 200 ευρώ το μήνα.

Μαγνήτης για τους τουρίστες και τους εργαζόμενους

Οι Μακεδόνες εργάτες αποτελούν μόλις ένα κλάσμα του ξένου εργατικού δυναμικού που συμβάλλει στη στήριξη της τουριστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, έναν τομέα που έχει παραμείνει υγιής εν μέσω της βαθιάς οικονομικής κρίσης της χώρας. Κάπου στο Αιγαίο Πέλαγος, το μικρό νησί της Σκιάθου γεμίζει κάθε καλοκαίρι με τους τουρίστες που προσελκύονται από τις δεκάδες παραλίες, ένα καταπράσινο τοπίο και τα γραφικά καλντερίμια με τα λευκά σπίτια και τα μπλε παραθυρόφυλλα. Το νησί έχει αποτελέσει και τόπο γυρισμάτων χολιγουντιανών ταινιών. Περισσότεροι από 119.000 ξένους επισκέπτες προσγειώθηκαν στη Σκιάθο με αεροπλάνο μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του περασμένου έτους, μαζί με αμέτρητους άλλους που έφθασαν με πλοίο. Σε ένα νησί με ένα κανονικό πληθυσμό περίπου 6.000, υπάρχει μεγάλη ζήτηση για επιπλέον εργαζόμενους για να βοηθήσουν κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Ο Αλεξάντρ εργάζεται στην ίδια επιχείρηση ενοικίασης αυτοκινήτων κάθε χρόνο από τότε που για πρώτη φορά ήρθε στη Σκιάθο. Περνά περίπου 10 – 12 ώρες την ημέρα εκεί, χωρίς ρεπό σε περίοδο αιχμής μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου. Κερδίζει € 800 το μήνα και πρέπει να πληρώσει τα δικά του έξοδα διαβίωσης, συμπεριλαμβανομένης της στέγασης.

Ο μισθός του είναι κάπως μεγαλύτερος από τον επίσημο κατώτατο μισθό στην Ελλάδα για μια εβδομάδα 40 εργάσιμων ωρών. Ο Aleksandar όμως δουλεύει σχεδόν διπλάσιες ώρες. Αλλά το πακέτο αποδοχών του εξακολουθεί να είναι πολύ καλύτερο από οτιδήποτε θα μπορούσε να πάρει στη Μακεδονία.»Μπορώ μόνο να ονειρευτώ ότι θα κερδίσω τόσα χρήματα στη Μακεδονία«, λέει ο Αλεξάντρ. Ο Αλεξάντρ κατόρθωσε να βρει δουλειά στην ιδιαίτερη πατρίδα του,τη πόλη των Σκοπίων μόνο μία φορά τα τελευταία χρόνια, κερδίζοντας μόλις € 170 το μήνα σε μια μικρή εταιρεία.Ένας άλλος Μακεδόνας από τα Σκόπια, 32 χρονών, ο Ιγκόρ, εργάζεται επίσης στην Σκιάθο σε μια εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων. Αυτό είναι το έβδομο έτος του στη σειρά που εργάζεται παράνομα στο νησί.

Όπως και πολλοί άλλοι Μακεδόνες στην ελληνική τουριστική βιομηχανία, ο Ιγκόρ και ο Αλεξάντρ αποδίδουν το παράνομο εργασιακό καθεστώς τους στις κακές σχέσεις μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων, οι οποίες έχουν τις ρίζες τους σε μια διένεξη δεκαετιών σχετικά με τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Πιστεύουν ότι οι εργοδότες τους δεν θα είναι σε θέση να πάρουν άδεια εργασίας για αυτούς, επειδή το ελληνικό κράτος κάνει διακρίσεις κατά των Μακεδόνων. «Δεν είναι δίκαιο», λέει ο Ιγκόρ θυμωμένα, σε μια μάζωξη με τους φίλους μετά τη δουλειά. Οι ειδικοί στο ελληνικό εργατικό δίκαιο, ωστόσο, λένε ότι δεν πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι ειδικά από τη Μακεδονία, δέχονται διακρίσεις, όταν πρόκειται για το καθεστώς απασχόλησής τους. Οι πολίτες της Μακεδονίας εργάζονται παράνομα στην τουριστική βιομηχανία, επειδή, λένε,για να πάρει ο εργοδότης άδεια εργασίας για κάθε εργαζόμενο από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι τόσο μεγάλη η γραφειοκρατική διαδικασία που οι εργοδότες γενικά δεν το κάνουν.

Αλλά δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι Μακεδόνες εργαζόμενοι πιστεύουν ότι υφίστανται διακρίσεις.

Μακροπρόθεσμες τάσεις

Η Ελλάδα η δ.Μακεδονίας είναι στα μαχαίρια από τότε που οι τελευταίοι ψήφισαν για να αφήσουν τη Γιουγκοσλαβία το 1991. Καθώς περιοχή της Βόρειας Ελλάδα ονομάζεται Μακεδονία,η Αθήνα υποστηρίζει ότι η χρήση του ονόματος Μακεδονία από την πρώην Γιουγκοσλαβική δημοκρατία υπονοεί μια αξίωση στο έδαφός του. Οι Έλληνες είναι επίσης θυμωμένοι με το γεγονός ότι τα Σκόπια διεκδικούν προσωπικότητες όπως ο Φίλιππος της Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου,που ιστορικά θεωρούνται μέρος του ελληνικού πολιτισμού. Η διαφορά έφτασε στο απόγειό της το 2008, όταν η Ελλάδα εμπόδισε αποτελεσματικά τη Μακεδονία να γίνει χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα έχει επίσης ανέφερε ότι η Μακεδονία δεν μπορεί να ενταχθεί στην ΕΕ μέχρι το ζήτημα έχει επιλυθεί.

Οι Μακεδόνες που ταξιδεύουν στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τις πρακτικές συνέπειες αυτής της στασιμότητας. Η Ελληνική συνοριακή αστυνομία δεν σφραγίζει τα διαβατήρια με το όνομα «Μακεδονία», καθώς τα έγγραφα δεν αναγνωρίζονται επίσημα από την Αθήνα. Αντ ‘αυτού, η αστυνομία σφραγίζει μια φόρμα με τα προσωπικά στοιχεία του κατόχου του διαβατηρίου. Επίσης όσοι επισκέπτονται τακτικά την Ελλάδα, βλέπουν το πόσο ευέξαπτοι είναι αρκετοί έλληνες με το ζήτημα της ονομασίας και της μακεδονικής γλώσσας . «Μας απαγορεύεται να μιλάμε στη γλώσσα μας μπροστά από το διευθυντή μας, και είπε ότι θα πρέπει να λέμε ότι είμαστε από τα Σκόπια, όχι από τη Μακεδονία,» λέει η Έλενα, ένα 24-χρονών από τη μικρή πόλη Μακεντόνσκι Μπροντ, που εργάζεται στη Μύκονο. «Μόλις ο διαχειριστής μας ακούσει να μιλάμε στα Μακεδονήτικα, ήταν πολύ θυμωμένος και άρχισε να μας φωνάζει. Έχουμε γίνει προσεκτικοί από τότε» , λέει.


Όμως, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), λέει ότι οι Μακεδόνες βρίσκονται στην ίδια νομική κατάσταση με όλους τους μη κοινοτικούς(μη-ΕΕ) εργαζόμενους. Και οι ειδικοί λένε ότι δεν έχουν δει καμία απόδειξη ότι οι ευρύτερες εντάσεις μεταξύ της Αθήνας και των Σκοπίων είναι ο λόγος που οι Μακεδόνες καταλήγουν να εργάζονται παράνομα στον τουριστικό τομέα. «Οι περισσότεροι αλλοδαποί εργάτες εργάζονται παράνομα στην Ελλάδα … επειδή είναι δύσκολο να πάρουν άδεια εργασίας», λέει ο Κώστας Παπαδημητρίου, αναπληρωτής καθηγητής του δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Σύμφωνα με το επίσημο σύστημα, εξηγεί ο Παπαδημητρίου, ο εργοδότης οφείλει να καλέσει επισήμως τον εργαζόμενο να αναλάβει εργασία και να υποβάλει αίτηση για τη χορήγηση άδειας εργασίας με το Υπουργείο Εσωτερικών – μια διαδικασία που μπορεί να τραβήξει για μήνες. «Πολλοί εργοδότες δεν … θέλουν να ακολουθήσουν τη διαδικασία γιατί είναι γραφειοκρατική. Έτσι προτιμούν τους (μη κοινοτικούς) εργαζόμενους να τους απασχολούν παράνομα«, λέει.

Ο Ζόραν Kocovski, ο ιδιοκτήτης του Kouzon, ένα μακεδονικό γραφείο ευρέσεως εργασίας για βραχυπρόθεσμη απασχόληση στο εξωτερικό, λέει ότι κάποτε ήταν σχετικά εύκολο για τους Μακεδόνες να εργάζονται νόμιμα στην Ελλάδα. Όμως, μετά την οικονομική κρίση στην Ελλάδα που ξεκίνησε το 2010, λέει, οι αρχές δύσκολα χορηγούν άδειες και ενθάρρυναν τους Έλληνες να πάρουν τις δουλειές των αλλοδαπών. Ο Kocovski λέει ότι οι δύο κυβερνήσεις θα μπορούσαν να έρθουν σε συμφωνία για να νομιμοποιήσουν τους Μακεδόνες που εργάζονται στην Ελλάδα, ακόμη και χωρίς την επίλυση των μεγαλύτερων διαφορών τους. «Ανεξάρτητα από τη διαφωνία περί ονόματος, οι μακεδονικές αρχές θα μπορούσαν να υπογράψουν διμερή συμφωνία για τη μετανάστευση εργατικού δυναμικού με την Ελλάδα», λέει.

«Τα Βουλγαρικά διαβατήρια είναι μεγάλο μπόνους»

Ελλείψει μιας τέτοιας συμφωνίας, οι Μακεδόνες κοιτάζουν με ζήλια τους συμπατριώτες τους που έχουν αποκτήσει τα διαβατήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ντάρκο, ένα 41 χρονών από τα Σκόπια εργάζεται στη ρεσεψιόν ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων, εργάστηκε παράνομα στη Σκιάθο για τρία χρόνια. Αλλά τα πράγματα άλλαξαν αφότου πήρε ένα βουλγαρικό διαβατήριο.

Τα τελευταία χρόνια, οι Μακεδόνες είναι σε θέση να πάρουν Βουλγαρικά διαβατήρια σχετικά εύκολα με τον απλό ισχυρισμό βουλγαρικής καταγωγής[1]. Αλλά πολλοί Μακεδόνες θεωρούν αυτήν την επιλογή ως αντεθνική, ακόμη και αν αυτό θα τους δώσει την ιθαγένεια της ΕΕ. Τώρα όλα παρέχονται στον Ντάρκο κατά τη διάρκεια των πέντε ή περισσότερων μηνών που εργάζεται στη Σκιάθο κάθε χρόνο – ένα διαμέρισμα, κοινωνική ασφάλιση υγείας, καθώς και υψηλότερο μισθό από τους εποχικά εργαζόμενους με Μακεδονικό διαβατήρια. Εργάζεται πολλές ώρες την ημέρα αλλά κερδίζει € 1.400 ανά μήνα. «Λυπάμαι για όλους τους Μακεδόνες που εργάζονται στην Ελλάδα και δεν μπορούν να έχουν αυτά τα οφέλη» λέει ο Ντάρκο. Ως εργαζόμενος από μια χώρα της ΕΕ, ο Ντάρκο απολαμβάνει άλλα πλεονεκτήματα, ακόμη και μετά το καλοκαίρι. Αν έχει εργαστεί περισσότερο από ένα συγκεκριμένο αριθμό ημερών, λαμβάνει επίδομα ανεργίας για το υπόλοιπο του έτους.

Γραφεία εργασίας

Στη διάρκεια των τελευταίων ετών, αγγελίες για θέσεις εργασίας στην Ελλάδα έχουν γίνει όλο και περισσότερο κοινό φαινόμενο για Μακεδονικές ιστοσελίδες και κοινωνικά δίκτυα. Προσφέρουν θέσεις για σερβιτόρους, υπηρέτριες, εργαζόμενοι κουζίνας, κτλ. Οι μισθοί κυμαίνονται από 600 έως 1.000 ευρώ και μπορεί να περιλαμβάνουν γεύματα και διαμονή.

Οι διαφημίσεις που τοποθετούνται από μακεδονικά αλλά και ελληνικά γραφεία εργασίας. Το Balkan Investigative Reporting Network κατονομάζει μερικές από αυτές τις υπηρεσίες, και βρήκε περισσότερες πληροφορίες. Οι εταιρίες ζήτησαν ένα βιογραφικό σημείωμα και μια συνέντευξη μέσω Skype για να δουν αν κάνουν για τη δουλειά. «Όταν γίνουν δεκτή σε μια θέση εργασίας, θα πρέπει να ταξιδέψουν ως τη Αθήνα, όπου ένας υπάλληλος του ελληνικού εταίρου θα πρέπει οργανώσει το ταξίδι προς τον τελικό προορισμό,» λέει μια γυναίκα που δουλεύει σε αντίστοιχο γραφείο στη Μακεδονία. Τα γραφεία παίρνουν ταρίφα 250 ευρώ από την όλη διαδικασία. Εγγυώνται την εργασία για έως και τρεις μήνες, καθώς αυτό είναι το μέγιστο χρονικό διάστημα που οι Μακεδόνες νομικά επιτρέπεται να παραμείνουν στην Ελλάδα ως τουρίστες.»Αν κάποιος εργαζόμενος θέλει να μείνει επιπλέον, είναι στο χέρι του με δική του ευθύνη. Οι εργοδότες θέλουν να μείνουν και οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα από αυτούς, «η γυναίκα προσθέτει. Η Marija, γυναίκα 34 ετών, μητέρα δύο παιδιών από τα Σκόπια, εργάστηκε για δύο καλοκαίρια ως καμαριέρα στο νησί της Κω, αφήνοντας τα παιδιά της με τον πατέρα τους. Βρήκε τη δουλειά μέσα από ένα Μακεδονικό Πρακτορείο, πληρώνοντας € 100 για την υπηρεσία. «Θα σας προσφέρουμε τις καλύτερες συνθήκες» έτσι υπόσχονται, αλλά καταλήγεις καθαρίστρια σε 25 δωμάτια τη μέρα, για τουλάχιστον 12 ώρες» τη μέρα, λέει. Φέτος κανόνισε να εργαστεί στο νησί της Σκοπέλου, μέσω ενός ελληνικού οργανισμού. Την προηγούμενη ημέρα που έπρεπε να φύγει από τα Σκόπια, η προσφορά εργασίας αποσύρθηκε. «Ήθελαν περισσότερα χρήματα, επειδή υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ενδιαφέρονται για τη δουλειά», λέει.

Αρκετοί εργοδότες στη Σκιάθο αρνήθηκαν να μιλήσουν για την πρόσληψη εργαζομένων από την Μακεδονία. Αλλά ο Χρήστος, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου, ξενοδοχείου και σούπερ μάρκετ (sic), λέει ότι οι επιχειρήσεις δεν προσλαμβάνουν μόνο ξένους μόνο για να κρατήσουν το κόστος της εργατικής δύναμης κάτω. Απλά χρειάζονται όλη τη βοήθεια που μπορούν να πάρουν κατά την υψηλή περίοδο, λέει. «Οι Τουριστικοί προορισμοί μπορούν πάντα να επωφεληθούν από ένα επιπλέον χέρι», λέει, καθώς κάθεται στο εστιατόριο του, το οποίο έχει τη δική του πισίνα και γήπεδο τένις του. Ο Χρήστος, ο οποίος έχει την επιχείρηση για περισσότερα από 20 χρόνια,λέει ότι ήταν ο υπεύθυνος για τόσους πολλούς μακεδόνες που εργάζονται στο νησί, και όπως ο ίδιος έζησε στα Σκόπια για λίγο, και ενθάρρυνε τους ανθρώπους να έρθουν στη Σκιάθο. Ο Χρήστος λέει ότι έχει προσλάβει Μακεδόνες στο παρελθόν, όταν οι κυρώσεις για την πρόσληψη παράνομων εργαζομένων ήταν σχετικά ήπιες. Αλλά, λέει, το διακύβευμα είναι τώρα πολύ υψηλό.Οι Μακεδόνες εξακολουθούν να εργάζονται στο εστιατόριο του, αλλά μόνο αυτούς με διαβατήρια από τα κράτη μέλη της ΕΕ παίρνει, συνήθως από Βουλγαρία. «Η ελληνική νομοθεσία για τους εποχικά εργαζόμενους είναι πολύ αυστηρή για όσους έρχονται από χώρες εκτός της ΕΕ για να εργαστούν στην Ελλάδα και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους Μακεδόνες, αλλά και για όλες τις άλλες χώρες», λέει ο Χρήστος, κουβεντιάζοντας σε άπταιστα Μακεδονίτικα. Οι Έλληνες εργοδότες κινδυνεύουν με υψηλά πρόστιμα αν τους πιάσουν με κάποιον που απασχολούν παράνομα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έχουν κίνδυνο προστίμου, κράτησης και απέλασης.

Για τους Μακεδόνες εποχιακούς εργαζόμενους, ωστόσο, οι κίνδυνοι αξίζουν.

Ξέρουν ότι κερδίζουν πολύ περισσότερα από ό,τι θα μπορούσαν στη πατρίδα τους. Ενώ εργάζονται πολλές ώρες χωρίς τα δικαιώματα και τα οφέλη που απολαμβάνουν οι Έλληνες και οι άλλοι πολίτες της ΕΕ, οι συνθήκες τους εξακολουθούν να είναι πολύ καλύτερες από αυτά που αντιμετωπίζουν οι άλλοι μετανάστες στην Ελλάδα, όπως αυτοί που εργάζονται στον τομέα της γεωργίας. Ο Μακεδόνας εργαζόμενος εισέρχονται στην Ελλάδα ως τουρίστας, αλλά στη συνέχεια, μένει περισσότερο από το όριο των 90 ημερών που επιτρέπονται βάσει των κανόνων της ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζουν ένα μεγαλύτερο κίνδυνο όταν γυρίζουν σπίτι, και περνούν τα σύνορα παράνομα. Για αυτό πληρώνουν σε άτομα μέχρι και 300 ευρώ για να τους περάσουν.


Μια κοπέλα 34 χρονών από τα Σκόπια, η οποία έχει εργαστεί για οκτώ χρόνια ως DJ στη Σκιάθο, λέει ότι, ένα χρόνο είχε μια συμφωνία με έναν συνταξιούχο αστυνομικό για να τον βοηθήσει να διασχίσουν τα σύνορα. Αλλά οι φίλοι του ανθρώπου στην συνοριακή αστυνομία δεν ήταν σε υπηρεσία εκείνη την ημέρα έτσι έπρεπε να βρουν άλλη λύση.

«Ανεβήκαμε στο βουνό κοντά στα Μακεδονικά σύνορα … Ήμουν με μια κοπέλα από τη Μακεδονία. Σκεφτήκαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουμε τα σύνορα με ένα αυτοκίνητο. Αλλά ο άνθρωπος που οργάνωνε τα πράγματα, ήρθε με ένα τρακτέρ. Αυτό ήταν το όχημά μας », λέει.»Πήγαμε πάνω από το βουνό, ενώ έβρεχε – όλα ήταν υγρά αλλά ήμουν χαρούμενη που επέστρεφα, λέει. Μια άλλη φορά, λέει, ήταν κρυμμένη σε ένα φορτηγό με τρεις φίλους. Μετά διέσχισε τα σύνορα με τα πόδια αφού δεν τα φυλούσε η αστυνομία. Ένας άλλος άνδρας από τη πόλη των Σκοπίων,ο Ζόραν, ο οποίος έχει περάσει εννέα καλοκαίρια σε μια ντίσκο στη Μύκονο, λέει ότι κάποτε πέρασαν τα σύνορα κρυμμένοι στο πορτ μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου με δύο άλλα άτομα. Κάθε ένα από αυτά κατέβαλε 250 ευρώ.

«Ένα κορίτσι που ήταν μαζί μου στο πορτμπαγκάζ άρχισε να πανικοβάλλεται και ήθελε να βγει από το αυτοκίνητο, ενώ ήμασταν στη διέλευση των συνόρων. Έπρεπε να την ηρεμήσω. Ο χώρος ήταν μικρός για 3 άτομα, και δεν υπήρχε αρκετός αέρας. Ευτυχώς δεν υπήρχαν ουρές στα σύνορα και περάσαμε κατευθείαν μέσα », λέει.

Ο Αλεξάνταρ, ο εργαζόμενος στο γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτων, έχει διασχίσει τα σύνορα με τα πόδια και κρυμμένος σε φορτηγό αρκετές φορές. Φέτος μπορεί να απαιτούν οι καταστάσεις δαφορετική μέθοδο. Αλλά αυτό δεν θα τον ενοχλεί. Γιατί θα είναι στην ευχάριστη θέση να βοηθήσει τους δικούς του.


«Θα είμαι στο σπίτι για τα γενέθλια της κόρης μου και θα αναπληρώσω το χαμένο χρόνο με κάποιο τρόπο,» λέει ο Αλεξάνταρ.

Αλλά τον επόμενο Μάιο, θα πακετάρει και πάλι τις βαλίτσες του και θα πάει πίσω στη Σκιάθο.


[1] ΣτΜ- Λόγω της μεγάλης εγγύτητας της Μακεδονικής και της Βουλγάρικης γλώσσας, η Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια έχει βρει αφορμή και πρόφαση να ασκήσει επεκτατική πολιτική και πολιτική επιρροής των δημόσιων πραγμάτων στη Μακεδονία, θέτοντας ζήτημα ότι οι κάτοικοι της Μακεδονίας είναι Βούλγαροι. Για να επεκτείνει αυτή τη πολιτική χορηγεί ελεύθερα βουλγάρικα διαβατήρια σε όσους μακεδόνες δηλώσουν ότι θεωρούν τους εαυτούς τους Βούλγαρους και τη Μακεδονική γλώσσα διάλεκτο της βουλγαρικής. Εδώ δεν θα εμβαθύνουμε στο γεγονός του αν μια τέτοια θέση έχει βάση ή οχι, καθώς ο διαχωρισμός γλώσσας/διαλέκτου είναι κατά βάση πολιτικός και ιδεολογικός και όχι πρακτικός, κυρίως σε τέτοιες περιπτώσεις. Η αντιπαράθεση των δυο χωρών έχει ως αφετηρία την ίδια την κοινή συγκρότηση τους ως καπιταλιστικά κράτη κατά το 1900..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

skaleadis

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...